ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்

பக்கம் - 956

ਸਚੁ ਪੁਰਾਣਾ ਹੋਵੈ ਨਾਹੀ ਸੀਤਾ ਕਦੇ ਨ ਪਾਟੈ ॥

sach puraanaa hovai naahee seetaa kade na paattai |

ஆனால் உண்மை பழையதாக இல்லை; அது தைக்கப்படும் போது, அது மீண்டும் கிழிக்கப்படாது.

ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੋ ਸਚਾ ਤਿਚਰੁ ਜਾਪੀ ਜਾਪੈ ॥੧॥

naanak saahib sacho sachaa tichar jaapee jaapai |1|

ஓ நானக், இறைவன் மற்றும் எஜமானரே உண்மையின் உண்மையானவர். நாம் அவரைத் தியானிக்கும்போது, அவரைக் காண்கிறோம். ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

முதல் மெஹல்:

ਸਚ ਕੀ ਕਾਤੀ ਸਚੁ ਸਭੁ ਸਾਰੁ ॥

sach kee kaatee sach sabh saar |

கத்தி உண்மை, அதன் எஃகு முற்றிலும் உண்மை.

ਘਾੜਤ ਤਿਸ ਕੀ ਅਪਰ ਅਪਾਰ ॥

ghaarrat tis kee apar apaar |

அதன் வேலைப்பாடு ஒப்பற்ற அழகு.

ਸਬਦੇ ਸਾਣ ਰਖਾਈ ਲਾਇ ॥

sabade saan rakhaaee laae |

இது ஷபாத்தின் அரைக்கல்லில் கூர்மைப்படுத்தப்பட்டுள்ளது.

ਗੁਣ ਕੀ ਥੇਕੈ ਵਿਚਿ ਸਮਾਇ ॥

gun kee thekai vich samaae |

இது அறம் என்ற சீலையில் வைக்கப்பட்டுள்ளது.

ਤਿਸ ਦਾ ਕੁਠਾ ਹੋਵੈ ਸੇਖੁ ॥

tis daa kutthaa hovai sekh |

ஷேக் கொல்லப்பட்டால்,

ਲੋਹੂ ਲਬੁ ਨਿਕਥਾ ਵੇਖੁ ॥

lohoo lab nikathaa vekh |

அப்போது பேராசையின் இரத்தம் சிந்தும்.

ਹੋਇ ਹਲਾਲੁ ਲਗੈ ਹਕਿ ਜਾਇ ॥

hoe halaal lagai hak jaae |

இப்படிச் சடங்கு முறையில் அறுக்கப்பட்டவன் இறைவனிடம் பற்றுக் கொள்வான்.

ਨਾਨਕ ਦਰਿ ਦੀਦਾਰਿ ਸਮਾਇ ॥੨॥

naanak dar deedaar samaae |2|

ஓ நானக், இறைவனின் வாசலில், அவர் ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட தரிசனத்தில் லயிக்கிறார். ||2||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

முதல் மெஹல்:

ਕਮਰਿ ਕਟਾਰਾ ਬੰਕੁੜਾ ਬੰਕੇ ਕਾ ਅਸਵਾਰੁ ॥

kamar kattaaraa bankurraa banke kaa asavaar |

உங்கள் இடுப்பில் ஒரு அழகான குத்துச்சண்டை தொங்குகிறது, நீங்கள் இவ்வளவு அழகான குதிரையில் சவாரி செய்கிறீர்கள்.

ਗਰਬੁ ਨ ਕੀਜੈ ਨਾਨਕਾ ਮਤੁ ਸਿਰਿ ਆਵੈ ਭਾਰੁ ॥੩॥

garab na keejai naanakaa mat sir aavai bhaar |3|

ஆனால் மிகவும் பெருமைப்பட வேண்டாம்; ஓ நானக், நீங்கள் முதலில் தரையில் விழலாம். ||3||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

பூரி:

ਸੋ ਸਤਸੰਗਤਿ ਸਬਦਿ ਮਿਲੈ ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਚਲੈ ॥

so satasangat sabad milai jo guramukh chalai |

சத்திய சபையான சத் சங்கத்தில் ஷபாத்தைப் பெறும் குர்முகாக அவர்கள் மட்டுமே நடக்கிறார்கள்.

ਸਚੁ ਧਿਆਇਨਿ ਸੇ ਸਚੇ ਜਿਨ ਹਰਿ ਖਰਚੁ ਧਨੁ ਪਲੈ ॥

sach dhiaaein se sache jin har kharach dhan palai |

மெய்யான இறைவனை தியானிப்பதால், அவர்கள் உண்மையாளர்களாக மாறுகிறார்கள்; அவர்கள் தங்கள் மேலங்கிகளில் கர்த்தருடைய செல்வத்தின் பொருட்களை எடுத்துச் செல்கிறார்கள்.

ਭਗਤ ਸੋਹਨਿ ਗੁਣ ਗਾਵਦੇ ਗੁਰਮਤਿ ਅਚਲੈ ॥

bhagat sohan gun gaavade guramat achalai |

பக்தர்கள் அழகாகத் தெரிகிறார்கள், இறைவனைப் போற்றிப் பாடுகிறார்கள்; குருவின் போதனைகளைப் பின்பற்றி, அவை நிலையானதாகவும் மாறாததாகவும் மாறும்.

ਰਤਨ ਬੀਚਾਰੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਭਲੈ ॥

ratan beechaar man vasiaa gur kai sabad bhalai |

அவர்கள் தங்கள் மனதில் சிந்தனையின் நகையையும், குருவின் சபாத்தின் மிக உன்னதமான வார்த்தையையும் பதிக்கிறார்கள்.

ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ਆਪੇ ਦੇਇ ਵਡਿਆਈ ॥੧੯॥

aape mel milaaeidaa aape dee vaddiaaee |19|

அவனே அவனுடைய சங்கத்தில் ஐக்கியப்படுகிறான்; அவனே மகிமையான மகத்துவத்தை வழங்குகிறான். ||19||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

salok mahalaa 3 |

சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:

ਆਸਾ ਅੰਦਰਿ ਸਭੁ ਕੋ ਕੋਇ ਨਿਰਾਸਾ ਹੋਇ ॥

aasaa andar sabh ko koe niraasaa hoe |

ஒவ்வொருவரும் நம்பிக்கையால் நிறைந்துள்ளனர்; எவரும் நம்பிக்கையிலிருந்து விடுபடவில்லை.

ਨਾਨਕ ਜੋ ਮਰਿ ਜੀਵਿਆ ਸਹਿਲਾ ਆਇਆ ਸੋਇ ॥੧॥

naanak jo mar jeeviaa sahilaa aaeaa soe |1|

ஓ நானக், உயிருடன் இருக்கும்போதே இறந்த நிலையில் இருக்கும் ஒருவரின் பிறப்பு பாக்கியமானது. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

mahalaa 3 |

மூன்றாவது மெஹல்:

ਨਾ ਕਿਛੁ ਆਸਾ ਹਥਿ ਹੈ ਕੇਉ ਨਿਰਾਸਾ ਹੋਇ ॥

naa kichh aasaa hath hai keo niraasaa hoe |

நம்பிக்கையின் கையில் எதுவும் இல்லை. ஒருவர் எப்படி நம்பிக்கையிலிருந்து விடுபட முடியும்?

ਕਿਆ ਕਰੇ ਏਹ ਬਪੁੜੀ ਜਾਂ ਭੁੋਲਾਏ ਸੋਇ ॥੨॥

kiaa kare eh bapurree jaan bhuolaae soe |2|

இந்த ஏழை என்ன செய்ய முடியும்? இறைவனே குழப்பத்தை உருவாக்குகிறான். ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

பூரி:

ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਸੰਸਾਰ ਸਚੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ॥

dhrig jeevan sansaar sache naam bin |

உண்மையான பெயர் இல்லாத இவ்வுலக வாழ்க்கை சபிக்கப்பட்டது.

ਪ੍ਰਭੁ ਦਾਤਾ ਦਾਤਾਰ ਨਿਹਚਲੁ ਏਹੁ ਧਨੁ ॥

prabh daataa daataar nihachal ehu dhan |

கடவுள் கொடுப்பவர்களின் பெரிய கொடையாளி. அவருடைய செல்வம் நிரந்தரமானது மற்றும் மாறாதது.

ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਆਰਾਧੇ ਨਿਰਮਲੁ ਸੋਇ ਜਨੁ ॥

saas saas aaraadhe niramal soe jan |

ஒவ்வொரு மூச்சிலும் இறைவனை வணங்கும் அந்த எளியவர் மாசற்றவர்.

ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਅਗਮੁ ਰਸਨਾ ਏਕੁ ਭਨੁ ॥

antarajaamee agam rasanaa ek bhan |

உங்கள் நாவினால், அணுக முடியாத ஒரே இறைவனை, உள்ளத்தை அறிந்தவனாக, இதயங்களைத் தேடுபவனை அதிரச் செய்.

ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਰਬਤਿ ਨਾਨਕੁ ਬਲਿ ਜਾਈ ॥੨੦॥

rav rahiaa sarabat naanak bal jaaee |20|

அவர் எங்கும் வியாபித்திருக்கிறார். நானக் அவருக்கு ஒரு தியாகம். ||20||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

சலோக், முதல் மெஹல்:

ਸਰਵਰ ਹੰਸ ਧੁਰੇ ਹੀ ਮੇਲਾ ਖਸਮੈ ਏਵੈ ਭਾਣਾ ॥

saravar hans dhure hee melaa khasamai evai bhaanaa |

உண்மையான குருவின் ஏரிக்கும், ஆன்மாவின் அன்னத்திற்கும் இடையேயான சங்கமம், இறைவனின் விருப்பத்தின் பேரின்பத்தால், ஆரம்பத்திலிருந்தே முன்னரே தீர்மானிக்கப்பட்டது.