ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்
பக்கம் - 35
ਮਨਮੁਖ ਜਨਮੁ ਬਿਰਥਾ ਗਇਆ ਕਿਆ ਮੁਹੁ ਦੇਸੀ ਜਾਇ ॥੩॥
manamukh janam birathaa geaa kiaa muhu desee jaae |3|சுய விருப்பமுள்ள மன்முகனின் வாழ்க்கை பயனற்றது. அப்பால் செல்லும் போது என்ன முகம் காட்டுவார்? ||3||
ਸਭ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਹੈ ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਕਹਨੁ ਨ ਜਾਇ ॥
sabh kichh aape aap hai haumai vich kahan na jaae |கடவுள் தாமே எல்லாம்; ஈகோவில் இருப்பவர்களால் இதைப் பற்றி பேசவே முடியாது.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੀਐ ਦੁਖੁ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਗਵਾਇ ॥
gur kai sabad pachhaaneeai dukh haumai vichahu gavaae |குருவின் ஷபாத்தின் வார்த்தையின் மூலம், அவர் உணரப்படுகிறார், மேலும் அகங்காரத்தின் வலி உள்ளிருந்து அழிக்கப்படுகிறது.
ਸਤਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਆਪਣਾ ਹਉ ਤਿਨ ਕੈ ਲਾਗਉ ਪਾਇ ॥
satagur sevan aapanaa hau tin kai laagau paae |உண்மையான குருவுக்கு சேவை செய்பவர்களின் காலில் விழுகிறேன்.
ਨਾਨਕ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸਚਿਆਰ ਹਹਿ ਹਉ ਤਿਨ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥੪॥੨੧॥੫੪॥
naanak dar sachai sachiaar heh hau tin balihaarai jaau |4|21|54|ஓ நானக், உண்மை நீதிமன்றத்தில் உண்மையாகக் கண்டறியப்பட்டவர்களுக்கு நான் ஒரு தியாகம். ||4||21||54||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |சிரீ ராக், மூன்றாவது மெஹல்:
ਜੇ ਵੇਲਾ ਵਖਤੁ ਵੀਚਾਰੀਐ ਤਾ ਕਿਤੁ ਵੇਲਾ ਭਗਤਿ ਹੋਇ ॥
je velaa vakhat veechaareeai taa kit velaa bhagat hoe |நேரத்தையும் தருணத்தையும் கருத்தில் கொள்ளுங்கள் - நாம் எப்போது இறைவனை வணங்க வேண்டும்?
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੇ ਰਤਿਆ ਸਚੇ ਸਚੀ ਸੋਇ ॥
anadin naame ratiaa sache sachee soe |இரவும் பகலும், உண்மையான இறைவனின் திருநாமத்துடன் இயைந்திருப்பவன் உண்மையாவான்.
ਇਕੁ ਤਿਲੁ ਪਿਆਰਾ ਵਿਸਰੈ ਭਗਤਿ ਕਿਨੇਹੀ ਹੋਇ ॥
eik til piaaraa visarai bhagat kinehee hoe |அன்பான இறைவனை, ஒரு கணம் கூட மறந்துவிட்டால், அது என்ன வகையான பக்தி?
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਸਾਚ ਸਿਉ ਸਾਸੁ ਨ ਬਿਰਥਾ ਕੋਇ ॥੧॥
man tan seetal saach siau saas na birathaa koe |1|உண்மையான இறைவனால் யாருடைய மனமும் உடலும் குளிர்ச்சியடைந்து அமைதியடைகிறதோ - அவருடைய சுவாசம் வீணாகாது. ||1||
ਮੇਰੇ ਮਨ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥
mere man har kaa naam dhiaae |ஓ என் மனமே, கர்த்தருடைய நாமத்தை தியானம் செய்.
ਸਾਚੀ ਭਗਤਿ ਤਾ ਥੀਐ ਜਾ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
saachee bhagat taa theeai jaa har vasai man aae |1| rahaau |இறைவன் மனத்தில் வாசம் செய்யும் போது உண்மையான பக்தி வழிபாடு செய்யப்படுகிறது. ||1||இடைநிறுத்தம்||
ਸਹਜੇ ਖੇਤੀ ਰਾਹੀਐ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਬੀਜੁ ਪਾਇ ॥
sahaje khetee raaheeai sach naam beej paae |உள்ளுணர்வு எளிதாக, உங்கள் பண்ணையை பயிரிட்டு, உண்மையான பெயரின் விதையை நடவும்.
ਖੇਤੀ ਜੰਮੀ ਅਗਲੀ ਮਨੂਆ ਰਜਾ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
khetee jamee agalee manooaa rajaa sahaj subhaae |நாற்றுகள் செழிப்பாக துளிர்விட்டன, உள்ளுணர்வு எளிதாக, மனம் திருப்தி அடைகிறது.
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹੈ ਜਿਤੁ ਪੀਤੈ ਤਿਖ ਜਾਇ ॥
gur kaa sabad amrit hai jit peetai tikh jaae |குருவின் ஷபாத்தின் வார்த்தை அமுத அமிர்தம்; அதை குடித்தால் தாகம் தீரும்.
ਇਹੁ ਮਨੁ ਸਾਚਾ ਸਚਿ ਰਤਾ ਸਚੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੨॥
eihu man saachaa sach rataa sache rahiaa samaae |2|இந்த உண்மையான மனம் சத்தியத்துடன் இணைந்துள்ளது, மேலும் அது உண்மையுடன் ஊடுருவி இருக்கிறது. ||2||
ਆਖਣੁ ਵੇਖਣੁ ਬੋਲਣਾ ਸਬਦੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
aakhan vekhan bolanaa sabade rahiaa samaae |பேசுவதிலும், பார்ப்பதிலும், வார்த்தைகளிலும் ஷபாத்தில் மூழ்கி இருங்கள்.
ਬਾਣੀ ਵਜੀ ਚਹੁ ਜੁਗੀ ਸਚੋ ਸਚੁ ਸੁਣਾਇ ॥
baanee vajee chahu jugee sacho sach sunaae |குருவின் பானியின் வார்த்தை நான்கு யுகங்களிலும் அதிர்கிறது. உண்மையாக, அது உண்மையைப் போதிக்கிறது.
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਰਹਿ ਗਇਆ ਸਚੈ ਲਇਆ ਮਿਲਾਇ ॥
haumai meraa reh geaa sachai leaa milaae |அகங்காரம் மற்றும் உடைமைத்தன்மை ஆகியவை அகற்றப்படுகின்றன, மேலும் உண்மையானவர் அவற்றை தன்னுள் உள்வாங்குகிறார்.
ਤਿਨ ਕਉ ਮਹਲੁ ਹਦੂਰਿ ਹੈ ਜੋ ਸਚਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੩॥
tin kau mahal hadoor hai jo sach rahe liv laae |3|உண்மையான ஒருவரில் அன்புடன் லயித்து இருப்பவர்கள், அவரது பிரசன்னத்தின் மாளிகையை அருகில் இருப்பதைக் காண்கிறார்கள். ||3||
ਨਦਰੀ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਵਿਣੁ ਕਰਮਾ ਪਾਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥
nadaree naam dhiaaeeai vin karamaa paaeaa na jaae |அவருடைய அருளால் நாம் இறைவனின் திருநாமத்தை தியானிக்கிறோம். அவருடைய இரக்கம் இல்லாமல், அதைப் பெற முடியாது.
ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਲਹੈ ਸਤਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ਜਿਸੁ ਆਇ ॥
poorai bhaag satasangat lahai satagur bhettai jis aae |சரியான நல்ல விதியின் மூலம், ஒருவர் உண்மையான சபையான சத் சங்கத்தை கண்டுபிடித்து, உண்மையான குருவை சந்திக்க வருகிறார்.
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੇ ਰਤਿਆ ਦੁਖੁ ਬਿਖਿਆ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
anadin naame ratiaa dukh bikhiaa vichahu jaae |இரவும் பகலும், நாமத்துடன் இணைந்திருங்கள், ஊழலின் வலி உள்ளிருந்து அகற்றப்படும்.
ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵੜਾ ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੨੨॥੫੫॥
naanak sabad milaavarraa naame naam samaae |4|22|55|ஓ நானக், பெயரின் மூலம் ஷபாத்துடன் இணைவதால், ஒருவர் பெயரில் மூழ்கிவிடுகிறார். ||4||22||55||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |சிரீ ராக், மூன்றாவது மெஹல்:
ਆਪਣਾ ਭਉ ਤਿਨ ਪਾਇਓਨੁ ਜਿਨ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਿ ॥
aapanaa bhau tin paaeion jin gur kaa sabad beechaar |குருவின் ஷபாத்தின் வார்த்தையை சிந்திப்பவர்கள் கடவுள் பயத்தால் நிறைந்துள்ளனர்.
ਸਤਸੰਗਤੀ ਸਦਾ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਸਚੇ ਕੇ ਗੁਣ ਸਾਰਿ ॥
satasangatee sadaa mil rahe sache ke gun saar |அவர்கள் என்றென்றும் சத் சங்கத், உண்மையான சபையுடன் இணைந்திருக்கிறார்கள்; அவர்கள் உண்மையானவரின் மகிமைகளில் வாழ்கிறார்கள்.
ਦੁਬਿਧਾ ਮੈਲੁ ਚੁਕਾਈਅਨੁ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
dubidhaa mail chukaaeean har raakhiaa ur dhaar |அவர்கள் தங்கள் மன இருமையின் அழுக்குகளை அகற்றி, தங்கள் இதயங்களில் இறைவனை நிலைநிறுத்துகிறார்கள்.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਮਨਿ ਸਚੇ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥੧॥
sachee baanee sach man sache naal piaar |1|அவர்களின் பேச்சு உண்மை, அவர்களின் மனம் உண்மை. அவர்கள் உண்மையான ஒருவரை காதலிக்கிறார்கள். ||1||
ਮਨ ਮੇਰੇ ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਭਰ ਨਾਲਿ ॥
man mere haumai mail bhar naal |ஓ என் மனமே, நீ அகங்காரத்தின் அழுக்குகளால் நிறைந்திருக்கிறாய்.
ਹਰਿ ਨਿਰਮਲੁ ਸਦਾ ਸੋਹਣਾ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har niramal sadaa sohanaa sabad savaaranahaar |1| rahaau |மாசற்ற இறைவன் என்றென்றும் அழகானவர். நாங்கள் ஷபாத்தின் வார்த்தையால் அலங்கரிக்கப்பட்டுள்ளோம். ||1||இடைநிறுத்தம்||
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਮਨੁ ਮੋਹਿਆ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥
sachai sabad man mohiaa prabh aape le milaae |கடவுள் தனது ஷபாத்தின் உண்மையான வார்த்தையால் ஈர்க்கப்பட்டவர்களைத் தம்முடன் இணைக்கிறார்.
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੇ ਰਤਿਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਇ ॥
anadin naame ratiaa jotee jot samaae |இரவும் பகலும், அவர்கள் நாமத்துடன் இணைந்திருக்கிறார்கள், மேலும் அவர்களின் ஒளி ஒளியில் உறிஞ்சப்படுகிறது.
ਜੋਤੀ ਹੂ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਪਦਾ ਬਿਨੁ ਸਤਗੁਰ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ॥
jotee hoo prabh jaapadaa bin satagur boojh na paae |அவருடைய ஒளியின் மூலம் கடவுள் வெளிப்படுகிறார். உண்மையான குரு இல்லாமல் புரிதல் கிடைக்காது.
ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਸਤਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ਤਿਨ ਆਇ ॥੨॥
jin kau poorab likhiaa satagur bhettiaa tin aae |2|அத்தகைய முன்னரே தீர்மானிக்கப்பட்ட விதியைக் கொண்டவர்களைச் சந்திக்க உண்மையான குரு வருகிறார். ||2||
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਸਭ ਡੁਮਣੀ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਇ ॥
vin naavai sabh ddumanee doojai bhaae khuaae |பெயர் இல்லாமல், அனைவரும் பரிதாபமாக இருக்கிறார்கள். இருமையின் காதலில், அவர்கள் அழிந்தனர்.
ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਘੜੀ ਨ ਜੀਵਦੀ ਦੁਖੀ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਇ ॥
tis bin gharree na jeevadee dukhee rain vihaae |அவர் இல்லாமல், நான் ஒரு கணம் கூட உயிர்வாழ முடியாது, என் வாழ்க்கை இரவு வேதனையுடன் கடந்து செல்கிறது.
ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣਾ ਅੰਧੁਲਾ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
bharam bhulaanaa andhulaa fir fir aavai jaae |சந்தேகத்தில் அலைந்து திரிந்து, ஆன்மீக குருடர்கள் மீண்டும் மீண்டும் மறுபிறவியில் வந்து செல்கிறார்கள்.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਣੀ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥੩॥
nadar kare prabh aapanee aape le milaae |3|தேவன் தாமே தம்முடைய கிருபையின் பார்வையை அருளும்போது, அவர் நம்மைத் தன்னோடு இணைக்கிறார். ||3||