கபீர், ஃபிளமிங்கோ குஞ்சுகள் மற்றும் உணவளிக்கிறது, மேலும் தனது குஞ்சுகளை நினைவில் கொள்கிறது.
அவள் குத்துகிறாள், பெக் செய்கிறாள், ஊட்டுகிறாள், அவற்றை எப்போதும் நினைவில் கொள்கிறாள். செல்வத்தின் மீதும், மாயாவின் மீதும் உள்ள காதல் போல, தன் குஞ்சுகள் அவளுக்கு மிகவும் பிரியமானவை. ||123||
கபீர், வானம் மேகமூட்டத்துடன் உள்ளது; குளங்கள், ஏரிகள் தண்ணீர் நிரம்பி வழிகின்றன.
மழைப்பறவையைப் போல, சிலர் தாகத்துடன் இருப்பார்கள் - அவர்களின் நிலை என்ன? ||124||
கபீர், சக்வி வாத்து இரவு முழுவதும் அவளது காதலில் இருந்து பிரிந்தாள், ஆனால் காலையில் அவள் அவனை மீண்டும் சந்திக்கிறாள்.
இறைவனைப் பிரிந்தவர்கள் பகலிலோ, இரவிலோ அவரைச் சந்திப்பதில்லை. ||125||
கபீர்: ஓ சங்கு, கடலில் இரு.
நீங்கள் அதிலிருந்து பிரிந்திருந்தால், சூரிய உதயத்தின் போது கோவிலிலிருந்து கோவிலுக்கு நீங்கள் கத்துவீர்கள். ||126||
கபீர், நீ என்ன தூங்குகிறாய்? எழுந்து பயத்திலும் வலியிலும் அழுங்கள்.
கல்லறையில் வாழ்பவர்கள் - எப்படி நிம்மதியாக உறங்குவார்கள்? ||127||
கபீர், நீ என்ன தூங்குகிறாய்? ஏன் எழுந்து இறைவனைத் தியானிக்கக் கூடாது?
ஒரு நாள் நீங்கள் உங்கள் கால்களை நீட்டி தூங்க வேண்டும். ||128||
கபீர், நீ என்ன தூங்குகிறாய்? எழுந்து உட்காருங்கள்.
யாரிடமிருந்து நீங்கள் பிரிந்திருக்கிறீர்களோ, அவருடன் உங்களை இணைத்துக் கொள்ளுங்கள். ||129||
கபீர், புனிதர்களின் சங்கத்தை விட்டு வெளியேறாதே; இந்த பாதையில் நடக்க.
அவர்களைப் பார்த்து, பரிசுத்தமாகுங்கள்; அவர்களை சந்தித்து, நாமத்தை ஜபிக்கவும். ||130||
கபீர், நம்பிக்கையற்ற இழிந்தவர்களுடன் தொடர்பு கொள்ளாதே; அவர்களிடமிருந்து வெகு தொலைவில் ஓடுங்கள்.
கறை படிந்த பாத்திரத்தை நீங்கள் தொட்டால், சில சோறுகள் உங்களிடம் ஒட்டிக்கொள்ளும். ||131||
கபீரே, நீங்கள் இறைவனை சிந்திக்கவில்லை, இப்போது முதுமை உங்களுக்கு வந்துவிட்டது.
இப்போது உங்கள் மாளிகையின் கதவு தீப்பிடித்ததால், நீங்கள் எதை வெளியே எடுக்க முடியும்? ||132||
கபீர், படைப்பாளர் தான் விரும்பியதைச் செய்கிறார்.
அவனைத் தவிர வேறு யாரும் இல்லை; அவர் ஒருவரே அனைத்தையும் படைத்தவர். ||133||
கபீர், பழ மரங்கள் காய்க்கின்றன, மாம்பழங்கள் பழுத்து வருகின்றன.
காக்கைகள் முதலில் அவற்றைச் சாப்பிடாமல் இருந்தால் மட்டுமே அவை உரிமையாளரை அடையும். ||134||
கபீர், சிலர் சிலைகளை வாங்கி வழிபடுகிறார்கள்; அவர்களின் பிடிவாதமான மனப்பான்மையில், அவர்கள் புனித தலங்களுக்கு யாத்திரை செய்கிறார்கள்.
அவர்கள் ஒருவரையொருவர் பார்த்து, மத அங்கிகளை அணிகிறார்கள், ஆனால் அவர்கள் ஏமாற்றமடைந்து தொலைந்து போகிறார்கள். ||135||
கபீர், யாரோ ஒரு கல் சிலையை நிறுவுகிறார், உலகம் முழுவதும் அதை இறைவன் என்று வணங்குகிறது.
இந்த நம்பிக்கையை கடைப்பிடிப்பவர்கள் இருள் நதியில் மூழ்கி விடுவார்கள். ||136||
கபீர், காகிதம் சிறை, சடங்குகளின் மை ஜன்னல்களின் கம்பிகள்.
கல்லால் ஆன சிலைகள் உலகையே மூழ்கடித்து விட்டன, பண்டிதர்கள், சமய அறிஞர்கள், வழியில் கொள்ளையடித்துள்ளனர். ||137||
கபீர், நீங்கள் நாளை செய்ய வேண்டியதை - அதற்கு பதிலாக இன்றே செய்யுங்கள்; நீங்கள் இப்போது செய்ய வேண்டியது - உடனடியாகச் செய்யுங்கள்!
பிற்காலத்தில், மரணம் உங்கள் தலைக்கு மேல் தொங்கும்போது உங்களால் எதுவும் செய்ய முடியாது. ||138||
கபீர், கழுவிய மெழுகு போல் பளபளப்பான ஒருவரை நான் பார்த்திருக்கிறேன்.
அவர் மிகவும் புத்திசாலியாகவும், நல்லொழுக்கமுள்ளவராகவும் தெரிகிறது, ஆனால் உண்மையில், அவர் புரிதல் இல்லாதவர், ஊழல்வாதி. ||139||
கபீர், மரணத்தின் தூதர் என் புரிதலை விட்டுக்கொடுக்க மாட்டார்.
இந்த மரணத் தூதரைப் படைத்த இறைவனை, சிநேகிதராகிய நான் தியானித்தேன். ||140||
கபீர், இறைவன் கஸ்தூரி போன்றவன்; அவருடைய அடிமைகள் அனைவரும் பம்பல் தேனீக்கள் போன்றவர்கள்.