ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்
பக்கம் - 473
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਵਡਾ ਕਰਿ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਸੁ ਵਿਚਿ ਵਡੀਆ ਵਡਿਆਈਆ ॥
satigur vaddaa kar saalaaheeai jis vich vaddeea vaddiaaeea |பெரிய உண்மையான குருவை போற்றி; அவருக்குள்ளேயே மிகப்பெரிய மகத்துவம் இருக்கிறது.
ਸਹਿ ਮੇਲੇ ਤਾ ਨਦਰੀ ਆਈਆ ॥
seh mele taa nadaree aaeea |எப்பொழுது இறைவன் நம்மை குருவை சந்திக்க வைக்கிறார்களோ, அப்போது நாம் அவர்களை பார்க்க வருகிறோம்.
ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਣਾ ਤਾ ਮਨਿ ਵਸਾਈਆ ॥
jaa tis bhaanaa taa man vasaaeea |அது அவருக்குப் பிரியமானால், அவை நம் மனதில் குடியிருக்கும்.
ਕਰਿ ਹੁਕਮੁ ਮਸਤਕਿ ਹਥੁ ਧਰਿ ਵਿਚਹੁ ਮਾਰਿ ਕਢੀਆ ਬੁਰਿਆਈਆ ॥
kar hukam masatak hath dhar vichahu maar kadteea buriaaeea |அவருடைய கட்டளைப்படி, அவர் நம் நெற்றியில் கை வைக்கும்போது, அக்கிரமம் உள்ளிருந்து விலகுகிறது.
ਸਹਿ ਤੁਠੈ ਨਉ ਨਿਧਿ ਪਾਈਆ ॥੧੮॥
seh tutthai nau nidh paaeea |18|இறைவன் பூரணமாக மகிழ்ந்தால் ஒன்பது பொக்கிஷங்களும் கிடைக்கும். ||18||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |சலோக், முதல் மெஹல்:
ਪਹਿਲਾ ਸੁਚਾ ਆਪਿ ਹੋਇ ਸੁਚੈ ਬੈਠਾ ਆਇ ॥
pahilaa suchaa aap hoe suchai baitthaa aae |முதலில், தன்னைத் தூய்மைப்படுத்திக் கொண்டு, பிராமணர் தனது சுத்திகரிக்கப்பட்ட உறையில் வந்து அமர்ந்தார்.
ਸੁਚੇ ਅਗੈ ਰਖਿਓਨੁ ਕੋਇ ਨ ਭਿਟਿਓ ਜਾਇ ॥
suche agai rakhion koe na bhittio jaae |யாரும் தொடாத தூய்மையான உணவுகள் அவர் முன் வைக்கப்படுகின்றன.
ਸੁਚਾ ਹੋਇ ਕੈ ਜੇਵਿਆ ਲਗਾ ਪੜਣਿ ਸਲੋਕੁ ॥
suchaa hoe kai jeviaa lagaa parran salok |சுத்திகரிக்கப்பட்டு, அவர் தனது உணவை எடுத்து, தனது புனித வசனங்களைப் படிக்கத் தொடங்குகிறார்.
ਕੁਹਥੀ ਜਾਈ ਸਟਿਆ ਕਿਸੁ ਏਹੁ ਲਗਾ ਦੋਖੁ ॥
kuhathee jaaee sattiaa kis ehu lagaa dokh |ஆனால் அது ஒரு அசுத்தமான இடத்தில் வீசப்படுகிறது - இது யாருடைய தவறு?
ਅੰਨੁ ਦੇਵਤਾ ਪਾਣੀ ਦੇਵਤਾ ਬੈਸੰਤਰੁ ਦੇਵਤਾ ਲੂਣੁ ॥
an devataa paanee devataa baisantar devataa loon |சோளம் புனிதமானது, தண்ணீர் புனிதமானது; நெருப்பும் உப்பும் புனிதமானவை;
ਪੰਜਵਾ ਪਾਇਆ ਘਿਰਤੁ ॥ ਤਾ ਹੋਆ ਪਾਕੁ ਪਵਿਤੁ ॥
panjavaa paaeaa ghirat | taa hoaa paak pavit |ஐந்தாவது பொருளான நெய் சேர்ந்தால், உணவு தூய்மையாகவும் புனிதமாகவும் மாறும்.
ਪਾਪੀ ਸਿਉ ਤਨੁ ਗਡਿਆ ਥੁਕਾ ਪਈਆ ਤਿਤੁ ॥
paapee siau tan gaddiaa thukaa peea tith |பாவமுள்ள மனித உடலுடன் தொடர்பு கொள்ளும்போது, உணவு மிகவும் அசுத்தமாகிறது, அது துப்பப்படுகிறது.
ਜਿਤੁ ਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਨ ਊਚਰਹਿ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਰਸ ਖਾਹਿ ॥
jit mukh naam na aoochareh bin naavai ras khaeh |நாமம் ஜபிக்காத, நாமம் இல்லாத அந்த வாய் சுவையான உணவுகளை உண்ணும்
ਨਾਨਕ ਏਵੈ ਜਾਣੀਐ ਤਿਤੁ ਮੁਖਿ ਥੁਕਾ ਪਾਹਿ ॥੧॥
naanak evai jaaneeai tith mukh thukaa paeh |1|- ஓ நானக், இதைத் தெரிந்து கொள்: அத்தகைய வாயில் துப்ப வேண்டும். ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |முதல் மெஹல்:
ਭੰਡਿ ਜੰਮੀਐ ਭੰਡਿ ਨਿੰਮੀਐ ਭੰਡਿ ਮੰਗਣੁ ਵੀਆਹੁ ॥
bhandd jameeai bhandd ninmeeai bhandd mangan veeaahu |பெண்ணிலிருந்து, ஆண் பிறக்கிறான்; பெண்ணுக்குள், ஆண் கருத்தரிக்கப்படுகிறான்; பெண்ணுடன் அவர் நிச்சயதார்த்தம் செய்து திருமணம் செய்து கொண்டார்.
ਭੰਡਹੁ ਹੋਵੈ ਦੋਸਤੀ ਭੰਡਹੁ ਚਲੈ ਰਾਹੁ ॥
bhanddahu hovai dosatee bhanddahu chalai raahu |பெண் அவனுடைய தோழியாகிறாள்; பெண் மூலம் வருங்கால சந்ததி வரும்.
ਭੰਡੁ ਮੁਆ ਭੰਡੁ ਭਾਲੀਐ ਭੰਡਿ ਹੋਵੈ ਬੰਧਾਨੁ ॥
bhandd muaa bhandd bhaaleeai bhandd hovai bandhaan |அவனுடைய பெண் இறந்துவிட்டால், அவன் வேறொரு பெண்ணைத் தேடுகிறான்; பெண்ணுக்கு அவன் கட்டுப்பட்டவன்.
ਸੋ ਕਿਉ ਮੰਦਾ ਆਖੀਐ ਜਿਤੁ ਜੰਮਹਿ ਰਾਜਾਨ ॥
so kiau mandaa aakheeai jit jameh raajaan |அப்படியானால் அவளை ஏன் கெட்டது என்று அழைப்பது? அவளிடமிருந்து அரசர்கள் பிறக்கிறார்கள்.
ਭੰਡਹੁ ਹੀ ਭੰਡੁ ਊਪਜੈ ਭੰਡੈ ਬਾਝੁ ਨ ਕੋਇ ॥
bhanddahu hee bhandd aoopajai bhanddai baajh na koe |பெண்ணிலிருந்து, பெண் பிறக்கிறாள்; பெண் இல்லாமல் யாரும் இருக்க மாட்டார்கள்.
ਨਾਨਕ ਭੰਡੈ ਬਾਹਰਾ ਏਕੋ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥
naanak bhanddai baaharaa eko sachaa soe |ஓ நானக், உண்மையான இறைவன் மட்டுமே பெண் இல்லாமல் இருக்கிறார்.
ਜਿਤੁ ਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੀਐ ਭਾਗਾ ਰਤੀ ਚਾਰਿ ॥
jit mukh sadaa saalaaheeai bhaagaa ratee chaar |எப்பொழுதும் இறைவனைத் துதிக்கும் வாய் அருளும் அழகும் உடையது.
ਨਾਨਕ ਤੇ ਮੁਖ ਊਜਲੇ ਤਿਤੁ ਸਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥੨॥
naanak te mukh aoojale tith sachai darabaar |2|ஓ நானக், அந்த முகங்கள் உண்மையான இறைவனின் நீதிமன்றத்தில் பிரகாசமாக இருக்கும். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਸਭੁ ਕੋ ਆਖੈ ਆਪਣਾ ਜਿਸੁ ਨਾਹੀ ਸੋ ਚੁਣਿ ਕਢੀਐ ॥
sabh ko aakhai aapanaa jis naahee so chun kadteeai |எல்லாரும் உங்களைத் தங்கள் சொந்தக்காரர் என்று அழைக்கிறார்கள், ஆண்டவரே; உனக்குச் சொந்தமில்லாதவன் தூக்கி எறியப்படுகிறான்.
ਕੀਤਾ ਆਪੋ ਆਪਣਾ ਆਪੇ ਹੀ ਲੇਖਾ ਸੰਢੀਐ ॥
keetaa aapo aapanaa aape hee lekhaa sandteeai |ஒவ்வொருவரும் அவரவர் செயல்களின் பலனைப் பெறுகிறார்கள்; அவரது கணக்கு அதற்கேற்ப சரிசெய்யப்படுகிறது.
ਜਾ ਰਹਣਾ ਨਾਹੀ ਐਤੁ ਜਗਿ ਤਾ ਕਾਇਤੁ ਗਾਰਬਿ ਹੰਢੀਐ ॥
jaa rahanaa naahee aait jag taa kaaeit gaarab handteeai |ஒருவன் எப்படியும் இவ்வுலகில் நிலைத்திருக்க வேண்டும் என்ற விதி இல்லாததால், அவன் ஏன் பெருமையில் தன்னை அழித்துக் கொள்ள வேண்டும்?
ਮੰਦਾ ਕਿਸੈ ਨ ਆਖੀਐ ਪੜਿ ਅਖਰੁ ਏਹੋ ਬੁਝੀਐ ॥
mandaa kisai na aakheeai parr akhar eho bujheeai |யாரையும் கெட்டுப் பேசாதே; இந்த வார்த்தைகளை படித்து புரிந்து கொள்ளுங்கள்.
ਮੂਰਖੈ ਨਾਲਿ ਨ ਲੁਝੀਐ ॥੧੯॥
moorakhai naal na lujheeai |19|முட்டாள்களுடன் வாக்குவாதம் செய்யாதே. ||19||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |சலோக், முதல் மெஹல்:
ਨਾਨਕ ਫਿਕੈ ਬੋਲਿਐ ਤਨੁ ਮਨੁ ਫਿਕਾ ਹੋਇ ॥
naanak fikai boliaai tan man fikaa hoe |ஓ நானக், அநாகரீகமான வார்த்தைகளைப் பேசினால், உடலும் மனமும் செயலற்றதாகிவிடும்.
ਫਿਕੋ ਫਿਕਾ ਸਦੀਐ ਫਿਕੇ ਫਿਕੀ ਸੋਇ ॥
fiko fikaa sadeeai fike fikee soe |அவர் மிகவும் முட்டாள்தனமானவர் என்று அழைக்கப்படுகிறார்; முட்டாள்தனத்தில் மிகவும் முட்டாள்தனமானது அவரது புகழ்.
ਫਿਕਾ ਦਰਗਹ ਸਟੀਐ ਮੁਹਿ ਥੁਕਾ ਫਿਕੇ ਪਾਇ ॥
fikaa daragah satteeai muhi thukaa fike paae |முட்டாள்தனமான நபர் இறைவனின் நீதிமன்றத்தில் நிராகரிக்கப்படுகிறார், மேலும் ஒரு முட்டாள் முகத்தில் துப்பினார்.
ਫਿਕਾ ਮੂਰਖੁ ਆਖੀਐ ਪਾਣਾ ਲਹੈ ਸਜਾਇ ॥੧॥
fikaa moorakh aakheeai paanaa lahai sajaae |1|முட்டாள்தனமானவன் முட்டாள் என்று அழைக்கப்படுகிறான்; தண்டனையாக காலணியால் அடிக்கப்படுகிறான். ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |முதல் மெஹல்:
ਅੰਦਰਹੁ ਝੂਠੇ ਪੈਜ ਬਾਹਰਿ ਦੁਨੀਆ ਅੰਦਰਿ ਫੈਲੁ ॥
andarahu jhootthe paij baahar duneea andar fail |உள்ளுக்குள் பொய்யாகவும், வெளியில் கௌரவமாகவும் இருப்பவர்கள் இவ்வுலகில் மிகவும் பொதுவானவர்கள்.
ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਜੇ ਨਾਵਹਿ ਉਤਰੈ ਨਾਹੀ ਮੈਲੁ ॥
atthasatth teerath je naaveh utarai naahee mail |அறுபத்தெட்டு புனிதத் தலங்களில் நீராடினாலும், அவர்களின் அசுத்தங்கள் விலகுவதில்லை.
ਜਿਨੑ ਪਟੁ ਅੰਦਰਿ ਬਾਹਰਿ ਗੁਦੜੁ ਤੇ ਭਲੇ ਸੰਸਾਰਿ ॥
jina patt andar baahar gudarr te bhale sansaar |உள்ளுக்குள் பட்டு, வெளியில் கந்தல் உடை உள்ளவர்களே இவ்வுலகில் நல்லவர்கள்.
ਤਿਨੑ ਨੇਹੁ ਲਗਾ ਰਬ ਸੇਤੀ ਦੇਖਨੑੇ ਵੀਚਾਰਿ ॥
tina nehu lagaa rab setee dekhanae veechaar |அவர்கள் இறைவனின் மீது அன்பைத் தழுவி, அவரைப் பார்த்து தியானிக்கிறார்கள்.
ਰੰਗਿ ਹਸਹਿ ਰੰਗਿ ਰੋਵਹਿ ਚੁਪ ਭੀ ਕਰਿ ਜਾਹਿ ॥
rang haseh rang roveh chup bhee kar jaeh |கர்த்தருடைய அன்பில், அவர்கள் சிரிக்கிறார்கள், கர்த்தருடைய அன்பில், அவர்கள் அழுகிறார்கள், மேலும் அமைதியாக இருக்கிறார்கள்.
ਪਰਵਾਹ ਨਾਹੀ ਕਿਸੈ ਕੇਰੀ ਬਾਝੁ ਸਚੇ ਨਾਹ ॥
paravaah naahee kisai keree baajh sache naah |அவர்கள் தங்கள் உண்மையான கணவனைத் தவிர, வேறு எதற்கும் கவலைப்படுவதில்லை.
ਦਰਿ ਵਾਟ ਉਪਰਿ ਖਰਚੁ ਮੰਗਾ ਜਬੈ ਦੇਇ ਤ ਖਾਹਿ ॥
dar vaatt upar kharach mangaa jabai dee ta khaeh |கர்த்தருடைய வாசலில் உட்கார்ந்து, அவர்கள் உணவுக்காகக் கெஞ்சுகிறார்கள், அவர் அவர்களுக்குக் கொடுத்தால், அவர்கள் சாப்பிடுகிறார்கள்.
ਦੀਬਾਨੁ ਏਕੋ ਕਲਮ ਏਕਾ ਹਮਾ ਤੁਮੑਾ ਮੇਲੁ ॥
deebaan eko kalam ekaa hamaa tumaa mel |இறைவனுக்கு ஒரே ஒரு நீதிமன்றம் உள்ளது, அவருக்கு ஒரே ஒரு பேனா உள்ளது; அங்கே நீயும் நானும் சந்திப்போம்.
ਦਰਿ ਲਏ ਲੇਖਾ ਪੀੜਿ ਛੁਟੈ ਨਾਨਕਾ ਜਿਉ ਤੇਲੁ ॥੨॥
dar le lekhaa peerr chhuttai naanakaa jiau tel |2|கர்த்தருடைய நீதிமன்றத்தில், கணக்குகள் ஆராயப்படுகின்றன; ஓ நானக், பாவிகள் அச்சகத்தில் எண்ணெய் வித்துக்கள் போல நசுக்கப்பட்டனர். ||2||