ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்

பக்கம் - 76

ਅੰਤਿ ਕਾਲਿ ਪਛੁਤਾਸੀ ਅੰਧੁਲੇ ਜਾ ਜਮਿ ਪਕੜਿ ਚਲਾਇਆ ॥

ant kaal pachhutaasee andhule jaa jam pakarr chalaaeaa |

கடைசி நேரத்தில், நீங்கள் மனந்திரும்புகிறீர்கள்-நீங்கள் மிகவும் குருடர்!-மரணத்தின் தூதர் உங்களைப் பிடித்து அழைத்துச் செல்லும் போது.

ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਅਪੁਨਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਰਾਖਿਆ ਖਿਨ ਮਹਿ ਭਇਆ ਪਰਾਇਆ ॥

sabh kichh apunaa kar kar raakhiaa khin meh bheaa paraaeaa |

உனது எல்லாப் பொருட்களையும் உனக்காக வைத்துக் கொண்டாய், ஆனால் ஒரு நொடியில் அவை அனைத்தும் தொலைந்து போகின்றன.

ਬੁਧਿ ਵਿਸਰਜੀ ਗਈ ਸਿਆਣਪ ਕਰਿ ਅਵਗਣ ਪਛੁਤਾਇ ॥

budh visarajee gee siaanap kar avagan pachhutaae |

உன் புத்தி உன்னை விட்டுப் போய்விட்டது, உன் ஞானம் போய்விட்டது, இப்போது நீ செய்த தீய செயல்களுக்காக வருந்துகிறாய்.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਾਣੀ ਤੀਜੈ ਪਹਰੈ ਪ੍ਰਭੁ ਚੇਤਹੁ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੩॥

kahu naanak praanee teejai paharai prabh chetahu liv laae |3|

நானக் கூறுகிறார், ஓ மனிதரே, இரவின் மூன்றாவது ஜாமத்தில், உங்கள் உணர்வு கடவுளின் மீது அன்புடன் கவனம் செலுத்தட்டும். ||3||

ਚਉਥੈ ਪਹਰੈ ਰੈਣਿ ਕੈ ਵਣਜਾਰਿਆ ਮਿਤ੍ਰਾ ਬਿਰਧਿ ਭਇਆ ਤਨੁ ਖੀਣੁ ॥

chauthai paharai rain kai vanajaariaa mitraa biradh bheaa tan kheen |

இரவின் நான்காவது ஜாமத்தில், என் வணிக நண்பரே, உங்கள் உடல் முதுமையடைந்து பலவீனமாகிறது.

ਅਖੀ ਅੰਧੁ ਨ ਦੀਸਈ ਵਣਜਾਰਿਆ ਮਿਤ੍ਰਾ ਕੰਨੀ ਸੁਣੈ ਨ ਵੈਣ ॥

akhee andh na deesee vanajaariaa mitraa kanee sunai na vain |

என் வணிக நண்பரே, உங்கள் கண்கள் குருடாகின்றன, பார்க்க முடியாது, உங்கள் காதுகள் எந்த வார்த்தைகளையும் கேட்கவில்லை.

ਅਖੀ ਅੰਧੁ ਜੀਭ ਰਸੁ ਨਾਹੀ ਰਹੇ ਪਰਾਕਉ ਤਾਣਾ ॥

akhee andh jeebh ras naahee rahe paraakau taanaa |

உங்கள் கண்கள் குருடாகின்றன, உங்கள் நாக்கு சுவைக்க முடியாது; நீங்கள் மற்றவர்களின் உதவியால் மட்டுமே வாழ்கிறீர்கள்.

ਗੁਣ ਅੰਤਰਿ ਨਾਹੀ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਮਨਮੁਖ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ॥

gun antar naahee kiau sukh paavai manamukh aavan jaanaa |

உள்ளத்தில் எந்த நல்லொழுக்கமும் இல்லாமல், நீங்கள் எப்படி அமைதியைக் காண முடியும்? சுய விருப்பமுள்ள மன்முகன் மறுபிறவியில் வந்து செல்கிறான்.

ਖੜੁ ਪਕੀ ਕੁੜਿ ਭਜੈ ਬਿਨਸੈ ਆਇ ਚਲੈ ਕਿਆ ਮਾਣੁ ॥

kharr pakee kurr bhajai binasai aae chalai kiaa maan |

உயிர்ப்பயிர் முதிர்ச்சியடைந்து, வளைந்து, உடைந்து, அழியும்; வருவதும் போவதும் எதற்கு?

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਾਣੀ ਚਉਥੈ ਪਹਰੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੁ ॥੪॥

kahu naanak praanee chauthai paharai guramukh sabad pachhaan |4|

நானக் கூறுகிறார், ஓ மனிதரே, இரவின் நான்காவது ஜாமத்தில், ஷபாத்தின் வார்த்தையை குர்முக் அங்கீகரிக்கிறார். ||4||

ਓੜਕੁ ਆਇਆ ਤਿਨ ਸਾਹਿਆ ਵਣਜਾਰਿਆ ਮਿਤ੍ਰਾ ਜਰੁ ਜਰਵਾਣਾ ਕੰਨਿ ॥

orrak aaeaa tin saahiaa vanajaariaa mitraa jar jaravaanaa kan |

என் வணிக நண்பரே, உங்கள் மூச்சு முடிவுக்கு வருகிறது, உங்கள் தோள்கள் முதுமையின் கொடுங்கோலரால் பாரமாகின்றன.

ਇਕ ਰਤੀ ਗੁਣ ਨ ਸਮਾਣਿਆ ਵਣਜਾਰਿਆ ਮਿਤ੍ਰਾ ਅਵਗਣ ਖੜਸਨਿ ਬੰਨਿ ॥

eik ratee gun na samaaniaa vanajaariaa mitraa avagan kharrasan ban |

என் வணிக நண்பரே, உங்களுக்குள் ஒரு துளிகூட அறம் வரவில்லை; தீமையால் கட்டுப்பட்டு வாயை மூடிக்கொண்டு, நீங்களும் சேர்ந்து கொண்டு செல்லப்படுகிறீர்கள்.

ਗੁਣ ਸੰਜਮਿ ਜਾਵੈ ਚੋਟ ਨ ਖਾਵੈ ਨਾ ਤਿਸੁ ਜੰਮਣੁ ਮਰਣਾ ॥

gun sanjam jaavai chott na khaavai naa tis jaman maranaa |

நல்லொழுக்கத்துடனும் சுய ஒழுக்கத்துடனும் புறப்படுபவன் அடிபடுவதில்லை, பிறப்பு இறப்பு சுழற்சியில் தள்ளப்படுவதில்லை.

ਕਾਲੁ ਜਾਲੁ ਜਮੁ ਜੋਹਿ ਨ ਸਾਕੈ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਭੈ ਤਰਣਾ ॥

kaal jaal jam johi na saakai bhaae bhagat bhai taranaa |

மரணத்தின் தூதரோ அவரது பொறியோ அவரைத் தொட முடியாது; அன்பான பக்தி வழிபாட்டின் மூலம், அவர் பயத்தின் கடலைக் கடக்கிறார்.

ਪਤਿ ਸੇਤੀ ਜਾਵੈ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵੈ ਸਗਲੇ ਦੂਖ ਮਿਟਾਵੈ ॥

pat setee jaavai sahaj samaavai sagale dookh mittaavai |

அவர் மரியாதையுடன் புறப்பட்டு, உள்ளுணர்வு அமைதி மற்றும் சமநிலையில் இணைகிறார்; அவனுடைய வலிகள் அனைத்தும் விலகும்.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਾਣੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਛੂਟੈ ਸਾਚੇ ਤੇ ਪਤਿ ਪਾਵੈ ॥੫॥੨॥

kahu naanak praanee guramukh chhoottai saache te pat paavai |5|2|

நானக் கூறுகிறார், மனிதர் குர்முகாக மாறும்போது, அவர் உண்மையான இறைவனால் காப்பாற்றப்பட்டு கௌரவிக்கப்படுகிறார். ||5||2||

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥

sireeraag mahalaa 4 |

சிரீ ராக், நான்காவது மெஹல்:

ਪਹਿਲੈ ਪਹਰੈ ਰੈਣਿ ਕੈ ਵਣਜਾਰਿਆ ਮਿਤ੍ਰਾ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਉਦਰ ਮੰਝਾਰਿ ॥

pahilai paharai rain kai vanajaariaa mitraa har paaeaa udar manjhaar |

இரவின் முதல் ஜாமத்தில், ஓ என் வணிக நண்பரே, இறைவன் உன்னை கருவறையில் வைக்கிறான்.

ਹਰਿ ਧਿਆਵੈ ਹਰਿ ਉਚਰੈ ਵਣਜਾਰਿਆ ਮਿਤ੍ਰਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਮਾਰਿ ॥

har dhiaavai har ucharai vanajaariaa mitraa har har naam samaar |

நீங்கள் இறைவனை தியானித்து, இறைவனின் திருநாமத்தை உச்சரிக்கிறீர்கள், ஓ என் வணிக நண்பரே. நீங்கள் இறைவனின் பெயரை தியானிக்கிறீர்கள், ஹர், ஹர்.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪੇ ਆਰਾਧੇ ਵਿਚਿ ਅਗਨੀ ਹਰਿ ਜਪਿ ਜੀਵਿਆ ॥

har har naam jape aaraadhe vich aganee har jap jeeviaa |

இறைவனின் திருநாமத்தை, ஹர், ஹர் என்று ஜபித்து, கருவறையின் நெருப்புக்குள் தியானித்து, நாமத்தில் வசிப்பதன் மூலம் உங்கள் வாழ்க்கை நிலைத்திருக்கும்.

ਬਾਹਰਿ ਜਨਮੁ ਭਇਆ ਮੁਖਿ ਲਾਗਾ ਸਰਸੇ ਪਿਤਾ ਮਾਤ ਥੀਵਿਆ ॥

baahar janam bheaa mukh laagaa sarase pitaa maat theeviaa |

நீ பிறந்து வெளியே வந்தாய், உன் முகத்தைப் பார்த்து உன் தாயும் தந்தையும் மகிழ்கிறார்கள்.

ਜਿਸ ਕੀ ਵਸਤੁ ਤਿਸੁ ਚੇਤਹੁ ਪ੍ਰਾਣੀ ਕਰਿ ਹਿਰਦੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੀਚਾਰਿ ॥

jis kee vasat tis chetahu praanee kar hiradai guramukh beechaar |

மனிதனே, குழந்தை யாருக்கு சொந்தமானது என்பதை நினைவில் வையுங்கள். குர்முகாக, உங்கள் இதயத்தில் அவரைப் பற்றி சிந்தியுங்கள்.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਾਣੀ ਪਹਿਲੈ ਪਹਰੈ ਹਰਿ ਜਪੀਐ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥੧॥

kahu naanak praanee pahilai paharai har japeeai kirapaa dhaar |1|

நானக் கூறுகிறார், ஓ மனிதனே, இரவின் முதல் ஜாமத்தில், இறைவன் மீது வாசம் செய், அவன் தன் அருளை உங்களுக்குப் பொழிவான். ||1||

ਦੂਜੈ ਪਹਰੈ ਰੈਣਿ ਕੈ ਵਣਜਾਰਿਆ ਮਿਤ੍ਰਾ ਮਨੁ ਲਾਗਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥

doojai paharai rain kai vanajaariaa mitraa man laagaa doojai bhaae |

இரவின் இரண்டாவது கடிகாரத்தில், ஓ என் வணிக நண்பரே, இருமையின் அன்பில் மனம் இணைக்கப்பட்டுள்ளது.

ਮੇਰਾ ਮੇਰਾ ਕਰਿ ਪਾਲੀਐ ਵਣਜਾਰਿਆ ਮਿਤ੍ਰਾ ਲੇ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਗਲਿ ਲਾਇ ॥

meraa meraa kar paaleeai vanajaariaa mitraa le maat pitaa gal laae |

"அவர் என்னுடையவர், அவர் என்னுடையவர்" என்று கூறி, தாயும் தந்தையும் உங்களை அணைத்துக்கொள்கிறார்கள்; என் வணிக நண்பரே, குழந்தை வளர்க்கப்பட்டது.

ਲਾਵੈ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸਦਾ ਗਲ ਸੇਤੀ ਮਨਿ ਜਾਣੈ ਖਟਿ ਖਵਾਏ ॥

laavai maat pitaa sadaa gal setee man jaanai khatt khavaae |

உங்கள் தாயும் தந்தையும் உங்களைத் தொடர்ந்து அணைத்துக்கொள்கிறார்கள்; அவர்களின் மனதில், நீங்கள் அவர்களுக்கு வழங்குவீர்கள் மற்றும் அவர்களுக்கு ஆதரவளிப்பீர்கள் என்று அவர்கள் நம்புகிறார்கள்.