ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்
பக்கம் - 591
ਜਿਨਾ ਗੁਰਸਿਖਾ ਕਉ ਹਰਿ ਸੰਤੁਸਟੁ ਹੈ ਤਿਨੀ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਗਲ ਮੰਨੀ ॥
jinaa gurasikhaa kau har santusatt hai tinee satigur kee gal manee |அந்த குர்சிக்குகள், இறைவன் யாரில் பிரியப்படுகிறாரோ, அவர்கள் உண்மையான குருவின் வார்த்தையை ஏற்றுக்கொள்கிறார்கள்.
ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦੇ ਤਿਨੀ ਚੜੀ ਚਵਗਣਿ ਵੰਨੀ ॥੧੨॥
jo guramukh naam dhiaaeide tinee charree chavagan vanee |12|நாமத்தை தியானிக்கும் அந்த குர்முகிகள், இறைவனின் அன்பின் நான்கு மடங்கு நிறத்தால் நிறைந்துள்ளனர். ||12||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:
ਮਨਮੁਖੁ ਕਾਇਰੁ ਕਰੂਪੁ ਹੈ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਨਕੁ ਨਾਹਿ ॥
manamukh kaaeir karoop hai bin naavai nak naeh |சுய விருப்பமுள்ள மன்முக் கோழை மற்றும் அசிங்கமானவர்; கர்த்தருடைய நாமம் இல்லாததால், அவமானத்தினால் மூக்கு வெட்டப்பட்டது.
ਅਨਦਿਨੁ ਧੰਧੈ ਵਿਆਪਿਆ ਸੁਪਨੈ ਭੀ ਸੁਖੁ ਨਾਹਿ ॥
anadin dhandhai viaapiaa supanai bhee sukh naeh |இரவும் பகலும் உலக விவகாரங்களில் மூழ்கி கிடக்கிறார், கனவில் கூட நிம்மதி இல்லை.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵਹਿ ਤਾ ਉਬਰਹਿ ਨਾਹਿ ਤ ਬਧੇ ਦੁਖ ਸਹਾਹਿ ॥੧॥
naanak guramukh hoveh taa ubareh naeh ta badhe dukh sahaeh |1|ஓ நானக், அவர் குர்முக் ஆகிவிட்டால், அவர் காப்பாற்றப்படுவார்; இல்லையெனில், அவர் அடிமைத்தனத்தில் வைக்கப்பட்டு, வலியால் அவதிப்படுகிறார். ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |மூன்றாவது மெஹல்:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਦਰਿ ਸੋਹਣੇ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਕਮਾਹਿ ॥
guramukh sadaa dar sohane gur kaa sabad kamaeh |இறைவனின் அவையில் குர்முகிகள் எப்பொழுதும் அழகாக இருப்பார்கள்; அவர்கள் குருவின் சபாத்தின் வார்த்தையைப் பயிற்சி செய்கிறார்கள்.
ਅੰਤਰਿ ਸਾਂਤਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਹਿ ॥
antar saant sadaa sukh dar sachai sobhaa paeh |அவர்களுக்குள் ஒரு நிலையான அமைதியும் மகிழ்ச்சியும் உள்ளது; உண்மையான இறைவனின் நீதிமன்றத்தில், அவர்கள் மரியாதை பெறுகிறார்கள்.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਾਇਆ ਸਹਜੇ ਸਚਿ ਸਮਾਹਿ ॥੨॥
naanak guramukh har naam paaeaa sahaje sach samaeh |2|ஓ நானக், குர்முகர்கள் இறைவனின் பெயரால் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர்கள்; அவர்கள் உண்மையான இறைவனுடன் கண்ணுக்குப் புலப்படாமல் இணைகிறார்கள். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰਹਿਲਾਦਿ ਜਪਿ ਹਰਿ ਗਤਿ ਪਾਈ ॥
guramukh prahilaad jap har gat paaee |குர்முகனாக, பிரஹலாதன் இறைவனை தியானித்து முக்தியடைந்தான்.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਨਕਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥
guramukh janak har naam liv laaee |குர்முக் என்ற முறையில், ஜனக் தனது உணர்வை இறைவனின் பெயரில் அன்புடன் மையப்படுத்தினார்.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਸਿਸਟਿ ਹਰਿ ਉਪਦੇਸੁ ਸੁਣਾਈ ॥
guramukh basisatt har upades sunaaee |குர்முகராக வசிஷ்டர் இறைவனின் போதனைகளை போதித்தார்.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਕਿਨੈ ਪਾਇਆ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ॥
bin gur har naam na kinai paaeaa mere bhaaee |குரு இல்லாமல், இறைவனின் திருநாமத்தை யாரும் கண்டடைய முடியாது, விதியின் உடன்பிறப்புகளே.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਹਰਿ ਆਪਿ ਲਹਾਈ ॥੧੩॥
guramukh har bhagat har aap lahaaee |13|குருமுகனை பக்தியுடன் இறைவன் அருளுகிறான். ||13||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਪਰਤੀਤਿ ਨ ਆਈਆ ਸਬਦਿ ਨ ਲਾਗੋ ਭਾਉ ॥
satigur kee parateet na aaeea sabad na laago bhaau |உண்மையான குருவின் மீது நம்பிக்கை இல்லாதவர், ஷபாத்தின் வார்த்தையை விரும்பாதவர்,
ਓਸ ਨੋ ਸੁਖੁ ਨ ਉਪਜੈ ਭਾਵੈ ਸਉ ਗੇੜਾ ਆਵਉ ਜਾਉ ॥
os no sukh na upajai bhaavai sau gerraa aavau jaau |நூற்றுக்கணக்கான முறை வந்து சென்றாலும் நிம்மதி கிடைக்காது.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜਿ ਮਿਲੈ ਸਚੇ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਉ ॥੧॥
naanak guramukh sahaj milai sache siau liv laau |1|ஓ நானக், குர்முக் உண்மையான இறைவனை இயற்கையாக எளிதாக சந்திக்கிறார்; அவன் இறைவனிடம் அன்பு கொண்டவன். ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |மூன்றாவது மெஹல்:
ਏ ਮਨ ਐਸਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਖੋਜਿ ਲਹੁ ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥
e man aaisaa satigur khoj lahu jit seviaai janam maran dukh jaae |ஓ மனமே, அத்தகைய உண்மையான குருவைத் தேடுங்கள், அவருக்கு சேவை செய்வதன் மூலம் பிறப்பு மற்றும் இறப்பு துன்பங்கள் நீங்கும்.
ਸਹਸਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇ ॥
sahasaa mool na hovee haumai sabad jalaae |சந்தேகம் உங்களை ஒருபோதும் பாதிக்காது, உங்கள் அகங்காரம் ஷபாத்தின் வார்த்தையின் மூலம் எரிக்கப்படும்.
ਕੂੜੈ ਕੀ ਪਾਲਿ ਵਿਚਹੁ ਨਿਕਲੈ ਸਚੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
koorrai kee paal vichahu nikalai sach vasai man aae |பொய்யின் திரை உங்களுக்குள் இருந்து கிழிக்கப்படும், உண்மை மனதில் குடியிருக்கும்.
ਅੰਤਰਿ ਸਾਂਤਿ ਮਨਿ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ਸਚ ਸੰਜਮਿ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥
antar saant man sukh hoe sach sanjam kaar kamaae |நீங்கள் உண்மை மற்றும் சுய ஒழுக்கத்தின் படி செயல்பட்டால், அமைதியும் மகிழ்ச்சியும் உங்கள் மனதை ஆழமாக நிரப்பும்.
ਨਾਨਕ ਪੂਰੈ ਕਰਮਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਹਰਿ ਜੀਉ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥੨॥
naanak poorai karam satigur milai har jeeo kirapaa kare rajaae |2|ஓ நானக், சரியான நல்ல கர்மாவின் மூலம், நீங்கள் உண்மையான குருவை சந்திப்பீர்கள், பின்னர் அன்பான இறைவன், அவரது இனிமையான விருப்பத்தால், அவரது கருணையால் உங்களை ஆசீர்வதிப்பார். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਜਿਸ ਕੈ ਘਰਿ ਦੀਬਾਨੁ ਹਰਿ ਹੋਵੈ ਤਿਸ ਕੀ ਮੁਠੀ ਵਿਚਿ ਜਗਤੁ ਸਭੁ ਆਇਆ ॥
jis kai ghar deebaan har hovai tis kee mutthee vich jagat sabh aaeaa |முழு உலகமும் ஒருவரின் கட்டுப்பாட்டின் கீழ் வருகிறது, யாருடைய வீடு இறைவன், ராஜாவால் நிரம்பியுள்ளது.
ਤਿਸ ਕਉ ਤਲਕੀ ਕਿਸੈ ਦੀ ਨਾਹੀ ਹਰਿ ਦੀਬਾਨਿ ਸਭਿ ਆਣਿ ਪੈਰੀ ਪਾਇਆ ॥
tis kau talakee kisai dee naahee har deebaan sabh aan pairee paaeaa |அவர் யாருடைய ஆட்சிக்கும் உட்பட்டவர் அல்ல, இறைவன், அரசன், அனைவரையும் தன் காலில் விழச் செய்கிறான்.
ਮਾਣਸਾ ਕਿਅਹੁ ਦੀਬਾਣਹੁ ਕੋਈ ਨਸਿ ਭਜਿ ਨਿਕਲੈ ਹਰਿ ਦੀਬਾਣਹੁ ਕੋਈ ਕਿਥੈ ਜਾਇਆ ॥
maanasaa kiahu deebaanahu koee nas bhaj nikalai har deebaanahu koee kithai jaaeaa |ஒருவர் மற்ற மனிதர்களின் நீதிமன்றங்களிலிருந்து ஓடிவிடலாம், ஆனால் கர்த்தருடைய ராஜ்யத்திலிருந்து தப்பிக்க ஒருவர் எங்கே செல்ல முடியும்?
ਸੋ ਐਸਾ ਹਰਿ ਦੀਬਾਨੁ ਵਸਿਆ ਭਗਤਾ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਤਿਨਿ ਰਹਦੇ ਖੁਹਦੇ ਆਣਿ ਸਭਿ ਭਗਤਾ ਅਗੈ ਖਲਵਾਇਆ ॥
so aaisaa har deebaan vasiaa bhagataa kai hiradai tin rahade khuhade aan sabh bhagataa agai khalavaaeaa |இறைவன் அத்தகைய அரசன், தன் பக்தர்களின் இதயங்களில் நிலைத்திருப்பவன்; மற்றவர்களை அழைத்து வந்து, தன் பக்தர்களுக்கு முன்பாக நிற்க வைக்கிறார்.
ਹਰਿ ਨਾਵੈ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲੈ ਕਿਨੈ ਧਿਆਇਆ ॥੧੪॥
har naavai kee vaddiaaee karam paraapat hovai guramukh viralai kinai dhiaaeaa |14|இறைவனின் திருநாமத்தின் மகிமை வாய்ந்த மகத்துவம் அவருடைய அருளால் மட்டுமே கிடைக்கிறது; அவரை தியானம் செய்யும் குர்முகர்கள் எவ்வளவு குறைவு. ||14||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਜਗਤੁ ਮੁਆ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇ ॥
bin satigur seve jagat muaa birathaa janam gavaae |உண்மையான குருவுக்கு சேவை செய்யாமல், உலக மக்கள் இறந்துவிட்டார்கள்; அவர்கள் தங்கள் வாழ்க்கையை வீணாக வீணடிக்கிறார்கள்.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਅਤਿ ਦੁਖੁ ਲਗਾ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
doojai bhaae at dukh lagaa mar jamai aavai jaae |இருமையின் மீதான காதலில், அவர்கள் பயங்கரமான வலியை அனுபவிக்கிறார்கள்; அவர்கள் இறந்து, மறுபிறவி எடுக்கிறார்கள், தொடர்ந்து வந்து செல்கிறார்கள்.
ਵਿਸਟਾ ਅੰਦਰਿ ਵਾਸੁ ਹੈ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਪਾਇ ॥
visattaa andar vaas hai fir fir joonee paae |அவர்கள் எருவில் வாழ்கிறார்கள், மீண்டும் மீண்டும் மறுபிறவி எடுக்கிறார்கள்.
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਜਮੁ ਮਾਰਸੀ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਇ ॥੧॥
naanak bin naavai jam maarasee ant geaa pachhutaae |1|ஓ நானக், பெயர் இல்லாமல், மரணத்தின் தூதர் அவர்களைத் தண்டிக்கிறார்; இறுதியில், அவர்கள் வருந்தியும், வருந்தியும் வெளியேறுகிறார்கள். ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |மூன்றாவது மெஹல்:
ਇਸੁ ਜਗ ਮਹਿ ਪੁਰਖੁ ਏਕੁ ਹੈ ਹੋਰ ਸਗਲੀ ਨਾਰਿ ਸਬਾਈ ॥
eis jag meh purakh ek hai hor sagalee naar sabaaee |இவ்வுலகில் கணவன் இறைவன் ஒருவன்; மற்ற அனைத்து உயிரினங்களும் அவருடைய மணமகள்.