ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்

பக்கம் - 853

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਕ ਭਾਇ ਹਰਿ ਧਨੁ ਮਿਲੈ ਤਿਥਹੁ ਕਰਮਹੀਣ ਲੈ ਨ ਸਕਹਿ ਹੋਰ ਥੈ ਦੇਸ ਦਿਸੰਤਰਿ ਹਰਿ ਧਨੁ ਨਾਹਿ ॥੮॥

guramukh sevak bhaae har dhan milai tithahu karamaheen lai na sakeh hor thai des disantar har dhan naeh |8|

அன்பான சேவையின் மூலம், குர்முகர்கள் நாமத்தின் செல்வத்தைப் பெறுகிறார்கள், ஆனால் துரதிர்ஷ்டவசமானவர்கள் அதைப் பெற முடியாது. இந்தச் செல்வம் வேறு எங்கும், இந்த நாட்டிலும், வேறு எங்கும் இல்லை. ||8||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

salok mahalaa 3 |

சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੰਸਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਚਿੰਤਾ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥

guramukh sansaa mool na hovee chintaa vichahu jaae |

குர்முகிடம் சந்தேகம் அல்லது சந்தேகம் இல்லை; கவலைகள் அவனுக்குள் இருந்து விலகும்.

ਜੋ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ਸੁ ਸਹਜੇ ਹੋਇ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥

jo kichh hoe su sahaje hoe kahanaa kichhoo na jaae |

அவர் எதைச் செய்தாலும், அவர் அருளுடனும் நேர்மையுடனும் செய்கிறார். அவரைப் பற்றி வேறு எதுவும் சொல்ல முடியாது.

ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਕਾ ਆਖਿਆ ਆਪਿ ਸੁਣੇ ਜਿ ਲਇਅਨੁ ਪੰਨੈ ਪਾਇ ॥੧॥

naanak tin kaa aakhiaa aap sune ji leian panai paae |1|

ஓ நானக், இறைவன் யாரை தனக்குச் சொந்தமாக்கிக் கொண்டாரோ அவர்களின் பேச்சைக் கேட்கிறார். ||1||

ਮਃ ੩ ॥

mahalaa 3 |

மூன்றாவது மெஹல்:

ਕਾਲੁ ਮਾਰਿ ਮਨਸਾ ਮਨਹਿ ਸਮਾਣੀ ਅੰਤਰਿ ਨਿਰਮਲੁ ਨਾਉ ॥

kaal maar manasaa maneh samaanee antar niramal naau |

அவர் மரணத்தை வென்று, தனது மனதின் ஆசைகளை அடக்குகிறார்; மாசற்ற பெயர் அவருக்குள் ஆழமாக உள்ளது.

ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗੈ ਕਦੇ ਨ ਸੋਵੈ ਸਹਜੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਿਆਉ ॥

anadin jaagai kade na sovai sahaje amrit piaau |

இரவும் பகலும் அவர் விழித்திருந்து விழிப்புடன் இருக்கிறார்; அவர் ஒருபோதும் தூங்குவதில்லை, மேலும் அவர் உள்ளுணர்வாக அம்ப்ரோசியல் அமிர்தத்தில் குடிப்பார்.

ਮੀਠਾ ਬੋਲੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥

meetthaa bole amrit baanee anadin har gun gaau |

அவன் பேச்சு இனிமை, அவன் சொற்கள் அமிர்தம்; இரவும் பகலும், அவர் இறைவனின் மகிமையைப் பாடுகிறார்.

ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਸਦਾ ਸੋਹਦੇ ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਮਿਲਿਆ ਸੁਖੁ ਪਾਉ ॥੨॥

nij ghar vaasaa sadaa sohade naanak tin miliaa sukh paau |2|

அவர் தனது சொந்த வீட்டில் வசிக்கிறார், எப்போதும் அழகாகத் தோன்றுகிறார்; அவரைச் சந்தித்ததும் நானக் சமாதானம் அடைந்தார். ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

பூரி:

ਹਰਿ ਧਨੁ ਰਤਨ ਜਵੇਹਰੀ ਸੋ ਗੁਰਿ ਹਰਿ ਧਨੁ ਹਰਿ ਪਾਸਹੁ ਦੇਵਾਇਆ ॥

har dhan ratan javeharee so gur har dhan har paasahu devaaeaa |

இறைவனின் செல்வம் மாணிக்கம், ரத்தினம்; அந்த இறைவனின் செல்வத்தை இறைவன் அருளச் செய்தான் குரு.

ਜੇ ਕਿਸੈ ਕਿਹੁ ਦਿਸਿ ਆਵੈ ਤਾ ਕੋਈ ਕਿਹੁ ਮੰਗਿ ਲਏ ਅਕੈ ਕੋਈ ਕਿਹੁ ਦੇਵਾਏ ਏਹੁ ਹਰਿ ਧਨੁ ਜੋਰਿ ਕੀਤੈ ਕਿਸੈ ਨਾਲਿ ਨ ਜਾਇ ਵੰਡਾਇਆ ॥

je kisai kihu dis aavai taa koee kihu mang le akai koee kihu devaae ehu har dhan jor keetai kisai naal na jaae vanddaaeaa |

யாராவது ஏதாவது பார்த்தால், அவர் அதைக் கேட்கலாம்; அல்லது, யாரோ ஒருவர் அதை அவருக்கு வழங்கலாம். ஆனால் இறைவனின் இந்தச் செல்வத்தில் ஒரு பங்கை யாரும் பலவந்தமாகப் பறிக்க முடியாது.

ਜਿਸ ਨੋ ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਲਿ ਹਰਿ ਸਰਧਾ ਲਾਏ ਤਿਸੁ ਹਰਿ ਧਨ ਕੀ ਵੰਡ ਹਥਿ ਆਵੈ ਜਿਸ ਨੋ ਕਰਤੈ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥

jis no satigur naal har saradhaa laae tis har dhan kee vandd hath aavai jis no karatai dhur likh paaeaa |

அவர் மட்டுமே இறைவனின் செல்வத்தில் ஒரு பங்கைப் பெறுகிறார், அவர் தனது முன் விதிக்கப்பட்ட விதியின்படி, உண்மையான குருவின் மீது நம்பிக்கையுடனும் பக்தியுடனும் படைப்பாளரால் ஆசீர்வதிக்கப்படுகிறார்.

ਇਸੁ ਹਰਿ ਧਨ ਕਾ ਕੋਈ ਸਰੀਕੁ ਨਾਹੀ ਕਿਸੈ ਕਾ ਖਤੁ ਨਾਹੀ ਕਿਸੈ ਕੈ ਸੀਵ ਬੰਨੈ ਰੋਲੁ ਨਾਹੀ ਜੇ ਕੋ ਹਰਿ ਧਨ ਕੀ ਬਖੀਲੀ ਕਰੇ ਤਿਸ ਕਾ ਮੁਹੁ ਹਰਿ ਚਹੁ ਕੁੰਡਾ ਵਿਚਿ ਕਾਲਾ ਕਰਾਇਆ ॥

eis har dhan kaa koee sareek naahee kisai kaa khat naahee kisai kai seev banai rol naahee je ko har dhan kee bakheelee kare tis kaa muhu har chahu kunddaa vich kaalaa karaaeaa |

இறைவனின் இந்தச் செல்வத்தில் யாருக்கும் பங்கு கிடையாது, யாருக்கும் சொந்தமில்லை. சர்ச்சைக்குரிய எல்லைகளோ எல்லைகளோ அதற்கு இல்லை. இறைவனின் செல்வத்தைப் பற்றி யாரேனும் தவறாகப் பேசினால், அவருடைய முகம் நான்கு திசைகளிலும் கருமையாகிவிடும்.

ਹਰਿ ਕੇ ਦਿਤੇ ਨਾਲਿ ਕਿਸੈ ਜੋਰੁ ਬਖੀਲੀ ਨ ਚਲਈ ਦਿਹੁ ਦਿਹੁ ਨਿਤ ਨਿਤ ਚੜੈ ਸਵਾਇਆ ॥੯॥

har ke dite naal kisai jor bakheelee na chalee dihu dihu nit nit charrai savaaeaa |9|

இறைவனின் கொடைகளுக்கு எதிராக யாருடைய அதிகாரமும் அவதூறும் வெல்ல முடியாது; நாளுக்கு நாள் அவை தொடர்ந்து அதிகரித்து வருகின்றன. ||9||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

salok mahalaa 3 |

சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:

ਜਗਤੁ ਜਲੰਦਾ ਰਖਿ ਲੈ ਆਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥

jagat jalandaa rakh lai aapanee kirapaa dhaar |

உலகம் எரிந்து கொண்டிருக்கிறது - உங்கள் கருணையால் அதைப் பொழிந்து காப்பாற்றுங்கள்!

ਜਿਤੁ ਦੁਆਰੈ ਉਬਰੈ ਤਿਤੈ ਲੈਹੁ ਉਬਾਰਿ ॥

jit duaarai ubarai titai laihu ubaar |

அதைச் சேமித்து, எந்த முறை எடுத்தாலும் அதை வழங்கவும்.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੁਖੁ ਵੇਖਾਲਿਆ ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਿ ॥

satigur sukh vekhaaliaa sachaa sabad beechaar |

உண்மையான குரு, ஷபாத்தின் உண்மையான வார்த்தையைச் சிந்தித்து, அமைதிக்கான வழியைக் காட்டியுள்ளார்.

ਨਾਨਕ ਅਵਰੁ ਨ ਸੁਝਈ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥੧॥

naanak avar na sujhee har bin bakhasanahaar |1|

மன்னிக்கும் இறைவனைத் தவிர நானக்கிற்கு வேறு யாரையும் தெரியாது. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

mahalaa 3 |

மூன்றாவது மெஹல்:

ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹਣੀ ਦੂਜੈ ਲਗੈ ਜਾਇ ॥

haumai maaeaa mohanee doojai lagai jaae |

அகங்காரத்தின் மூலம், மாயா மீதான ஈர்ப்பு அவர்களை இருமையில் சிக்க வைத்துள்ளது.

ਨਾ ਇਹ ਮਾਰੀ ਨ ਮਰੈ ਨਾ ਇਹ ਹਟਿ ਵਿਕਾਇ ॥

naa ih maaree na marai naa ih hatt vikaae |

அதைக் கொல்ல முடியாது, இறக்காது, கடையில் விற்க முடியாது.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਰਜਾਲੀਐ ਤਾ ਇਹ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥

gur kai sabad parajaaleeai taa ih vichahu jaae |

குருவின் ஷபாத்தின் வார்த்தையின் மூலம், அது எரிக்கப்படுகிறது, பின்னர் அது உள்ளிருந்து புறப்படுகிறது.

ਤਨੁ ਮਨੁ ਹੋਵੈ ਉਜਲਾ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥

tan man hovai ujalaa naam vasai man aae |

உடலும் மனமும் தூய்மையாகி, இறைவனின் திருநாமமாகிய நாமம் மனதிற்குள் குடியிருக்கும்.

ਨਾਨਕ ਮਾਇਆ ਕਾ ਮਾਰਣੁ ਸਬਦੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥੨॥

naanak maaeaa kaa maaran sabad hai guramukh paaeaa jaae |2|

ஓ நானக், ஷபாத் மாயாவைக் கொன்றவன்; குர்முக் அதைப் பெறுகிறார். ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

பூரி:

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦਿਤੀ ਧੁਰਹੁ ਹੁਕਮੁ ਬੁਝਿ ਨੀਸਾਣੁ ॥

satigur kee vaddiaaee satigur ditee dhurahu hukam bujh neesaan |

உண்மைக் குருவின் அருளும் பெருமையும் உண்மைக் குருவால் அருளப்பட்டது; இதை அவர் முத்திரை, முதற்பெருமானின் விருப்பத்தின் குறி என்று புரிந்து கொண்டார்.

ਪੁਤੀ ਭਾਤੀਈ ਜਾਵਾਈ ਸਕੀ ਅਗਹੁ ਪਿਛਹੁ ਟੋਲਿ ਡਿਠਾ ਲਾਹਿਓਨੁ ਸਭਨਾ ਕਾ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥

putee bhaateeee jaavaaee sakee agahu pichhahu ttol dditthaa laahion sabhanaa kaa abhimaan |

அவர் தனது மகன்கள், மருமகன்கள், மருமகன்கள் மற்றும் உறவினர்களை சோதித்து, அவர்கள் அனைவரின் அகங்காரப் பெருமையையும் அடக்கினார்.

ਜਿਥੈ ਕੋ ਵੇਖੈ ਤਿਥੈ ਮੇਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਹਰਿ ਬਖਸਿਓਸੁ ਸਭੁ ਜਹਾਨੁ ॥

jithai ko vekhai tithai meraa satiguroo har bakhasios sabh jahaan |

யார் எங்கு பார்த்தாலும், என் உண்மையான குரு அங்கே இருக்கிறார்; கர்த்தர் அவரை உலகம் முழுவதும் ஆசீர்வதித்தார்.

ਜਿ ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਮਿਲਿ ਮੰਨੇ ਸੁ ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਸਿਝੈ ਜਿ ਵੇਮੁਖੁ ਹੋਵੈ ਸੁ ਫਿਰੈ ਭਰਿਸਟ ਥਾਨੁ ॥

ji satigur no mil mane su halat palat sijhai ji vemukh hovai su firai bharisatt thaan |

உண்மையான குருவை சந்திக்கும் மற்றும் நம்பும் ஒருவன் இங்கேயும் மறுமையிலும் அலங்கரிக்கப்படுகிறான். குருவுக்குப் புறமுதுகு காட்டி, பயமுக் ஆனவன், சபிக்கப்பட்ட மற்றும் தீய இடங்களில் அலைவான்.