ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1029
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭਿ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰੀ ॥
kar kirapaa prabh paar utaaree |ದೇವರು ಅವನ ಅನುಗ್ರಹವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನನ್ನು ಇನ್ನೊಂದು ಬದಿಗೆ ಒಯ್ಯುತ್ತಾನೆ.
ਅਗਨਿ ਪਾਣੀ ਸਾਗਰੁ ਅਤਿ ਗਹਰਾ ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਾ ਹੇ ॥੨॥
agan paanee saagar at gaharaa gur satigur paar utaaraa he |2|ಸಾಗರವು ತುಂಬಾ ಆಳವಾಗಿದೆ, ಉರಿಯುತ್ತಿರುವ ನೀರಿನಿಂದ ತುಂಬಿದೆ; ಗುರು, ನಿಜವಾದ ಗುರು, ನಮ್ಮನ್ನು ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆಗೆ ಒಯ್ಯುತ್ತಾರೆ. ||2||
ਮਨਮੁਖ ਅੰਧੁਲੇ ਸੋਝੀ ਨਾਹੀ ॥
manamukh andhule sojhee naahee |ಕುರುಡ, ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਆਵਹਿ ਜਾਹਿ ਮਰਹਿ ਮਰਿ ਜਾਹੀ ॥
aaveh jaeh mareh mar jaahee |ಅವನು ಪುನರ್ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಬಂದು ಹೋಗುತ್ತಾನೆ, ಸಾಯುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಮತ್ತೆ ಸಾಯುತ್ತಾನೆ.
ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਲੇਖੁ ਨ ਮਿਟਈ ਜਮ ਦਰਿ ਅੰਧੁ ਖੁਆਰਾ ਹੇ ॥੩॥
poorab likhiaa lekh na mittee jam dar andh khuaaraa he |3|ವಿಧಿಯ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಾಸನವನ್ನು ಅಳಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕವಾಗಿ ಕುರುಡರು ಸಾವಿನ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಭಯಂಕರವಾಗಿ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ||3||
ਇਕਿ ਆਵਹਿ ਜਾਵਹਿ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ਨ ਪਾਵਹਿ ॥
eik aaveh jaaveh ghar vaas na paaveh |ಕೆಲವರು ಬಂದು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು ತಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ.
ਕਿਰਤ ਕੇ ਬਾਧੇ ਪਾਪ ਕਮਾਵਹਿ ॥
kirat ke baadhe paap kamaaveh |ಅವರು ತಮ್ಮ ಹಿಂದಿನ ಕ್ರಿಯೆಗಳಿಗೆ ಬದ್ಧರಾಗಿ ಪಾಪಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਅੰਧੁਲੇ ਸੋਝੀ ਬੂਝ ਨ ਕਾਈ ਲੋਭੁ ਬੁਰਾ ਅਹੰਕਾਰਾ ਹੇ ॥੪॥
andhule sojhee boojh na kaaee lobh buraa ahankaaraa he |4|ಕುರುಡರಿಗೆ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಇಲ್ಲ, ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆ ಇಲ್ಲ; ಅವರು ದುರಾಶೆ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರದಿಂದ ಸಿಕ್ಕಿಹಾಕಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನಾಶವಾಗುತ್ತಾರೆ. ||4||
ਪਿਰ ਬਿਨੁ ਕਿਆ ਤਿਸੁ ਧਨ ਸੀਗਾਰਾ ॥
pir bin kiaa tis dhan seegaaraa |ಅವಳ ಪತಿ ಭಗವಂತನಿಲ್ಲದೆ, ಆತ್ಮ-ವಧುವಿನ ಅಲಂಕಾರಗಳು ಏನು ಪ್ರಯೋಜನ?
ਪਰ ਪਿਰ ਰਾਤੀ ਖਸਮੁ ਵਿਸਾਰਾ ॥
par pir raatee khasam visaaraa |ಅವಳು ತನ್ನ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಯಜಮಾನನನ್ನು ಮರೆತು ಇನ್ನೊಬ್ಬನ ಪತಿಯೊಂದಿಗೆ ವ್ಯಾಮೋಹಕ್ಕೊಳಗಾಗಿದ್ದಾಳೆ.
ਜਿਉ ਬੇਸੁਆ ਪੂਤ ਬਾਪੁ ਕੋ ਕਹੀਐ ਤਿਉ ਫੋਕਟ ਕਾਰ ਵਿਕਾਰਾ ਹੇ ॥੫॥
jiau besuaa poot baap ko kaheeai tiau fokatt kaar vikaaraa he |5|ವೇಶ್ಯೆಯ ಮಗನ ತಂದೆ ಯಾರೆಂದು ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿಯದಂತೆಯೇ, ಅಂತಹ ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕ, ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ||5||
ਪ੍ਰੇਤ ਪਿੰਜਰ ਮਹਿ ਦੂਖ ਘਨੇਰੇ ॥
pret pinjar meh dookh ghanere |ದೇಹ-ಪಂಜರದಲ್ಲಿ ಪ್ರೇತವು ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ತೊಂದರೆಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತದೆ.
ਨਰਕਿ ਪਚਹਿ ਅਗਿਆਨ ਅੰਧੇਰੇ ॥
narak pacheh agiaan andhere |ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಗೆ ಕುರುಡರಾದವರು ನರಕದಲ್ಲಿ ಕೊಳೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਧਰਮ ਰਾਇ ਕੀ ਬਾਕੀ ਲੀਜੈ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਾ ਹੇ ॥੬॥
dharam raae kee baakee leejai jin har kaa naam visaaraa he |6|ಧರ್ಮದ ನೀತಿವಂತ ನ್ಯಾಯಾಧೀಶರು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಮರೆತುಹೋದವರ ಖಾತೆಯಲ್ಲಿ ಬಾಕಿಯನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾರೆ. ||6||
ਸੂਰਜੁ ਤਪੈ ਅਗਨਿ ਬਿਖੁ ਝਾਲਾ ॥
sooraj tapai agan bikh jhaalaa |ಸುಡುವ ಸೂರ್ಯನು ವಿಷದ ಜ್ವಾಲೆಯಿಂದ ಉರಿಯುತ್ತಾನೆ.
ਅਪਤੁ ਪਸੂ ਮਨਮੁਖੁ ਬੇਤਾਲਾ ॥
apat pasoo manamukh betaalaa |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ಅವಮಾನಿತ, ಮೃಗ, ರಾಕ್ಷಸ.
ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵਹਿ ਰੋਗੁ ਬੁਰਾ ਬੁਰਿਆਰਾ ਹੇ ॥੭॥
aasaa manasaa koorr kamaaveh rog buraa buriaaraa he |7|ಭರವಸೆ ಮತ್ತು ಬಯಕೆಯಿಂದ ಸಿಕ್ಕಿಬಿದ್ದ ಅವನು ಸುಳ್ಳನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಭಯಾನಕ ಕಾಯಿಲೆಯಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ||7||
ਮਸਤਕਿ ਭਾਰੁ ਕਲਰ ਸਿਰਿ ਭਾਰਾ ॥
masatak bhaar kalar sir bhaaraa |ಅವನು ತನ್ನ ಹಣೆ ಮತ್ತು ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಪಾಪಗಳ ಭಾರವನ್ನು ಹೊರುತ್ತಾನೆ.
ਕਿਉ ਕਰਿ ਭਵਜਲੁ ਲੰਘਸਿ ਪਾਰਾ ॥
kiau kar bhavajal langhas paaraa |ಭಯಂಕರವಾದ ಮಹಾಸಾಗರವನ್ನು ಅವನು ಹೇಗೆ ದಾಟಬಲ್ಲನು?
ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੋਹਿਥੁ ਆਦਿ ਜੁਗਾਦੀ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਨਿਸਤਾਰਾ ਹੇ ॥੮॥
satigur bohith aad jugaadee raam naam nisataaraa he |8|ಸಮಯದ ಆರಂಭದಿಂದಲೂ, ಮತ್ತು ಯುಗಗಳಾದ್ಯಂತ, ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ದೋಣಿಯಾಗಿದ್ದಾನೆ; ಭಗವಂತನ ಹೆಸರಿನ ಮೂಲಕ, ಅವನು ನಮ್ಮನ್ನು ಅಡ್ಡಲಾಗಿ ಒಯ್ಯುತ್ತಾನೆ. ||8||
ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਜਗਿ ਹੇਤੁ ਪਿਆਰਾ ॥
putr kalatr jag het piaaraa |ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರ ಮಕ್ಕಳು ಮತ್ತು ಸಂಗಾತಿಯ ಪ್ರೀತಿ ತುಂಬಾ ಮಧುರವಾಗಿದೆ.
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਪਸਰਿਆ ਪਾਸਾਰਾ ॥
maaeaa mohu pasariaa paasaaraa |ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ವಿಸ್ತಾರವಾದ ಹರವು ಮಾಯೆಗೆ ಬಾಂಧವ್ಯವಾಗಿದೆ.
ਜਮ ਕੇ ਫਾਹੇ ਸਤਿਗੁਰਿ ਤੋੜੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰਾ ਹੇ ॥੯॥
jam ke faahe satigur torre guramukh tat beechaaraa he |9|ಸತ್ಯದ ಸಾರವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುವ ಗುರುಮುಖನಿಗೆ ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ಮರಣದ ಕುಣಿಕೆಯನ್ನು ಕಡಿಯುತ್ತಾನೆ. ||9||
ਕੂੜਿ ਮੁਠੀ ਚਾਲੈ ਬਹੁ ਰਾਹੀ ॥
koorr mutthee chaalai bahu raahee |ಸುಳ್ಳಿನಿಂದ ಮೋಸಹೋದ, ಸ್ವಯಂ-ಇಚ್ಛೆಯ ಮನ್ಮುಖನು ಅನೇಕ ಮಾರ್ಗಗಳಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಾನೆ;
ਮਨਮੁਖੁ ਦਾਝੈ ਪੜਿ ਪੜਿ ਭਾਹੀ ॥
manamukh daajhai parr parr bhaahee |ಅವನು ಹೆಚ್ಚು ವಿದ್ಯಾವಂತನಾಗಿರಬಹುದು, ಆದರೆ ಅವನು ಬೆಂಕಿಯಲ್ಲಿ ಸುಡುತ್ತಾನೆ.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਗੁਰੂ ਵਡ ਦਾਣਾ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਸੁਖ ਸਾਰਾ ਹੇ ॥੧੦॥
amrit naam guroo vadd daanaa naam japahu sukh saaraa he |10|ಗುರುವು ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಅಮೃತ ನಾಮದ ಶ್ರೇಷ್ಠ ದಾತ. ನಾಮವನ್ನು ಪಠಿಸುವುದರಿಂದ ಭವ್ಯವಾದ ಶಾಂತಿ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ. ||10||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਤੁਠਾ ਸਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥
satigur tutthaa sach drirraae |ನಿಜವಾದ ಗುರು, ತನ್ನ ಕರುಣೆಯಲ್ಲಿ, ಸತ್ಯವನ್ನು ಒಳಗೆ ಅಳವಡಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਸਭਿ ਦੁਖ ਮੇਟੇ ਮਾਰਗਿ ਪਾਏ ॥
sabh dukh mette maarag paae |ಎಲ್ಲಾ ಸಂಕಟಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಒಬ್ಬರನ್ನು ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಇರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਕੰਡਾ ਪਾਇ ਨ ਗਡਈ ਮੂਲੇ ਜਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਰਾਖਣਹਾਰਾ ਹੇ ॥੧੧॥
kanddaa paae na gaddee moole jis satigur raakhanahaaraa he |11|ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ತನ್ನ ರಕ್ಷಕನಾಗಿ ಹೊಂದಿರುವವನ ಪಾದಕ್ಕೆ ಮುಳ್ಳು ಕೂಡ ಚುಚ್ಚುವುದಿಲ್ಲ. ||11||
ਖੇਹੂ ਖੇਹ ਰਲੈ ਤਨੁ ਛੀਜੈ ॥
khehoo kheh ralai tan chheejai |ದೇಹವು ತ್ಯಾಜ್ಯವನ್ನು ಹೊರಹಾಕಿದಾಗ ಧೂಳು ಧೂಳಿನೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆಯುತ್ತದೆ.
ਮਨਮੁਖੁ ਪਾਥਰੁ ਸੈਲੁ ਨ ਭੀਜੈ ॥
manamukh paathar sail na bheejai |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ಕಲ್ಲಿನ ಚಪ್ಪಡಿಯಂತಿದ್ದಾನೆ, ಅದು ನೀರುಗೆ ಪ್ರವೇಶಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਕਰਣ ਪਲਾਵ ਕਰੇ ਬਹੁਤੇਰੇ ਨਰਕਿ ਸੁਰਗਿ ਅਵਤਾਰਾ ਹੇ ॥੧੨॥
karan palaav kare bahutere narak surag avataaraa he |12|ಅವನು ಅಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅಳುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ನಂತರ ನರಕಕ್ಕೆ ಪುನರ್ಜನ್ಮ ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ. ||12||
ਮਾਇਆ ਬਿਖੁ ਭੁਇਅੰਗਮ ਨਾਲੇ ॥
maaeaa bikh bhueiangam naale |ಅವರು ಮಾಯೆಯ ವಿಷಪೂರಿತ ಹಾವಿನೊಂದಿಗೆ ವಾಸಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਇਨਿ ਦੁਬਿਧਾ ਘਰ ਬਹੁਤੇ ਗਾਲੇ ॥
ein dubidhaa ghar bahute gaale |ಈ ದ್ವಂದ್ವವು ಎಷ್ಟೋ ಮನೆಗಳನ್ನು ಹಾಳು ಮಾಡಿದೆ.
ਸਤਿਗੁਰ ਬਾਝਹੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਉਪਜੈ ਭਗਤਿ ਰਤੇ ਪਤੀਆਰਾ ਹੇ ॥੧੩॥
satigur baajhahu preet na upajai bhagat rate pateeaaraa he |13|ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಲ್ಲದೇ ಪ್ರೀತಿ ಹೆಚ್ಚುವುದಿಲ್ಲ. ಭಕ್ತಿಯ ಆರಾಧನೆಯಿಂದ ತುಂಬಿದ ಆತ್ಮವು ತೃಪ್ತವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ||13||
ਸਾਕਤ ਮਾਇਆ ਕਉ ਬਹੁ ਧਾਵਹਿ ॥
saakat maaeaa kau bahu dhaaveh |ನಂಬಿಕೆಯಿಲ್ಲದ ಸಿನಿಕರು ಮಾಯೆಯನ್ನು ಬೆನ್ನಟ್ಟುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਕਹਾ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ॥
naam visaar kahaa sukh paaveh |ನಾಮ್ ಅನ್ನು ಮರೆತು, ಅವರು ಹೇಗೆ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ?
ਤ੍ਰਿਹੁ ਗੁਣ ਅੰਤਰਿ ਖਪਹਿ ਖਪਾਵਹਿ ਨਾਹੀ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਾ ਹੇ ॥੧੪॥
trihu gun antar khapeh khapaaveh naahee paar utaaraa he |14|ಮೂರು ಗುಣಗಳಲ್ಲಿ, ಅವರು ನಾಶವಾಗುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಇನ್ನೊಂದು ಬದಿಗೆ ದಾಟಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ||14||
ਕੂਕਰ ਸੂਕਰ ਕਹੀਅਹਿ ਕੂੜਿਆਰਾ ॥
kookar sookar kaheeeh koorriaaraa |ಸುಳ್ಳನ್ನು ಹಂದಿಗಳು ಮತ್ತು ನಾಯಿಗಳು ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਭਉਕਿ ਮਰਹਿ ਭਉ ਭਉ ਭਉਹਾਰਾ ॥
bhauk mareh bhau bhau bhauhaaraa |ಅವರು ಸಾಯಲು ತಮ್ಮನ್ನು ಬೊಗಳುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಭಯದಿಂದ ಬೊಗಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಬೊಗಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಕೂಗುತ್ತಾರೆ.
ਮਨਿ ਤਨਿ ਝੂਠੇ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵਹਿ ਦੁਰਮਤਿ ਦਰਗਹ ਹਾਰਾ ਹੇ ॥੧੫॥
man tan jhootthe koorr kamaaveh duramat daragah haaraa he |15|ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹದಲ್ಲಿ ಸುಳ್ಳು, ಅವರು ಸುಳ್ಳನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ; ತಮ್ಮ ದುಷ್ಟ ಮನಸ್ಸಿನ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ||15||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਮਨੂਆ ਟੇਕੈ ॥
satigur milai ta manooaa ttekai |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಭೇಟಿಯಿಂದ ಮನಸ್ಸು ಸ್ಥಿರವಾಗುತ್ತದೆ.
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਦੇ ਸਰਣਿ ਪਰੇਕੈ ॥
raam naam de saran parekai |ಅವನ ಅಭಯಾರಣ್ಯವನ್ನು ಹುಡುಕುವವನು ಭಗವಂತನ ನಾಮದಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆ.
ਹਰਿ ਧਨੁ ਨਾਮੁ ਅਮੋਲਕੁ ਦੇਵੈ ਹਰਿ ਜਸੁ ਦਰਗਹ ਪਿਆਰਾ ਹੇ ॥੧੬॥
har dhan naam amolak devai har jas daragah piaaraa he |16|ಅವರಿಗೆ ಭಗವಂತನ ಹೆಸರಿನ ಅಮೂಲ್ಯವಾದ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ; ಅವನ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾ, ಅವರು ಅವನ ಆಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಅವನ ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರು. ||16||