ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1260
ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਰਾਮ ਨਾਮ ਕਾ ਹੋਰੁ ਦਾਤਾ ਕੋਈ ਨਾਹੀ ॥
satigur daataa raam naam kaa hor daataa koee naahee |ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಕೊಡುವವನು. ಬೇರೆ ಕೊಡುವವರೇ ಇಲ್ಲ.
ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਸਦਾ ਬੈਰਾਗੀ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਸਾਚੀ ਪਾਵਹਿ ਮਾਨੁ ॥੨॥
gur sabad rate sadaa bairaagee har daragah saachee paaveh maan |2|ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದಿಂದ ತುಂಬಿದ ಅವರು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ನಿರ್ಲಿಪ್ತರಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ಭಗವಂತನ ನಿಜವಾದ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಗೌರವಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ. ||2||
ਇਹੁ ਮਨੁ ਖੇਲੈ ਹੁਕਮ ਕਾ ਬਾਧਾ ਇਕ ਖਿਨ ਮਹਿ ਦਹ ਦਿਸ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ॥
eihu man khelai hukam kaa baadhaa ik khin meh dah dis fir aavai |ಈ ಮನಸ್ಸು ಆಡುತ್ತದೆ, ಭಗವಂತನ ಇಚ್ಛೆಗೆ ಒಳಪಟ್ಟಿರುತ್ತದೆ; ಒಂದು ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ, ಅದು ಹತ್ತು ದಿಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ಅಲೆದಾಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಮತ್ತೆ ಮನೆಗೆ ಮರಳುತ್ತದೆ.
ਜਾਂ ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਤਾਂ ਇਹੁ ਮਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਤਕਾਲ ਵਸਿ ਆਵੈ ॥੩॥
jaan aape nadar kare har prabh saachaa taan ihu man guramukh tatakaal vas aavai |3|ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಸ್ವತಃ ತನ್ನ ಕೃಪೆಯ ನೋಟವನ್ನು ನೀಡಿದಾಗ, ಈ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಗುರುಮುಖನು ತಕ್ಷಣವೇ ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ತರುತ್ತಾನೆ. ||3||
ਇਸੁ ਮਨ ਕੀ ਬਿਧਿ ਮਨ ਹੂ ਜਾਣੈ ਬੂਝੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥
eis man kee bidh man hoo jaanai boojhai sabad veechaar |ಮರ್ತ್ಯನು ಮನಸ್ಸಿನ ಮಾರ್ಗಗಳು ಮತ್ತು ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ, ಶಬ್ದವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਸਦਾ ਤੂ ਭਵ ਸਾਗਰੁ ਜਿਤੁ ਪਾਵਹਿ ਪਾਰਿ ॥੪॥੬॥
naanak naam dhiaae sadaa too bhav saagar jit paaveh paar |4|6|ಓ ನಾನಕ್, ನಾಮ್ ಅನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಧ್ಯಾನಿಸಿ ಮತ್ತು ಭಯಾನಕ ವಿಶ್ವ ಸಾಗರವನ್ನು ದಾಟಿ. ||4||6||
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥
malaar mahalaa 3 |ಮಲಾರ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਪ੍ਰਾਣ ਸਭਿ ਤਿਸ ਕੇ ਘਟਿ ਘਟਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥
jeeo pindd praan sabh tis ke ghatt ghatt rahiaa samaaee |ಆತ್ಮ, ದೇಹ ಮತ್ತು ಜೀವದ ಉಸಿರು ಎಲ್ಲವೂ ಅವನದೇ; ಅವನು ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಹೃದಯವನ್ನು ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਏਕਸੁ ਬਿਨੁ ਮੈ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣਾ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਆ ਬੁਝਾਈ ॥੧॥
ekas bin mai avar na jaanaa satigur deea bujhaaee |1|ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತನನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ, ನನಗೆ ಬೇರೆ ಯಾರನ್ನೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ನಿಜವಾದ ಗುರು ಇದನ್ನು ನನಗೆ ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿದ್ದಾನೆ. ||1||
ਮਨ ਮੇਰੇ ਨਾਮਿ ਰਹਉ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥
man mere naam rhau liv laaee |ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ಭಗವಂತನ ನಾಮವಾದ ನಾಮಕ್ಕೆ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳು.
ਅਦਿਸਟੁ ਅਗੋਚਰੁ ਅਪਰੰਪਰੁ ਕਰਤਾ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਧਿਆਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
adisatt agochar aparanpar karataa gur kai sabad har dhiaaee |1| rahaau |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ನಾನು ಕಾಣದ, ಅಗ್ರಾಹ್ಯ ಮತ್ತು ಅನಂತ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತೇನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਮਨੁ ਤਨੁ ਭੀਜੈ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਗੈ ਸਹਜੇ ਰਹੇ ਸਮਾਈ ॥
man tan bheejai ek liv laagai sahaje rahe samaaee |ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹವು ಸಂತೋಷವಾಗಿದೆ, ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ, ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸಮತೋಲನದಲ್ಲಿ ಹೀರಲ್ಪಡುತ್ತದೆ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਭਾਗੈ ਏਕ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੨॥
guraparasaadee bhram bhau bhaagai ek naam liv laaee |2|ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ, ಸಂದೇಹ ಮತ್ತು ಭಯವು ದೂರವಾಗುತ್ತದೆ, ಒಂದೇ ನಾಮಕ್ಕೆ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ||2||
ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਸਚੁ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ਗਤਿ ਮਤਿ ਤਬ ਹੀ ਪਾਈ ॥
gur bachanee sach kaar kamaavai gat mat tab hee paaee |ಮರ್ತ್ಯನು ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿದಾಗ ಮತ್ತು ಸತ್ಯವನ್ನು ಜೀವಿಸಿದಾಗ ಅವನು ವಿಮೋಚನೆಯ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ.
ਕੋਟਿ ਮਧੇ ਕਿਸਹਿ ਬੁਝਾਏ ਤਿਨਿ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੩॥
kott madhe kiseh bujhaae tin raam naam liv laaee |3|ಲಕ್ಷಾಂತರ ಜನರಲ್ಲಿ, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವವನು ಎಷ್ಟು ಅಪರೂಪ. ||3||
ਜਹ ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਏਕੋ ਸੋਈ ਇਹ ਗੁਰਮਤਿ ਬੁਧਿ ਪਾਈ ॥
jah jah dekhaa tah eko soee ih guramat budh paaee |ನಾನು ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೂ, ಅಲ್ಲಿ ನಾನು ಒಬ್ಬನನ್ನು ನೋಡುತ್ತೇನೆ. ಈ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಗುರುಗಳ ಉಪದೇಶದ ಮೂಲಕ ಬಂದಿದೆ.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਪ੍ਰਾਨ ਧਰਂੀ ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਨਾਨਕ ਆਪੁ ਗਵਾਈ ॥੪॥੭॥
man tan praan dharanee tis aagai naanak aap gavaaee |4|7|ನಾನು ಅವನ ಮುಂದೆ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು, ದೇಹ ಮತ್ತು ಜೀವದ ಉಸಿರನ್ನು ಅರ್ಪಿಸುತ್ತೇನೆ; ಓ ನಾನಕ್, ಸ್ವಾಭಿಮಾನ ಹೋಗಿದೆ. ||4||7||
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥
malaar mahalaa 3 |ಮಲಾರ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰਣੁ ਸਬਦੇ ਪਾਇਆ ਜਾਈ ॥
meraa prabh saachaa dookh nivaaran sabade paaeaa jaaee |ನನ್ನ ನಿಜವಾದ ಲಾರ್ಡ್ ದೇವರು, ದುಃಖದ ನಿರ್ಮೂಲನ, ಶಬ್ದದ ಪದಗಳ ಮೂಲಕ ಕಂಡುಬರುತ್ತಾನೆ.
ਭਗਤੀ ਰਾਤੇ ਸਦ ਬੈਰਾਗੀ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਪਤਿ ਪਾਈ ॥੧॥
bhagatee raate sad bairaagee dar saachai pat paaee |1|ಭಕ್ತಿಯ ಆರಾಧನೆಯಿಂದ ತುಂಬಿದ, ಮರ್ತ್ಯನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ನಿರ್ಲಿಪ್ತನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ. ಅವರು ಭಗವಂತನ ನಿಜವಾದ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಗೌರವಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਮਨ ਸਿਉ ਰਹਉ ਸਮਾਈ ॥
man re man siau rhau samaaee |ಓ ಮನಸ್ಸೇ, ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿರಿ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਮਨੁ ਭੀਜੈ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh raam naam man bheejai har setee liv laaee |1| rahaau |ಗುರುಮುಖನ ಮನಸ್ಸು ಭಗವಂತನ ನಾಮದಿಂದ ಪ್ರಸನ್ನವಾಗಿದೆ, ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡಿದೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਅਤਿ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਗੁਰਮਤਿ ਦੇਇ ਬੁਝਾਈ ॥
meraa prabh at agam agochar guramat dee bujhaaee |ನನ್ನ ದೇವರು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾಗದ ಮತ್ತು ಅಗ್ರಾಹ್ಯ; ಗುರುಗಳ ಬೋಧನೆಗಳ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਕਰਣੀ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੨॥
sach sanjam karanee har keerat har setee liv laaee |2|ಭಗವಂತನ ಸ್ತುತಿಗಳ ಕೀರ್ತನೆಯನ್ನು ಭಗವಂತನಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಹಾಡುವುದರಲ್ಲಿ ನಿಜವಾದ ಸ್ವಯಂ-ಶಿಸ್ತು ನಿಂತಿದೆ. ||2||
ਆਪੇ ਸਬਦੁ ਸਚੁ ਸਾਖੀ ਆਪੇ ਜਿਨੑ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈ ॥
aape sabad sach saakhee aape jina jotee jot milaaee |ಅವನೇ ಶಾಬಾದ್, ಮತ್ತು ಅವನೇ ನಿಜವಾದ ಬೋಧನೆಗಳು; ಅವನು ನಮ್ಮ ಬೆಳಕನ್ನು ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਦੇਹੀ ਕਾਚੀ ਪਉਣੁ ਵਜਾਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਾਈ ॥੩॥
dehee kaachee paun vajaae guramukh amrit paaee |3|ಈ ದುರ್ಬಲ ದೇಹದ ಮೂಲಕ ಉಸಿರು ಕಂಪಿಸುತ್ತದೆ; ಗುರುಮುಖನು ಅಮೃತ ಅಮೃತವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ. ||3||
ਆਪੇ ਸਾਜੇ ਸਭ ਕਾਰੈ ਲਾਏ ਸੋ ਸਚੁ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥
aape saaje sabh kaarai laae so sach rahiaa samaaee |ಅವರೇ ಫ್ಯಾಷನ್ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು ಅವರೇ ನಮ್ಮನ್ನು ನಮ್ಮ ಕಾರ್ಯಗಳಿಗೆ ಲಿಂಕ್ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ; ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಎಲ್ಲೆಡೆ ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਕੋਈ ਕਿਛੁ ਨਾਹੀ ਨਾਮੇ ਦੇਇ ਵਡਾਈ ॥੪॥੮॥
naanak naam binaa koee kichh naahee naame dee vaddaaee |4|8|ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತನ ನಾಮವಿಲ್ಲದೆ, ಯಾರೂ ಏನೂ ಅಲ್ಲ. ನಾಮ್ ಮೂಲಕ, ನಾವು ವೈಭವದಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ. ||4||8||
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥
malaar mahalaa 3 |ಮಲಾರ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਮਨੁ ਮੋਹਿਆ ਲਦਿਆ ਅਜਗਰ ਭਾਰੀ ॥
haumai bikh man mohiaa ladiaa ajagar bhaaree |ಮರ್ತ್ಯನು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ವಿಷದಿಂದ ಆಮಿಷಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಾನೆ, ಅಂತಹ ಭಾರವಾದ ಹೊರೆಯಿಂದ ಹೊರೆಯಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਗਰੁੜੁ ਸਬਦੁ ਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਹਰਿ ਮਾਰੀ ॥੧॥
garurr sabad mukh paaeaa haumai bikh har maaree |1|ಭಗವಂತನು ಶಬ್ದದ ಮಾಟವನ್ನು ಅವನ ಬಾಯಿಯಲ್ಲಿ ಇರಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರದ ವಿಷವನ್ನು ನಾಶಮಾಡಿದನು. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਹਉਮੈ ਮੋਹੁ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ ॥
man re haumai mohu dukh bhaaree |ಓ ಮಾರಣಾಂತಿಕ, ಅಹಂಕಾರ ಮತ್ತು ಬಾಂಧವ್ಯವು ನೋವಿನ ಭಾರವಾದ ಹೊರೆಗಳಾಗಿವೆ.
ਇਹੁ ਭਵਜਲੁ ਜਗਤੁ ਨ ਜਾਈ ਤਰਣਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਰੁ ਹਰਿ ਤਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
eihu bhavajal jagat na jaaee taranaa guramukh tar har taaree |1| rahaau |ಈ ಭಯಾನಕ ವಿಶ್ವ ಸಾಗರವನ್ನು ದಾಟಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ; ಭಗವಂತನ ಹೆಸರಿನ ಮೂಲಕ, ಗುರುಮುಖನು ಇನ್ನೊಂದು ಬದಿಗೆ ದಾಟುತ್ತಾನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਪਸਾਰਾ ਸਭ ਵਰਤੈ ਆਕਾਰੀ ॥
trai gun maaeaa mohu pasaaraa sabh varatai aakaaree |ಮಾಯೆಯ ಮೂರು-ಹಂತದ ಪ್ರದರ್ಶನದ ಬಾಂಧವ್ಯವು ಎಲ್ಲಾ ರಚಿಸಲಾದ ರೂಪಗಳನ್ನು ವ್ಯಾಪಿಸಿದೆ.
ਤੁਰੀਆ ਗੁਣੁ ਸਤਸੰਗਤਿ ਪਾਈਐ ਨਦਰੀ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰੀ ॥੨॥
tureea gun satasangat paaeeai nadaree paar utaaree |2|ಸತ್ ಸಂಗತದಲ್ಲಿ, ಸಂತರ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ, ಸರ್ವೋಚ್ಚ ಅರಿವಿನ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಸಾಧಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ದಯಾಮಯನಾದ ಭಗವಂತ ನಮ್ಮನ್ನು ದಾಟಿಸುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਚੰਦਨ ਗੰਧ ਸੁਗੰਧ ਹੈ ਬਹੁ ਬਾਸਨਾ ਬਹਕਾਰਿ ॥
chandan gandh sugandh hai bahu baasanaa bahakaar |ಶ್ರೀಗಂಧದ ವಾಸನೆಯು ತುಂಬಾ ಉತ್ಕೃಷ್ಟವಾಗಿದೆ; ಅದರ ಸುಗಂಧವು ದೂರದವರೆಗೆ ಹರಡುತ್ತದೆ.