ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்
பக்கம் - 949
ਗੁਰਮਤੀ ਘਟਿ ਚਾਨਣਾ ਆਨੇਰੁ ਬਿਨਾਸਣਿ ॥
guramatee ghatt chaananaa aaner binaasan |குருவின் போதனைகளைப் பின்பற்றி, ஒருவரின் உள்ளம் ஒளிரும், இருள் நீங்கும்.
ਹੁਕਮੇ ਹੀ ਸਭ ਸਾਜੀਅਨੁ ਰਵਿਆ ਸਭ ਵਣਿ ਤ੍ਰਿਣਿ ॥
hukame hee sabh saajeean raviaa sabh van trin |அவனுடைய கட்டளையின் ஹுக்காம் மூலம், அவன் அனைத்தையும் படைக்கிறான்; அவர் அனைத்து காடுகளிலும் புல்வெளிகளிலும் ஊடுருவி ஊடுருவிச் செல்கிறார்.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਹਰਿ ਭਣਿ ॥
sabh kichh aape aap hai guramukh sadaa har bhan |அவனே எல்லாம்; குர்முக் தொடர்ந்து இறைவனின் பெயரை உச்சரிப்பார்.
ਸਬਦੇ ਹੀ ਸੋਝੀ ਪਈ ਸਚੈ ਆਪਿ ਬੁਝਾਈ ॥੫॥
sabade hee sojhee pee sachai aap bujhaaee |5|ஷபாத் மூலம், புரிதல் வருகிறது; உண்மையான இறைவன் நம்மைப் புரிந்துகொள்ளத் தூண்டுகிறார். ||5||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:
ਅਭਿਆਗਤ ਏਹਿ ਨ ਆਖੀਅਨਿ ਜਿਨ ਕੇ ਚਿਤ ਮਹਿ ਭਰਮੁ ॥
abhiaagat ehi na aakheean jin ke chit meh bharam |அவர் துறந்தவர் என்று அழைக்கப்படுவதில்லை, அவருடைய உணர்வு சந்தேகத்தால் நிரப்பப்படுகிறது.
ਤਿਸ ਦੈ ਦਿਤੈ ਨਾਨਕਾ ਤੇਹੋ ਜੇਹਾ ਧਰਮੁ ॥
tis dai ditai naanakaa teho jehaa dharam |அவருக்கு நன்கொடைகள் விகிதாசார வெகுமதிகளைத் தருகின்றன.
ਅਭੈ ਨਿਰੰਜਨੁ ਪਰਮ ਪਦੁ ਤਾ ਕਾ ਭੂਖਾ ਹੋਇ ॥
abhai niranjan param pad taa kaa bhookhaa hoe |அச்சமற்ற, மாசற்ற இறைவனின் உன்னத நிலைக்காக அவர் பசியுடன் இருக்கிறார்;
ਤਿਸ ਕਾ ਭੋਜਨੁ ਨਾਨਕਾ ਵਿਰਲਾ ਪਾਏ ਕੋਇ ॥੧॥
tis kaa bhojan naanakaa viralaa paae koe |1|ஓ நானக், அவருக்கு இந்த உணவை வழங்குபவர்கள் எவ்வளவு அரிதானவர்கள். ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |மூன்றாவது மெஹல்:
ਅਭਿਆਗਤ ਏਹਿ ਨ ਆਖੀਅਨਿ ਜਿ ਪਰ ਘਰਿ ਭੋਜਨੁ ਕਰੇਨਿ ॥
abhiaagat ehi na aakheean ji par ghar bhojan karen |மற்றவர்களின் வீடுகளில் உணவு உண்பவர்கள், துறந்தவர்கள் என்று அழைக்கப்படுவதில்லை.
ਉਦਰੈ ਕਾਰਣਿ ਆਪਣੇ ਬਹਲੇ ਭੇਖਿ ਕਰੇਨਿ ॥
audarai kaaran aapane bahale bhekh karen |தங்கள் வயிற்றின் பொருட்டு, அவர்கள் பல்வேறு மத ஆடைகளை அணிவார்கள்.
ਅਭਿਆਗਤ ਸੇਈ ਨਾਨਕਾ ਜਿ ਆਤਮ ਗਉਣੁ ਕਰੇਨਿ ॥
abhiaagat seee naanakaa ji aatam gaun karen |அவர்கள் மட்டுமே துறந்தவர்கள், ஓ நானக், அவர்கள் தங்கள் சொந்த ஆன்மாவில் நுழைகிறார்கள்.
ਭਾਲਿ ਲਹਨਿ ਸਹੁ ਆਪਣਾ ਨਿਜ ਘਰਿ ਰਹਣੁ ਕਰੇਨਿ ॥੨॥
bhaal lahan sahu aapanaa nij ghar rahan karen |2|அவர்கள் தங்கள் கணவனைத் தேடிக் கண்டு பிடிக்கிறார்கள்; அவர்கள் தங்கள் சொந்த உள் சுயத்தின் வீட்டிற்குள் வாழ்கிறார்கள். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਅੰਬਰੁ ਧਰਤਿ ਵਿਛੋੜਿਅਨੁ ਵਿਚਿ ਸਚਾ ਅਸਰਾਉ ॥
anbar dharat vichhorrian vich sachaa asaraau |அவை வானமும் பூமியும் தனித்தனியே, ஆனால் உண்மையான இறைவன் அவற்றை உள்ளிருந்து ஆதரிக்கிறான்.
ਘਰੁ ਦਰੁ ਸਭੋ ਸਚੁ ਹੈ ਜਿਸੁ ਵਿਚਿ ਸਚਾ ਨਾਉ ॥
ghar dar sabho sach hai jis vich sachaa naau |அந்த வீடுகள் மற்றும் வாயில்கள் அனைத்தும் உண்மைதான், அதில் உண்மையான பெயர் பொறிக்கப்பட்டுள்ளது.
ਸਭੁ ਸਚਾ ਹੁਕਮੁ ਵਰਤਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਿ ਸਮਾਉ ॥
sabh sachaa hukam varatadaa guramukh sach samaau |உண்மையான இறைவனின் கட்டளையின் ஹுகம் எல்லா இடங்களிலும் பயனுள்ளதாக இருக்கும். குர்முக் உண்மையான இறைவனில் இணைகிறார்.
ਸਚਾ ਆਪਿ ਤਖਤੁ ਸਚਾ ਬਹਿ ਸਚਾ ਕਰੇ ਨਿਆਉ ॥
sachaa aap takhat sachaa beh sachaa kare niaau |அவர் தாமே உண்மையானவர், உண்மையே அவருடைய சிம்மாசனம். அதன் மீது அமர்ந்து உண்மையான நீதியை வழங்குகிறார்.
ਸਭੁ ਸਚੋ ਸਚੁ ਵਰਤਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਈ ॥੬॥
sabh sacho sach varatadaa guramukh alakh lakhaaee |6|உண்மையின் உண்மை எல்லா இடங்களிலும் வியாபித்திருக்கிறது; குர்முகன் கண்ணுக்கு தெரியாததை பார்க்கிறான். ||6||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:
ਰੈਣਾਇਰ ਮਾਹਿ ਅਨੰਤੁ ਹੈ ਕੂੜੀ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
rainaaeir maeh anant hai koorree aavai jaae |உலகப் பெருங்கடலில், எல்லையற்ற இறைவன் நிலைத்திருக்கிறான். பொய்யானது மறுபிறவியில் வந்து செல்கிறது.
ਭਾਣੈ ਚਲੈ ਆਪਣੈ ਬਹੁਤੀ ਲਹੈ ਸਜਾਇ ॥
bhaanai chalai aapanai bahutee lahai sajaae |தன் விருப்பப்படி நடப்பவன் பயங்கரமான தண்டனையை அனுபவிக்கிறான்.
ਰੈਣਾਇਰ ਮਹਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੈ ਕਰਮੀ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥
rainaaeir meh sabh kichh hai karamee palai paae |எல்லாப் பொருட்களும் உலகப் பெருங்கடலில் உள்ளன, ஆனால் அவை நல்ல செயல்களின் கர்மாவால் மட்டுமே பெறப்படுகின்றன.
ਨਾਨਕ ਨਉ ਨਿਧਿ ਪਾਈਐ ਜੇ ਚਲੈ ਤਿਸੈ ਰਜਾਇ ॥੧॥
naanak nau nidh paaeeai je chalai tisai rajaae |1|ஓ நானக், இறைவனின் விருப்பப்படி நடக்கும் ஒன்பது பொக்கிஷங்களை அவர் மட்டுமே பெறுகிறார். ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |மூன்றாவது மெஹல்:
ਸਹਜੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਨ ਸੇਵਿਓ ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਜਨਮਿ ਬਿਨਾਸੁ ॥
sahaje satigur na sevio vich haumai janam binaas |உண்மையான குருவுக்கு உள்ளுணர்வோடு சேவை செய்யாதவர், அகங்காரத்தில் தனது வாழ்க்கையை இழக்கிறார்.
ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਨ ਚਖਿਓ ਕਮਲੁ ਨ ਹੋਇਓ ਪਰਗਾਸੁ ॥
rasanaa har ras na chakhio kamal na hoeio paragaas |அவனது நாக்கு இறைவனின் உன்னத சாரத்தை சுவைக்காது, அவனது இதய தாமரை மலராது.
ਬਿਖੁ ਖਾਧੀ ਮਨਮੁਖੁ ਮੁਆ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਵਿਣਾਸੁ ॥
bikh khaadhee manamukh muaa maaeaa mohi vinaas |தன்னிச்சையான மன்முகன் விஷம் சாப்பிட்டு இறக்கிறான்; மாயாவின் மீதான அன்பு மற்றும் பற்றுதலால் அவன் அழிந்தான்.
ਇਕਸੁ ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਵਿਣੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਵਾਸੁ ॥
eikas har ke naam vin dhrig jeevan dhrig vaas |ஏக இறைவனின் திருநாமம் இல்லாவிட்டால், அவனுடைய வாழ்க்கை சபிக்கப்பட்டது, அவனுடைய வீடும் சபிக்கப்பட்டது.
ਜਾ ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਸਚਾ ਤਾ ਹੋਵੈ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸੁ ॥
jaa aape nadar kare prabh sachaa taa hovai daasan daas |கடவுள் தாமே தனது அருள் பார்வையை வழங்கும்போது, ஒருவன் அவனுடைய அடிமைகளின் அடிமையாகிறான்.
ਤਾ ਅਨਦਿਨੁ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੀ ਕਬਹਿ ਨ ਛੋਡੈ ਪਾਸੁ ॥
taa anadin sevaa kare satiguroo kee kabeh na chhoddai paas |பின்னர், இரவும் பகலும், அவர் உண்மையான குருவுக்கு சேவை செய்கிறார், அவருடைய பக்கத்தை விட்டு விலகுவதில்லை.
ਜਿਉ ਜਲ ਮਹਿ ਕਮਲੁ ਅਲਿਪਤੋ ਵਰਤੈ ਤਿਉ ਵਿਚੇ ਗਿਰਹ ਉਦਾਸੁ ॥
jiau jal meh kamal alipato varatai tiau viche girah udaas |தாமரை மலர் தண்ணீரில் பாதிப்பில்லாமல் மிதப்பது போல, அவர் தனது சொந்த வீட்டில் தனிமையில் இருக்கிறார்.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਰੇ ਕਰਾਇਆ ਸਭੁ ਕੋ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਵ ਹਰਿ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥੨॥
jan naanak kare karaaeaa sabh ko jiau bhaavai tiv har gunataas |2|ஓ வேலைக்காரன் நானக், இறைவன் தனது விருப்பத்தின்படி செயல்பட, அனைவரையும் செயல்பட தூண்டுகிறார். அவர் அறத்தின் பொக்கிஷம். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਛਤੀਹ ਜੁਗ ਗੁਬਾਰੁ ਸਾ ਆਪੇ ਗਣਤ ਕੀਨੀ ॥
chhateeh jug gubaar saa aape ganat keenee |முப்பத்தாறு யுகங்களாக அங்கே இருள் சூழ்ந்திருந்தது. பிறகு, இறைவன் தன்னை வெளிப்படுத்தினான்.
ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਭ ਸਾਜੀਅਨੁ ਆਪਿ ਮਤਿ ਦੀਨੀ ॥
aape srisatt sabh saajeean aap mat deenee |அவரே முழு பிரபஞ்சத்தையும் படைத்தார். அவரே அதைப் புரிந்து கொண்டு ஆசீர்வதித்தார்.
ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ ਸਾਜਿਅਨੁ ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਗਣਤ ਗਣੀਨੀ ॥
simrit saasat saajian paap pun ganat ganeenee |அவர் சிமிரிட்டிகளையும் சாஸ்திரங்களையும் உருவாக்கினார்; அவர் அறம் மற்றும் தீமையின் கணக்குகளை கணக்கிடுகிறார்.
ਜਿਸੁ ਬੁਝਾਏ ਸੋ ਬੁਝਸੀ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਪਤੀਨੀ ॥
jis bujhaae so bujhasee sachai sabad pateenee |ஷபாத்தின் உண்மையான வார்த்தையைப் புரிந்துகொள்ளவும் மகிழ்ச்சியடையவும் இறைவன் யாரைத் தூண்டுகிறான் என்பதை அவர் மட்டுமே புரிந்துகொள்கிறார்.
ਸਭੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤਦਾ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਈ ॥੭॥
sabh aape aap varatadaa aape bakhas milaaee |7|அவனே எங்கும் நிறைந்தவன்; அவரே மன்னித்து, தன்னுடன் இணைகிறார். ||7||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:
ਇਹੁ ਤਨੁ ਸਭੋ ਰਤੁ ਹੈ ਰਤੁ ਬਿਨੁ ਤੰਨੁ ਨ ਹੋਇ ॥
eihu tan sabho rat hai rat bin tan na hoe |இந்த உடல் முழுவதும் இரத்தம்; இரத்தம் இல்லாமல், உடல் இருக்க முடியாது.
ਜੋ ਸਹਿ ਰਤੇ ਆਪਣੈ ਤਿਨ ਤਨਿ ਲੋਭ ਰਤੁ ਨ ਹੋਇ ॥
jo seh rate aapanai tin tan lobh rat na hoe |தங்கள் இறைவனிடம் இயைந்தவர்கள் - அவர்களின் உடல்கள் பேராசையின் இரத்தத்தால் நிரப்பப்படுவதில்லை.
ਭੈ ਪਇਐ ਤਨੁ ਖੀਣੁ ਹੋਇ ਲੋਭ ਰਤੁ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
bhai peaai tan kheen hoe lobh rat vichahu jaae |கடவுள் பயத்தில், உடல் மெலிந்து, பேராசையின் இரத்தம் உடலை விட்டு வெளியேறுகிறது.