ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்
பக்கம் - 314
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਤੂ ਕਰਤਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣਦਾ ਜੋ ਜੀਆ ਅੰਦਰਿ ਵਰਤੈ ॥
too karataa sabh kichh jaanadaa jo jeea andar varatai |படைப்பாளரே, எங்கள் உயிரினங்களுக்குள் நிகழும் அனைத்தையும் நீங்கள் அறிவீர்கள்.
ਤੂ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਅਗਣਤੁ ਹੈ ਸਭੁ ਜਗੁ ਵਿਚਿ ਗਣਤੈ ॥
too karataa aap aganat hai sabh jag vich ganatai |முழு உலகமும் கணக்கீட்டின் எல்லைக்குள் இருக்கும்போது, படைப்பாளரே, நீங்களே கணக்கிட முடியாதவர்கள்.
ਸਭੁ ਕੀਤਾ ਤੇਰਾ ਵਰਤਦਾ ਸਭ ਤੇਰੀ ਬਣਤੈ ॥
sabh keetaa teraa varatadaa sabh teree banatai |எல்லாம் உங்கள் விருப்பப்படி நடக்கும்; அனைத்தையும் படைத்தாய்.
ਤੂ ਘਟਿ ਘਟਿ ਇਕੁ ਵਰਤਦਾ ਸਚੁ ਸਾਹਿਬ ਚਲਤੈ ॥
too ghatt ghatt ik varatadaa sach saahib chalatai |ஒவ்வொரு இதயத்திலும் வியாபித்திருப்பவனே நீயே; உண்மையான இறைவா மற்றும் குருவே, இது உங்கள் நாடகம்.
ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਮਿਲੇ ਸੁ ਹਰਿ ਮਿਲੇ ਨਾਹੀ ਕਿਸੈ ਪਰਤੈ ॥੨੪॥
satigur no mile su har mile naahee kisai paratai |24|உண்மையான குருவைச் சந்திப்பவன் இறைவனைச் சந்திக்கிறான்; அவரை யாராலும் திருப்ப முடியாது. ||24||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |சலோக், நான்காவது மெஹல்:
ਇਹੁ ਮਨੂਆ ਦ੍ਰਿੜੁ ਕਰਿ ਰਖੀਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਾਈਐ ਚਿਤੁ ॥
eihu manooaa drirr kar rakheeai guramukh laaeeai chit |இந்த மனதை நிலையாக, நிலையாக வைத்திருங்கள்; குர்முக் ஆகி உங்கள் உணர்வை ஒருமுகப்படுத்துங்கள்.
ਕਿਉ ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਵਿਸਾਰੀਐ ਬਹਦਿਆ ਉਠਦਿਆ ਨਿਤ ॥
kiau saas giraas visaareeai bahadiaa utthadiaa nit |ஒவ்வொரு மூச்சுக்காற்றிலும், சாப்பாட்டுத் துண்டிலும், உட்கார்ந்து அல்லது எழுந்து நின்று, அவரை எப்படி மறக்க முடியும்?
ਮਰਣ ਜੀਵਣ ਕੀ ਚਿੰਤਾ ਗਈ ਇਹੁ ਜੀਅੜਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਵਸਿ ॥
maran jeevan kee chintaa gee ihu jeearraa har prabh vas |பிறப்பு இறப்பு பற்றிய என் கவலை முடிந்தது; இந்த ஆன்மா இறைவனின் கட்டுப்பாட்டில் உள்ளது.
ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਖੁ ਤੂ ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਬਖਸਿ ॥੧॥
jiau bhaavai tiau rakh too jan naanak naam bakhas |1|உமக்கு விருப்பமானால், வேலைக்காரன் நானக்கைக் காப்பாற்றுங்கள், அவருக்கு உமது பெயரைச் சொல்லி ஆசீர்வதியுங்கள். ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |மூன்றாவது மெஹல்:
ਮਨਮੁਖੁ ਅਹੰਕਾਰੀ ਮਹਲੁ ਨ ਜਾਣੈ ਖਿਨੁ ਆਗੈ ਖਿਨੁ ਪੀਛੈ ॥
manamukh ahankaaree mahal na jaanai khin aagai khin peechhai |அகங்காரமும், சுய விருப்பமும் கொண்ட மன்முகன் இறைவனின் பிரசன்னத்தின் மாளிகையை அறியவில்லை; ஒரு கணம் அவர் இங்கே இருக்கிறார், அடுத்த கணம் அவர் இருக்கிறார்.
ਸਦਾ ਬੁਲਾਈਐ ਮਹਲਿ ਨ ਆਵੈ ਕਿਉ ਕਰਿ ਦਰਗਹ ਸੀਝੈ ॥
sadaa bulaaeeai mahal na aavai kiau kar daragah seejhai |அவர் எப்போதும் அழைக்கப்படுகிறார், ஆனால் அவர் இறைவனின் பிரசன்ன மாளிகைக்கு செல்வதில்லை. இறைவனின் நீதிமன்றத்தில் அவர் எவ்வாறு ஏற்றுக்கொள்ளப்படுவார்?
ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਮਹਲੁ ਵਿਰਲਾ ਜਾਣੈ ਸਦਾ ਰਹੈ ਕਰ ਜੋੜਿ ॥
satigur kaa mahal viralaa jaanai sadaa rahai kar jorr |உண்மையான குருவின் மாளிகையை அறிந்தவர்கள் எவ்வளவு அரிதானவர்கள்; அவர்கள் தங்கள் உள்ளங்கைகளை ஒன்றாக அழுத்தி நிற்கிறார்கள்.
ਆਪਣੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਹਰਿ ਮੇਰਾ ਨਾਨਕ ਲਏ ਬਹੋੜਿ ॥੨॥
aapanee kripaa kare har meraa naanak le bahorr |2|ஓ நானக், என் இறைவன் தம்முடைய அருளை வழங்கினால், அவர் அவர்களைத் தம்மிடம் மீட்டெடுக்கிறார். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਸਾ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਸਫਲ ਹੈ ਜਿਤੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਮਨੁ ਮੰਨੇ ॥
saa sevaa keetee safal hai jit satigur kaa man mane |குருவின் மனதிற்கு மகிழ்ச்சி தரும் அந்த சேவை பலனளிக்கும் மற்றும் பலனளிக்கும்.
ਜਾ ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਮਨੁ ਮੰਨਿਆ ਤਾ ਪਾਪ ਕਸੰਮਲ ਭੰਨੇ ॥
jaa satigur kaa man maniaa taa paap kasamal bhane |உண்மையான குருவின் மனம் மகிழ்ச்சியடையும் போது, பாவங்களும் பாவங்களும் ஓடிவிடும்.
ਉਪਦੇਸੁ ਜਿ ਦਿਤਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸੋ ਸੁਣਿਆ ਸਿਖੀ ਕੰਨੇ ॥
aupades ji ditaa satiguroo so suniaa sikhee kane |சீக்கியர்கள் உண்மையான குருவின் போதனைகளைக் கேட்கிறார்கள்.
ਜਿਨ ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਭਾਣਾ ਮੰਨਿਆ ਤਿਨ ਚੜੀ ਚਵਗਣਿ ਵੰਨੇ ॥
jin satigur kaa bhaanaa maniaa tin charree chavagan vane |உண்மையான குருவின் விருப்பத்திற்குச் சரணடைபவர்கள் இறைவனின் நான்முக அன்பினால் நிரம்பியவர்கள்.
ਇਹ ਚਾਲ ਨਿਰਾਲੀ ਗੁਰਮੁਖੀ ਗੁਰ ਦੀਖਿਆ ਸੁਣਿ ਮਨੁ ਭਿੰਨੇ ॥੨੫॥
eih chaal niraalee guramukhee gur deekhiaa sun man bhine |25|குருமுகர்களின் தனித்துவமான மற்றும் தனித்துவமான வாழ்க்கை முறை இதுதான்: குருவின் போதனைகளைக் கேட்பது, அவர்களின் மனம் மலரும். ||25||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:
ਜਿਨਿ ਗੁਰੁ ਗੋਪਿਆ ਆਪਣਾ ਤਿਸੁ ਠਉਰ ਨ ਠਾਉ ॥
jin gur gopiaa aapanaa tis tthaur na tthaau |தங்கள் குருவை உறுதிப்படுத்தாதவர்களுக்கு வீடு அல்லது ஓய்வு இடம் இருக்காது.
ਹਲਤੁ ਪਲਤੁ ਦੋਵੈ ਗਏ ਦਰਗਹ ਨਾਹੀ ਥਾਉ ॥
halat palat dovai ge daragah naahee thaau |அவர்கள் இவ்வுலகையும் மறுமையையும் இழக்கிறார்கள்; கர்த்தருடைய நீதிமன்றத்தில் அவர்களுக்கு இடமில்லை.
ਓਹ ਵੇਲਾ ਹਥਿ ਨ ਆਵਈ ਫਿਰਿ ਸਤਿਗੁਰ ਲਗਹਿ ਪਾਇ ॥
oh velaa hath na aavee fir satigur lageh paae |உண்மையான குருவின் பாதம் பணிந்து வணங்கும் இந்த வாய்ப்பு இனி வராது.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਗਣਤੈ ਘੁਸੀਐ ਦੁਖੇ ਦੁਖਿ ਵਿਹਾਇ ॥
satigur kee ganatai ghuseeai dukhe dukh vihaae |உண்மையான குருவால் எண்ணப்படுவதை அவர்கள் தவறவிட்டால், அவர்கள் தங்கள் வாழ்க்கையை வேதனையிலும் துன்பத்திலும் கழிப்பார்கள்.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਵੈਰੁ ਹੈ ਆਪੇ ਲਏ ਜਿਸੁ ਲਾਇ ॥
satigur purakh niravair hai aape le jis laae |உண்மையான குரு, முதன்மையானவர், வெறுப்போ அல்லது பழிவாங்கலோ இல்லை; எவருடன் பிரியப்படுகிறாரோ அவர்களைத் தன்னுடன் ஐக்கியப்படுத்துகிறார்.
ਨਾਨਕ ਦਰਸਨੁ ਜਿਨਾ ਵੇਖਾਲਿਓਨੁ ਤਿਨਾ ਦਰਗਹ ਲਏ ਛਡਾਇ ॥੧॥
naanak darasan jinaa vekhaalion tinaa daragah le chhaddaae |1|ஓ நானக், அவருடைய தரிசனத்தின் ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட தரிசனத்தைக் காண்பவர்கள், இறைவனின் நீதிமன்றத்தில் விடுதலை பெறுகிறார்கள். ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |மூன்றாவது மெஹல்:
ਮਨਮੁਖੁ ਅਗਿਆਨੁ ਦੁਰਮਤਿ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥
manamukh agiaan duramat ahankaaree |சுய விருப்பமுள்ள மன்முகன் அறியாமை, தீய எண்ணம் மற்றும் அகங்காரவாதி.
ਅੰਤਰਿ ਕ੍ਰੋਧੁ ਜੂਐ ਮਤਿ ਹਾਰੀ ॥
antar krodh jooaai mat haaree |அவன் உள்ளத்தில் கோபத்தால் நிறைந்து, சூதாட்டத்தில் தன் மனதை இழக்கிறான்.
ਕੂੜੁ ਕੁਸਤੁ ਓਹੁ ਪਾਪ ਕਮਾਵੈ ॥
koorr kusat ohu paap kamaavai |அவர் மோசடி மற்றும் அநீதியின் பாவங்களைச் செய்கிறார்.
ਕਿਆ ਓਹੁ ਸੁਣੈ ਕਿਆ ਆਖਿ ਸੁਣਾਵੈ ॥
kiaa ohu sunai kiaa aakh sunaavai |அவர் என்ன கேட்க முடியும், மற்றவர்களுக்கு என்ன சொல்ல முடியும்?
ਅੰਨਾ ਬੋਲਾ ਖੁਇ ਉਝੜਿ ਪਾਇ ॥
anaa bolaa khue ujharr paae |அவர் பார்வையற்றவர் மற்றும் செவிடர்; அவன் வழி தவறி, வனாந்தரத்தில் வழிதவறி அலைகிறான்.
ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧਾ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
manamukh andhaa aavai jaae |பார்வையற்ற, சுய விருப்பமுள்ள மன்முக் மறுபிறவியில் வந்து செல்கிறார்;
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟੇ ਥਾਇ ਨ ਪਾਇ ॥
bin satigur bhette thaae na paae |உண்மையான குருவை சந்திக்காமல், அவருக்கு ஓய்வெடுக்க இடமில்லை.
ਨਾਨਕ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਇ ॥੨॥
naanak poorab likhiaa kamaae |2|ஓ நானக், அவர் முன்னரே நிர்ணயிக்கப்பட்ட விதியின்படி செயல்படுகிறார். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਜਿਨ ਕੇ ਚਿਤ ਕਠੋਰ ਹਹਿ ਸੇ ਬਹਹਿ ਨ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਸਿ ॥
jin ke chit katthor heh se baheh na satigur paas |கல்லைப் போல் கடினமான இதயம் கொண்டவர்கள் உண்மையான குருவின் அருகில் அமர மாட்டார்கள்.
ਓਥੈ ਸਚੁ ਵਰਤਦਾ ਕੂੜਿਆਰਾ ਚਿਤ ਉਦਾਸਿ ॥
othai sach varatadaa koorriaaraa chit udaas |உண்மை அங்கே வெல்லும்; பொய்யானவர்கள் தங்கள் உணர்வை அதனுடன் இணங்குவதில்லை.
ਓਇ ਵਲੁ ਛਲੁ ਕਰਿ ਝਤਿ ਕਢਦੇ ਫਿਰਿ ਜਾਇ ਬਹਹਿ ਕੂੜਿਆਰਾ ਪਾਸਿ ॥
oe val chhal kar jhat kadtade fir jaae baheh koorriaaraa paas |கொக்கி அல்லது வளைவு மூலம், அவர்கள் தங்கள் நேரத்தை கடக்கிறார்கள், பின்னர் அவர்கள் மீண்டும் பொய்யானவர்களுடன் உட்காரச் செல்கிறார்கள்.
ਵਿਚਿ ਸਚੇ ਕੂੜੁ ਨ ਗਡਈ ਮਨਿ ਵੇਖਹੁ ਕੋ ਨਿਰਜਾਸਿ ॥
vich sache koorr na gaddee man vekhahu ko nirajaas |உண்மையுடன் பொய் கலக்காது; மக்களே, இதைப் பார்த்துவிட்டுப் பாருங்கள்.
ਕੂੜਿਆਰ ਕੂੜਿਆਰੀ ਜਾਇ ਰਲੇ ਸਚਿਆਰ ਸਿਖ ਬੈਠੇ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਸਿ ॥੨੬॥
koorriaar koorriaaree jaae rale sachiaar sikh baitthe satigur paas |26|உண்மையுள்ள சீக்கியர்கள் உண்மையான குருவின் பக்கத்தில் அமர்ந்திருக்கையில், பொய்யானது பொய்யுடன் சென்று கலக்கிறது. ||26||