ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்
பக்கம் - 600
ਮਨਮੁਖ ਮੁਗਧੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤੈ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
manamukh mugadh har naam na chetai birathaa janam gavaaeaa |முட்டாள்தனமான சுய விருப்பமுள்ள மன்முகன் இறைவனின் பெயரை நினைவில் கொள்வதில்லை; அவர் தனது வாழ்க்கையை வீணாக வீணாக்குகிறார்.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਤਾ ਨਾਉ ਪਾਏ ਹਉਮੈ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੩॥
satigur bhette taa naau paae haumai mohu chukaaeaa |3|ஆனால் அவர் உண்மையான குருவைச் சந்திக்கும் போது, அவர் பெயரைப் பெறுகிறார்; அவர் அகங்காரத்தையும் உணர்ச்சிப் பற்றுதலையும் போக்குகிறார். ||3||
ਹਰਿ ਜਨ ਸਾਚੇ ਸਾਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥
har jan saache saach kamaaveh gur kai sabad veechaaree |இறைவனின் பணிவான அடியார்கள் உண்மை - அவர்கள் சத்தியத்தைக் கடைப்பிடிக்கிறார்கள், குருவின் ஷபாத்தின் வார்த்தையைப் பிரதிபலிக்கிறார்கள்.
ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਪ੍ਰਭਿ ਸਾਚੈ ਸਾਚੁ ਰਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰੀ ॥
aape mel le prabh saachai saach rakhiaa ur dhaaree |உண்மையான இறைவன் அவர்களைத் தன்னோடு இணைத்து, உண்மையான இறைவனைத் தங்கள் இதயங்களில் பதிய வைத்துள்ளனர்.
ਨਾਨਕ ਨਾਵਹੁ ਗਤਿ ਮਤਿ ਪਾਈ ਏਹਾ ਰਾਸਿ ਹਮਾਰੀ ॥੪॥੧॥
naanak naavahu gat mat paaee ehaa raas hamaaree |4|1|ஓ நானக், நாமத்தின் மூலம் நான் இரட்சிப்பு மற்றும் புரிதலைப் பெற்றேன்; இது மட்டுமே என் செல்வம். ||4||1||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੩ ॥
soratth mahalaa 3 |சோரத், மூன்றாவது மெஹல்:
ਭਗਤਿ ਖਜਾਨਾ ਭਗਤਨ ਕਉ ਦੀਆ ਨਾਉ ਹਰਿ ਧਨੁ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
bhagat khajaanaa bhagatan kau deea naau har dhan sach soe |உண்மையான இறைவன் தனது பக்தர்களுக்கு பக்தி வழிபாட்டின் பொக்கிஷத்தையும், இறைவனின் திருநாமத்தின் செல்வத்தையும் அருளியுள்ளார்.
ਅਖੁਟੁ ਨਾਮ ਧਨੁ ਕਦੇ ਨਿਖੁਟੈ ਨਾਹੀ ਕਿਨੈ ਨ ਕੀਮਤਿ ਹੋਇ ॥
akhutt naam dhan kade nikhuttai naahee kinai na keemat hoe |நாமத்தின் செல்வம், ஒருபோதும் தீர்ந்து போகாது; அதன் மதிப்பை யாராலும் மதிப்பிட முடியாது.
ਨਾਮ ਧਨਿ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਹੋਏ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥੧॥
naam dhan mukh ujale hoe har paaeaa sach soe |1|நாமத்தின் செல்வத்தால், அவர்களின் முகங்கள் பிரகாசமாக, அவர்கள் உண்மையான இறைவனை அடைகிறார்கள். ||1||
ਮਨ ਮੇਰੇ ਗੁਰਸਬਦੀ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
man mere gurasabadee har paaeaa jaae |ஓ என் மனமே, குருவின் சபாத்தின் வார்த்தையின் மூலம், இறைவன் கண்டுபிடிக்கப்பட்டான்.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਜਗੁ ਭੁਲਦਾ ਫਿਰਦਾ ਦਰਗਹ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
bin sabadai jag bhuladaa firadaa daragah milai sajaae | rahaau |ஷபாத் இல்லாமல், உலகம் சுற்றித் திரிகிறது, இறைவனின் நீதிமன்றத்தில் அதன் தண்டனையைப் பெறுகிறது. ||இடைநிறுத்தம்||
ਇਸੁ ਦੇਹੀ ਅੰਦਰਿ ਪੰਚ ਚੋਰ ਵਸਹਿ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਲੋਭੁ ਮੋਹੁ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥
eis dehee andar panch chor vaseh kaam krodh lobh mohu ahankaaraa |இந்த உடலுக்குள் ஐந்து திருடர்கள் வசிக்கிறார்கள்: பாலியல் ஆசை, கோபம், பேராசை, உணர்ச்சி ரீதியான இணைப்பு மற்றும் அகங்காரம்.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਲੂਟਹਿ ਮਨਮੁਖ ਨਹੀ ਬੂਝਹਿ ਕੋਇ ਨ ਸੁਣੈ ਪੂਕਾਰਾ ॥
amrit lootteh manamukh nahee boojheh koe na sunai pookaaraa |அவர்கள் அமிர்தத்தை கொள்ளையடிக்கிறார்கள், ஆனால் சுய விருப்பமுள்ள மன்முக் அதை உணரவில்லை; அவரது குறையை யாரும் கேட்பதில்லை.
ਅੰਧਾ ਜਗਤੁ ਅੰਧੁ ਵਰਤਾਰਾ ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਗੁਬਾਰਾ ॥੨॥
andhaa jagat andh varataaraa baajh guroo gubaaraa |2|உலகம் குருடானது, அதன் நடவடிக்கைகளும் குருட்டுத்தனமானவை; குரு இல்லாமல் இருள் மட்டுமே உள்ளது. ||2||
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵਿਗੁਤੇ ਕਿਹੁ ਚਲੈ ਨ ਚਲਦਿਆ ਨਾਲਿ ॥
haumai meraa kar kar vigute kihu chalai na chaladiaa naal |அகங்காரத்திலும், உடைமையிலும் ஈடுபடுவதால், அவை பாழாகின்றன; அவர்கள் புறப்படும் போது, எதுவும் அவர்களுடன் சேர்ந்து போவதில்லை.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ਸਦਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥
guramukh hovai su naam dhiaavai sadaa har naam samaal |ஆனால் குர்முகாக மாறிய ஒருவர் நாமத்தை தியானிக்கிறார், இறைவனின் பெயரை எப்போதும் தியானிக்கிறார்.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਨਦਰੀ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿ ॥੩॥
sachee baanee har gun gaavai nadaree nadar nihaal |3|குர்பானியின் உண்மையான வார்த்தையின் மூலம், அவர் இறைவனின் மகிமையான துதிகளைப் பாடுகிறார்; இறைவனின் அருள் பார்வையால் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர், அவர் பரவசம் அடைந்தார். ||3||
ਸਤਿਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਸਦਾ ਘਟਿ ਚਾਨਣੁ ਅਮਰੁ ਸਿਰਿ ਬਾਦਿਸਾਹਾ ॥
satigur giaan sadaa ghatt chaanan amar sir baadisaahaa |உண்மையான குருவின் ஆன்மீக ஞானம் இதயத்தில் ஒரு நிலையான ஒளி. ஆண்டவரின் ஆணை அரசர்களின் தலையிலும் உள்ளது.
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਸਚੁ ਲਾਹਾ ॥
anadin bhagat kareh din raatee raam naam sach laahaa |இரவும் பகலும் இறைவனின் பக்தர்கள் வழிபடுகின்றனர்; இரவும் பகலும் கர்த்தருடைய நாமத்தின் உண்மையான லாபத்தில் கூடுகிறார்கள்.
ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਨਿਸਤਾਰਾ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਹਰਿ ਪਾਹਾ ॥੪॥੨॥
naanak raam naam nisataaraa sabad rate har paahaa |4|2|ஓ நானக், இறைவனின் திருநாமத்தால், ஒருவர் விடுதலை பெறுகிறார்; ஷபாத்துடன் இணைந்த அவர் இறைவனைக் காண்கிறார். ||4||2||
ਸੋਰਠਿ ਮਃ ੩ ॥
soratth mahalaa 3 |சோரத், மூன்றாவது மெஹல்:
ਦਾਸਨਿ ਦਾਸੁ ਹੋਵੈ ਤਾ ਹਰਿ ਪਾਏ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਈ ॥
daasan daas hovai taa har paae vichahu aap gavaaee |ஒருவன் இறைவனின் அடிமைகளுக்கு அடிமையாகி விட்டால், அவன் இறைவனைக் கண்டு அகந்தையை உள்ளிருந்து அழித்து விடுகிறான்.
ਭਗਤਾ ਕਾ ਕਾਰਜੁ ਹਰਿ ਅਨੰਦੁ ਹੈ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਈ ॥
bhagataa kaa kaaraj har anand hai anadin har gun gaaee |பேரின்ப இறைவனே அவனுடைய பக்தியின் பொருள்; இரவும் பகலும், அவர் இறைவனின் மகிமையைப் பாடுகிறார்.
ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਸਦਾ ਇਕ ਰੰਗੀ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹੇ ਸਮਾਈ ॥੧॥
sabad rate sadaa ik rangee har siau rahe samaaee |1|ஷபாத்தின் வார்த்தைக்கு இணங்கி, இறைவனின் பக்தர்கள் எப்போதும் இறைவனில் லயித்து ஒன்றாகவே இருக்கிறார்கள். ||1||
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਾਚੀ ਨਦਰਿ ਤੁਮਾਰੀ ॥
har jeeo saachee nadar tumaaree |அன்புள்ள இறைவா, உமது அருள் பார்வை உண்மையே.
ਆਪਣਿਆ ਦਾਸਾ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਪਿਆਰੇ ਰਾਖਹੁ ਪੈਜ ਹਮਾਰੀ ॥ ਰਹਾਉ ॥
aapaniaa daasaa no kripaa kar piaare raakhahu paij hamaaree | rahaau |அன்புள்ள ஆண்டவரே, உமது அடிமைக்கு இரக்கம் காட்டுங்கள், என் மரியாதையைக் காப்பாற்றுங்கள். ||இடைநிறுத்தம்||
ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀ ਸਦਾ ਹਉ ਜੀਵਾ ਗੁਰਮਤੀ ਭਉ ਭਾਗਾ ॥
sabad salaahee sadaa hau jeevaa guramatee bhau bhaagaa |ஷபாத்தின் வார்த்தையைத் தொடர்ந்து போற்றி, நான் வாழ்கிறேன்; குருவின் அறிவுறுத்தலின் கீழ், என் பயம் நீங்கியது.
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਅਤਿ ਸੁਆਲਿਉ ਗੁਰੁ ਸੇਵਿਆ ਚਿਤੁ ਲਾਗਾ ॥
meraa prabh saachaa at suaaliau gur seviaa chit laagaa |என் உண்மையான கடவுள் மிகவும் அழகானவர்! குருவுக்கு சேவை செய்வதால், என் உணர்வு அவர் மீது குவிந்துள்ளது.
ਸਾਚਾ ਸਬਦੁ ਸਚੀ ਸਚੁ ਬਾਣੀ ਸੋ ਜਨੁ ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗਾ ॥੨॥
saachaa sabad sachee sach baanee so jan anadin jaagaa |2|ஷபாத்தின் உண்மையான வார்த்தையையும், உண்மையின் உண்மையையும், அவரது பானியின் வார்த்தையையும் உச்சரிப்பவர், இரவும் பகலும் விழித்திருப்பார். ||2||
ਮਹਾ ਗੰਭੀਰੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਤਿਸ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
mahaa ganbheer sadaa sukhadaataa tis kaa ant na paaeaa |அவர் மிகவும் ஆழமானவர் மற்றும் ஆழமானவர், நித்திய அமைதியைக் கொடுப்பவர்; அவரது எல்லையை யாராலும் கண்டுபிடிக்க முடியாது.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਕੀਨੀ ਅਚਿੰਤੁ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥
poore gur kee sevaa keenee achint har man vasaaeaa |பரிபூரண குருவைச் சேவிப்பதால், ஒருவன் கவலையற்றவனாக, இறைவனை மனதிற்குள் பதிய வைக்கிறான்.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਅੰਤਰਿ ਵਿਚਹੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੩॥
man tan niramal sadaa sukh antar vichahu bharam chukaaeaa |3|மனமும் உடலும் மாசற்ற தூய்மை அடைகின்றன, நிலையான அமைதி இதயத்தை நிரப்புகிறது; சந்தேகம் உள்ளிருந்து களையப்படுகிறது. ||3||
ਹਰਿ ਕਾ ਮਾਰਗੁ ਸਦਾ ਪੰਥੁ ਵਿਖੜਾ ਕੋ ਪਾਏ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰਾ ॥
har kaa maarag sadaa panth vikharraa ko paae gur veechaaraa |இறைவனின் வழி எப்போதும் கடினமான பாதைதான்; ஒரு சிலரே அதைக் கண்டு, குருவைச் சிந்திக்கிறார்கள்.
ਹਰਿ ਕੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਸਬਦੇ ਮਾਤਾ ਹਉਮੈ ਤਜੇ ਵਿਕਾਰਾ ॥
har kai rang raataa sabade maataa haumai taje vikaaraa |இறைவனின் அன்பில் மூழ்கி, ஷபாத்தின் போதையில், அவர் அகங்காரத்தையும் ஊழலையும் கைவிடுகிறார்.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤਾ ਇਕ ਰੰਗੀ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥੪॥੩॥
naanak naam rataa ik rangee sabad savaaranahaaraa |4|3|ஓ நானக், நாமம் மற்றும் ஏக இறைவனின் அன்பினால், அவர் ஷபாத்தின் வார்த்தையால் அலங்கரிக்கப்பட்டுள்ளார். ||4||3||