ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1066
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo mahalaa 3 |ಮಾರೂ, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਨਿਰੰਕਾਰਿ ਆਕਾਰੁ ਉਪਾਇਆ ॥
nirankaar aakaar upaaeaa |ನಿರಾಕಾರ ಭಗವಂತನು ರೂಪದ ವಿಶ್ವವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು.
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਹੁਕਮਿ ਬਣਾਇਆ ॥
maaeaa mohu hukam banaaeaa |ಅವರ ಆಜ್ಞೆಯ ಹುಕಮ್ನಿಂದ, ಅವರು ಮಾಯೆಗೆ ಬಾಂಧವ್ಯವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದರು.
ਆਪੇ ਖੇਲ ਕਰੇ ਸਭਿ ਕਰਤਾ ਸੁਣਿ ਸਾਚਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਦਾ ॥੧॥
aape khel kare sabh karataa sun saachaa man vasaaeidaa |1|ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನೇ ಎಲ್ಲಾ ನಾಟಕಗಳನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತಾನೆ; ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಕೇಳಿ, ಅವನನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿ. ||1||
ਮਾਇਆ ਮਾਈ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਪਰਸੂਤਿ ਜਮਾਇਆ ॥
maaeaa maaee trai gun parasoot jamaaeaa |ಮಾಯೆ, ತಾಯಿ ಮೂರು ಗುಣಗಳಿಗೆ ಜನ್ಮ ನೀಡಿದಳು, ಮೂರು ಗುಣಗಳು,
ਚਾਰੇ ਬੇਦ ਬ੍ਰਹਮੇ ਨੋ ਫੁਰਮਾਇਆ ॥
chaare bed brahame no furamaaeaa |ಮತ್ತು ಬ್ರಹ್ಮನಿಗೆ ನಾಲ್ಕು ವೇದಗಳನ್ನು ಘೋಷಿಸಿದನು.
ਵਰ੍ਹੇ ਮਾਹ ਵਾਰ ਥਿਤੀ ਕਰਿ ਇਸੁ ਜਗ ਮਹਿ ਸੋਝੀ ਪਾਇਦਾ ॥੨॥
varhe maah vaar thitee kar is jag meh sojhee paaeidaa |2|ವರ್ಷಗಳು, ತಿಂಗಳುಗಳು, ದಿನಗಳು ಮತ್ತು ದಿನಾಂಕಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿ, ಅವರು ಪ್ರಪಂಚಕ್ಕೆ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ತುಂಬಿದರು. ||2||
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਕਰਣੀ ਸਾਰ ॥
gur sevaa te karanee saar |ಗುರುವಿನ ಸೇವೆಯೇ ಶ್ರೇಷ್ಠವಾದ ಕ್ರಿಯೆ.
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਰਾਖਹੁ ਉਰਿ ਧਾਰ ॥
raam naam raakhahu ur dhaar |ನಿಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿ.
ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਰਤੀ ਜਗ ਅੰਤਰਿ ਇਸੁ ਬਾਣੀ ਤੇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਾਇਦਾ ॥੩॥
gurabaanee varatee jag antar is baanee te har naam paaeidaa |3|ಗುರುಗಳ ಬಾನಿಯ ಮಾತು ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ ಚಾಲ್ತಿಯಲ್ಲಿದೆ; ಈ ಬಾನಿ ಮೂಲಕ, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ||3||
ਵੇਦੁ ਪੜੈ ਅਨਦਿਨੁ ਵਾਦ ਸਮਾਲੇ ॥
ved parrai anadin vaad samaale |ಅವರು ವೇದಗಳನ್ನು ಓದುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಅವರು ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು ವಾದಗಳನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤੈ ਬਧਾ ਜਮਕਾਲੇ ॥
naam na chetai badhaa jamakaale |ಅವರು ನಾಮ, ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ; ಅವನು ಮರಣದ ಸಂದೇಶವಾಹಕನಿಂದ ಬಂಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಬಾಯಿಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਦਾ ॥੪॥
doojai bhaae sadaa dukh paae trai gun bharam bhulaaeidaa |4|ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ಅವರು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ನೋವಿನಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾರೆ; ಅವನು ಅನುಮಾನದಿಂದ ಭ್ರಮೆಗೊಂಡಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಮೂರು ಗುಣಗಳಿಂದ ಗೊಂದಲಕ್ಕೊಳಗಾಗುತ್ತಾನೆ. ||4||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕਸੁ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
guramukh ekas siau liv laae |ಗುರುಮುಖನು ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾನೆ;
ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਮਨਸਾ ਮਨਹਿ ਸਮਾਏ ॥
tribidh manasaa maneh samaae |ಅವನು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮೂರು ಹಂತದ ಬಯಕೆಯನ್ನು ಮುಳುಗಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਹੈ ਮੁਕਤਾ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇਦਾ ॥੫॥
saachai sabad sadaa hai mukataa maaeaa mohu chukaaeidaa |5|ಶಾಬಾದ್ನ ನಿಜವಾದ ಪದದ ಮೂಲಕ, ಅವನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ವಿಮೋಚನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ಮಾಯೆಯೊಂದಿಗಿನ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಂಧವ್ಯವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸುತ್ತಾನೆ. ||5||
ਜੋ ਧੁਰਿ ਰਾਤੇ ਸੇ ਹੁਣਿ ਰਾਤੇ ॥
jo dhur raate se hun raate |ತುಂಬಿಹೋಗಲು ಪೂರ್ವನಿರ್ದೇಶಿತರಾದವರು ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿರುತ್ತಾರೆ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸਹਜੇ ਮਾਤੇ ॥
guraparasaadee sahaje maate |ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಅವರು ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ಅಮಲೇರಿದ್ದಾರೆ.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਆਪੈ ਆਪੁ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੬॥
satigur sev sadaa prabh paaeaa aapai aap milaaeidaa |6|ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಸೇವಿಸುತ್ತಾ, ಅವರು ದೇವರನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ; ಅವರೇ ಅವರನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಒಂದುಗೂಡಿಸುತ್ತಾರೆ. ||6||
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਭਰਮਿ ਨ ਪਾਏ ॥
maaeaa mohi bharam na paae |ಮಾಯೆ ಮತ್ತು ಸಂದೇಹದ ಮೋಹದಲ್ಲಿ, ಭಗವಂತನು ಕಂಡುಬರುವುದಿಲ್ಲ.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਲਗਾ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ॥
doojai bhaae lagaa dukh paae |ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಲಗತ್ತಿಸಿ, ಒಬ್ಬನು ನೋವಿನಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಾನೆ.
ਸੂਹਾ ਰੰਗੁ ਦਿਨ ਥੋੜੇ ਹੋਵੈ ਇਸੁ ਜਾਦੇ ਬਿਲਮ ਨ ਲਾਇਦਾ ॥੭॥
soohaa rang din thorre hovai is jaade bilam na laaeidaa |7|ಕಡುಗೆಂಪು ಬಣ್ಣವು ಕೆಲವೇ ದಿನಗಳವರೆಗೆ ಇರುತ್ತದೆ; ತುಂಬಾ ಬೇಗ, ಅದು ಮರೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ||7||
ਏਹੁ ਮਨੁ ਭੈ ਭਾਇ ਰੰਗਾਏ ॥
ehu man bhai bhaae rangaae |ಆದ್ದರಿಂದ ಈ ಮನಸ್ಸನ್ನು ದೇವರ ಭಯ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣ ಮಾಡಿ.
ਇਤੁ ਰੰਗਿ ਸਾਚੇ ਮਾਹਿ ਸਮਾਏ ॥
eit rang saache maeh samaae |ಈ ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣ ಹಚ್ಚಿ, ಒಬ್ಬನು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਕੋ ਇਹੁ ਰੰਗੁ ਪਾਏ ਗੁਰਮਤੀ ਰੰਗੁ ਚੜਾਇਦਾ ॥੮॥
poorai bhaag ko ihu rang paae guramatee rang charraaeidaa |8|ಪರಿಪೂರ್ಣ ವಿಧಿಯ ಮೂಲಕ, ಕೆಲವರು ಈ ಬಣ್ಣವನ್ನು ಪಡೆಯಬಹುದು. ಗುರುಗಳ ಬೋಧನೆಗಳ ಮೂಲಕ, ಈ ಬಣ್ಣವನ್ನು ಅನ್ವಯಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ||8||
ਮਨਮੁਖੁ ਬਹੁਤੁ ਕਰੇ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥
manamukh bahut kare abhimaan |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ತಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಬಹಳ ಹೆಮ್ಮೆಪಡುತ್ತಾರೆ.
ਦਰਗਹ ਕਬ ਹੀ ਨ ਪਾਵੈ ਮਾਨੁ ॥
daragah kab hee na paavai maan |ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ, ಅವರು ಎಂದಿಗೂ ಗೌರವಿಸಲ್ಪಡುವುದಿಲ್ಲ.
ਦੂਜੈ ਲਾਗੇ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੯॥
doojai laage janam gavaaeaa bin boojhe dukh paaeidaa |9|ದ್ವಂದ್ವತೆಗೆ ಲಗತ್ತಿಸಿ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು ವ್ಯರ್ಥ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ; ತಿಳುವಳಿಕೆಯಿಲ್ಲದೆ, ಅವರು ನೋವಿನಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ||9||
ਮੇਰੈ ਪ੍ਰਭਿ ਅੰਦਰਿ ਆਪੁ ਲੁਕਾਇਆ ॥
merai prabh andar aap lukaaeaa |ನನ್ನ ದೇವರು ತನ್ನನ್ನು ತನ್ನೊಳಗೆ ಆಳವಾಗಿ ಅಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਹਰਿ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਇਆ ॥
guraparasaadee har milai milaaeaa |ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಭಗವಂತನ ಸಂಗಮದಲ್ಲಿ ಐಕ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ.
ਸਚਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਚਾ ਵਾਪਾਰਾ ਨਾਮੁ ਅਮੋਲਕੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੦॥
sachaa prabh sachaa vaapaaraa naam amolak paaeidaa |10|ದೇವರು ನಿಜ, ಮತ್ತು ಸತ್ಯವೇ ಅವನ ವ್ಯಾಪಾರ, ಅದರ ಮೂಲಕ ಬೆಲೆಯಿಲ್ಲದ ನಾಮವನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ||10||
ਇਸੁ ਕਾਇਆ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈ ॥
eis kaaeaa kee keemat kinai na paaee |ಈ ದೇಹದ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಯಾರೂ ಕಂಡುಕೊಂಡಿಲ್ಲ.
ਮੇਰੈ ਠਾਕੁਰਿ ਇਹ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥
merai tthaakur ih banat banaaee |ನನ್ನ ಲಾರ್ಡ್ ಮತ್ತು ಮಾಸ್ಟರ್ ಅವರ ಕರಕುಶಲ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਕਾਇਆ ਸੋਧੈ ਆਪਹਿ ਆਪੁ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧੧॥
guramukh hovai su kaaeaa sodhai aapeh aap milaaeidaa |11|ಗುರುಮುಖನಾಗುವವನು ತನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ಶುದ್ಧೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಂತರ ಭಗವಂತ ಅವನನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಸಂಯೋಜಿಸುತ್ತಾನೆ. ||11||
ਕਾਇਆ ਵਿਚਿ ਤੋਟਾ ਕਾਇਆ ਵਿਚਿ ਲਾਹਾ ॥
kaaeaa vich tottaa kaaeaa vich laahaa |ದೇಹದೊಳಗೆ ಒಬ್ಬ ಸೋಲುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ದೇಹದೊಳಗೆ ಒಬ್ಬನು ಗೆಲ್ಲುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਖੋਜੇ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ॥
guramukh khoje veparavaahaa |ಗುರುಮುಖನು ಸ್ವಯಂ-ಪೋಷಕ ಭಗವಂತನನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਣਜਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਸਹਜੇ ਸਹਜਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧੨॥
guramukh vanaj sadaa sukh paae sahaje sahaj milaaeidaa |12|ಗುರುಮುಖ್ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ; ಅವನು ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ಸೆಲೆಸ್ಟಿಯಲ್ ಲಾರ್ಡ್ನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||12||
ਸਚਾ ਮਹਲੁ ਸਚੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥
sachaa mahal sache bhanddaaraa |ಭಗವಂತನ ಮಹಲು ನಿಜ, ಮತ್ತು ಅವನ ನಿಧಿ ನಿಜ.
ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਦੇਵਣਹਾਰਾ ॥
aape devai devanahaaraa |ಮಹಾನ್ ಕೊಡುವವನು ತಾನೇ ಕೊಡುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਲਾਹੇ ਸੁਖਦਾਤੇ ਮਨਿ ਮੇਲੇ ਕੀਮਤਿ ਪਾਇਦਾ ॥੧੩॥
guramukh saalaahe sukhadaate man mele keemat paaeidaa |13|ಗುರುಮುಖನು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕೊಡುವವನನ್ನು ಹೊಗಳುತ್ತಾನೆ; ಅವನ ಮನಸ್ಸು ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ಐಕ್ಯವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅವನು ತನ್ನ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||13||
ਕਾਇਆ ਵਿਚਿ ਵਸਤੁ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥
kaaeaa vich vasat keemat nahee paaee |ದೇಹದೊಳಗೆ ವಸ್ತುವಿದೆ; ಅದರ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಅಂದಾಜು ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥
guramukh aape de vaddiaaee |ಅವನೇ ಗುರುಮುಖನಿಗೆ ಅದ್ಭುತವಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ.
ਜਿਸ ਦਾ ਹਟੁ ਸੋਈ ਵਥੁ ਜਾਣੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਇ ਨ ਪਛੋਤਾਇਦਾ ॥੧੪॥
jis daa hatt soee vath jaanai guramukh dee na pachhotaaeidaa |14|ಅವನಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಈ ವಸ್ತು ತಿಳಿದಿದೆ, ಈ ಅಂಗಡಿ ಯಾರಿಗೆ ಸೇರಿದೆ; ಗುರುಮುಖನು ಅದರೊಂದಿಗೆ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ವಿಷಾದಿಸಲು ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ||14||
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਭ ਮਹਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥
har jeeo sabh meh rahiaa samaaee |ಪ್ರಿಯ ಭಗವಂತ ಎಲ್ಲವನ್ನು ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਪਾਇਆ ਜਾਈ ॥
guraparasaadee paaeaa jaaee |ಗುರು ಕೃಪೆಯಿಂದ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದಾನೆ.
ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ਆਪੇ ਸਬਦੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੫॥
aape mel milaae aape sabade sahaj samaaeidaa |15|ಅವನೇ ತನ್ನ ಒಕ್ಕೂಟದಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗುತ್ತಾನೆ; ಶಬ್ದದ ಪದದ ಮೂಲಕ, ಒಬ್ಬನು ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ಅವನೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||15||