ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1043
ਮੋਹ ਪਸਾਰ ਨਹੀ ਸੰਗਿ ਬੇਲੀ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਰ ਕਿਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੪॥
moh pasaar nahee sang belee bin har gur kin sukh paaeaa |4|ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಬಾಂಧವ್ಯದ ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ, ಯಾರೂ ಬೇರೆಯವರ ಸ್ನೇಹಿತ ಅಥವಾ ಒಡನಾಡಿ ಅಲ್ಲ; ಭಗವಂತನಿಲ್ಲದೆ, ಗುರುವಿಲ್ಲದೇ ನೆಮ್ಮದಿಯನ್ನು ಕಂಡವರು ಯಾರು? ||4||
ਜਿਸ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ॥
jis kau nadar kare gur pooraa |ಅವನು, ಯಾರಿಗೆ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರು ತನ್ನ ಕೃಪೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ,
ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ਗੁਰਮਤਿ ਸੂਰਾ ॥
sabad milaae guramat sooraa |ಧೈರ್ಯಶಾಲಿ, ವೀರ ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳ ಮೂಲಕ ಶಾಬಾದ್ ಪದದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಂಡಿದೆ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਕੇ ਚਰਨ ਸਰੇਵਹੁ ਜਿਨਿ ਭੂਲਾ ਮਾਰਗਿ ਪਾਇਆ ॥੫॥
naanak gur ke charan sarevahu jin bhoolaa maarag paaeaa |5|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುಗಳ ಪಾದದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿ ಮತ್ತು ಸೇವೆ ಮಾಡು; ಅವನು ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಅಲೆದಾಡುವವರನ್ನು ಹಿಂತಿರುಗಿಸುತ್ತಾನೆ. ||5||
ਸੰਤ ਜਨਾਂ ਹਰਿ ਧਨੁ ਜਸੁ ਪਿਆਰਾ ॥
sant janaan har dhan jas piaaraa |ಭಗವಂತನ ಸ್ತುತಿ ಸಂಪತ್ತು ವಿನಮ್ರ ಸಂತರಿಗೆ ಬಹಳ ಪ್ರಿಯವಾಗಿದೆ.
ਗੁਰਮਤਿ ਪਾਇਆ ਨਾਮੁ ਤੁਮਾਰਾ ॥
guramat paaeaa naam tumaaraa |ಗುರುವಿನ ಉಪದೇಶದ ಮೂಲಕ, ನಾನು ನಿನ್ನ ಹೆಸರನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ, ಭಗವಂತ.
ਜਾਚਿਕੁ ਸੇਵ ਕਰੇ ਦਰਿ ਹਰਿ ਕੈ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਜਸੁ ਗਾਇਆ ॥੬॥
jaachik sev kare dar har kai har daragah jas gaaeaa |6|ಭಿಕ್ಷುಕನು ಭಗವಂತನ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಅವನ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾನೆ. ||6||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਏ ॥
satigur milai ta mahal bulaae |ಒಬ್ಬನು ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದಾಗ, ಅವನನ್ನು ಭಗವಂತನ ಸನ್ನಿಧಿಯ ಭವನಕ್ಕೆ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਸਾਚੀ ਦਰਗਹ ਗਤਿ ਪਤਿ ਪਾਏ ॥
saachee daragah gat pat paae |ನಿಜವಾದ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ, ಅವರು ಮೋಕ್ಷ ಮತ್ತು ಗೌರವದಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.
ਸਾਕਤ ਠਉਰ ਨਾਹੀ ਹਰਿ ਮੰਦਰ ਜਨਮ ਮਰੈ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੭॥
saakat tthaur naahee har mandar janam marai dukh paaeaa |7|ನಂಬಿಕೆಯಿಲ್ಲದ ಸಿನಿಕನಿಗೆ ಭಗವಂತನ ಅರಮನೆಯಲ್ಲಿ ವಿಶ್ರಾಂತಿಯ ಸ್ಥಳವಿಲ್ಲ; ಅವನು ಜನನ ಮತ್ತು ಮರಣದ ನೋವುಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾನೆ. ||7||
ਸੇਵਹੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸਮੁੰਦੁ ਅਥਾਹਾ ॥
sevahu satigur samund athaahaa |ಆದ್ದರಿಂದ ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡಿ, ಅಗ್ರಾಹ್ಯ ಸಾಗರ,
ਪਾਵਹੁ ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਧਨੁ ਲਾਹਾ ॥
paavahu naam ratan dhan laahaa |ಮತ್ತು ನೀವು ನಾಮದ ಲಾಭ, ಸಂಪತ್ತು, ಆಭರಣವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತೀರಿ.
ਬਿਖਿਆ ਮਲੁ ਜਾਇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਰਿ ਨਾਵਹੁ ਗੁਰ ਸਰ ਸੰਤੋਖੁ ਪਾਇਆ ॥੮॥
bikhiaa mal jaae amrit sar naavahu gur sar santokh paaeaa |8|ಅಮೃತ ಮಕರಂದದ ಕೊಳದಲ್ಲಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಕೊಳಕು ತೊಳೆಯಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ಗುರುವಿನ ಮಡುವಿನಲ್ಲಿ ನೆಮ್ಮದಿ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ||8||
ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਹੁ ਸੰਕ ਨ ਕੀਜੈ ॥
satigur sevahu sank na keejai |ಆದ್ದರಿಂದ ಹಿಂಜರಿಕೆಯಿಲ್ಲದೆ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡಿ.
ਆਸਾ ਮਾਹਿ ਨਿਰਾਸੁ ਰਹੀਜੈ ॥
aasaa maeh niraas raheejai |ಮತ್ತು ಭರವಸೆಯ ಮಧ್ಯೆ, ಭರವಸೆಯಿಂದ ಚಲಿಸದೆ ಉಳಿಯಿರಿ.
ਸੰਸਾ ਦੂਖ ਬਿਨਾਸਨੁ ਸੇਵਹੁ ਫਿਰਿ ਬਾਹੁੜਿ ਰੋਗੁ ਨ ਲਾਇਆ ॥੯॥
sansaa dookh binaasan sevahu fir baahurr rog na laaeaa |9|ಸಿನಿಕತನ ಮತ್ತು ಸಂಕಟಗಳ ನಿರ್ಮೂಲನವನ್ನು ಸೇವಿಸಿ, ಮತ್ತು ನೀವು ಮತ್ತೆ ಎಂದಿಗೂ ರೋಗದಿಂದ ಬಾಧಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ||9||
ਸਾਚੇ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਵਡੀਆਏ ॥
saache bhaavai tis vaddeeae |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸುವವನು ಅದ್ಭುತವಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆ.
ਕਉਨੁ ਸੁ ਦੂਜਾ ਤਿਸੁ ਸਮਝਾਏ ॥
kaun su doojaa tis samajhaae |ಬೇರೆ ಯಾರು ಅವನಿಗೆ ಏನು ಕಲಿಸಬಹುದು?
ਹਰਿ ਗੁਰ ਮੂਰਤਿ ਏਕਾ ਵਰਤੈ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਗੁਰ ਭਾਇਆ ॥੧੦॥
har gur moorat ekaa varatai naanak har gur bhaaeaa |10|ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಗುರು ಒಂದೇ ರೂಪದಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಿಸಿರುತ್ತಾರೆ. ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತನು ಗುರುವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾನೆ. ||10||
ਵਾਚਹਿ ਪੁਸਤਕ ਵੇਦ ਪੁਰਾਨਾਂ ॥
vaacheh pusatak ved puraanaan |ಕೆಲವರು ಧರ್ಮಗ್ರಂಥಗಳು, ವೇದಗಳು ಮತ್ತು ಪುರಾಣಗಳನ್ನು ಓದುತ್ತಾರೆ.
ਇਕ ਬਹਿ ਸੁਨਹਿ ਸੁਨਾਵਹਿ ਕਾਨਾਂ ॥
eik beh suneh sunaaveh kaanaan |ಕೆಲವರು ಕುಳಿತು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಇತರರಿಗೆ ಓದುತ್ತಾರೆ.
ਅਜਗਰ ਕਪਟੁ ਕਹਹੁ ਕਿਉ ਖੁਲੑੈ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਤਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥੧੧॥
ajagar kapatt kahahu kiau khulaai bin satigur tat na paaeaa |11|ಹೇಳಿ, ಭಾರವಾದ, ಗಟ್ಟಿಯಾದ ಬಾಗಿಲುಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ತೆರೆಯಬಹುದು? ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ, ವಾಸ್ತವದ ಸಾರವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ||11||
ਕਰਹਿ ਬਿਭੂਤਿ ਲਗਾਵਹਿ ਭਸਮੈ ॥
kareh bibhoot lagaaveh bhasamai |ಕೆಲವರು ಧೂಳನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಬೂದಿಯಿಂದ ತಮ್ಮ ದೇಹವನ್ನು ಸ್ಮೀಯರ್ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ;
ਅੰਤਰਿ ਕ੍ਰੋਧੁ ਚੰਡਾਲੁ ਸੁ ਹਉਮੈ ॥
antar krodh chanddaal su haumai |ಆದರೆ ಅವರೊಳಗೆ ಆಳವಾದ ಕೋಪ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರದ ಬಹಿಷ್ಕಾರಗಳು ಇವೆ.
ਪਾਖੰਡ ਕੀਨੇ ਜੋਗੁ ਨ ਪਾਈਐ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਅਲਖੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥੧੨॥
paakhandd keene jog na paaeeai bin satigur alakh na paaeaa |12|ಕಪಟವನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಯೋಗವು ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ; ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ ಕಾಣದ ಭಗವಂತ ಕಾಣಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ. ||12||
ਤੀਰਥ ਵਰਤ ਨੇਮ ਕਰਹਿ ਉਦਿਆਨਾ ॥
teerath varat nem kareh udiaanaa |ಕೆಲವರು ತೀರ್ಥಯಾತ್ರೆಯ ಪವಿತ್ರ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಲು, ಉಪವಾಸಗಳನ್ನು ಆಚರಿಸಲು ಮತ್ತು ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸಲು ಪ್ರತಿಜ್ಞೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਜਤੁ ਸਤੁ ਸੰਜਮੁ ਕਥਹਿ ਗਿਆਨਾ ॥
jat sat sanjam katheh giaanaa |ಕೆಲವರು ಪರಿಶುದ್ಧತೆ, ದಾನ ಮತ್ತು ಸ್ವಯಂ-ಶಿಸ್ತುಗಳನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਰਾਮ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਇਆ ॥੧੩॥
raam naam bin kiau sukh paaeeai bin satigur bharam na jaaeaa |13|ಆದರೆ ಭಗವಂತನ ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ಯಾರಾದರೂ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಹೇಗೆ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಬಹುದು? ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಲ್ಲದೇ ಸಂಶಯ ನಿವಾರಣೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ||13||
ਨਿਉਲੀ ਕਰਮ ਭੁਇਅੰਗਮ ਭਾਠੀ ॥
niaulee karam bhueiangam bhaatthee |ಆಂತರಿಕ ಶುದ್ಧೀಕರಣ ತಂತ್ರಗಳು, ಕುಂಡಲಿನಿಯನ್ನು ಹತ್ತನೇ ದ್ವಾರಕ್ಕೆ ಏರಿಸಲು ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಚಾನೆಲ್ ಮಾಡುವುದು,
ਰੇਚਕ ਕੁੰਭਕ ਪੂਰਕ ਮਨ ਹਾਠੀ ॥
rechak kunbhak poorak man haatthee |ಮನಸ್ಸಿನ ಬಲದಿಂದ ಉಸಿರಾಡುವುದು, ಬಿಡುವುದು ಮತ್ತು ಉಸಿರನ್ನು ಹಿಡಿದಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದು -
ਪਾਖੰਡ ਧਰਮੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨਹੀ ਹਰਿ ਸਉ ਗੁਰਸਬਦ ਮਹਾ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ॥੧੪॥
paakhandd dharam preet nahee har sau gurasabad mahaa ras paaeaa |14|ಖಾಲಿ ಕಪಟ ಆಚರಣೆಗಳಿಂದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಧಾರ್ವಿುಕ ಪ್ರೀತಿ ಉಂಟಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕವೇ ಉತ್ಕೃಷ್ಟ, ಪರಮ ಸತ್ವ ಲಭಿಸುತ್ತದೆ. ||14||
ਕੁਦਰਤਿ ਦੇਖਿ ਰਹੇ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥
kudarat dekh rahe man maaniaa |ಭಗವಂತನ ಸೃಜನಾತ್ಮಕ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಕಂಡು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ತೃಪ್ತವಾಗುತ್ತದೆ.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਸਭੁ ਬ੍ਰਹਮੁ ਪਛਾਨਿਆ ॥
gurasabadee sabh braham pachhaaniaa |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ ಎಲ್ಲ ದೇವರೇ ಎಂದು ಅರಿತುಕೊಂಡೆ.
ਨਾਨਕ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਸਬਾਇਆ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਆ ॥੧੫॥੫॥੨੨॥
naanak aatam raam sabaaeaa gur satigur alakh lakhaaeaa |15|5|22|ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತ, ಪರಮಾತ್ಮ, ಎಲ್ಲರಲ್ಲಿಯೂ ಇದ್ದಾನೆ. ಗುರು, ನಿಜವಾದ ಗುರು, ಕಾಣದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಕಾಣುವಂತೆ ಪ್ರೇರೇಪಿಸಿದ್ದಾರೆ. ||15||5||22||
ਮਾਰੂ ਸੋਲਹੇ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo solahe mahalaa 3 |ಮಾರೂ, ಸೊಲ್ಹೇ, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |ಒಬ್ಬ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ದೇವರು. ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ:
ਹੁਕਮੀ ਸਹਜੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਈ ॥
hukamee sahaje srisatt upaaee |ಅವನ ಆಜ್ಞೆಯ ಹುಕಮ್ನಿಂದ, ಅವನು ಸಲೀಸಾಗಿ ವಿಶ್ವವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು.
ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਅਪਣੀ ਵਡਿਆਈ ॥
kar kar vekhai apanee vaddiaaee |ಸೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ರಚಿಸುವಾಗ, ಅವನು ತನ್ನ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ.
ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ਹੁਕਮੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੧॥
aape kare karaae aape hukame rahiaa samaaee he |1|ಅವರೇ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತಾರೆ; ಅವನ ಇಚ್ಛೆಯಲ್ಲಿ, ಅವನು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਜਗਤੁ ਗੁਬਾਰਾ ॥
maaeaa mohu jagat gubaaraa |ಜಗತ್ತು ಮಾಯೆಯ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಬಾಂಧವ್ಯದ ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿದೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋ ਵੀਚਾਰਾ ॥
guramukh boojhai ko veechaaraa |ಆಲೋಚಿಸುವ ಮತ್ತು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಗುರುಮುಖ ಎಷ್ಟು ಅಪರೂಪ.
ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ਹੇ ॥੨॥
aape nadar kare so paae aape mel milaaee he |2|ಅವನು ಮಾತ್ರ ಭಗವಂತನನ್ನು ಹೊಂದುತ್ತಾನೆ, ಅವನು ತನ್ನ ಕೃಪೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ. ಅವನೇ ತನ್ನ ಒಕ್ಕೂಟದಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗುತ್ತಾನೆ. ||2||