ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்

பக்கம் - 1243

ਲਿਖਿਆ ਹੋਵੈ ਨਾਨਕਾ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥੧॥

likhiaa hovai naanakaa karataa kare su hoe |1|

எது முன்னறிவிக்கப்பட்டதோ, அது நடக்கும், ஓ நானக்; படைப்பாளர் எதைச் செய்தாலும் அது நிறைவேறும். ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

முதல் மெஹல்:

ਰੰਨਾ ਹੋਈਆ ਬੋਧੀਆ ਪੁਰਸ ਹੋਏ ਸਈਆਦ ॥

ranaa hoeea bodheea puras hoe seeaad |

பெண்கள் ஆலோசகர்களாகவும், ஆண்கள் வேட்டையாடுபவர்களாகவும் மாறிவிட்டனர்.

ਸੀਲੁ ਸੰਜਮੁ ਸੁਚ ਭੰਨੀ ਖਾਣਾ ਖਾਜੁ ਅਹਾਜੁ ॥

seel sanjam such bhanee khaanaa khaaj ahaaj |

பணிவு, தன்னடக்கம் மற்றும் தூய்மை ஓடிவிட்டன; மக்கள் உண்ண முடியாத, தடை செய்யப்பட்ட உணவை உண்கின்றனர்.

ਸਰਮੁ ਗਇਆ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਪਤਿ ਉਠਿ ਚਲੀ ਨਾਲਿ ॥

saram geaa ghar aapanai pat utth chalee naal |

அடக்கம் அவள் வீட்டை விட்டு வெளியேறியது, அவளுடன் மரியாதை போய்விட்டது.

ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਏਕੁ ਹੈ ਅਉਰੁ ਨ ਸਚਾ ਭਾਲਿ ॥੨॥

naanak sachaa ek hai aaur na sachaa bhaal |2|

ஓ நானக், ஒரே ஒரு உண்மையான இறைவன் இருக்கிறார்; உண்மை என்று வேறு எதையும் தேட கவலைப்பட வேண்டாம். ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

பூரி:

ਬਾਹਰਿ ਭਸਮ ਲੇਪਨ ਕਰੇ ਅੰਤਰਿ ਗੁਬਾਰੀ ॥

baahar bhasam lepan kare antar gubaaree |

நீங்கள் உங்கள் வெளிப்புற உடலை சாம்பலால் பூசுகிறீர்கள், ஆனால் உள்ளே நீங்கள் இருளால் நிறைந்திருக்கிறீர்கள்.

ਖਿੰਥਾ ਝੋਲੀ ਬਹੁ ਭੇਖ ਕਰੇ ਦੁਰਮਤਿ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥

khinthaa jholee bahu bhekh kare duramat ahankaaree |

நீங்கள் பேட்ச் செய்யப்பட்ட கோட் மற்றும் சரியான ஆடைகள் மற்றும் ஆடைகளை அணிந்திருக்கிறீர்கள், ஆனால் நீங்கள் இன்னும் அகங்காரமாகவும் பெருமையுடனும் இருக்கிறீர்கள்.

ਸਾਹਿਬ ਸਬਦੁ ਨ ਊਚਰੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਸਾਰੀ ॥

saahib sabad na aoocharai maaeaa moh pasaaree |

நீங்கள் உங்கள் இறைவனின் மற்றும் எஜமானரின் வார்த்தையான ஷபாத்தை உச்சரிக்க வேண்டாம்; நீங்கள் மாயாவின் பரப்பில் இணைந்திருக்கிறீர்கள்.

ਅੰਤਰਿ ਲਾਲਚੁ ਭਰਮੁ ਹੈ ਭਰਮੈ ਗਾਵਾਰੀ ॥

antar laalach bharam hai bharamai gaavaaree |

உள்ளே, நீங்கள் பேராசை மற்றும் சந்தேகத்தால் நிரப்பப்பட்டிருக்கிறீர்கள்; நீ ஒரு முட்டாள் போல் அலைகிறாய்.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਈ ਜੂਐ ਬਾਜੀ ਹਾਰੀ ॥੧੪॥

naanak naam na chetee jooaai baajee haaree |14|

நானக் கூறுகிறார், நீங்கள் நாமத்தைப் பற்றி நினைக்கவே இல்லை; வாழ்க்கை விளையாட்டை சூதாட்டத்தில் இழந்துவிட்டாய். ||14||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

சலோக், முதல் மெஹல்:

ਲਖ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹੋਵੈ ਲਖ ਜੀਵਣੁ ਕਿਆ ਖੁਸੀਆ ਕਿਆ ਚਾਉ ॥

lakh siau preet hovai lakh jeevan kiaa khuseea kiaa chaau |

நீங்கள் பல்லாயிரக்கணக்கானவர்களைக் காதலிக்கலாம், ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகள் வாழலாம்; ஆனால் இந்த இன்பங்களும் தொழில்களும் என்ன பயன்?

ਵਿਛੁੜਿਆ ਵਿਸੁ ਹੋਇ ਵਿਛੋੜਾ ਏਕ ਘੜੀ ਮਹਿ ਜਾਇ ॥

vichhurriaa vis hoe vichhorraa ek gharree meh jaae |

நீங்கள் அவர்களிடமிருந்து பிரிந்தால், அந்த பிரிவு விஷம் போன்றது, ஆனால் அவை நொடியில் மறைந்துவிடும்.

ਜੇ ਸਉ ਵਰ੍ਹਿਆ ਮਿਠਾ ਖਾਜੈ ਭੀ ਫਿਰਿ ਕਉੜਾ ਖਾਇ ॥

je sau varhiaa mitthaa khaajai bhee fir kaurraa khaae |

நீங்கள் நூறு ஆண்டுகளுக்கு இனிப்புகளை உண்ணலாம், ஆனால் இறுதியில், நீங்கள் கசப்பையும் சாப்பிட வேண்டியிருக்கும்.

ਮਿਠਾ ਖਾਧਾ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵੈ ਕਉੜਤਣੁ ਧਾਇ ਜਾਇ ॥

mitthaa khaadhaa chit na aavai kaurratan dhaae jaae |

அப்போது, இனிப்பை உண்ட ஞாபகம் வராது; கசப்பு உங்களை ஊடுருவும்.

ਮਿਠਾ ਕਉੜਾ ਦੋਵੈ ਰੋਗ ॥

mitthaa kaurraa dovai rog |

இனிப்பு, கசப்பு இரண்டுமே நோய்களே.

ਨਾਨਕ ਅੰਤਿ ਵਿਗੁਤੇ ਭੋਗ ॥

naanak ant vigute bhog |

ஓ நானக், அவற்றைச் சாப்பிட்டால், நீங்கள் இறுதியில் அழிவுக்கு வருவீர்கள்.

ਝਖਿ ਝਖਿ ਝਖਣਾ ਝਗੜਾ ਝਾਖ ॥

jhakh jhakh jhakhanaa jhagarraa jhaakh |

கவலைப்பட்டு உயிருக்கு போராடி பயனில்லை.

ਝਖਿ ਝਖਿ ਜਾਹਿ ਝਖਹਿ ਤਿਨੑ ਪਾਸਿ ॥੧॥

jhakh jhakh jaeh jhakheh tina paas |1|

கவலைகள் மற்றும் போராட்டங்களில் சிக்கி, மக்கள் தங்களைத் தாங்களே சோர்வடையச் செய்கிறார்கள். ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

முதல் மெஹல்:

ਕਾਪੜੁ ਕਾਠੁ ਰੰਗਾਇਆ ਰਾਂਗਿ ॥

kaaparr kaatth rangaaeaa raang |

அவர்கள் நேர்த்தியான ஆடைகள் மற்றும் பல்வேறு வண்ணங்களின் தளபாடங்கள் ஆகியவற்றைக் கொண்டுள்ளனர்.

ਘਰ ਗਚ ਕੀਤੇ ਬਾਗੇ ਬਾਗ ॥

ghar gach keete baage baag |

அவர்களின் வீடுகள் வெள்ளை நிறத்தில் அழகாக வர்ணம் பூசப்பட்டுள்ளன.

ਸਾਦ ਸਹਜ ਕਰਿ ਮਨੁ ਖੇਲਾਇਆ ॥

saad sahaj kar man khelaaeaa |

மகிழ்ச்சியிலும் சமநிலையிலும், அவர்கள் தங்கள் மன விளையாட்டுகளை விளையாடுகிறார்கள்.

ਤੈ ਸਹ ਪਾਸਹੁ ਕਹਣੁ ਕਹਾਇਆ ॥

tai sah paasahu kahan kahaaeaa |

ஆண்டவரே, அவர்கள் உம்மை அணுகும்போது, அவர்கள் பேசப்படுவார்கள்.

ਮਿਠਾ ਕਰਿ ਕੈ ਕਉੜਾ ਖਾਇਆ ॥

mitthaa kar kai kaurraa khaaeaa |

அவர்கள் இனிப்பு என்று நினைக்கிறார்கள், அதனால் அவர்கள் கசப்பை சாப்பிடுகிறார்கள்.

ਤਿਨਿ ਕਉੜੈ ਤਨਿ ਰੋਗੁ ਜਮਾਇਆ ॥

tin kaurrai tan rog jamaaeaa |

உடலில் கசப்பு நோய் வளரும்.

ਜੇ ਫਿਰਿ ਮਿਠਾ ਪੇੜੈ ਪਾਇ ॥

je fir mitthaa perrai paae |

பின்னர், அவர்கள் இனிப்பைப் பெற்றால்,

ਤਉ ਕਉੜਤਣੁ ਚੂਕਸਿ ਮਾਇ ॥

tau kaurratan chookas maae |

அப்போது அவர்களின் கசப்பு நீங்கும், அம்மா.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ਸੋਇ ॥

naanak guramukh paavai soe |

ஓ நானக், குர்முக் பெறுவதற்கு ஆசிர்வதிக்கப்பட்டவர்

ਜਿਸ ਨੋ ਪ੍ਰਾਪਤਿ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇ ॥੨॥

jis no praapat likhiaa hoe |2|

அவர் பெறுவதற்கு முன்னரே தீர்மானிக்கப்பட்டவர். ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

பூரி:

ਜਿਨ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਮੈਲੁ ਕਪਟੁ ਹੈ ਬਾਹਰੁ ਧੋਵਾਇਆ ॥

jin kai hiradai mail kapatt hai baahar dhovaaeaa |

வஞ்சகத்தின் அழுக்குகளால் இதயம் நிறைந்திருப்பவர்கள், வெளியில் தங்களைக் கழுவலாம்.

ਕੂੜੁ ਕਪਟੁ ਕਮਾਵਦੇ ਕੂੜੁ ਪਰਗਟੀ ਆਇਆ ॥

koorr kapatt kamaavade koorr paragattee aaeaa |

அவர்கள் பொய்யையும் வஞ்சகத்தையும் செய்கிறார்கள், அவர்களின் பொய் வெளிப்படுகிறது.

ਅੰਦਰਿ ਹੋਇ ਸੁ ਨਿਕਲੈ ਨਹ ਛਪੈ ਛਪਾਇਆ ॥

andar hoe su nikalai nah chhapai chhapaaeaa |

அவர்களுக்குள் இருப்பது, வெளியே வருகிறது; அதை மறைப்பதன் மூலம் மறைக்க முடியாது.

ਕੂੜੈ ਲਾਲਚਿ ਲਗਿਆ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਪਾਇਆ ॥

koorrai laalach lagiaa fir joonee paaeaa |

பொய்யுடனும் பேராசையுடனும் இணைக்கப்பட்டு, மனிதர் மீண்டும் மீண்டும் மறுபிறவிக்கு அனுப்பப்படுகிறார்.

ਨਾਨਕ ਜੋ ਬੀਜੈ ਸੋ ਖਾਵਣਾ ਕਰਤੈ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥੧੫॥

naanak jo beejai so khaavanaa karatai likh paaeaa |15|

ஓ நானக், அழிவுகரமான தாவரங்கள் எதுவாக இருந்தாலும், அவர் சாப்பிட வேண்டும். படைத்த இறைவன் நம் விதியை எழுதி வைத்தான். ||15||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥

salok mahalaa 2 |

சலோக், இரண்டாவது மெஹல்:

ਕਥਾ ਕਹਾਣੀ ਬੇਦਂੀ ਆਣੀ ਪਾਪੁ ਪੁੰਨੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥

kathaa kahaanee bedanee aanee paap pun beechaar |

வேதங்கள் கதைகள் மற்றும் புனைவுகள் மற்றும் துணை மற்றும் நல்லொழுக்கம் பற்றிய எண்ணங்களை கொண்டு வருகின்றன.

ਦੇ ਦੇ ਲੈਣਾ ਲੈ ਲੈ ਦੇਣਾ ਨਰਕਿ ਸੁਰਗਿ ਅਵਤਾਰ ॥

de de lainaa lai lai denaa narak surag avataar |

கொடுக்கப்பட்டதைப் பெறுகிறார்கள், பெற்றதைக் கொடுக்கிறார்கள். சொர்க்கத்திலும் நரகத்திலும் மறுபிறவி எடுக்கிறார்கள்.

ਉਤਮ ਮਧਿਮ ਜਾਤੀਂ ਜਿਨਸੀ ਭਰਮਿ ਭਵੈ ਸੰਸਾਰੁ ॥

autam madhim jaateen jinasee bharam bhavai sansaar |

உயர்வு தாழ்வு, சமூக வர்க்கம் மற்றும் அந்தஸ்து - உலகம் மூடநம்பிக்கையில் தொலைந்து அலைகிறது.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਤਤੁ ਵਖਾਣੀ ਗਿਆਨ ਧਿਆਨ ਵਿਚਿ ਆਈ ॥

amrit baanee tat vakhaanee giaan dhiaan vich aaee |

குர்பானியின் அம்ப்ரோசியல் வார்த்தை யதார்த்தத்தின் சாரத்தை பறைசாற்றுகிறது. ஆன்மிக ஞானமும் தியானமும் அதனுள் அடங்கியுள்ளன.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਖੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤੀ ਸੁਰਤਂੀ ਕਰਮਿ ਧਿਆਈ ॥

guramukh aakhee guramukh jaatee suratanee karam dhiaaee |

குர்முகர்கள் அதைப் பாடுகிறார்கள், குர்முகர்கள் அதை உணர்கிறார்கள். உள்ளுணர்வாக உணர்ந்து அதையே தியானிக்கிறார்கள்.

ਹੁਕਮੁ ਸਾਜਿ ਹੁਕਮੈ ਵਿਚਿ ਰਖੈ ਹੁਕਮੈ ਅੰਦਰਿ ਵੇਖੈ ॥

hukam saaj hukamai vich rakhai hukamai andar vekhai |

அவரது கட்டளையின் ஹுகாமினால், அவர் பிரபஞ்சத்தை உருவாக்கினார், மேலும் அவர் தனது ஹுகாமில் அதை வைத்திருக்கிறார். அவரது ஹுகாம் மூலம், அவர் அதை தனது பார்வையின் கீழ் வைத்திருக்கிறார்.