ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1247
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਗੜਿੑ ਕਾਇਆ ਸੀਗਾਰ ਬਹੁ ਭਾਂਤਿ ਬਣਾਈ ॥
garri kaaeaa seegaar bahu bhaant banaaee |ದೇಹದ ಕೋಟೆಯನ್ನು ಹಲವು ವಿಧಗಳಲ್ಲಿ ಅಲಂಕರಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅಲಂಕರಿಸಲಾಗಿದೆ.
ਰੰਗ ਪਰੰਗ ਕਤੀਫਿਆ ਪਹਿਰਹਿ ਧਰ ਮਾਈ ॥
rang parang kateefiaa pahireh dhar maaee |ಶ್ರೀಮಂತರು ವಿವಿಧ ಬಣ್ಣಗಳ ಸುಂದರವಾದ ರೇಷ್ಮೆ ವಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಧರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਲਾਲ ਸੁਪੇਦ ਦੁਲੀਚਿਆ ਬਹੁ ਸਭਾ ਬਣਾਈ ॥
laal suped duleechiaa bahu sabhaa banaaee |ಅವರು ಕೆಂಪು ಮತ್ತು ಬಿಳಿ ರತ್ನಗಂಬಳಿಗಳ ಮೇಲೆ ಸೊಗಸಾದ ಮತ್ತು ಸುಂದರವಾದ ನ್ಯಾಯಾಲಯಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਦੁਖੁ ਖਾਣਾ ਦੁਖੁ ਭੋਗਣਾ ਗਰਬੈ ਗਰਬਾਈ ॥
dukh khaanaa dukh bhoganaa garabai garabaaee |ಆದರೆ ಅವರು ನೋವಿನಿಂದ ತಿನ್ನುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನೋವಿನಲ್ಲಿ ಅವರು ಸಂತೋಷವನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ತಮ್ಮ ಹೆಮ್ಮೆಯ ಬಗ್ಗೆ ತುಂಬಾ ಹೆಮ್ಮೆಪಡುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਿਓ ਅੰਤਿ ਲਏ ਛਡਾਈ ॥੨੪॥
naanak naam na chetio ant le chhaddaaee |24|ಓ ನಾನಕ್, ಮರ್ತ್ಯನು ಹೆಸರಿನ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುವುದಿಲ್ಲ, ಅದು ಅವನನ್ನು ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ||24||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸਹਜੇ ਸੁਖਿ ਸੁਤੀ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥
sahaje sukh sutee sabad samaae |ಅವಳು ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸಮತೋಲನದಲ್ಲಿ ನಿದ್ರಿಸುತ್ತಾಳೆ, ಶಬ್ದದ ಪದದಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತಾಳೆ.
ਆਪੇ ਪ੍ਰਭਿ ਮੇਲਿ ਲਈ ਗਲਿ ਲਾਇ ॥
aape prabh mel lee gal laae |ದೇವರು ಅವಳನ್ನು ತನ್ನ ಅಪ್ಪುಗೆಯಲ್ಲಿ ತಬ್ಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವಳನ್ನು ತನ್ನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਦੁਬਿਧਾ ਚੂਕੀ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
dubidhaa chookee sahaj subhaae |ದ್ವಂದ್ವಾರ್ಥವನ್ನು ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತವಾಗಿ ಸುಲಭವಾಗಿ ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥
antar naam vasiaa man aae |ನಾಮ್ ಅವಳ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ.
ਸੇ ਕੰਠਿ ਲਾਏ ਜਿ ਭੰਨਿ ਘੜਾਇ ॥
se kantth laae ji bhan gharraae |ತಮ್ಮ ಜೀವಿಗಳನ್ನು ಛಿದ್ರಗೊಳಿಸುವ ಮತ್ತು ಸುಧಾರಿಸುವವರನ್ನು ಅವನು ತನ್ನ ಅಪ್ಪುಗೆಯಲ್ಲಿ ತಬ್ಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਜੋ ਧੁਰਿ ਮਿਲੇ ਸੇ ਹੁਣਿ ਆਣਿ ਮਿਲਾਇ ॥੧॥
naanak jo dhur mile se hun aan milaae |1|ಓ ನಾನಕ್, ಆತನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಪೂರ್ವನಿರ್ಧರಿತವಾಗಿರುವವರು, ಈಗಲೇ ಬಂದು ಭೇಟಿ ಮಾಡಿ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਜਿਨੑੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਕਿਆ ਜਪੁ ਜਾਪਹਿ ਹੋਰਿ ॥
jinaee naam visaariaa kiaa jap jaapeh hor |ನಾಮವನ್ನು, ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಮರೆತವರು - ಹಾಗಾದರೆ ಅವರು ಇತರ ಮಂತ್ರಗಳನ್ನು ಪಠಿಸಿದರೆ ಹೇಗೆ?
ਬਿਸਟਾ ਅੰਦਰਿ ਕੀਟ ਸੇ ਮੁਠੇ ਧੰਧੈ ਚੋਰਿ ॥
bisattaa andar keett se mutthe dhandhai chor |ಲೌಕಿಕ ಜಂಜಡಗಳ ಕಳ್ಳರಿಂದ ಲೂಟಿಯಾದ ಗೊಬ್ಬರದಲ್ಲಿ ಹುಳುಗಳು.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਝੂਠੇ ਲਾਲਚ ਹੋਰਿ ॥੨॥
naanak naam na veesarai jhootthe laalach hor |2|ಓ ನಾನಕ್, ನಾಮ್ ಅನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಮರೆಯಬೇಡಿ; ಬೇರೆ ಯಾವುದಕ್ಕೂ ದುರಾಸೆ ಸುಳ್ಳು. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਨਿ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਅਸਥਿਰੁ ਜਗਿ ਸੋਈ ॥
naam salaahan naam man asathir jag soee |ನಾಮವನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುವವರು ಮತ್ತು ನಾಮವನ್ನು ನಂಬುವವರು ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಸ್ಥಿರವಾಗಿರುತ್ತಾರೆ.
ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਚਿਤਵੈ ਦੂਜਾ ਨਹੀ ਕੋਈ ॥
hiradai har har chitavai doojaa nahee koee |ಅವರ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ, ಅವರು ಭಗವಂತನ ಮೇಲೆ ವಾಸಿಸುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು ಬೇರೆ ಯಾವುದೂ ಇಲ್ಲ.
ਰੋਮਿ ਰੋਮਿ ਹਰਿ ਉਚਰੈ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਹਰਿ ਸੋਈ ॥
rom rom har ucharai khin khin har soee |ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕೂದಲಿನೊಂದಿಗೆ, ಅವರು ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು, ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣವೂ ಭಗವಂತನನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਸਕਾਰਥਾ ਨਿਰਮਲੁ ਮਲੁ ਖੋਈ ॥
guramukh janam sakaarathaa niramal mal khoee |ಗುರುಮುಖನ ಜನನವು ಫಲಪ್ರದವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಮಾಣೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ; ಶುದ್ಧ ಮತ್ತು ಕಳಂಕವಿಲ್ಲದ, ಅವನ ಕೊಳಕು ತೊಳೆಯಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ.
ਨਾਨਕ ਜੀਵਦਾ ਪੁਰਖੁ ਧਿਆਇਆ ਅਮਰਾ ਪਦੁ ਹੋਈ ॥੨੫॥
naanak jeevadaa purakh dhiaaeaa amaraa pad hoee |25|ಓ ನಾನಕ್, ಶಾಶ್ವತ ಜೀವನದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವುದರಿಂದ ಅಮರತ್ವದ ಸ್ಥಾನಮಾನವನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ||25||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਜਿਨੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵਹਿ ਹੋਰਿ ॥
jinee naam visaariaa bahu karam kamaaveh hor |ನಾಮವನ್ನು ಮರೆತು ಇತರ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಮಾಡುವವರು,
ਨਾਨਕ ਜਮ ਪੁਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਜਿਉ ਸੰਨੑੀ ਉਪਰਿ ਚੋਰ ॥੧॥
naanak jam pur badhe maareeeh jiau sanaee upar chor |1|ಓ ನಾನಕ್, ರೆಡ್ಹ್ಯಾಂಡ್ನಂತೆ ಸಿಕ್ಕಿಬಿದ್ದ ಕಳ್ಳನಂತೆ ಡೆತ್ ಸಿಟಿಯಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸಿ ಬಾಯಿಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಹೊಡೆಯಲಾಗುವುದು. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਧਰਤਿ ਸੁਹਾਵੜੀ ਆਕਾਸੁ ਸੁਹੰਦਾ ਜਪੰਦਿਆ ਹਰਿ ਨਾਉ ॥
dharat suhaavarree aakaas suhandaa japandiaa har naau |ಭೂಮಿಯು ಸುಂದರವಾಗಿದೆ, ಮತ್ತು ಆಕಾಶವು ಸುಂದರವಾಗಿದೆ, ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತಿದೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣਿਆ ਤਿਨੑ ਤਨ ਖਾਵਹਿ ਕਾਉ ॥੨॥
naanak naam vihooniaa tina tan khaaveh kaau |2|ಓ ನಾನಕ್, ನಾಮ್ ಕೊರತೆಯಿರುವವರು - ಅವರ ಶವಗಳನ್ನು ಕಾಗೆಗಳು ತಿನ್ನುತ್ತವೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਨਿ ਭਾਉ ਕਰਿ ਨਿਜ ਮਹਲੀ ਵਾਸਾ ॥
naam salaahan bhaau kar nij mahalee vaasaa |ನಾಮವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಸ್ತುತಿಸುವವರು ಮತ್ತು ಆತ್ಮದ ಭವನದಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿ ವಾಸಿಸುವವರು,
ਓਇ ਬਾਹੁੜਿ ਜੋਨਿ ਨ ਆਵਨੀ ਫਿਰਿ ਹੋਹਿ ਨ ਬਿਨਾਸਾ ॥
oe baahurr jon na aavanee fir hohi na binaasaa |ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಪುನರ್ಜನ್ಮವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಬೇಡಿ; ಅವರು ಎಂದಿಗೂ ನಾಶವಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਰੰਗਿ ਰਵਿ ਰਹੇ ਸਭ ਸਾਸ ਗਿਰਾਸਾ ॥
har setee rang rav rahe sabh saas giraasaa |ಅವರು ಪ್ರತಿ ಉಸಿರು ಮತ್ತು ಆಹಾರದ ತುಣುಕಿನ ಜೊತೆಗೆ ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಹೀರಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ.
ਹਰਿ ਕਾ ਰੰਗੁ ਕਦੇ ਨ ਉਤਰੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਗਾਸਾ ॥
har kaa rang kade na utarai guramukh paragaasaa |ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯ ಬಣ್ಣವು ಎಂದಿಗೂ ಮರೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ಗುರುಮುಖರು ಪ್ರಬುದ್ಧರಾಗಿದ್ದಾರೆ.
ਓਇ ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਕੈ ਮੇਲਿਅਨੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਪਾਸਾ ॥੨੬॥
oe kirapaa kar kai melian naanak har paasaa |26|ಆತನ ಅನುಗ್ರಹವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾ, ಆತನು ಅವರನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಒಂದುಗೂಡಿಸುತ್ತಾನೆ; ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತ ಅವರನ್ನು ತನ್ನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಇಡುತ್ತಾನೆ. ||26||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਜਿਚਰੁ ਇਹੁ ਮਨੁ ਲਹਰੀ ਵਿਚਿ ਹੈ ਹਉਮੈ ਬਹੁਤੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥
jichar ihu man laharee vich hai haumai bahut ahankaar |ಅವನ ಮನಸ್ಸು ಅಲೆಗಳಿಂದ ವಿಚಲಿತವಾಗಿರುವವರೆಗೆ, ಅವನು ಅಹಂಕಾರ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರದ ಗರ್ವದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಹಾಕಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਸਬਦੈ ਸਾਦੁ ਨ ਆਵਈ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
sabadai saad na aavee naam na lagai piaar |ಅವನು ಶಾಬಾದ್ನ ರುಚಿಯನ್ನು ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಅವನು ಹೆಸರಿನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਸੇਵਾ ਥਾਇ ਨ ਪਵਈ ਤਿਸ ਕੀ ਖਪਿ ਖਪਿ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
sevaa thaae na pavee tis kee khap khap hoe khuaar |ಅವನ ಸೇವೆಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ಚಿಂತೆ ಮತ್ತು ಚಿಂತೆ, ಅವನು ದುಃಖದಲ್ಲಿ ವ್ಯರ್ಥವಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਸੇਵਕੁ ਸੋਈ ਆਖੀਐ ਜੋ ਸਿਰੁ ਧਰੇ ਉਤਾਰਿ ॥
naanak sevak soee aakheeai jo sir dhare utaar |ಓ ನಾನಕ್, ಅವನನ್ನು ಮಾತ್ರ ನಿಸ್ವಾರ್ಥ ಸೇವಕ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ, ಅವನು ತನ್ನ ತಲೆಯನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಅರ್ಪಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਭਾਣਾ ਮੰਨਿ ਲਏ ਸਬਦੁ ਰਖੈ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੧॥
satigur kaa bhaanaa man le sabad rakhai ur dhaar |1|ಅವನು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಇಚ್ಛೆಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಶಬ್ದವನ್ನು ತನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸੋ ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੇਵਾ ਚਾਕਰੀ ਜੋ ਖਸਮੈ ਭਾਵੈ ॥
so jap tap sevaa chaakaree jo khasamai bhaavai |ಅದು ಪಠಣ ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನ, ಕೆಲಸ ಮತ್ತು ನಿಸ್ವಾರ್ಥ ಸೇವೆ, ಇದು ನಮ್ಮ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಗುರುಗಳಿಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ.
ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਆਪਤੁ ਗਵਾਵੈ ॥
aape bakhase mel le aapat gavaavai |ಭಗವಂತನು ಸ್ವತಃ ಕ್ಷಮಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಮನುಷ್ಯರನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಸಂಯೋಜಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਮਿਲਿਆ ਕਦੇ ਨ ਵੀਛੁੜੈ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਵੈ ॥
miliaa kade na veechhurrai jotee jot milaavai |ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ಯುನೈಟೆಡ್, ಮರ್ತ್ಯವು ಮತ್ತೆ ಎಂದಿಗೂ ಬೇರ್ಪಟ್ಟಿಲ್ಲ; ಅವನ ಬೆಳಕು ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸੋ ਬੁਝਸੀ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਬੁਝਾਵੈ ॥੨॥
naanak guraparasaadee so bujhasee jis aap bujhaavai |2|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ, ಭಗವಂತನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಅನುಮತಿಸಿದಾಗ ಮನುಷ್ಯ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਸਭੁ ਕੋ ਲੇਖੇ ਵਿਚਿ ਹੈ ਮਨਮੁਖੁ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥
sabh ko lekhe vich hai manamukh ahankaaree |ಅಹಂಕಾರ ಸ್ವಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರೂ ಸಹ ಎಲ್ಲರೂ ಜವಾಬ್ದಾರರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਕਦੇ ਨ ਚੇਤਈ ਜਮਕਾਲੁ ਸਿਰਿ ਮਾਰੀ ॥
har naam kade na chetee jamakaal sir maaree |ಅವರು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಯೋಚಿಸುವುದಿಲ್ಲ; ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕನು ಅವರ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತಾನೆ.