ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்
பக்கம் - 1284
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |மூன்றாவது மெஹல்:
ਬਾਬੀਹਾ ਬੇਨਤੀ ਕਰੇ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਦੇਹੁ ਜੀਅ ਦਾਨ ॥
baabeehaa benatee kare kar kirapaa dehu jeea daan |மழைப்பறவை ஜெபிக்கிறது: ஓ ஆண்டவரே, உங்கள் அருளைக் கொடுத்து, ஆன்மாவின் வாழ்க்கையின் பரிசை எனக்குக் கொடுங்கள்.
ਜਲ ਬਿਨੁ ਪਿਆਸ ਨ ਊਤਰੈ ਛੁਟਕਿ ਜਾਂਹਿ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਾਨ ॥
jal bin piaas na aootarai chhuttak jaanhi mere praan |தண்ணீர் இல்லாமல், என் தாகம் தணியாது, என் உயிர் மூச்சு முடிந்து போய்விட்டது.
ਤੂ ਸੁਖਦਾਤਾ ਬੇਅੰਤੁ ਹੈ ਗੁਣਦਾਤਾ ਨੇਧਾਨੁ ॥
too sukhadaataa beant hai gunadaataa nedhaan |எல்லையற்ற ஆண்டவரே, அமைதியை அளிப்பவர் நீங்கள்; அறத்தின் பொக்கிஷத்தை அளிப்பவர் நீங்கள்.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਖਸਿ ਲਏ ਅੰਤਿ ਬੇਲੀ ਹੋਇ ਭਗਵਾਨੁ ॥੨॥
naanak guramukh bakhas le ant belee hoe bhagavaan |2|ஓ நானக், குர்முக் மன்னிக்கப்படுகிறார்; முடிவில், கர்த்தராகிய ஆண்டவர் உங்கள் ஒரே நண்பராக இருப்பார். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਆਪੇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇ ਕੈ ਗੁਣ ਅਉਗਣ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
aape jagat upaae kai gun aaugan kare beechaar |அவர் உலகைப் படைத்தார்; மனிதர்களின் நன்மை தீமைகளை அவர் கருதுகிறார்.
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਸਰਬ ਜੰਜਾਲੁ ਹੈ ਨਾਮਿ ਨ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
trai gun sarab janjaal hai naam na dhare piaar |மூன்று குணங்களில் - மூன்று குணங்களில் சிக்குண்டவர்கள், இறைவனின் நாமத்தை விரும்புவதில்லை.
ਗੁਣ ਛੋਡਿ ਅਉਗਣ ਕਮਾਵਦੇ ਦਰਗਹ ਹੋਹਿ ਖੁਆਰੁ ॥
gun chhodd aaugan kamaavade daragah hohi khuaar |நல்லொழுக்கத்தை விட்டு, தீமை செய்கிறார்கள்; அவர்கள் கர்த்தருடைய நீதிமன்றத்தில் பரிதாபமாக இருப்பார்கள்.
ਜੂਐ ਜਨਮੁ ਤਿਨੀ ਹਾਰਿਆ ਕਿਤੁ ਆਏ ਸੰਸਾਰਿ ॥
jooaai janam tinee haariaa kit aae sansaar |சூதாட்டத்தில் உயிரை இழக்கிறார்கள்; அவர்கள் ஏன் உலகத்திற்கு வந்தார்கள்?
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਮਨੁ ਮਾਰਿਆ ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਾਮਿ ਪਿਆਰਿ ॥
sachai sabad man maariaa ahinis naam piaar |ஆனால் சபாத்தின் உண்மையான வார்த்தையின் மூலம் தங்கள் மனதை வென்று அடக்குபவர்கள் - இரவும் பகலும் நாமத்தை விரும்புகிறார்கள்.
ਜਿਨੀ ਪੁਰਖੀ ਉਰਿ ਧਾਰਿਆ ਸਚਾ ਅਲਖ ਅਪਾਰੁ ॥
jinee purakhee ur dhaariaa sachaa alakh apaar |அந்த மக்கள் உண்மையான, கண்ணுக்கு தெரியாத மற்றும் எல்லையற்ற இறைவனை தங்கள் இதயங்களில் பதிக்கிறார்கள்.
ਤੂ ਗੁਣਦਾਤਾ ਨਿਧਾਨੁ ਹਹਿ ਅਸੀ ਅਵਗਣਿਆਰ ॥
too gunadaataa nidhaan heh asee avaganiaar |ஆண்டவரே, நீங்கள் கொடுப்பவர், அறத்தின் பொக்கிஷம்; நான் ஒழுக்கமற்றவன், தகுதியற்றவன்.
ਜਿਸੁ ਬਖਸੇ ਸੋ ਪਾਇਸੀ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰੁ ॥੧੩॥
jis bakhase so paaeisee gurasabadee veechaar |13|நீங்கள் ஆசீர்வதித்து மன்னிக்கும் உங்களை அவர் ஒருவரே கண்டுபிடித்து, குருவின் சபாத்தின் வார்த்தையை சிந்திக்கத் தூண்டுகிறார். ||13||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |சலோக், ஐந்தாவது மெஹல்:
ਰਾਤਿ ਨ ਵਿਹਾਵੀ ਸਾਕਤਾਂ ਜਿਨੑਾ ਵਿਸਰੈ ਨਾਉ ॥
raat na vihaavee saakataan jinaa visarai naau |நம்பிக்கையற்ற இழிந்தவர்கள் இறைவனின் பெயரை மறந்து விடுகிறார்கள்; அவர்களின் வாழ்க்கையின் இரவு நிம்மதியாக கடப்பதில்லை.
ਰਾਤੀ ਦਿਨਸ ਸੁਹੇਲੀਆ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਂਉ ॥੧॥
raatee dinas suheleea naanak har gun gaanau |1|நானக், இறைவனின் மகிமையான துதிகளைப் பாடுவதன் மூலம் அவர்களின் இரவும் பகலும் சுகமாகின்றன. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |ஐந்தாவது மெஹல்:
ਰਤਨ ਜਵੇਹਰ ਮਾਣਕਾ ਹਭੇ ਮਣੀ ਮਥੰਨਿ ॥
ratan javehar maanakaa habhe manee mathan |அனைத்து வகையான நகைகளும் ரத்தினங்களும், வைரங்களும் மாணிக்கங்களும், அவர்களின் நெற்றியில் இருந்து பிரகாசிக்கின்றன.
ਨਾਨਕ ਜੋ ਪ੍ਰਭਿ ਭਾਣਿਆ ਸਚੈ ਦਰਿ ਸੋਹੰਨਿ ॥੨॥
naanak jo prabh bhaaniaa sachai dar sohan |2|ஓ நானக், கடவுளுக்குப் பிரியமானவர்களே, இறைவனின் அவையில் அழகாகத் தெரிகிறார்கள். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਸਚਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਚੁ ਸਮੑਾਲਿਆ ॥
sachaa satigur sev sach samaaliaa |உண்மையான குருவைச் சேவித்து, உண்மையான இறைவனையே நான் வாழ்கிறேன்.
ਅੰਤਿ ਖਲੋਆ ਆਇ ਜਿ ਸਤਿਗੁਰ ਅਗੈ ਘਾਲਿਆ ॥
ant khaloaa aae ji satigur agai ghaaliaa |உண்மையான குருவுக்காக நீங்கள் செய்த பணி இறுதியில் மிகவும் பயனுள்ளதாக இருக்கும்.
ਪੋਹਿ ਨ ਸਕੈ ਜਮਕਾਲੁ ਸਚਾ ਰਖਵਾਲਿਆ ॥
pohi na sakai jamakaal sachaa rakhavaaliaa |உண்மையான இறைவனால் பாதுகாக்கப்பட்ட நபரை மரணத்தின் தூதர் தொடக்கூட முடியாது.
ਗੁਰ ਸਾਖੀ ਜੋਤਿ ਜਗਾਇ ਦੀਵਾ ਬਾਲਿਆ ॥
gur saakhee jot jagaae deevaa baaliaa |குருவின் உபதேசம் என்ற தீபத்தை ஏற்றி, என் விழிப்புணர்வை எழுப்பியது.
ਮਨਮੁਖ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕੂੜਿਆਰ ਫਿਰਹਿ ਬੇਤਾਲਿਆ ॥
manamukh vin naavai koorriaar fireh betaaliaa |சுய விருப்பமுள்ள மன்முகர்கள் பொய்யானவர்கள்; பெயர் இல்லாமல் பேய்கள் போல் அலைகிறார்கள்.
ਪਸੂ ਮਾਣਸ ਚੰਮਿ ਪਲੇਟੇ ਅੰਦਰਹੁ ਕਾਲਿਆ ॥
pasoo maanas cham palette andarahu kaaliaa |அவை மனித தோலில் போர்த்தப்பட்ட மிருகங்களைத் தவிர வேறில்லை; அவர்கள் உள்ளுக்குள் கருப்பு இதயம் கொண்டவர்கள்.
ਸਭੋ ਵਰਤੈ ਸਚੁ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਨਿਹਾਲਿਆ ॥
sabho varatai sach sachai sabad nihaaliaa |உண்மையான இறைவன் எல்லாவற்றிலும் வியாபித்து இருக்கிறான்; ஷபாத்தின் உண்மையான வார்த்தையின் மூலம், அவர் காணப்படுகிறார்.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਪੂਰੈ ਗੁਰਿ ਦੇਖਾਲਿਆ ॥੧੪॥
naanak naam nidhaan hai poorai gur dekhaaliaa |14|ஓ நானக், நாம் மிகப் பெரிய பொக்கிஷம். சரியான குரு எனக்கு அதை வெளிப்படுத்தினார். ||14||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:
ਬਾਬੀਹੈ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣਿਆ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
baabeehai hukam pachhaaniaa gur kai sahaj subhaae |குருவின் மூலம் உள்ளுணர்வு எளிதாக இறைவனின் கட்டளையின் ஹுகத்தை மழைப்பறவை உணர்ந்து கொள்கிறது.
ਮੇਘੁ ਵਰਸੈ ਦਇਆ ਕਰਿ ਗੂੜੀ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥
megh varasai deaa kar goorree chhahabar laae |மேகங்கள் கருணையுடன் வெடித்து, மழை பொழிகிறது.
ਬਾਬੀਹੇ ਕੂਕ ਪੁਕਾਰ ਰਹਿ ਗਈ ਸੁਖੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥
baabeehe kook pukaar reh gee sukh vasiaa man aae |மழைப்பறவையின் அழுகைகளும் அழுகைகளும் நின்றுவிட்டன, அதன் மனதில் அமைதி நிலவியது.
ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿ ਦੇਂਦਾ ਸਭਨਾਂ ਜੀਆ ਰਿਜਕੁ ਸਮਾਇ ॥੧॥
naanak so saalaaheeai ji dendaa sabhanaan jeea rijak samaae |1|ஓ நானக், எல்லா உயிரினங்களுக்கும், உயிரினங்களுக்கும் கை நீட்டி வாழ்வாதாரத்தைத் தருகின்ற அந்த இறைவனைப் போற்றுங்கள். ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |மூன்றாவது மெஹல்:
ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਤੂ ਨ ਜਾਣਹੀ ਕਿਆ ਤੁਧੁ ਵਿਚਿ ਤਿਖਾ ਹੈ ਕਿਤੁ ਪੀਤੈ ਤਿਖ ਜਾਇ ॥
chaatrik too na jaanahee kiaa tudh vich tikhaa hai kit peetai tikh jaae |ஓ மழைப்பறவையே, உனக்குள் என்ன தாகம் இருக்கிறது, அதைத் தணிக்க நீ என்ன குடிக்கலாம் என்று உனக்குத் தெரியாது.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਭਰੰਮਿਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਜਲੁ ਪਲੈ ਨ ਪਾਇ ॥
doojai bhaae bharamiaa amrit jal palai na paae |நீங்கள் இருமையின் அன்பில் அலைந்து திரிகிறீர்கள், மேலும் நீங்கள் அமுத நீரைப் பெறவில்லை.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਜੇ ਆਪਣੀ ਤਾਂ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੁਭਾਇ ॥
nadar kare je aapanee taan satigur milai subhaae |கடவுள் தனது கருணைப் பார்வையை செலுத்தும்போது, மனிதர் தானாகவே உண்மையான குருவை சந்திக்கிறார்.
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਜਲੁ ਪਾਇਆ ਸਹਜੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੨॥
naanak satigur te amrit jal paaeaa sahaje rahiaa samaae |2|ஓ நானக், அமுத நீர் உண்மையான குருவிடமிருந்து பெறப்படுகிறது, பின்னர் மனித எச்சங்கள் உள்ளுணர்வுடன் எளிதாக இறைவனில் இணைக்கப்படுகின்றன. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਇਕਿ ਵਣ ਖੰਡਿ ਬੈਸਹਿ ਜਾਇ ਸਦੁ ਨ ਦੇਵਹੀ ॥
eik van khandd baiseh jaae sad na devahee |சிலர் வனப்பகுதிகளுக்குச் சென்று உட்கார்ந்து, எந்த அழைப்புக்கும் பதிலளிக்கவில்லை.
ਇਕਿ ਪਾਲਾ ਕਕਰੁ ਭੰਨਿ ਸੀਤਲੁ ਜਲੁ ਹੇਂਵਹੀ ॥
eik paalaa kakar bhan seetal jal henvahee |சிலர், குளிர் காலத்தின் போது, பனிக்கட்டிகளை உடைத்து, உறைபனி நீரில் மூழ்கிவிடுவார்கள்.
ਇਕਿ ਭਸਮ ਚੜੑਾਵਹਿ ਅੰਗਿ ਮੈਲੁ ਨ ਧੋਵਹੀ ॥
eik bhasam charraaveh ang mail na dhovahee |சிலர் தங்கள் உடலில் சாம்பலைத் தேய்த்துக் கொள்கிறார்கள், அழுக்குகளைக் கழுவ மாட்டார்கள்.
ਇਕਿ ਜਟਾ ਬਿਕਟ ਬਿਕਰਾਲ ਕੁਲੁ ਘਰੁ ਖੋਵਹੀ ॥
eik jattaa bikatt bikaraal kul ghar khovahee |சிலர் வெட்டப்படாத தலைமுடி மேட்டாகவும், கலைந்தும் காணப்படுவார்கள். அவர்கள் தங்கள் குடும்பம் மற்றும் வம்சாவளியை அவமதிக்கிறார்கள்.