ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 989


ਰਾਗੁ ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੧ ਚਉਪਦੇ ॥
raag maaroo mahalaa 1 ghar 1 chaupade |

ರಾಗ್ ಮಾರೂ, ಫಸ್ಟ್ ಮೆಹ್ಲ್, ಫಸ್ಟ್ ಹೌಸ್, ಚೌ-ಪಧಯ್:

ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar sat naam karataa purakh nirbhau niravair akaal moorat ajoonee saibhan guraprasaad |

ಒಬ್ಬ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ದೇವರು. ಸತ್ಯವೇ ಹೆಸರು. ಕ್ರಿಯೇಟಿವ್ ಬೀಯಿಂಗ್ ಪರ್ಸನಿಫೈಡ್. ಭಯವಿಲ್ಲ. ದ್ವೇಷವಿಲ್ಲ. ದಿ ಅಂಡಿಯಿಂಗ್ ಚಿತ್ರ. ಬಿಯಾಂಡ್ ಬರ್ತ್. ಸ್ವಯಂ ಅಸ್ತಿತ್ವ. ಗುರು ಕೃಪೆಯಿಂದ:

ਸਲੋਕੁ ॥
salok |

ಸಲೋಕ್:

ਸਾਜਨ ਤੇਰੇ ਚਰਨ ਕੀ ਹੋਇ ਰਹਾ ਸਦ ਧੂਰਿ ॥
saajan tere charan kee hoe rahaa sad dhoor |

ಓ ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತನೇ, ನಾನು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ನಿನ್ನ ಪಾದದ ಧೂಳಿಯಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತೇನೆ.

ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਤੁਹਾਰੀਆ ਪੇਖਉ ਸਦਾ ਹਜੂਰਿ ॥੧॥
naanak saran tuhaareea pekhau sadaa hajoor |1|

ನಾನಕ್ ನಿಮ್ಮ ರಕ್ಷಣೆಯನ್ನು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನೀವು ಇಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಈಗ ಯಾವಾಗಲೂ ಇರುವುದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾರೆ. ||1||

ਸਬਦ ॥
sabad |

ಶಾಬಾದ್:

ਪਿਛਹੁ ਰਾਤੀ ਸਦੜਾ ਨਾਮੁ ਖਸਮ ਕਾ ਲੇਹਿ ॥
pichhahu raatee sadarraa naam khasam kaa lehi |

ರಾತ್ರಿಯ ಕೊನೆಯ ಗಂಟೆಗಳಲ್ಲಿ ಕರೆ ಸ್ವೀಕರಿಸುವವರು ತಮ್ಮ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಗುರುವಿನ ನಾಮವನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਖੇਮੇ ਛਤ੍ਰ ਸਰਾਇਚੇ ਦਿਸਨਿ ਰਥ ਪੀੜੇ ॥
kheme chhatr saraaeiche disan rath peerre |

ಅವರಿಗಾಗಿ ಡೇರೆಗಳು, ಮೇಲಾವರಣಗಳು, ಮಂಟಪಗಳು ಮತ್ತು ಗಾಡಿಗಳನ್ನು ಸಿದ್ಧಪಡಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸಿದ್ಧಪಡಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ਜਿਨੀ ਤੇਰਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਤਿਨ ਕਉ ਸਦਿ ਮਿਲੇ ॥੧॥
jinee teraa naam dhiaaeaa tin kau sad mile |1|

ಕರ್ತನೇ, ನಿನ್ನ ಹೆಸರನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವವರಿಗೆ ನೀವು ಕರೆಯನ್ನು ಕಳುಹಿಸುತ್ತೀರಿ. ||1||

ਬਾਬਾ ਮੈ ਕਰਮਹੀਣ ਕੂੜਿਆਰ ॥
baabaa mai karamaheen koorriaar |

ತಂದೆಯೇ, ನಾನು ದುರದೃಷ್ಟವಂತ, ಮೋಸಗಾರ.

ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਇਆ ਤੇਰਾ ਅੰਧਾ ਭਰਮਿ ਭੂਲਾ ਮਨੁ ਮੇਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
naam na paaeaa teraa andhaa bharam bhoolaa man meraa |1| rahaau |

ನಾನು ನಿನ್ನ ಹೆಸರನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲಿಲ್ಲ; ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಕುರುಡಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅನುಮಾನದಿಂದ ಭ್ರಮೆಗೊಂಡಿದೆ. ||1||ವಿರಾಮ||

ਸਾਦ ਕੀਤੇ ਦੁਖ ਪਰਫੁੜੇ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖੇ ਮਾਇ ॥
saad keete dukh parafurre poorab likhe maae |

ನಾನು ರುಚಿಗಳನ್ನು ಆನಂದಿಸಿದೆ, ಮತ್ತು ಈಗ ನನ್ನ ನೋವುಗಳು ಫಲಪ್ರದವಾಗಿವೆ; ಇದು ನನ್ನ ಪೂರ್ವನಿಯೋಜಿತ ವಿಧಿಯಾಗಿದೆ, ಓ ನನ್ನ ತಾಯಿ.

ਸੁਖ ਥੋੜੇ ਦੁਖ ਅਗਲੇ ਦੂਖੇ ਦੂਖਿ ਵਿਹਾਇ ॥੨॥
sukh thorre dukh agale dookhe dookh vihaae |2|

ಈಗ ನನ್ನ ಸಂತೋಷಗಳು ಕಡಿಮೆ, ಮತ್ತು ನನ್ನ ನೋವುಗಳು ಅನೇಕ. ಸಂಪೂರ್ಣ ಸಂಕಟದಲ್ಲಿ, ನಾನು ನನ್ನ ಜೀವನವನ್ನು ಹಾದುಹೋಗುತ್ತೇನೆ. ||2||

ਵਿਛੁੜਿਆ ਕਾ ਕਿਆ ਵੀਛੁੜੈ ਮਿਲਿਆ ਕਾ ਕਿਆ ਮੇਲੁ ॥
vichhurriaa kaa kiaa veechhurrai miliaa kaa kiaa mel |

ಯಾವ ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆಯು ಭಗವಂತನಿಂದ ಬೇರ್ಪಡುವುದಕ್ಕಿಂತ ಕೆಟ್ಟದ್ದಾಗಿರಬಹುದು? ಅವನೊಂದಿಗೆ ಐಕ್ಯವಾಗಿರುವವರಿಗೆ, ಬೇರೆ ಯಾವ ಒಕ್ಕೂಟವು ಇರಲು ಸಾಧ್ಯ?

ਸਾਹਿਬੁ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਨਿ ਕਰਿ ਦੇਖਿਆ ਖੇਲੁ ॥੩॥
saahib so saalaaheeai jin kar dekhiaa khel |3|

ಈ ನಾಟಕವನ್ನು ರಚಿಸಿದ ನಂತರ ಅದನ್ನು ನೋಡಿದ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಗುರುವನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಿ. ||3||

ਸੰਜੋਗੀ ਮੇਲਾਵੜਾ ਇਨਿ ਤਨਿ ਕੀਤੇ ਭੋਗ ॥
sanjogee melaavarraa in tan keete bhog |

ಒಳ್ಳೆಯ ಹಣೆಬರಹದಿಂದ, ಈ ಒಕ್ಕೂಟವು ಬರುತ್ತದೆ; ಈ ದೇಹವು ತನ್ನ ಆನಂದವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತದೆ.

ਵਿਜੋਗੀ ਮਿਲਿ ਵਿਛੁੜੇ ਨਾਨਕ ਭੀ ਸੰਜੋਗ ॥੪॥੧॥
vijogee mil vichhurre naanak bhee sanjog |4|1|

ತಮ್ಮ ಹಣೆಬರಹವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡವರು ಈ ಒಕ್ಕೂಟದಿಂದ ಬೇರ್ಪಡುತ್ತಾರೆ. ಓ ನಾನಕ್, ಅವರು ಇನ್ನೂ ಒಮ್ಮೆ ಒಂದಾಗಬಹುದು! ||4||1||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
maaroo mahalaa 1 |

ಮಾರೂ, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:

ਮਿਲਿ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਪਿੰਡੁ ਕਮਾਇਆ ॥
mil maat pitaa pindd kamaaeaa |

ತಾಯಿ ಮತ್ತು ತಂದೆಯ ಒಕ್ಕೂಟವು ದೇಹವನ್ನು ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ತರುತ್ತದೆ.

ਤਿਨਿ ਕਰਤੈ ਲੇਖੁ ਲਿਖਾਇਆ ॥
tin karatai lekh likhaaeaa |

ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನು ಅದರ ಅದೃಷ್ಟದ ಶಾಸನವನ್ನು ಅದರ ಮೇಲೆ ಕೆತ್ತುತ್ತಾನೆ.

ਲਿਖੁ ਦਾਤਿ ਜੋਤਿ ਵਡਿਆਈ ॥
likh daat jot vaddiaaee |

ಈ ಶಾಸನದ ಪ್ರಕಾರ, ಉಡುಗೊರೆಗಳು, ಬೆಳಕು ಮತ್ತು ಅದ್ಭುತವಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ਮਿਲਿ ਮਾਇਆ ਸੁਰਤਿ ਗਵਾਈ ॥੧॥
mil maaeaa surat gavaaee |1|

ಮಾಯೆಯೊಂದಿಗೆ ಸೇರುವುದರಿಂದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪ್ರಜ್ಞೆಯು ಕಳೆದುಹೋಗುತ್ತದೆ. ||1||

ਮੂਰਖ ਮਨ ਕਾਹੇ ਕਰਸਹਿ ਮਾਣਾ ॥
moorakh man kaahe karaseh maanaa |

ಓ ಮೂರ್ಖ ಮನಸು, ನಿನಗೇಕೆ ಗರ್ವ?

ਉਠਿ ਚਲਣਾ ਖਸਮੈ ਭਾਣਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
autth chalanaa khasamai bhaanaa |1| rahaau |

ನಿಮ್ಮ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಯಜಮಾನನಿಗೆ ಇಷ್ಟವಾದಾಗ ನೀವು ಎದ್ದು ಹೊರಡಬೇಕು. ||1||ವಿರಾಮ||

ਤਜਿ ਸਾਦ ਸਹਜ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
taj saad sahaj sukh hoee |

ಪ್ರಪಂಚದ ಅಭಿರುಚಿಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ ಮತ್ತು ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಿ.

ਘਰ ਛਡਣੇ ਰਹੈ ਨ ਕੋਈ ॥
ghar chhaddane rahai na koee |

ಎಲ್ಲರೂ ತಮ್ಮ ಪ್ರಾಪಂಚಿಕ ಮನೆಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಬೇಕು; ಯಾರೂ ಇಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಉಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ.

ਕਿਛੁ ਖਾਜੈ ਕਿਛੁ ਧਰਿ ਜਾਈਐ ॥
kichh khaajai kichh dhar jaaeeai |

ಸ್ವಲ್ಪ ತಿಂದು ಉಳಿದದ್ದನ್ನು ಉಳಿಸಿ,

ਜੇ ਬਾਹੁੜਿ ਦੁਨੀਆ ਆਈਐ ॥੨॥
je baahurr duneea aaeeai |2|

ನೀವು ಮತ್ತೆ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಮರಳಲು ಉದ್ದೇಶಿಸಿದ್ದರೆ. ||2||

ਸਜੁ ਕਾਇਆ ਪਟੁ ਹਢਾਏ ॥
saj kaaeaa patt hadtaae |

ಅವನು ತನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ರೇಷ್ಮೆ ನಿಲುವಂಗಿಯನ್ನು ಧರಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਫੁਰਮਾਇਸਿ ਬਹੁਤੁ ਚਲਾਏ ॥
furamaaeis bahut chalaae |

ಅವನು ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಆಜ್ಞೆಗಳನ್ನು ಹೊರಡಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਕਰਿ ਸੇਜ ਸੁਖਾਲੀ ਸੋਵੈ ॥
kar sej sukhaalee sovai |

ತನ್ನ ಆರಾಮದಾಯಕವಾದ ಹಾಸಿಗೆಯನ್ನು ಸಿದ್ಧಪಡಿಸಿ, ಅವನು ನಿದ್ರಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਹਥੀ ਪਉਦੀ ਕਾਹੇ ਰੋਵੈ ॥੩॥
hathee paudee kaahe rovai |3|

ಅವನು ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕನ ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದಾಗ, ಕೂಗಿದರೆ ಏನು ಪ್ರಯೋಜನ? ||3||

ਘਰ ਘੁੰਮਣਵਾਣੀ ਭਾਈ ॥
ghar ghunmanavaanee bhaaee |

ಮನೆಯ ವ್ಯವಹಾರಗಳು ಸಿಕ್ಕುಗಳ ಸುಳಿಗಳಾಗಿವೆ, ಓ ವಿಧಿಯ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೇ.


ಸೂಚಿ (1 - 1430)
ಜಾಪು ಪುಟ: 1 - 8
ಸು ದರ್ ಪುಟ: 8 - 10
ಸು ಪುರುಷ ಪುಟ: 10 - 12
ಸೋಹಿಲ್ಲಾ ಪುಟ: 12 - 13
ಸಿರಿ ರಾಗ ಪುಟ: 14 - 93
ರಾಗ್ ಮಾಜ್ ಪುಟ: 94 - 150
ರಾಗ್ ಗೌರಿ ಪುಟ: 151 - 346
ರಾಗ್ ಆಸಾ ಪುಟ: 347 - 488
ರಾಗ್ ಗುಜರಿ ಪುಟ: 489 - 526
ರಾಗ್ ದಿವ್ ಗಂಧಾರಿ ಪುಟ: 527 - 536
ರಾಗ್ ಬಿಹಾಗ್ರಾ ಪುಟ: 537 - 556
ರಾಗ್ ವಧನ್ಸ್ ಪುಟ: 557 - 594
ರಾಗ್ ಸೋರಥ್ ಪುಟ: 595 - 659
ರಾಗ್ ಧನಾಸ್ರೀ ಪುಟ: 660 - 695
ರಾಗ್ ಜೈತ್ಸ್‌ರಿ ಪುಟ: 696 - 710
ರಾಗ್ ಟೋಡಿ ಪುಟ: 711 - 718
ರಾಗ್ ಬೈರಾರಿ ಪುಟ: 719 - 720
ರಾಗ್ ತಿಲಂಗ್ ಪುಟ: 721 - 727
ರಾಗ್ ಸೂಹೀ ಪುಟ: 728 - 794
ರಾಗ್ ಬಿಲಾವಲ್ ಪುಟ: 795 - 858
ರಾಗ್ ಗೋಂಡು ಪುಟ: 859 - 875
ರಾಗ್ ರಾಮ್ಕಲಿ ಪುಟ: 876 - 974
ರಾಗ್ ನತ್ ನಾರಾಯಣ ಪುಟ: 975 - 983
ರಾಗ್ ಮಾಲೀ ಗೌರಾ ಪುಟ: 984 - 988
ರಾಗ್ ಮಾರೂ ಪುಟ: 989 - 1106
ರಾಗ್ ಟುಖಾರಿ ಪುಟ: 1107 - 1117
ರಾಗ್ ಕಯ್ದಾರಾ ಪುಟ: 1118 - 1124
ರಾಗ್ ಭೈರಾವೋ ಪುಟ: 1125 - 1167
ರಾಗ್ ಬಸಂತ ಪುಟ: 1168 - 1196
ರಾಗ್ ಸಾರಂಗ್ ಪುಟ: 1197 - 1253
ರಾಗ್ ಮಲಾರ್ ಪುಟ: 1254 - 1293
ರಾಗ್ ಕಾನ್‌ಡ್ರಾ ಪುಟ: 1294 - 1318
ರಾಗ್ ಕಲ್ಯಾಣ ಪುಟ: 1319 - 1326
ರಾಗ್ ಪ್ರಸಭಾತೀ ಪುಟ: 1327 - 1351
ರಾಗ್ ಜೈಜಾವಂತಿ ಪುಟ: 1352 - 1359
ಸಲೋಕ್ ಸೇಹಶ್ಕೃತೀ ಪುಟ: 1353 - 1360
ಗಾಥಾ ಪೆಂಡುಮೆಂಥ್ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1360 - 1361
ಫುನ್‌ಹೇ ಪೆಂಡುಮೆಂಥ್ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1361 - 1363
ಚೌಬೋಲಾಸ್ ಪೆಂಡುಮೆಂಥ್ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1363 - 1364
ಸಲೋಕ್ ಕಬೀರ್ ಜೀ ಪುಟ: 1364 - 1377
ಸಲೋಕ್ ಫರೀದ್ ಜೀ ಪುಟ: 1377 - 1385
ಸ್ವಯ್ಯಾಯ ಶ್ರೀ ಮುಖಬಕ್ ಮಹಲ್ 5 ಪುಟ: 1385 - 1389
ಸ್ವಯ್ಯಾಯ ಮೊದಲ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1389 - 1390
ಸ್ವಯ್ಯಾಯ ದ್ವಿತೀಯ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1391 - 1392
ಸ್ವಯ್ಯಾಯ ತೃತೀಯ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1392 - 1396
ಸ್ವಯ್ಯಾಯ ಚತುರ್ಥ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1396 - 1406
ಸ್ವಯ್ಯಾಯ ಪಂಜಮ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1406 - 1409
ಸಲೋಕ್ ವಾರನ್ ಥಯ್ ವಧೀಕ ಪುಟ: 1410 - 1426
ಸಲೋಕ್ ನವಮ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1426 - 1429
ಮುಂಡಾವಣೀ ಪೆಂಡುಮೆಂಥ್ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1429 - 1429
ರಾಗ್ಮಾಲಾ ಪುಟ: 1430 - 1430