ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1073
ਧਨ ਅੰਧੀ ਪਿਰੁ ਚਪਲੁ ਸਿਆਨਾ ॥
dhan andhee pir chapal siaanaa |ದೇಹ-ವಧು ಕುರುಡು, ಮತ್ತು ವರನು ಬುದ್ಧಿವಂತ ಮತ್ತು ಬುದ್ಧಿವಂತ.
ਪੰਚ ਤਤੁ ਕਾ ਰਚਨੁ ਰਚਾਨਾ ॥
panch tat kaa rachan rachaanaa |ಸೃಷ್ಟಿಯು ಪಂಚಭೂತಗಳಿಂದ ರಚಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ.
ਜਿਸੁ ਵਖਰ ਕਉ ਤੁਮ ਆਏ ਹਹੁ ਸੋ ਪਾਇਓ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਸਾ ਹੇ ॥੬॥
jis vakhar kau tum aae hahu so paaeio satigur paasaa he |6|ನೀವು ಜಗತ್ತಿಗೆ ಬಂದಿರುವ ಆ ವ್ಯಾಪಾರವು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನಿಂದ ಮಾತ್ರ ಸ್ವೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ||6||
ਧਨ ਕਹੈ ਤੂ ਵਸੁ ਮੈ ਨਾਲੇ ॥
dhan kahai too vas mai naale |ದೇಹ-ವಧು ಹೇಳುತ್ತಾಳೆ, "ದಯವಿಟ್ಟು ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ವಾಸಿಸು,
ਪ੍ਰਿਅ ਸੁਖਵਾਸੀ ਬਾਲ ਗੁਪਾਲੇ ॥
pria sukhavaasee baal gupaale |ಓ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ, ಶಾಂತಿಯುತ, ಯುವ ಪ್ರಭು.
ਤੁਝੈ ਬਿਨਾ ਹਉ ਕਿਤ ਹੀ ਨ ਲੇਖੈ ਵਚਨੁ ਦੇਹਿ ਛੋਡਿ ਨ ਜਾਸਾ ਹੇ ॥੭॥
tujhai binaa hau kit hee na lekhai vachan dehi chhodd na jaasaa he |7|ನೀನಿಲ್ಲದೆ ನನಗೆ ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲ. ದಯಮಾಡಿ ನಿನ್ನ ಮಾತು ಕೊಡು, ನೀನು ನನ್ನನ್ನು ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ". ||೭||
ਪਿਰਿ ਕਹਿਆ ਹਉ ਹੁਕਮੀ ਬੰਦਾ ॥
pir kahiaa hau hukamee bandaa |ಆತ್ಮ-ಪತಿ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ, "ನಾನು ನನ್ನ ಕಮಾಂಡರ್ ಗುಲಾಮ.
ਓਹੁ ਭਾਰੋ ਠਾਕੁਰੁ ਜਿਸੁ ਕਾਣਿ ਨ ਛੰਦਾ ॥
ohu bhaaro tthaakur jis kaan na chhandaa |ಅವನು ನನ್ನ ಮಹಾನ್ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಗುರು, ಅವನು ನಿರ್ಭೀತ ಮತ್ತು ಸ್ವತಂತ್ರ.
ਜਿਚਰੁ ਰਾਖੈ ਤਿਚਰੁ ਤੁਮ ਸੰਗਿ ਰਹਣਾ ਜਾ ਸਦੇ ਤ ਊਠਿ ਸਿਧਾਸਾ ਹੇ ॥੮॥
jichar raakhai tichar tum sang rahanaa jaa sade ta aootth sidhaasaa he |8|ಅವನು ಇಚ್ಛಿಸುವವರೆಗೂ, ನಾನು ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಇರುತ್ತೇನೆ. ಅವನು ನನ್ನನ್ನು ಕರೆದಾಗ, ನಾನು ಎದ್ದು ಹೋಗುತ್ತೇನೆ." ||8||
ਜਉ ਪ੍ਰਿਅ ਬਚਨ ਕਹੇ ਧਨ ਸਾਚੇ ॥
jau pria bachan kahe dhan saache |ಪತಿ ವಧುವಿಗೆ ಸತ್ಯದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ,
ਧਨ ਕਛੂ ਨ ਸਮਝੈ ਚੰਚਲਿ ਕਾਚੇ ॥
dhan kachhoo na samajhai chanchal kaache |ಆದರೆ ವಧು ಪ್ರಕ್ಷುಬ್ಧ ಮತ್ತು ಅನನುಭವಿ, ಮತ್ತು ಅವಳು ಏನನ್ನೂ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ.
ਬਹੁਰਿ ਬਹੁਰਿ ਪਿਰ ਹੀ ਸੰਗੁ ਮਾਗੈ ਓਹੁ ਬਾਤ ਜਾਨੈ ਕਰਿ ਹਾਸਾ ਹੇ ॥੯॥
bahur bahur pir hee sang maagai ohu baat jaanai kar haasaa he |9|ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ತನ್ನ ಪತಿಯನ್ನು ಇರುವಂತೆ ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ; ಅವನು ಅವಳಿಗೆ ಉತ್ತರಿಸಿದಾಗ ಅವನು ತಮಾಷೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ಅವಳು ಭಾವಿಸುತ್ತಾಳೆ. ||9||
ਆਈ ਆਗਿਆ ਪਿਰਹੁ ਬੁਲਾਇਆ ॥
aaee aagiaa pirahu bulaaeaa |ಆದೇಶ ಬರುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಪತಿ-ಆತ್ಮ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਨਾ ਧਨ ਪੁਛੀ ਨ ਮਤਾ ਪਕਾਇਆ ॥
naa dhan puchhee na mataa pakaaeaa |ಅವನು ತನ್ನ ವಧುವನ್ನು ಸಂಪರ್ಕಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅವಳ ಅಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ಕೇಳುವುದಿಲ್ಲ.
ਊਠਿ ਸਿਧਾਇਓ ਛੂਟਰਿ ਮਾਟੀ ਦੇਖੁ ਨਾਨਕ ਮਿਥਨ ਮੋਹਾਸਾ ਹੇ ॥੧੦॥
aootth sidhaaeio chhoottar maattee dekh naanak mithan mohaasaa he |10|ಅವನು ಎದ್ದು ಹೊರಟನು, ಮತ್ತು ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದ ದೇಹ-ವಧು ಧೂಳಿನೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಓ ನಾನಕ್, ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಂಧವ್ಯ ಮತ್ತು ಭರವಸೆಯ ಭ್ರಮೆಯನ್ನು ನೋಡಿ. ||10||
ਰੇ ਮਨ ਲੋਭੀ ਸੁਣਿ ਮਨ ਮੇਰੇ ॥
re man lobhee sun man mere |ಓ ದುರಾಸೆಯ ಮನಸ್ಸು - ಕೇಳು, ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ!
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ਸਦੇਰੇ ॥
satigur sev din raat sadere |ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಹಗಲಿರುಳು ಸದಾ ಸೇವಿಸಿ.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਪਚਿ ਮੂਏ ਸਾਕਤ ਨਿਗੁਰੇ ਗਲਿ ਜਮ ਫਾਸਾ ਹੇ ॥੧੧॥
bin satigur pach mooe saakat nigure gal jam faasaa he |11|ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ, ನಂಬಿಕೆಯಿಲ್ಲದ ಸಿನಿಕರು ಕೊಳೆತು ಸಾಯುತ್ತಾರೆ. ಗುರುವೇ ಇಲ್ಲದವರ ಕೊರಳಿಗೆ ಸಾವಿನ ಕುಣಿಕೆ. ||11||
ਮਨਮੁਖਿ ਆਵੈ ਮਨਮੁਖਿ ਜਾਵੈ ॥
manamukh aavai manamukh jaavai |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯ ಮನ್ಮುಖ ಬರುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯ ಮನ್ಮುಖ ಹೋಗುತ್ತದೆ.
ਮਨਮੁਖਿ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਚੋਟਾ ਖਾਵੈ ॥
manamukh fir fir chottaa khaavai |ಮನ್ಮುಖನು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಹೊಡೆತಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਜਿਤਨੇ ਨਰਕ ਸੇ ਮਨਮੁਖਿ ਭੋਗੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲੇਪੁ ਨ ਮਾਸਾ ਹੇ ॥੧੨॥
jitane narak se manamukh bhogai guramukh lep na maasaa he |12|ಮನ್ಮುಖನು ಎಷ್ಟು ನರಕಗಳನ್ನು ಸಹಿಸುತ್ತಾನೆ; ಗುರುಮುಖ ಅವರನ್ನು ಮುಟ್ಟಲೂ ಇಲ್ಲ. ||12||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਇ ਜਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਭਾਇਆ ॥
guramukh soe ji har jeeo bhaaeaa |ಅವನು ಒಬ್ಬನೇ ಗುರುಮುಖ, ಅವನು ಪ್ರಿಯ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಮೆಚ್ಚುತ್ತಾನೆ.
ਤਿਸੁ ਕਉਣੁ ਮਿਟਾਵੈ ਜਿ ਪ੍ਰਭਿ ਪਹਿਰਾਇਆ ॥
tis kaun mittaavai ji prabh pahiraaeaa |ಭಗವಂತನಿಂದ ಗೌರವಾರ್ಥವಾಗಿ ಧರಿಸಿರುವ ಯಾರನ್ನಾದರೂ ಯಾರು ನಾಶಮಾಡುತ್ತಾರೆ?
ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਕਰੇ ਆਨੰਦੀ ਜਿਸੁ ਸਿਰਪਾਉ ਪਇਆ ਗਲਿ ਖਾਸਾ ਹੇ ॥੧੩॥
sadaa anand kare aanandee jis sirapaau peaa gal khaasaa he |13|ಆನಂದಮಯನು ಸದಾ ಆನಂದದಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ; ಅವನು ಗೌರವದ ನಿಲುವಂಗಿಯನ್ನು ಧರಿಸಿದ್ದಾನೆ. ||13||
ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਸਤਿਗੁਰ ਪੂਰੇ ॥
hau balihaaree satigur poore |ಪರಿಪೂರ್ಣ ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಗೆ ನಾನು ಬಲಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ.
ਸਰਣਿ ਕੇ ਦਾਤੇ ਬਚਨ ਕੇ ਸੂਰੇ ॥
saran ke daate bachan ke soore |ಅವನು ಅಭಯಾರಣ್ಯವನ್ನು ಕೊಡುವವನು, ಅವನ ಮಾತನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ವೀರ ಯೋಧ.
ਐਸਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲਿਆ ਸੁਖਦਾਤਾ ਵਿਛੁੜਿ ਨ ਕਤ ਹੀ ਜਾਸਾ ਹੇ ॥੧੪॥
aaisaa prabh miliaa sukhadaataa vichhurr na kat hee jaasaa he |14|ನಾನು ಭೇಟಿಯಾದ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ನೀಡುವ ದೇವರಾದ ಕರ್ತನು ಅಂತಹವನು; ಅವನು ಎಂದಿಗೂ ನನ್ನನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆಲ್ಲಿಯೂ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ. ||14||
ਗੁਣ ਨਿਧਾਨ ਕਿਛੁ ਕੀਮ ਨ ਪਾਈ ॥
gun nidhaan kichh keem na paaee |ಅವನು ಪುಣ್ಯದ ನಿಧಿ; ಅವನ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಅಂದಾಜು ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਘਟਿ ਘਟਿ ਪੂਰਿ ਰਹਿਓ ਸਭ ਠਾਈ ॥
ghatt ghatt poor rahio sabh tthaaee |ಅವನು ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಹೃದಯವನ್ನು ಪರಿಪೂರ್ಣವಾಗಿ ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ, ಎಲ್ಲೆಡೆಯೂ ಚಾಲ್ತಿಯಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਦੀਨ ਦੁਖ ਭੰਜਨ ਹਉ ਰੇਣ ਤੇਰੇ ਜੋ ਦਾਸਾ ਹੇ ॥੧੫॥੧॥੨॥
naanak saran deen dukh bhanjan hau ren tere jo daasaa he |15|1|2|ನಾನಕ್ ಬಡವರ ನೋವುಗಳ ನಾಶಕನ ಅಭಯಾರಣ್ಯವನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಾನೆ; ನಾನು ನಿನ್ನ ಗುಲಾಮರ ಪಾದದ ಧೂಳಿ. ||15||1||2||
ਮਾਰੂ ਸੋਲਹੇ ਮਹਲਾ ੫ ॥
maaroo solahe mahalaa 5 |ಮಾರೂ, ಸೋಲಾಹಸ್, ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |ಒಬ್ಬ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ದೇವರು. ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ:
ਕਰੈ ਅਨੰਦੁ ਅਨੰਦੀ ਮੇਰਾ ॥
karai anand anandee meraa |ನನ್ನ ಪರಮಾನಂದ ಭಗವಂತ ಸದಾ ಆನಂದದಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ.
ਘਟਿ ਘਟਿ ਪੂਰਨੁ ਸਿਰ ਸਿਰਹਿ ਨਿਬੇਰਾ ॥
ghatt ghatt pooran sir sireh niberaa |ಅವನು ಪ್ರತಿ ಹೃದಯವನ್ನು ತುಂಬುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರನ್ನು ನಿರ್ಣಯಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਸਿਰਿ ਸਾਹਾ ਕੈ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਅਵਰੁ ਨਾਹੀ ਕੋ ਦੂਜਾ ਹੇ ॥੧॥
sir saahaa kai sachaa saahib avar naahee ko doojaa he |1|ನಿಜವಾದ ಲಾರ್ಡ್ ಮತ್ತು ಮಾಸ್ಟರ್ ಎಲ್ಲಾ ರಾಜರ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರ ಮೇಲಿದ್ದಾನೆ; ಅವನ ಹೊರತು ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ. ||1||
ਹਰਖਵੰਤ ਆਨੰਤ ਦਇਆਲਾ ॥
harakhavant aanant deaalaa |ಅವನು ಆನಂದಮಯ, ಆನಂದಮಯ ಮತ್ತು ಕರುಣಾಮಯಿ.
ਪ੍ਰਗਟਿ ਰਹਿਓ ਪ੍ਰਭੁ ਸਰਬ ਉਜਾਲਾ ॥
pragatt rahio prabh sarab ujaalaa |ದೇವರ ಬೆಳಕು ಎಲ್ಲೆಡೆ ಪ್ರಕಟವಾಗಿದೆ.
ਰੂਪ ਕਰੇ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਵਿਗਸੈ ਆਪੇ ਹੀ ਆਪਿ ਪੂਜਾ ਹੇ ॥੨॥
roop kare kar vekhai vigasai aape hee aap poojaa he |2|ಅವನು ರೂಪಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಾನೆ, ಮತ್ತು ಅವುಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ, ಅವನು ಅವುಗಳನ್ನು ಆನಂದಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವನೇ ಪೂಜಿಸುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਆਪੇ ਕੁਦਰਤਿ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰਾ ॥
aape kudarat kare veechaaraa |ಅವನು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಸೃಜನಶೀಲ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਆਪੇ ਹੀ ਸਚੁ ਕਰੇ ਪਸਾਰਾ ॥
aape hee sach kare pasaaraa |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನೇ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ವಿಸ್ತಾರವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਆਪੇ ਖੇਲ ਖਿਲਾਵੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਆਪੇ ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਭੀਜਾ ਹੇ ॥੩॥
aape khel khilaavai din raatee aape sun sun bheejaa he |3|ಅವನೇ ನಾಟಕವನ್ನು ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ; ಅವನೇ ಕೇಳುತ್ತಾನೆ, ಕೇಳುತ್ತಾನೆ, ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾನೆ. ||3||
ਸਾਚਾ ਤਖਤੁ ਸਚੀ ਪਾਤਿਸਾਹੀ ॥
saachaa takhat sachee paatisaahee |ಅವನ ಸಿಂಹಾಸನ ನಿಜ, ಮತ್ತು ಅವನ ರಾಜ್ಯವು ನಿಜ.
ਸਚੁ ਖਜੀਨਾ ਸਾਚਾ ਸਾਹੀ ॥
sach khajeenaa saachaa saahee |ಟ್ರೂ ಬ್ಯಾಂಕರ್ನ ನಿಧಿ ನಿಜ.