ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 559
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਗੁਬਾਰੁ ਹੈ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਗਿਆਨੁ ਨ ਹੋਈ ॥
maaeaa mohu gubaar hai gur bin giaan na hoee |ಮಾಯೆಗೆ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಂಧವ್ಯ ಕತ್ತಲೆ; ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ ಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲ.
ਸਬਦਿ ਲਗੇ ਤਿਨ ਬੁਝਿਆ ਦੂਜੈ ਪਰਜ ਵਿਗੋਈ ॥੧॥
sabad lage tin bujhiaa doojai paraj vigoee |1|ಶಬಾದ್ ಪದಕ್ಕೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿರುವವರು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ; ದ್ವಂದ್ವತೆ ಜನರನ್ನು ಹಾಳು ಮಾಡಿದೆ. ||1||
ਮਨ ਮੇਰੇ ਗੁਰਮਤਿ ਕਰਣੀ ਸਾਰੁ ॥
man mere guramat karanee saar |ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ಗುರುವಿನ ಸೂಚನೆಯ ಮೇರೆಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡು.
ਸਦਾ ਸਦਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਰਵਹਿ ਤਾ ਪਾਵਹਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sadaa sadaa har prabh raveh taa paaveh mokh duaar |1| rahaau |ಕರ್ತನಾದ ದೇವರ ಮೇಲೆ ಎಂದೆಂದಿಗೂ ನೆಲೆಸಿರಿ, ಮತ್ತು ನೀವು ಮೋಕ್ಷದ ದ್ವಾರವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವಿರಿ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਗੁਣਾ ਕਾ ਨਿਧਾਨੁ ਏਕੁ ਹੈ ਆਪੇ ਦੇਇ ਤਾ ਕੋ ਪਾਏ ॥
gunaa kaa nidhaan ek hai aape dee taa ko paae |ಭಗವಂತನೊಬ್ಬನೇ ಪುಣ್ಯದ ನಿಧಿ; ಅವನೇ ಕೊಡುತ್ತಾನೆ, ನಂತರ ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸਭ ਵਿਛੁੜੀ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ॥੨॥
bin naavai sabh vichhurree gur kai sabad milaae |2|ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ಎಲ್ಲರೂ ಭಗವಂತನಿಂದ ಬೇರ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ; ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಒಬ್ಬರು ಭಗವಂತನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ. ||2||
ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰਦੇ ਘਟਿ ਗਏ ਤਿਨਾ ਹਥਿ ਕਿਹੁ ਨ ਆਇਆ ॥
meree meree karade ghatt ge tinaa hath kihu na aaeaa |ಅಹಂಕಾರದಲ್ಲಿ ವರ್ತಿಸಿ, ಅವರು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು ಅವರ ಕೈಗೆ ಏನೂ ಬರುವುದಿಲ್ಲ.
ਸਤਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਸਚਿ ਮਿਲੇ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥੩॥
satagur miliaai sach mile sach naam samaaeaa |3|ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಿ, ಅವರು ಸತ್ಯವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ||3||
ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਏਹੁ ਸਰੀਰੁ ਹੈ ਅੰਤਰਿ ਜੋਤਿ ਜਗਾਏ ॥
aasaa manasaa ehu sareer hai antar jot jagaae |ಭರವಸೆ ಮತ್ತು ಬಯಕೆಯು ಈ ದೇಹದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದೆ, ಆದರೆ ಭಗವಂತನ ಬೆಳಕು ಒಳಗೂ ಹೊಳೆಯುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕ ਮਨਮੁਖਿ ਬੰਧੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੁਕਤਿ ਕਰਾਏ ॥੪॥੩॥
naanak manamukh bandh hai guramukh mukat karaae |4|3|ಓ ನಾನಕ್, ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಬಂಧನದಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುತ್ತಾರೆ; ಗುರುಮುಖರು ವಿಮೋಚನೆಗೊಂಡರು. ||4||3||
ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
vaddahans mahalaa 3 |ವಡಾಹನ್ಸ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸੋਹਾਗਣੀ ਸਦਾ ਮੁਖੁ ਉਜਲਾ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
sohaaganee sadaa mukh ujalaa gur kai sahaj subhaae |ಸಂತೋಷದ ಆತ್ಮ-ವಧುಗಳ ಮುಖಗಳು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾಗಿರುತ್ತವೆ; ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕ ಅವರು ಶಾಂತಿಯಿಂದ ಕೂಡಿರುತ್ತಾರೆ.
ਸਦਾ ਪਿਰੁ ਰਾਵਹਿ ਆਪਣਾ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥੧॥
sadaa pir raaveh aapanaa vichahu aap gavaae |1|ಅವರು ತಮ್ಮ ಪತಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಆನಂದಿಸುತ್ತಾರೆ, ತಮ್ಮ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಒಳಗಿನಿಂದ ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ||1||
ਮੇਰੇ ਮਨ ਤੂ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥
mere man too har har naam dhiaae |ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿ, ಹರ್, ಹರ್.
ਸਤਗੁਰਿ ਮੋ ਕਉ ਹਰਿ ਦੀਆ ਬੁਝਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
satagur mo kau har deea bujhaae |1| rahaau |ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ಭಗವಂತನನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ನನಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು. ||1||ವಿರಾಮ||
ਦੋਹਾਗਣੀ ਖਰੀਆ ਬਿਲਲਾਦੀਆ ਤਿਨਾ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਇ ॥
dohaaganee khareea bilalaadeea tinaa mahal na paae |ಪರಿತ್ಯಕ್ತ ವಧುಗಳು ತಮ್ಮ ಸಂಕಟದಲ್ಲಿ ಕೂಗುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಭಗವಂತನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯ ಭವನವನ್ನು ಪಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਕਰੂਪੀ ਦੂਖੁ ਪਾਵਹਿ ਆਗੈ ਜਾਇ ॥੨॥
doojai bhaae karoopee dookh paaveh aagai jaae |2|ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ಅವರು ತುಂಬಾ ಕೊಳಕು ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಮೀರಿದ ಪ್ರಪಂಚಕ್ಕೆ ಹೋಗುವಾಗ ಅವರು ನೋವಿನಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ||2||
ਗੁਣਵੰਤੀ ਨਿਤ ਗੁਣ ਰਵੈ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਵਸਾਇ ॥
gunavantee nit gun ravai hiradai naam vasaae |ಸದ್ಗುಣಶೀಲ ಆತ್ಮ-ವಧು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಭಗವಂತನ ಅದ್ಭುತವಾದ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತಾರೆ; ಅವಳು ನಾಮ, ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ತನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾಳೆ.
ਅਉਗਣਵੰਤੀ ਕਾਮਣੀ ਦੁਖੁ ਲਾਗੈ ਬਿਲਲਾਇ ॥੩॥
aauganavantee kaamanee dukh laagai bilalaae |3|ಸದ್ಗುಣವಿಲ್ಲದ ಮಹಿಳೆ ನರಳುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ನೋವಿನಿಂದ ಕೂಗುತ್ತಾಳೆ. ||3||
ਸਭਨਾ ਕਾ ਭਤਾਰੁ ਏਕੁ ਹੈ ਸੁਆਮੀ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥
sabhanaa kaa bhataar ek hai suaamee kahanaa kichhoo na jaae |ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಯಜಮಾನನು ಎಲ್ಲರ ಪತಿ ಭಗವಂತ; ಅವರ ಪ್ರಶಂಸೆಗಳನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਵੇਕ ਕੀਤਿਅਨੁ ਨਾਮੇ ਲਇਅਨੁ ਲਾਇ ॥੪॥੪॥
naanak aape vek keetian naame leian laae |4|4|ಓ ನಾನಕ್, ಅವನು ಕೆಲವರನ್ನು ತನ್ನಿಂದ ಬೇರ್ಪಡಿಸಿದ್ದಾನೆ, ಇನ್ನು ಕೆಲವು ಅವನ ಹೆಸರಿಗೆ. ||4||4||
ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
vaddahans mahalaa 3 |ವಡಾಹನ್ಸ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਸਦ ਮੀਠਾ ਲਾਗਾ ਗੁਰਸਬਦੀ ਸਾਦੁ ਆਇਆ ॥
amrit naam sad meetthaa laagaa gurasabadee saad aaeaa |ನಾಮದ ಅಮೃತ ಅಮೃತವು ನನಗೆ ಯಾವಾಗಲೂ ಮಧುರವಾಗಿದೆ; ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ನಾನು ಅದನ್ನು ರುಚಿ ನೋಡುತ್ತೇನೆ.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਹਜਿ ਸਮਾਣੀ ਹਰਿ ਜੀਉ ਮਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥੧॥
sachee baanee sahaj samaanee har jeeo man vasaaeaa |1|ಗುರುವಿನ ಬಾನಿಯ ನಿಜವಾದ ಪದದ ಮೂಲಕ, ನಾನು ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸಮತೋಲನದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಂಡಿದ್ದೇನೆ; ಆತ್ಮೀಯ ಭಗವಂತ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ. ||1||
ਹਰਿ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਸਤਗੁਰੂ ਮਿਲਾਇਆ ॥
har kar kirapaa sataguroo milaaeaa |ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ಕರುಣೆಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಾ ನನಗೆ ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುವಂತೆ ಮಾಡಿದನು.
ਪੂਰੈ ਸਤਗੁਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
poorai satagur har naam dhiaaeaa |1| rahaau |ಪರಿಪೂರ್ಣ ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕ, ನಾನು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತೇನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਬ੍ਰਹਮੈ ਬੇਦ ਬਾਣੀ ਪਰਗਾਸੀ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਸਾਰਾ ॥
brahamai bed baanee paragaasee maaeaa moh pasaaraa |ಬ್ರಹ್ಮನ ಮೂಲಕ, ವೇದಗಳ ಸ್ತೋತ್ರಗಳು ಬಹಿರಂಗಗೊಂಡವು, ಆದರೆ ಮಾಯೆಯ ಪ್ರೀತಿ ಹರಡಿತು.
ਮਹਾਦੇਉ ਗਿਆਨੀ ਵਰਤੈ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਤਾਮਸੁ ਬਹੁਤੁ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥੨॥
mahaadeo giaanee varatai ghar aapanai taamas bahut ahankaaraa |2|ಬುದ್ಧಿವಂತನಾದ ಶಿವನು ತನ್ನಲ್ಲಿಯೇ ಲೀನನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ, ಆದರೆ ಅವನು ಗಾಢವಾದ ಭಾವೋದ್ರೇಕಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಅತಿಯಾದ ಅಹಂಕಾರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದಾನೆ. ||2||
ਕਿਸਨੁ ਸਦਾ ਅਵਤਾਰੀ ਰੂਧਾ ਕਿਤੁ ਲਗਿ ਤਰੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥
kisan sadaa avataaree roodhaa kit lag tarai sansaaraa |ವಿಷ್ಣು ಯಾವಾಗಲೂ ತನ್ನ ಪುನರ್ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ನಿರತನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ - ಯಾರು ಜಗತ್ತನ್ನು ಉಳಿಸುತ್ತಾರೆ?
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨਿ ਰਤੇ ਜੁਗ ਅੰਤਰਿ ਚੂਕੈ ਮੋਹ ਗੁਬਾਰਾ ॥੩॥
guramukh giaan rate jug antar chookai moh gubaaraa |3|ಗುರುಮುಖರು ಈ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯಿಂದ ತುಂಬಿದ್ದಾರೆ; ಅವರು ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಂಧವ್ಯದ ಕತ್ತಲೆಯನ್ನು ಹೋಗಲಾಡಿಸುತ್ತಾರೆ. ||3||
ਸਤਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਨਿਸਤਾਰਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਰੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥
satagur sevaa te nisataaraa guramukh tarai sansaaraa |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ; ಗುರುಮುಖನು ವಿಶ್ವ ಸಾಗರವನ್ನು ದಾಟುತ್ತಾನೆ.
ਸਾਚੈ ਨਾਇ ਰਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਪਾਇਨਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰਾ ॥੪॥
saachai naae rate bairaagee paaein mokh duaaraa |4|ಬೇರ್ಪಟ್ಟ ಪರಿತ್ಯಾಗಗಳು ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿನೊಂದಿಗೆ ತುಂಬಿವೆ; ಅವರು ಮೋಕ್ಷದ ದ್ವಾರವನ್ನು ತಲುಪುತ್ತಾರೆ. ||4||
ਏਕੋ ਸਚੁ ਵਰਤੈ ਸਭ ਅੰਤਰਿ ਸਭਨਾ ਕਰੇ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਾ ॥
eko sach varatai sabh antar sabhanaa kare pratipaalaa |ಒಬ್ಬನೇ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಎಲ್ಲೆಡೆ ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ; ಅವನು ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਇਕਸੁ ਬਿਨੁ ਮੈ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣਾ ਸਭਨਾ ਦੀਵਾਨੁ ਦਇਆਲਾ ॥੫॥੫॥
naanak ikas bin mai avar na jaanaa sabhanaa deevaan deaalaa |5|5|ಓ ನಾನಕ್, ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತನಿಲ್ಲದೆ, ನನಗೆ ಬೇರೆ ಯಾರನ್ನೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ; ಅವರು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಕರುಣಾಮಯಿ ಗುರು. ||5||5||
ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
vaddahans mahalaa 3 |ವಡಾಹನ್ಸ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਤਤੁ ਗਿਆਨੁ ॥
guramukh sach sanjam tat giaan |ಗುರುಮುಖ್ ನಿಜವಾದ ಸ್ವಯಂ-ಶಿಸ್ತನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯ ಸಾರವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚੇ ਲਗੈ ਧਿਆਨੁ ॥੧॥
guramukh saache lagai dhiaan |1|ಗುರುಮುಖನು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾನೆ. ||1||