ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்
பக்கம் - 1249
ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ਉਬਰੇ ਹਰਿ ਗੁਰ ਰਖਵਾਲਿਆ ॥੩੦॥
naanak gur saranaaee ubare har gur rakhavaaliaa |30|நானக் குருவின் சன்னதிக்கு வந்து காப்பாற்றப்பட்டார். குரு, இறைவன், அவரது பாதுகாவலர். ||30||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:
ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਵਾਦੁ ਵਖਾਣਦੇ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਸੁਆਇ ॥
parr parr panddit vaad vakhaanade maaeaa moh suaae |படித்தல் மற்றும் எழுதுதல், பண்டிதர்கள் விவாதங்கள் மற்றும் சர்ச்சைகளில் ஈடுபடுகின்றனர்; அவை மாயாவின் சுவைகளுடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளன.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਮਨ ਮੂਰਖ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
doojai bhaae naam visaariaa man moorakh milai sajaae |இருமையின் காதலில் நாமத்தை மறந்து விடுகிறார்கள். அந்த முட்டாள் மனிதர்கள் தங்கள் தண்டனையைப் பெறுவார்கள்.
ਜਿਨਿੑ ਕੀਤੇ ਤਿਸੈ ਨ ਸੇਵਨੑੀ ਦੇਦਾ ਰਿਜਕੁ ਸਮਾਇ ॥
jini keete tisai na sevanaee dedaa rijak samaae |அவர்கள் தங்களைப் படைத்தவருக்கு, அனைவருக்கும் உணவளிப்பவருக்கு அவர்கள் சேவை செய்வதில்லை.
ਜਮ ਕਾ ਫਾਹਾ ਗਲਹੁ ਨ ਕਟੀਐ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵਹਿ ਜਾਇ ॥
jam kaa faahaa galahu na katteeai fir fir aaveh jaae |அவர்களின் கழுத்தில் இருக்கும் மரணத்தின் கயிறு துண்டிக்கப்படவில்லை; அவை மீண்டும் மீண்டும் மறுபிறவியில் வந்து செல்கின்றன.
ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਤਿਨ ਆਇ ॥
jin kau poorab likhiaa satigur miliaa tin aae |இப்படி முன்னரே நிர்ணயிக்கப்பட்ட விதி உள்ளவர்களை உண்மையான குரு வந்து சந்திக்கிறார்.
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦੇ ਨਾਨਕ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
anadin naam dhiaaeide naanak sach samaae |1|இரவும் பகலும் இறைவனின் நாமத்தையே தியானிக்கிறார்கள்; ஓ நானக், அவர்கள் உண்மையான இறைவனில் இணைகிறார்கள். ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |மூன்றாவது மெஹல்:
ਸਚੁ ਵਣਜਹਿ ਸਚੁ ਸੇਵਦੇ ਜਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੈਰੀ ਪਾਹਿ ॥
sach vanajeh sach sevade ji guramukh pairee paeh |அவரது காலில் விழும் குர்முகர்கள் உண்மையான இறைவனுடன் பழகுகிறார்கள் மற்றும் உண்மையான இறைவனுக்கு சேவை செய்கிறார்கள்.
ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਜੇ ਚਲਹਿ ਸਹਜੇ ਸਚਿ ਸਮਾਹਿ ॥੨॥
naanak gur kai bhaanai je chaleh sahaje sach samaeh |2|ஓ நானக், குருவின் விருப்பத்திற்கு இசைவாக நடப்பவர்கள் உண்மையான இறைவனில் உள்ளுணர்வாக உள்வாங்கப்படுகிறார்கள். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਆਸਾ ਵਿਚਿ ਅਤਿ ਦੁਖੁ ਘਣਾ ਮਨਮੁਖਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥
aasaa vich at dukh ghanaa manamukh chit laaeaa |நம்பிக்கையில், மிக பெரிய வலி உள்ளது; சுய-விருப்பமுள்ள மன்முக் தனது உணர்வை அதன் மீது செலுத்துகிறார்.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਏ ਨਿਰਾਸ ਪਰਮ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
guramukh bhe niraas param sukh paaeaa |குர்முகர்கள் ஆசையற்றவர்களாகி, உச்ச அமைதியை அடைகிறார்கள்.
ਵਿਚੇ ਗਿਰਹ ਉਦਾਸ ਅਲਿਪਤ ਲਿਵ ਲਾਇਆ ॥
viche girah udaas alipat liv laaeaa |அவர்கள் குடும்பத்தின் மத்தியில், அவர்கள் தனிமையில் இருக்கிறார்கள்; அவர்கள் பிரிந்த இறைவனிடம் அன்புடன் இணைந்துள்ளனர்.
ਓਨਾ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਨ ਵਿਆਪਈ ਹਰਿ ਭਾਣਾ ਭਾਇਆ ॥
onaa sog vijog na viaapee har bhaanaa bhaaeaa |துக்கமும் பிரிவும் அவர்களைப் பற்றிக்கொள்ளவே இல்லை. அவர்கள் இறைவனின் விருப்பத்தில் மகிழ்ச்சி அடைகிறார்கள்.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਸਦਾ ਰਵਿ ਰਹੇ ਧੁਰਿ ਲਏ ਮਿਲਾਇਆ ॥੩੧॥
naanak har setee sadaa rav rahe dhur le milaaeaa |31|ஓ நானக், அவர்களைத் தன்னுடன் கலக்கும் முதன்மையான இறைவனில் அவர்கள் என்றென்றும் மூழ்கியிருக்கிறார்கள். ||31||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:
ਪਰਾਈ ਅਮਾਣ ਕਿਉ ਰਖੀਐ ਦਿਤੀ ਹੀ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
paraaee amaan kiau rakheeai ditee hee sukh hoe |நம்பிக்கையில் வைத்திருப்பதை இன்னொருவருக்கு ஏன் வைத்திருக்க வேண்டும்? அதைத் திரும்பக் கொடுத்தால் அமைதி கிடைக்கும்.
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਗੁਰ ਥੈ ਟਿਕੈ ਹੋਰ ਥੈ ਪਰਗਟੁ ਨ ਹੋਇ ॥
gur kaa sabad gur thai ttikai hor thai paragatt na hoe |குருவின் ஷபாத்தின் வார்த்தை குருவில் தங்கியுள்ளது; அது வேறு யாராலும் தோன்றாது.
ਅੰਨੑੇ ਵਸਿ ਮਾਣਕੁ ਪਇਆ ਘਰਿ ਘਰਿ ਵੇਚਣ ਜਾਇ ॥
anae vas maanak peaa ghar ghar vechan jaae |பார்வையற்றவர் ஒரு நகையைக் கண்டுபிடித்து, வீடு வீடாகச் சென்று விற்பனை செய்கிறார்.
ਓਨਾ ਪਰਖ ਨ ਆਵਈ ਅਢੁ ਨ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥
onaa parakh na aavee adt na palai paae |ஆனால் அவர்களால் அதை மதிப்பிட முடியாது, அதற்காக அவர்கள் அவருக்கு அரை ஷெல் கூட வழங்கவில்லை.
ਜੇ ਆਪਿ ਪਰਖ ਨ ਆਵਈ ਤਾਂ ਪਾਰਖੀਆ ਥਾਵਹੁ ਲਇਓੁ ਪਰਖਾਇ ॥
je aap parakh na aavee taan paarakheea thaavahu leio parakhaae |அவரால் அதை மதிப்பீடு செய்ய முடியாவிட்டால், அவர் அதை மதிப்பீட்டாளரால் மதிப்பிட வேண்டும்.
ਜੇ ਓਸੁ ਨਾਲਿ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ਤਾਂ ਵਥੁ ਲਹੈ ਨਉ ਨਿਧਿ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥
je os naal chit laae taan vath lahai nau nidh palai paae |அவர் தனது உணர்வை ஒருமுகப்படுத்தினால், அவர் உண்மையான பொருளைப் பெறுகிறார், மேலும் அவர் ஒன்பது பொக்கிஷங்களுடன் ஆசீர்வதிக்கப்படுகிறார்.
ਘਰਿ ਹੋਦੈ ਧਨਿ ਜਗੁ ਭੁਖਾ ਮੁਆ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੋਝੀ ਨ ਹੋਇ ॥
ghar hodai dhan jag bhukhaa muaa bin satigur sojhee na hoe |செல்வம் வீட்டிற்குள் உள்ளது, உலகம் பசியால் இறந்து கொண்டிருக்கிறது. உண்மையான குரு இல்லாமல் ஒருவருக்கும் துப்பு இல்லை.
ਸਬਦੁ ਸੀਤਲੁ ਮਨਿ ਤਨਿ ਵਸੈ ਤਿਥੈ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਨ ਕੋਇ ॥
sabad seetal man tan vasai tithai sog vijog na koe |மனதிலும், உடலிலும் குளிர்ச்சியும் சாந்தமும் தரும் ஷபாத் வந்து சேர்ந்தால், அங்கே துக்கமோ பிரிவினையோ இருக்காது.
ਵਸਤੁ ਪਰਾਈ ਆਪਿ ਗਰਬੁ ਕਰੇ ਮੂਰਖੁ ਆਪੁ ਗਣਾਏ ॥
vasat paraaee aap garab kare moorakh aap ganaae |பொருள் வேறொருவருக்கு சொந்தமானது, ஆனால் முட்டாள் அதைப் பற்றி பெருமிதம் கொள்கிறான், அவனுடைய மேலோட்டமான தன்மையைக் காட்டுகிறான்.
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਏ ॥੧॥
naanak bin boojhe kinai na paaeio fir fir aavai jaae |1|ஓ நானக், புரிந்து கொள்ளாமல், யாரும் அதைப் பெறுவதில்லை; அவை மீண்டும் மீண்டும் மறுபிறவியில் வந்து செல்கின்றன. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |மூன்றாவது மெஹல்:
ਮਨਿ ਅਨਦੁ ਭਇਆ ਮਿਲਿਆ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਸਰਸੇ ਸਜਣ ਸੰਤ ਪਿਆਰੇ ॥
man anad bheaa miliaa har preetam sarase sajan sant piaare |என் மனம் பரவசத்தில் இருக்கிறது; நான் என் அன்பான இறைவனை சந்தித்தேன். என் அன்பு நண்பர்களே, புனிதர்களே, மகிழ்ச்சி அடைகிறார்கள்.
ਜੋ ਧੁਰਿ ਮਿਲੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਕਬਹੂ ਜਿ ਆਪਿ ਮੇਲੇ ਕਰਤਾਰੇ ॥
jo dhur mile na vichhurreh kabahoo ji aap mele karataare |ஆதிபகவானுடன் இணைந்தவர்கள் இனி ஒருபோதும் பிரிந்து செல்ல மாட்டார்கள். படைத்தவன் அவர்களைத் தன்னோடு இணைத்துக் கொண்டான்.
ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਰਵਿਆ ਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਸਗਲੇ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰੇ ॥
antar sabad raviaa gur paaeaa sagale dookh nivaare |ஷபாத் என் உள்ளத்தில் ஊடுருவி, நான் குருவைக் கண்டேன்; என் துக்கங்கள் அனைத்தும் நீங்கின.
ਹਰਿ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸਦਾ ਸਲਾਹੀ ਅੰਤਰਿ ਰਖਾਂ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥
har sukhadaataa sadaa salaahee antar rakhaan ur dhaare |அமைதியை அளிப்பவராகிய ஆண்டவரை என்றென்றும் துதிக்கிறேன்; நான் அவரை என் இதயத்தில் ஆழமாகப் பதிய வைத்திருக்கிறேன்.
ਮਨਮੁਖੁ ਤਿਨ ਕੀ ਬਖੀਲੀ ਕਿ ਕਰੇ ਜਿ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰੇ ॥
manamukh tin kee bakheelee ki kare ji sachai sabad savaare |ஷபாத்தின் உண்மையான வார்த்தையில் அலங்கரிக்கப்பட்ட மற்றும் உயர்த்தப்பட்டவர்களைப் பற்றி சுய-விருப்பமுள்ள மன்முக் எப்படி கிசுகிசுக்க முடியும்?
ਓਨਾ ਦੀ ਆਪਿ ਪਤਿ ਰਖਸੀ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰਾ ਸਰਣਾਗਤਿ ਪਏ ਗੁਰ ਦੁਆਰੇ ॥
onaa dee aap pat rakhasee meraa piaaraa saranaagat pe gur duaare |குருவின் வாசலில் சரணாலயம் தேடி வந்தவர்களின் மரியாதையை என் அன்பே காப்பாற்றுகிறார்.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇ ਸੁਹੇਲੇ ਭਏ ਮੁਖ ਊਜਲ ਦਰਬਾਰੇ ॥੨॥
naanak guramukh se suhele bhe mukh aoojal darabaare |2|ஓ நானக், குர்முகர்கள் மகிழ்ச்சியில் நிறைந்துள்ளனர்; அவர்கள் முகங்கள் ஆண்டவரின் முற்றத்தில் பிரகாசமாக இருக்கும். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਇਸਤਰੀ ਪੁਰਖੈ ਬਹੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ਮਿਲਿ ਮੋਹੁ ਵਧਾਇਆ ॥
eisataree purakhai bahu preet mil mohu vadhaaeaa |கணவனும் மனைவியும் மிகவும் அன்பாக இருக்கிறார்கள்; ஒன்றாக சேர, அவர்களின் காதல் அதிகரிக்கிறது.
ਪੁਤ੍ਰੁ ਕਲਤ੍ਰੁ ਨਿਤ ਵੇਖੈ ਵਿਗਸੈ ਮੋਹਿ ਮਾਇਆ ॥
putru kalatru nit vekhai vigasai mohi maaeaa |தனது குழந்தைகளையும் மனைவியையும் பார்த்து, அந்த மனிதன் மகிழ்ச்சியடைந்து மாயாவின் மீது பற்று கொள்கிறான்.
ਦੇਸਿ ਪਰਦੇਸਿ ਧਨੁ ਚੋਰਾਇ ਆਣਿ ਮੁਹਿ ਪਾਇਆ ॥
des parades dhan choraae aan muhi paaeaa |சொந்த நாட்டிலும் பிற நாடுகளிலும் உள்ள செல்வங்களைத் திருடி, வீட்டிற்குக் கொண்டு வந்து உணவளிக்கிறான்.