ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்

பக்கம் - 471

ਨੰਗਾ ਦੋਜਕਿ ਚਾਲਿਆ ਤਾ ਦਿਸੈ ਖਰਾ ਡਰਾਵਣਾ ॥

nangaa dojak chaaliaa taa disai kharaa ddaraavanaa |

அவர் நிர்வாணமாக நரகத்திற்குச் செல்கிறார், அப்போது அவர் அருவருப்பானவராகத் தெரிகிறார்.

ਕਰਿ ਅਉਗਣ ਪਛੋਤਾਵਣਾ ॥੧੪॥

kar aaugan pachhotaavanaa |14|

தான் செய்த பாவங்களுக்காக வருந்துகிறான். ||14||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

சலோக், முதல் மெஹல்:

ਦਇਆ ਕਪਾਹ ਸੰਤੋਖੁ ਸੂਤੁ ਜਤੁ ਗੰਢੀ ਸਤੁ ਵਟੁ ॥

deaa kapaah santokh soot jat gandtee sat vatt |

இரக்கத்தை பருத்தியாகவும், திருப்தியை நூலாகவும், அடக்கத்தை முடிச்சாகவும், உண்மையைத் திருப்பமாகவும் ஆக்குங்கள்.

ਏਹੁ ਜਨੇਊ ਜੀਅ ਕਾ ਹਈ ਤ ਪਾਡੇ ਘਤੁ ॥

ehu janeaoo jeea kaa hee ta paadde ghat |

இது ஆன்மாவின் புனித நூல்; உங்களிடம் இருந்தால், மேலே சென்று அதை என் மீது வைக்கவும்.

ਨਾ ਏਹੁ ਤੁਟੈ ਨਾ ਮਲੁ ਲਗੈ ਨਾ ਏਹੁ ਜਲੈ ਨ ਜਾਇ ॥

naa ehu tuttai naa mal lagai naa ehu jalai na jaae |

அது உடையாது, அசுத்தத்தால் அழுக்கடையாது, எரிக்கப்படவோ, இழக்கவோ முடியாது.

ਧੰਨੁ ਸੁ ਮਾਣਸ ਨਾਨਕਾ ਜੋ ਗਲਿ ਚਲੇ ਪਾਇ ॥

dhan su maanas naanakaa jo gal chale paae |

நானக், அத்தகைய நூலைத் தங்கள் கழுத்தில் அணிந்திருக்கும் அந்த மரண மனிதர்கள் பாக்கியவான்கள்.

ਚਉਕੜਿ ਮੁਲਿ ਅਣਾਇਆ ਬਹਿ ਚਉਕੈ ਪਾਇਆ ॥

chaukarr mul anaaeaa beh chaukai paaeaa |

நீங்கள் ஒரு சில குண்டுகளுக்கு நூலை வாங்கி, உங்கள் அடைப்பில் அமர்ந்து, அதை அணியுங்கள்.

ਸਿਖਾ ਕੰਨਿ ਚੜਾਈਆ ਗੁਰੁ ਬ੍ਰਾਹਮਣੁ ਥਿਆ ॥

sikhaa kan charraaeea gur braahaman thiaa |

மற்றவர்களின் காதுகளில் அறிவுரைகளை கிசுகிசுப்பதன் மூலம், பிராமணன் ஒரு குருவாகிறான்.

ਓਹੁ ਮੁਆ ਓਹੁ ਝੜਿ ਪਇਆ ਵੇਤਗਾ ਗਇਆ ॥੧॥

ohu muaa ohu jharr peaa vetagaa geaa |1|

ஆனால் அவர் இறந்துவிடுகிறார், புனித நூல் விழுந்துவிடும், ஆன்மா அது இல்லாமல் செல்கிறது. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

முதல் மெஹல்:

ਲਖ ਚੋਰੀਆ ਲਖ ਜਾਰੀਆ ਲਖ ਕੂੜੀਆ ਲਖ ਗਾਲਿ ॥

lakh choreea lakh jaareea lakh koorreea lakh gaal |

அவர் ஆயிரக்கணக்கான கொள்ளைகள், ஆயிரக்கணக்கான விபச்சார செயல்கள், ஆயிரக்கணக்கான பொய்கள் மற்றும் ஆயிரக்கணக்கான முறைகேடுகளை செய்கிறார்.

ਲਖ ਠਗੀਆ ਪਹਿਨਾਮੀਆ ਰਾਤਿ ਦਿਨਸੁ ਜੀਅ ਨਾਲਿ ॥

lakh tthageea pahinaameea raat dinas jeea naal |

அவர் தனது சக உயிரினங்களுக்கு எதிராக இரவும் பகலும் ஆயிரக்கணக்கான ஏமாற்றங்களையும் இரகசிய செயல்களையும் செய்கிறார்.

ਤਗੁ ਕਪਾਹਹੁ ਕਤੀਐ ਬਾਮੑਣੁ ਵਟੇ ਆਇ ॥

tag kapaahahu kateeai baaman vatte aae |

பருத்தியில் இருந்து நூல் நூற்கப்பட்டது, பிராமணன் வந்து அதை முறுக்குகிறான்.

ਕੁਹਿ ਬਕਰਾ ਰਿੰਨਿੑ ਖਾਇਆ ਸਭੁ ਕੋ ਆਖੈ ਪਾਇ ॥

kuhi bakaraa rini khaaeaa sabh ko aakhai paae |

ஆட்டைக் கொன்று, சமைத்து, சாப்பிட்டுவிட்டு, "புனித நூலைப் போடு" என்று எல்லோரும் சொல்கிறார்கள்.

ਹੋਇ ਪੁਰਾਣਾ ਸੁਟੀਐ ਭੀ ਫਿਰਿ ਪਾਈਐ ਹੋਰੁ ॥

hoe puraanaa sutteeai bhee fir paaeeai hor |

அது தேய்ந்து போனதும் தூக்கி எறிந்துவிட்டு, இன்னொன்றை அணிந்து கொள்கிறார்கள்.

ਨਾਨਕ ਤਗੁ ਨ ਤੁਟਈ ਜੇ ਤਗਿ ਹੋਵੈ ਜੋਰੁ ॥੨॥

naanak tag na tuttee je tag hovai jor |2|

ஓ நானக், நூல் உடையாது, அதற்கு உண்மையான வலிமை இருந்தால். ||2||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

முதல் மெஹல்:

ਨਾਇ ਮੰਨਿਐ ਪਤਿ ਊਪਜੈ ਸਾਲਾਹੀ ਸਚੁ ਸੂਤੁ ॥

naae maniaai pat aoopajai saalaahee sach soot |

பெயரை நம்பி கௌரவம் கிடைக்கும். இறைவனின் புகழே உண்மையான புனித நூல்.

ਦਰਗਹ ਅੰਦਰਿ ਪਾਈਐ ਤਗੁ ਨ ਤੂਟਸਿ ਪੂਤ ॥੩॥

daragah andar paaeeai tag na toottas poot |3|

அத்தகைய புனித நூல் இறைவனின் நீதிமன்றத்தில் அணியப்படுகிறது; அது ஒருபோதும் உடையாது. ||3||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

முதல் மெஹல்:

ਤਗੁ ਨ ਇੰਦ੍ਰੀ ਤਗੁ ਨ ਨਾਰੀ ॥

tag na indree tag na naaree |

பாலுறுப்புக்கு புனித நூல் இல்லை, பெண்ணுக்கு நூல் இல்லை.

ਭਲਕੇ ਥੁਕ ਪਵੈ ਨਿਤ ਦਾੜੀ ॥

bhalake thuk pavai nit daarree |

மனிதனின் தாடியில் தினமும் எச்சில் துப்பப்படுகிறது.

ਤਗੁ ਨ ਪੈਰੀ ਤਗੁ ਨ ਹਥੀ ॥

tag na pairee tag na hathee |

பாதங்களுக்குப் புனித நூல் இல்லை, கைகளுக்கு நூல் இல்லை;

ਤਗੁ ਨ ਜਿਹਵਾ ਤਗੁ ਨ ਅਖੀ ॥

tag na jihavaa tag na akhee |

நாவிற்கு நூல் இல்லை, கண்களுக்கு நூல் இல்லை.

ਵੇਤਗਾ ਆਪੇ ਵਤੈ ॥

vetagaa aape vatai |

பிராமணன் ஒரு புனித நூல் இல்லாமல் மறுமை உலகிற்கு செல்கிறான்.

ਵਟਿ ਧਾਗੇ ਅਵਰਾ ਘਤੈ ॥

vatt dhaage avaraa ghatai |

நூல்களை முறுக்கி மற்றவர்களின் மீது வைக்கிறார்.

ਲੈ ਭਾੜਿ ਕਰੇ ਵੀਆਹੁ ॥

lai bhaarr kare veeaahu |

திருமணங்களைச் செய்வதற்கு அவர் பணம் வாங்குகிறார்;

ਕਢਿ ਕਾਗਲੁ ਦਸੇ ਰਾਹੁ ॥

kadt kaagal dase raahu |

அவர்களின் ஜாதகங்களைப் படித்து, அவர்களுக்கு வழி காட்டுகிறார்.

ਸੁਣਿ ਵੇਖਹੁ ਲੋਕਾ ਏਹੁ ਵਿਡਾਣੁ ॥

sun vekhahu lokaa ehu viddaan |

மக்களே, இந்த அதிசயமான விஷயத்தைக் கேளுங்கள், பாருங்கள்.

ਮਨਿ ਅੰਧਾ ਨਾਉ ਸੁਜਾਣੁ ॥੪॥

man andhaa naau sujaan |4|

அவன் மனக் குருடனாக இருந்தாலும் அவன் பெயர் ஞானம். ||4||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

பூரி:

ਸਾਹਿਬੁ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਤਾ ਸਾਈ ਕਾਰ ਕਰਾਇਸੀ ॥

saahib hoe deaal kirapaa kare taa saaee kaar karaaeisee |

இரக்கமுள்ள இறைவன் தனது அருளை வழங்குகின்ற ஒருவர், அவருடைய சேவையைச் செய்கிறார்.

ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਜਿਸ ਨੋ ਹੁਕਮੁ ਮਨਾਇਸੀ ॥

so sevak sevaa kare jis no hukam manaaeisee |

கர்த்தர் தம்முடைய சித்தத்தின் கட்டளைக்குக் கீழ்ப்படியச் செய்யும் அந்த வேலைக்காரன், அவருக்குச் சேவை செய்கிறான்.

ਹੁਕਮਿ ਮੰਨਿਐ ਹੋਵੈ ਪਰਵਾਣੁ ਤਾ ਖਸਮੈ ਕਾ ਮਹਲੁ ਪਾਇਸੀ ॥

hukam maniaai hovai paravaan taa khasamai kaa mahal paaeisee |

அவரது விருப்பத்தின் கட்டளைக்குக் கீழ்ப்படிந்து, அவர் ஏற்றுக்கொள்ளப்படுகிறார், பின்னர் அவர் இறைவனின் பிரசன்னத்தின் மாளிகையைப் பெறுகிறார்.

ਖਸਮੈ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਰੇ ਮਨਹੁ ਚਿੰਦਿਆ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਇਸੀ ॥

khasamai bhaavai so kare manahu chindiaa so fal paaeisee |

எவன் தன் இறைவனையும் ஆண்டவனையும் மகிழ்விப்பதற்காகச் செயல்படுபவன், அவனது மனதின் ஆசைகளின் பலனைப் பெறுகிறான்.

ਤਾ ਦਰਗਹ ਪੈਧਾ ਜਾਇਸੀ ॥੧੫॥

taa daragah paidhaa jaaeisee |15|

பின்னர், அவர் மரியாதைக்குரிய அங்கிகளை அணிந்து, கர்த்தருடைய நீதிமன்றத்திற்குச் செல்கிறார். ||15||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

சலோக், முதல் மெஹல்:

ਗਊ ਬਿਰਾਹਮਣ ਕਉ ਕਰੁ ਲਾਵਹੁ ਗੋਬਰਿ ਤਰਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥

gaoo biraahaman kau kar laavahu gobar taran na jaaee |

அவர்கள் பசுக்களுக்கும் பிராமணர்களுக்கும் வரி விதிக்கிறார்கள், ஆனால் அவர்கள் தங்கள் சமையலறையில் பூசும் மாட்டு சாணம் அவர்களைக் காப்பாற்றாது.

ਧੋਤੀ ਟਿਕਾ ਤੈ ਜਪਮਾਲੀ ਧਾਨੁ ਮਲੇਛਾਂ ਖਾਈ ॥

dhotee ttikaa tai japamaalee dhaan malechhaan khaaee |

அவர்கள் தங்கள் இடுப்புத் துணிகளை அணிந்துகொள்கிறார்கள், தங்கள் நெற்றியில் சடங்கு முன்பக்க அடையாளங்களைப் பயன்படுத்துகிறார்கள், ஜெபமாலைகளை எடுத்துச் செல்கிறார்கள், ஆனால் அவர்கள் முஸ்லிம்களுடன் உணவு சாப்பிடுகிறார்கள்.

ਅੰਤਰਿ ਪੂਜਾ ਪੜਹਿ ਕਤੇਬਾ ਸੰਜਮੁ ਤੁਰਕਾ ਭਾਈ ॥

antar poojaa parreh katebaa sanjam turakaa bhaaee |

விதியின் உடன்பிறப்புகளே, நீங்கள் வீட்டிற்குள் பக்தி வழிபாடு செய்கிறீர்கள், ஆனால் இஸ்லாமிய புனித நூல்களைப் படித்து, இஸ்லாமிய வாழ்க்கை முறையைப் பின்பற்றுங்கள்.