ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 21
ਅੰਤਰ ਕੀ ਗਤਿ ਜਾਣੀਐ ਗੁਰ ਮਿਲੀਐ ਸੰਕ ਉਤਾਰਿ ॥
antar kee gat jaaneeai gur mileeai sank utaar |ನಿಮ್ಮ ಆಂತರಿಕ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ತಿಳಿಯಿರಿ; ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಿ ನಿಮ್ಮ ಸಂದೇಹವನ್ನು ಹೋಗಲಾಡಿಸಿ.
ਮੁਇਆ ਜਿਤੁ ਘਰਿ ਜਾਈਐ ਤਿਤੁ ਜੀਵਦਿਆ ਮਰੁ ਮਾਰਿ ॥
mueaa jit ghar jaaeeai tith jeevadiaa mar maar |ನೀವು ಸತ್ತ ನಂತರ ನಿಮ್ಮ ನಿಜವಾದ ಮನೆಯನ್ನು ತಲುಪಲು, ನೀವು ಇನ್ನೂ ಜೀವಂತವಾಗಿರುವಾಗ ನೀವು ಸಾವನ್ನು ಜಯಿಸಬೇಕು.
ਅਨਹਦ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਵਣੇ ਪਾਈਐ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰਿ ॥੨॥
anahad sabad suhaavane paaeeai gur veechaar |2|ಗುರುವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾ ಶಬ್ದದ ಸುಂದರವಾದ, ಅಸ್ಪಷ್ಟವಾದ ಧ್ವನಿಯನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ||2||
ਅਨਹਦ ਬਾਣੀ ਪਾਈਐ ਤਹ ਹਉਮੈ ਹੋਇ ਬਿਨਾਸੁ ॥
anahad baanee paaeeai tah haumai hoe binaas |ಗುರ್ಬಾನಿಯ ಅನ್ಸ್ಟ್ರಕ್ ಮೆಲೊಡಿಯನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਸਤਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਆਪਣਾ ਹਉ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੈ ਤਾਸੁ ॥
satagur seve aapanaa hau sad kurabaanai taas |ತಮ್ಮ ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವವರಿಗೆ ನಾನು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ತ್ಯಾಗ.
ਖੜਿ ਦਰਗਹ ਪੈਨਾਈਐ ਮੁਖਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਨਿਵਾਸੁ ॥੩॥
kharr daragah painaaeeai mukh har naam nivaas |3|ಅವರು ಭಗವಂತನ ಆಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಗೌರವದ ನಿಲುವಂಗಿಯನ್ನು ಧರಿಸುತ್ತಾರೆ; ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು ಅವರ ತುಟಿಗಳಲ್ಲಿದೆ. ||3||
ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਰਵਿ ਰਹੇ ਸਿਵ ਸਕਤੀ ਕਾ ਮੇਲੁ ॥
jah dekhaa tah rav rahe siv sakatee kaa mel |ನಾನು ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೂ, ಶಿವ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿಯ, ಪ್ರಜ್ಞೆ ಮತ್ತು ವಸ್ತುವಿನ ಒಕ್ಕೂಟದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತ ವ್ಯಾಪಿಸಿರುವುದನ್ನು ನಾನು ನೋಡುತ್ತೇನೆ.
ਤ੍ਰਿਹੁ ਗੁਣ ਬੰਧੀ ਦੇਹੁਰੀ ਜੋ ਆਇਆ ਜਗਿ ਸੋ ਖੇਲੁ ॥
trihu gun bandhee dehuree jo aaeaa jag so khel |ಮೂರು ಗುಣಗಳು ದೇಹವನ್ನು ಬಂಧನದಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ; ಜಗತ್ತಿಗೆ ಬರುವವನು ಅವರ ಆಟಕ್ಕೆ ಒಳಪಟ್ಟಿರುತ್ತಾನೆ.
ਵਿਜੋਗੀ ਦੁਖਿ ਵਿਛੁੜੇ ਮਨਮੁਖਿ ਲਹਹਿ ਨ ਮੇਲੁ ॥੪॥
vijogee dukh vichhurre manamukh laheh na mel |4|ಭಗವಂತನಿಂದ ಬೇರ್ಪಟ್ಟವರು ದುಃಖದಲ್ಲಿ ಕಳೆದುಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಅವನೊಂದಿಗೆ ಐಕ್ಯವನ್ನು ಪಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ||4||
ਮਨੁ ਬੈਰਾਗੀ ਘਰਿ ਵਸੈ ਸਚ ਭੈ ਰਾਤਾ ਹੋਇ ॥
man bairaagee ghar vasai sach bhai raataa hoe |ಮನಸ್ಸು ಸಮತೋಲಿತ ಮತ್ತು ನಿರ್ಲಿಪ್ತವಾಗಿದ್ದರೆ ಮತ್ತು ದೇವರ ಭಯದಿಂದ ತುಂಬಿದ ತನ್ನದೇ ಆದ ನಿಜವಾದ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸಲು ಬಂದರೆ,
ਗਿਆਨ ਮਹਾਰਸੁ ਭੋਗਵੈ ਬਾਹੁੜਿ ਭੂਖ ਨ ਹੋਇ ॥
giaan mahaaras bhogavai baahurr bhookh na hoe |ನಂತರ ಅದು ಅತ್ಯುನ್ನತ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯ ಸಾರವನ್ನು ಆನಂದಿಸುತ್ತದೆ; ಅದು ಮತ್ತೆ ಹಸಿವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਇਹੁ ਮਨੁ ਮਾਰਿ ਮਿਲੁ ਭੀ ਫਿਰਿ ਦੁਖੁ ਨ ਹੋਇ ॥੫॥੧੮॥
naanak ihu man maar mil bhee fir dukh na hoe |5|18|ಓ ನಾನಕ್, ಈ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಜಯಿಸಿ ಮತ್ತು ನಿಗ್ರಹಿಸು; ಭಗವಂತನನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಿ, ಮತ್ತು ನೀವು ಎಂದಿಗೂ ನೋವಿನಿಂದ ಬಳಲುವುದಿಲ್ಲ. ||5||18||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
sireeraag mahalaa 1 |ಸಿರೀ ರಾಗ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਏਹੁ ਮਨੋ ਮੂਰਖੁ ਲੋਭੀਆ ਲੋਭੇ ਲਗਾ ਲੁੋਭਾਨੁ ॥
ehu mano moorakh lobheea lobhe lagaa luobhaan |ಈ ಮೂರ್ಖ ಮನಸ್ಸು ದುರಾಸೆ; ದುರಾಶೆಯ ಮೂಲಕ, ಅದು ದುರಾಶೆಗೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ਸਬਦਿ ਨ ਭੀਜੈ ਸਾਕਤਾ ਦੁਰਮਤਿ ਆਵਨੁ ਜਾਨੁ ॥
sabad na bheejai saakataa duramat aavan jaan |ದುಷ್ಟ-ಮನಸ್ಸಿನ ಶಕ್ತಿಗಳು, ನಂಬಿಕೆಯಿಲ್ಲದ ಸಿನಿಕರು, ಶಬ್ದಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ಪುನರ್ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಬಂದು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ.
ਸਾਧੂ ਸਤਗੁਰੁ ਜੇ ਮਿਲੈ ਤਾ ਪਾਈਐ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ॥੧॥
saadhoo satagur je milai taa paaeeai gunee nidhaan |1|ಪವಿತ್ರ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದವನು ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯ ನಿಧಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਹਉਮੈ ਛੋਡਿ ਗੁਮਾਨੁ ॥
man re haumai chhodd gumaan |ಓ ಮನಸ್ಸೇ, ನಿನ್ನ ಅಹಂಕಾರದ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸು.
ਹਰਿ ਗੁਰੁ ਸਰਵਰੁ ਸੇਵਿ ਤੂ ਪਾਵਹਿ ਦਰਗਹ ਮਾਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har gur saravar sev too paaveh daragah maan |1| rahaau |ಭಗವಂತನ ಸೇವೆ ಮಾಡಿ, ಗುರು, ಪವಿತ್ರ ಕೊಳ, ಮತ್ತು ನೀವು ಭಗವಂತನ ಆಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಗೌರವಿಸಲ್ಪಡುತ್ತೀರಿ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਦਿਨਸੁ ਰਾਤਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਧਨੁ ਜਾਨੁ ॥
raam naam jap dinas raat guramukh har dhan jaan |ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ಭಗವಂತನ ನಾಮಜಪ ಮಾಡಿರಿ; ಗುರುಮುಖರಾಗಿ, ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಿ.
ਸਭਿ ਸੁਖ ਹਰਿ ਰਸ ਭੋਗਣੇ ਸੰਤ ਸਭਾ ਮਿਲਿ ਗਿਆਨੁ ॥
sabh sukh har ras bhogane sant sabhaa mil giaan |ಸಂತರ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಮೂಲಕ ಎಲ್ಲಾ ಸೌಕರ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಸಾರವನ್ನು ಆನಂದಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਨਿਤਿ ਅਹਿਨਿਸਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੇਵਿਆ ਸਤਗੁਰਿ ਦੀਆ ਨਾਮੁ ॥੨॥
nit ahinis har prabh seviaa satagur deea naam |2|ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ, ದೇವರಾದ ಕರ್ತನನ್ನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಸೇವಿಸಿ; ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ನಾಮವನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ. ||2||
ਕੂਕਰ ਕੂੜੁ ਕਮਾਈਐ ਗੁਰ ਨਿੰਦਾ ਪਚੈ ਪਚਾਨੁ ॥
kookar koorr kamaaeeai gur nindaa pachai pachaan |ಸುಳ್ಳನ್ನು ಆಚರಿಸುವವರು ನಾಯಿಗಳು; ಗುರುವನ್ನು ನಿಂದಿಸುವವರು ತಮ್ಮ ಬೆಂಕಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಸುಟ್ಟು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ.
ਭਰਮੇ ਭੂਲਾ ਦੁਖੁ ਘਣੋ ਜਮੁ ਮਾਰਿ ਕਰੈ ਖੁਲਹਾਨੁ ॥
bharame bhoolaa dukh ghano jam maar karai khulahaan |ಅವರು ಕಳೆದುಹೋಗಿ ಗೊಂದಲಕ್ಕೊಳಗಾಗುತ್ತಾರೆ, ಅನುಮಾನದಿಂದ ಮೋಸ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ, ಭಯಾನಕ ನೋವಿನಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಮರಣದ ದೂತನು ಅವರನ್ನು ತಿರುಳಾಗಿ ಹೊಡೆಯುತ್ತಾನೆ.
ਮਨਮੁਖਿ ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਈਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖੁ ਸੁਭਾਨੁ ॥੩॥
manamukh sukh na paaeeai guramukh sukh subhaan |3|ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಗುರುಮುಖರು ಅದ್ಭುತವಾಗಿ ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾರೆ. ||3||
ਐਥੈ ਧੰਧੁ ਪਿਟਾਈਐ ਸਚੁ ਲਿਖਤੁ ਪਰਵਾਨੁ ॥
aaithai dhandh pittaaeeai sach likhat paravaan |ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ, ಜನರು ಸುಳ್ಳು ಅನ್ವೇಷಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದಾರೆ, ಆದರೆ ಮುಂದಿನ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ, ನಿಮ್ಮ ನಿಜವಾದ ಕ್ರಿಯೆಗಳ ಖಾತೆಯನ್ನು ಮಾತ್ರ ಸ್ವೀಕರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਹਰਿ ਸਜਣੁ ਗੁਰੁ ਸੇਵਦਾ ਗੁਰ ਕਰਣੀ ਪਰਧਾਨੁ ॥
har sajan gur sevadaa gur karanee paradhaan |ಗುರುವು ಭಗವಂತನ ಸೇವೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ, ಅವನ ಆತ್ಮೀಯ ಸ್ನೇಹಿತ. ಗುರುವಿನ ಕಾರ್ಯಗಳು ಅತ್ಯಂತ ಶ್ರೇಷ್ಠವಾಗಿವೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਕਰਮਿ ਸਚੈ ਨੀਸਾਣੁ ॥੪॥੧੯॥
naanak naam na veesarai karam sachai neesaan |4|19|ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಮರೆಯಬೇಡ; ನಿಜವಾದ ಕರ್ತನು ತನ್ನ ಅನುಗ್ರಹದ ಗುರುತನ್ನು ನಿಮಗೆ ಅನುಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾನೆ. ||4||19||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
sireeraag mahalaa 1 |ಸಿರೀ ರಾಗ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਇਕੁ ਤਿਲੁ ਪਿਆਰਾ ਵੀਸਰੈ ਰੋਗੁ ਵਡਾ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
eik til piaaraa veesarai rog vaddaa man maeh |ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರನ್ನು ಮರೆತರೂ ಕ್ಷಣಮಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಭಯಂಕರವಾದ ಕಾಯಿಲೆಗಳಿಂದ ಮನಸ್ಸು ನರಳುತ್ತದೆ.
ਕਿਉ ਦਰਗਹ ਪਤਿ ਪਾਈਐ ਜਾ ਹਰਿ ਨ ਵਸੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
kiau daragah pat paaeeai jaa har na vasai man maeh |ಭಗವಂತನು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸದಿದ್ದರೆ ಅವನ ಆಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಗೌರವವನ್ನು ಹೇಗೆ ಸಾಧಿಸಬಹುದು?
ਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਅਗਨਿ ਮਰੈ ਗੁਣ ਮਾਹਿ ॥੧॥
gur miliaai sukh paaeeai agan marai gun maeh |1|ಗುರುಗಳ ಭೇಟಿ, ಶಾಂತಿ ದೊರೆಯುವುದು. ಅವರ ಮಹಿಮೆಯ ಸ್ತುತಿಗಳಲ್ಲಿ ಬೆಂಕಿಯು ಆರಿಹೋಗಿದೆ. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਅਹਿਨਿਸਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਾਰਿ ॥
man re ahinis har gun saar |ಓ ಮನಸ್ಸೇ, ಹಗಲಿರುಳು ಭಗವಂತನ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿ.
ਜਿਨ ਖਿਨੁ ਪਲੁ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਤੇ ਜਨ ਵਿਰਲੇ ਸੰਸਾਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jin khin pal naam na veesarai te jan virale sansaar |1| rahaau |ನಾಮವನ್ನು ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಅಥವಾ ಒಂದು ಕ್ಷಣವೂ ಮರೆಯದವನು - ಅಂತಹ ವ್ಯಕ್ತಿ ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಅಪರೂಪ! ||1||ವಿರಾಮ||
ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈਐ ਸੁਰਤੀ ਸੁਰਤਿ ਸੰਜੋਗੁ ॥
jotee jot milaaeeai suratee surat sanjog |ಒಬ್ಬರ ಬೆಳಕು ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಂಡಾಗ ಮತ್ತು ಒಬ್ಬರ ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯ ಪ್ರಜ್ಞೆಯು ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯ ಪ್ರಜ್ಞೆಯೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿಕೊಂಡಾಗ,
ਹਿੰਸਾ ਹਉਮੈ ਗਤੁ ਗਏ ਨਾਹੀ ਸਹਸਾ ਸੋਗੁ ॥
hinsaa haumai gat ge naahee sahasaa sog |ನಂತರ ಒಬ್ಬರ ಕ್ರೂರ ಮತ್ತು ಹಿಂಸಾತ್ಮಕ ಪ್ರವೃತ್ತಿಗಳು ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರವು ನಿರ್ಗಮಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸಂದೇಹ ಮತ್ತು ದುಃಖವನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਿਸੁ ਮੇਲੇ ਗੁਰੁ ਸੰਜੋਗੁ ॥੨॥
guramukh jis har man vasai tis mele gur sanjog |2|ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕ ಭಗವಂತನ ಒಕ್ಕೂಟದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನವಾಗುವ ಗುರುಮುಖನ ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗೆ ಭಗವಂತ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ. ||2||
ਕਾਇਆ ਕਾਮਣਿ ਜੇ ਕਰੀ ਭੋਗੇ ਭੋਗਣਹਾਰੁ ॥
kaaeaa kaaman je karee bhoge bhoganahaar |ನಾನು ವಧುವಿನಂತೆ ನನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಸಿದರೆ, ಆನಂದಿಸುವವನು ನನ್ನನ್ನು ಆನಂದಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਤਿਸੁ ਸਿਉ ਨੇਹੁ ਨ ਕੀਜਈ ਜੋ ਦੀਸੈ ਚਲਣਹਾਰੁ ॥
tis siau nehu na keejee jo deesai chalanahaar |ಕೇವಲ ಹಾದುಹೋಗುವ ಪ್ರದರ್ಶನದ ಜೊತೆ ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡಬೇಡಿ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਵਹਿ ਸੋਹਾਗਣੀ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਸੇਜ ਭਤਾਰੁ ॥੩॥
guramukh raveh sohaaganee so prabh sej bhataar |3|ಗುರ್ಮುಖ್ ತನ್ನ ಪತಿಯಾದ ದೇವರ ಹಾಸಿಗೆಯ ಮೇಲೆ ಶುದ್ಧ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷದ ವಧುವಿನಂತೆ ಮೋಹಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾಳೆ. ||3||