ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்
பக்கம் - 1247
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਗੜਿੑ ਕਾਇਆ ਸੀਗਾਰ ਬਹੁ ਭਾਂਤਿ ਬਣਾਈ ॥
garri kaaeaa seegaar bahu bhaant banaaee |உடலின் கோட்டை பல வழிகளில் அலங்கரிக்கப்பட்டு அலங்கரிக்கப்பட்டுள்ளது.
ਰੰਗ ਪਰੰਗ ਕਤੀਫਿਆ ਪਹਿਰਹਿ ਧਰ ਮਾਈ ॥
rang parang kateefiaa pahireh dhar maaee |செல்வந்தர்கள் பல்வேறு வண்ணங்களில் அழகான பட்டு ஆடைகளை அணிவார்கள்.
ਲਾਲ ਸੁਪੇਦ ਦੁਲੀਚਿਆ ਬਹੁ ਸਭਾ ਬਣਾਈ ॥
laal suped duleechiaa bahu sabhaa banaaee |அவர்கள் சிவப்பு மற்றும் வெள்ளை கம்பளங்களில் நேர்த்தியான மற்றும் அழகான நீதிமன்றங்களை வைத்திருக்கிறார்கள்.
ਦੁਖੁ ਖਾਣਾ ਦੁਖੁ ਭੋਗਣਾ ਗਰਬੈ ਗਰਬਾਈ ॥
dukh khaanaa dukh bhoganaa garabai garabaaee |ஆனால் அவர்கள் வலியில் உண்கிறார்கள், துன்பத்தில் இன்பம் தேடுகிறார்கள்; அவர்கள் தங்கள் பெருமையைப் பற்றி மிகவும் பெருமைப்படுகிறார்கள்.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਿਓ ਅੰਤਿ ਲਏ ਛਡਾਈ ॥੨੪॥
naanak naam na chetio ant le chhaddaaee |24|ஓ நானக், மனிதன் கடைசியில் அவனை விடுவிக்கும் பெயரைக் கூட நினைக்கவில்லை. ||24||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:
ਸਹਜੇ ਸੁਖਿ ਸੁਤੀ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥
sahaje sukh sutee sabad samaae |அவள் உள்ளுணர்வு அமைதி மற்றும் சமநிலையில் தூங்குகிறாள், ஷபாத்தின் வார்த்தையில் உள்வாங்கப்பட்டாள்.
ਆਪੇ ਪ੍ਰਭਿ ਮੇਲਿ ਲਈ ਗਲਿ ਲਾਇ ॥
aape prabh mel lee gal laae |கடவுள் அவளைத் தன் அரவணைப்பில் அணைத்து, தன்னோடு இணைத்துக் கொள்கிறார்.
ਦੁਬਿਧਾ ਚੂਕੀ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
dubidhaa chookee sahaj subhaae |உள்ளுணர்வு எளிதாக இருமை ஒழிக்கப்படுகிறது.
ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥
antar naam vasiaa man aae |நாமம் அவள் மனதில் நிலைத்து நிற்கிறது.
ਸੇ ਕੰਠਿ ਲਾਏ ਜਿ ਭੰਨਿ ਘੜਾਇ ॥
se kantth laae ji bhan gharraae |தங்கள் உயிரினங்களை உடைத்து சீர்திருத்துபவர்களை அவர் தனது அரவணைப்பில் அணைத்துக்கொள்கிறார்.
ਨਾਨਕ ਜੋ ਧੁਰਿ ਮਿਲੇ ਸੇ ਹੁਣਿ ਆਣਿ ਮਿਲਾਇ ॥੧॥
naanak jo dhur mile se hun aan milaae |1|ஓ நானக், அவரைச் சந்திப்பதற்கு முன்னரே தீர்மானிக்கப்பட்டவர்கள், இப்போது வந்து அவரைச் சந்திக்கவும். ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |மூன்றாவது மெஹல்:
ਜਿਨੑੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਕਿਆ ਜਪੁ ਜਾਪਹਿ ਹੋਰਿ ॥
jinaee naam visaariaa kiaa jap jaapeh hor |இறைவனின் திருநாமத்தை மறந்தவர்கள் - அப்படியென்றால் வேறு கீர்த்தனைகளை உச்சரித்தால் என்ன?
ਬਿਸਟਾ ਅੰਦਰਿ ਕੀਟ ਸੇ ਮੁਠੇ ਧੰਧੈ ਚੋਰਿ ॥
bisattaa andar keett se mutthe dhandhai chor |அவர்கள் எருவில் உள்ள புழுக்கள், உலகப் பிணைப்புகளின் திருடனால் கொள்ளையடிக்கப்படுகிறார்கள்.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਝੂਠੇ ਲਾਲਚ ਹੋਰਿ ॥੨॥
naanak naam na veesarai jhootthe laalach hor |2|ஓ நானக், நாம் ஒருபோதும் மறக்க வேண்டாம்; மற்ற எதற்கும் பேராசை பொய். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਨਿ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਅਸਥਿਰੁ ਜਗਿ ਸੋਈ ॥
naam salaahan naam man asathir jag soee |நாமத்தைப் போற்றி, நாமத்தை நம்புபவர்கள், இந்த உலகில் என்றென்றும் நிலையானவர்கள்.
ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਚਿਤਵੈ ਦੂਜਾ ਨਹੀ ਕੋਈ ॥
hiradai har har chitavai doojaa nahee koee |அவர்களுடைய இருதயங்களில், அவர்கள் கர்த்தரில் தங்கியிருக்கிறார்கள், வேறு எதுவும் இல்லை.
ਰੋਮਿ ਰੋਮਿ ਹਰਿ ਉਚਰੈ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਹਰਿ ਸੋਈ ॥
rom rom har ucharai khin khin har soee |ஒவ்வொரு முடியோடும், இறைவனின் திருநாமத்தை, ஒவ்வொரு நொடியும், இறைவனை ஜபிக்கிறார்கள்.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਸਕਾਰਥਾ ਨਿਰਮਲੁ ਮਲੁ ਖੋਈ ॥
guramukh janam sakaarathaa niramal mal khoee |குர்முகின் பிறப்பு பலனளிக்கும் மற்றும் சான்றளிக்கப்பட்டது; தூய்மையான மற்றும் கறை படியாத, அவரது அழுக்கு கழுவப்படுகிறது.
ਨਾਨਕ ਜੀਵਦਾ ਪੁਰਖੁ ਧਿਆਇਆ ਅਮਰਾ ਪਦੁ ਹੋਈ ॥੨੫॥
naanak jeevadaa purakh dhiaaeaa amaraa pad hoee |25|ஓ நானக், நித்திய வாழ்வின் இறைவனை தியானிப்பதால், அழியா நிலை கிடைக்கும். ||25||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:
ਜਿਨੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵਹਿ ਹੋਰਿ ॥
jinee naam visaariaa bahu karam kamaaveh hor |நாமத்தை மறந்து மற்ற காரியங்களைச் செய்பவர்கள்,
ਨਾਨਕ ਜਮ ਪੁਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਜਿਉ ਸੰਨੑੀ ਉਪਰਿ ਚੋਰ ॥੧॥
naanak jam pur badhe maareeeh jiau sanaee upar chor |1|ஓ நானக், கையும் களவுமாக பிடிபட்ட திருடனைப் போல, மரண நகரத்தில் கட்டப்பட்டு வாயைக் கட்டி அடிப்பார். ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |ஐந்தாவது மெஹல்:
ਧਰਤਿ ਸੁਹਾਵੜੀ ਆਕਾਸੁ ਸੁਹੰਦਾ ਜਪੰਦਿਆ ਹਰਿ ਨਾਉ ॥
dharat suhaavarree aakaas suhandaa japandiaa har naau |பூமி அழகாக இருக்கிறது, வானம் அழகாக இருக்கிறது, இறைவனின் நாமத்தை உச்சரிக்கிறது.
ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣਿਆ ਤਿਨੑ ਤਨ ਖਾਵਹਿ ਕਾਉ ॥੨॥
naanak naam vihooniaa tina tan khaaveh kaau |2|ஓ நானக், நாமம் இல்லாதவர்கள் - அவர்களின் சடலங்களை காக்கைகள் உண்ணும். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਨਿ ਭਾਉ ਕਰਿ ਨਿਜ ਮਹਲੀ ਵਾਸਾ ॥
naam salaahan bhaau kar nij mahalee vaasaa |நாமத்தை அன்புடன் துதிப்பவர்கள், உள்ளத்தில் ஆழமான சுயத்தின் மாளிகையில் வசிப்பவர்கள்,
ਓਇ ਬਾਹੁੜਿ ਜੋਨਿ ਨ ਆਵਨੀ ਫਿਰਿ ਹੋਹਿ ਨ ਬਿਨਾਸਾ ॥
oe baahurr jon na aavanee fir hohi na binaasaa |மறுபிறவிக்குள் நுழைய வேண்டாம்; அவர்கள் ஒருபோதும் அழிக்கப்பட மாட்டார்கள்.
ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਰੰਗਿ ਰਵਿ ਰਹੇ ਸਭ ਸਾਸ ਗਿਰਾਸਾ ॥
har setee rang rav rahe sabh saas giraasaa |அவர்கள் ஒவ்வொரு மூச்சுக்காற்றிலும், உணவின் துண்டிலும் இறைவனின் அன்பில் மூழ்கி மூழ்கி இருப்பார்கள்.
ਹਰਿ ਕਾ ਰੰਗੁ ਕਦੇ ਨ ਉਤਰੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਗਾਸਾ ॥
har kaa rang kade na utarai guramukh paragaasaa |இறைவனின் அன்பின் நிறம் என்றும் மறையாது; குர்முகர்கள் அறிவொளி பெற்றவர்கள்.
ਓਇ ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਕੈ ਮੇਲਿਅਨੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਪਾਸਾ ॥੨੬॥
oe kirapaa kar kai melian naanak har paasaa |26|அவருடைய அருளை அளித்து, அவர் அவர்களை தன்னுடன் இணைக்கிறார்; ஓ நானக், இறைவன் அவர்களைத் தன் பக்கத்தில் வைத்திருக்கிறார். ||26||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:
ਜਿਚਰੁ ਇਹੁ ਮਨੁ ਲਹਰੀ ਵਿਚਿ ਹੈ ਹਉਮੈ ਬਹੁਤੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥
jichar ihu man laharee vich hai haumai bahut ahankaar |அலைகளினால் அவன் மனம் அலைக்கழிக்கப்படும் வரை, அவன் அகங்காரத்திலும் அகங்காரத்திலும் சிக்கிக் கொள்கிறான்.
ਸਬਦੈ ਸਾਦੁ ਨ ਆਵਈ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
sabadai saad na aavee naam na lagai piaar |அவர் ஷபாத்தின் சுவையைக் காணவில்லை, மேலும் அவர் பெயருக்கான அன்பைத் தழுவவில்லை.
ਸੇਵਾ ਥਾਇ ਨ ਪਵਈ ਤਿਸ ਕੀ ਖਪਿ ਖਪਿ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
sevaa thaae na pavee tis kee khap khap hoe khuaar |அவரது சேவை ஏற்றுக்கொள்ளப்படவில்லை; கவலையும் கவலையும், அவன் துயரத்தில் வீணாகி விடுகிறான்.
ਨਾਨਕ ਸੇਵਕੁ ਸੋਈ ਆਖੀਐ ਜੋ ਸਿਰੁ ਧਰੇ ਉਤਾਰਿ ॥
naanak sevak soee aakheeai jo sir dhare utaar |ஓ நானக், அவர் ஒருவரே தன்னலமற்ற வேலைக்காரன் என்று அழைக்கப்படுகிறார், அவர் தனது தலையை வெட்டி, அதை இறைவனுக்கு அளிக்கிறார்.
ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਭਾਣਾ ਮੰਨਿ ਲਏ ਸਬਦੁ ਰਖੈ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੧॥
satigur kaa bhaanaa man le sabad rakhai ur dhaar |1|அவர் உண்மையான குருவின் விருப்பத்தை ஏற்றுக்கொள்கிறார், மேலும் ஷபாத்தை தனது இதயத்தில் பதிக்கிறார். ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |மூன்றாவது மெஹல்:
ਸੋ ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੇਵਾ ਚਾਕਰੀ ਜੋ ਖਸਮੈ ਭਾਵੈ ॥
so jap tap sevaa chaakaree jo khasamai bhaavai |அதுவே ஜபம் மற்றும் தியானம், வேலை மற்றும் தன்னலமற்ற சேவை, இது நமது இறைவனுக்கும் குருவுக்கும் மகிழ்ச்சி அளிக்கிறது.
ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਆਪਤੁ ਗਵਾਵੈ ॥
aape bakhase mel le aapat gavaavai |இறைவன் தாமே மன்னித்து, தன் அகங்காரத்தை நீக்கி, மனிதர்களைத் தன்னோடு இணைத்துக் கொள்கிறான்.
ਮਿਲਿਆ ਕਦੇ ਨ ਵੀਛੁੜੈ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਵੈ ॥
miliaa kade na veechhurrai jotee jot milaavai |இறைவனோடு ஒன்றி, சாவு மீண்டும் பிரிவதில்லை; அவரது ஒளி ஒளியுடன் இணைகிறது.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸੋ ਬੁਝਸੀ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਬੁਝਾਵੈ ॥੨॥
naanak guraparasaadee so bujhasee jis aap bujhaavai |2|ஓ நானக், குருவின் அருளால், இறைவன் புரிந்து கொள்ள அனுமதிக்கும் போது, மனிதன் புரிந்துகொள்கிறான். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਸਭੁ ਕੋ ਲੇਖੇ ਵਿਚਿ ਹੈ ਮਨਮੁਖੁ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥
sabh ko lekhe vich hai manamukh ahankaaree |அகங்கார சுய விருப்பமுள்ள மன்முக்களும் கூட, அனைவரும் பொறுப்புக் கூற வேண்டும்.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਕਦੇ ਨ ਚੇਤਈ ਜਮਕਾਲੁ ਸਿਰਿ ਮਾਰੀ ॥
har naam kade na chetee jamakaal sir maaree |அவர்கள் இறைவனின் திருநாமத்தை நினைத்துக்கூட பார்ப்பதில்லை; மரணத்தின் தூதர் அவர்கள் தலையில் அடிப்பார்.