ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 1063

ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਸਹਜ ਅਨੰਦਾ ॥

satigur seviaai sahaj anandaa |

ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತ ಆನಂದ ಸಿಗುತ್ತದೆ.

ਹਿਰਦੈ ਆਇ ਵੁਠਾ ਗੋਵਿੰਦਾ ॥

hiradai aae vutthaa govindaa |

ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಪ್ರಭು ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಲು ಬರುತ್ತಾನೆ.

ਸਹਜੇ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਆਪੇ ਭਗਤਿ ਕਰਾਇਦਾ ॥੪॥

sahaje bhagat kare din raatee aape bhagat karaaeidaa |4|

ಅವರು ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ಭಕ್ತಿಯ ಆರಾಧನೆಯನ್ನು ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ; ದೇವರೇ ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕವಾದ ಆರಾಧನೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ||4||

ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਵਿਛੁੜੇ ਤਿਨੀ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥

satigur te vichhurre tinee dukh paaeaa |

ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನಿಂದ ಬೇರ್ಪಟ್ಟವರು ದುಃಖದಲ್ಲಿ ನರಳುತ್ತಾರೆ.

ਅਨਦਿਨੁ ਮਾਰੀਅਹਿ ਦੁਖੁ ਸਬਾਇਆ ॥

anadin maareeeh dukh sabaaeaa |

ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅವರು ಶಿಕ್ಷೆಗೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಸಂಪೂರ್ಣ ಸಂಕಟವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਮਥੇ ਕਾਲੇ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਵਹਿ ਦੁਖ ਹੀ ਵਿਚਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੫॥

mathe kaale mahal na paaveh dukh hee vich dukh paaeidaa |5|

ಅವರ ಮುಖಗಳು ಕಪ್ಪಾಗಿವೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಭಗವಂತನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯ ಮಹಲು ಪಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ಅವರು ದುಃಖ ಮತ್ತು ಸಂಕಟದಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ||5||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ॥

satigur seveh se vaddabhaagee |

ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವವರು ಬಹಳ ಅದೃಷ್ಟವಂತರು.

ਸਹਜ ਭਾਇ ਸਚੀ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥

sahaj bhaae sachee liv laagee |

ಅವರು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਸਦ ਹੀ ਸਚੈ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੬॥

sacho sach kamaaveh sad hee sachai mel milaaeidaa |6|

ಅವರು ಸತ್ಯವನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ, ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಸತ್ಯ; ಅವರು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ಒಕ್ಕೂಟದಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದ್ದಾರೆ. ||6||

ਜਿਸ ਨੋ ਸਚਾ ਦੇਇ ਸੁ ਪਾਏ ॥

jis no sachaa dee su paae |

ಅವನು ಮಾತ್ರ ಸತ್ಯವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ, ಯಾರಿಗೆ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಅದನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ.

ਅੰਤਰਿ ਸਾਚੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਏ ॥

antar saach bharam chukaae |

ಅವನ ಅಂತರಂಗವು ಸತ್ಯದಿಂದ ತುಂಬಿದೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಸಂದೇಹವು ದೂರವಾಗುತ್ತದೆ.

ਸਚੁ ਸਚੈ ਕਾ ਆਪੇ ਦਾਤਾ ਜਿਸੁ ਦੇਵੈ ਸੋ ਸਚੁ ਪਾਇਦਾ ॥੭॥

sach sachai kaa aape daataa jis devai so sach paaeidaa |7|

ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನೇ ಸತ್ಯವನ್ನು ಕೊಡುವವನು; ಅವನು ಮಾತ್ರ ಸತ್ಯವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ, ಅವನು ಅದನ್ನು ಯಾರಿಗೆ ಕೊಡುತ್ತಾನೆ. ||7||

ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਸਭਨਾ ਕਾ ਸੋਈ ॥

aape karataa sabhanaa kaa soee |

ಅವನೇ ಎಲ್ಲರ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ.

ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥

jis no aap bujhaae boojhai koee |

ಅವನು ಸೂಚಿಸುವವನು ಮಾತ್ರ ಅವನನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੮॥

aape bakhase de vaddiaaee aape mel milaaeidaa |8|

ಅವನು ಸ್ವತಃ ಕ್ಷಮಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅದ್ಭುತವಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ಸ್ವತಃ ತನ್ನ ಒಕ್ಕೂಟದಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗುತ್ತಾನೆ. ||8||

ਹਉਮੈ ਕਰਦਿਆ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥

haumai karadiaa janam gavaaeaa |

ಅಹಂಕಾರದಿಂದ ವರ್ತಿಸಿ ಪ್ರಾಣ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ਆਗੈ ਮੋਹੁ ਨ ਚੂਕੈ ਮਾਇਆ ॥

aagai mohu na chookai maaeaa |

ಇಹಲೋಕದಲ್ಲಿಯೂ ಸಹ, ಮಾಯೆಯೊಂದಿಗಿನ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಂಧವ್ಯವು ಅವನನ್ನು ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ.

ਅਗੈ ਜਮਕਾਲੁ ਲੇਖਾ ਲੇਵੈ ਜਿਉ ਤਿਲ ਘਾਣੀ ਪੀੜਾਇਦਾ ॥੯॥

agai jamakaal lekhaa levai jiau til ghaanee peerraaeidaa |9|

ಮುಂದಿನ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ, ಮರಣದ ದೂತನು ಅವನನ್ನು ಲೆಕ್ಕಕ್ಕೆ ಕರೆಯುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಎಣ್ಣೆಯ ಪ್ರೆಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಎಳ್ಳಿನ ಬೀಜಗಳಂತೆ ಅವನನ್ನು ಪುಡಿಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ||9||

ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਹੋਈ ॥

poorai bhaag gur sevaa hoee |

ಪರಿಪೂರ್ಣ ವಿಧಿಯ ಮೂಲಕ, ಒಬ್ಬನು ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.

ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਸੇਵੇ ਕੋਈ ॥

nadar kare taa seve koee |

ದೇವರು ತನ್ನ ಅನುಗ್ರಹವನ್ನು ನೀಡಿದರೆ, ಒಬ್ಬನು ಸೇವೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.

ਜਮਕਾਲੁ ਤਿਸੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ਮਹਲਿ ਸਚੈ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੦॥

jamakaal tis nerr na aavai mahal sachai sukh paaeidaa |10|

ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕನು ಅವನನ್ನು ಸಮೀಪಿಸಲು ಸಹ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯ ಭವನದಲ್ಲಿ ಅವನು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||10||

ਤਿਨ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਏ ॥

tin sukh paaeaa jo tudh bhaae |

ಅವರು ಮಾತ್ರ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ಅವರು ನಿಮ್ಮ ಇಚ್ಛೆಗೆ ಮೆಚ್ಚುತ್ತಾರೆ.

ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਲਾਏ ॥

poorai bhaag gur sevaa laae |

ಪರಿಪೂರ್ಣ ವಿಧಿಯ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಗುರುಗಳ ಸೇವೆಗೆ ಲಗತ್ತಿಸಲಾಗಿದೆ.

ਤੇਰੈ ਹਥਿ ਹੈ ਸਭ ਵਡਿਆਈ ਜਿਸੁ ਦੇਵਹਿ ਸੋ ਪਾਇਦਾ ॥੧੧॥

terai hath hai sabh vaddiaaee jis deveh so paaeidaa |11|

ಎಲ್ಲಾ ಅದ್ಭುತವಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯು ನಿಮ್ಮ ಕೈಯಲ್ಲಿದೆ; ನೀವು ಯಾರಿಗೆ ಕೊಡುತ್ತೀರೋ ಅವರು ಮಾತ್ರ ಅದನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ||11||

ਅੰਦਰਿ ਪਰਗਾਸੁ ਗੁਰੂ ਤੇ ਪਾਏ ॥

andar paragaas guroo te paae |

ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕ, ಒಬ್ಬನ ಅಂತರಂಗವು ಪ್ರಬುದ್ಧವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಕಾಶಿಸುತ್ತದೆ.

ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

naam padaarath man vasaae |

ನಾಮದ ಸಂಪತ್ತು, ಭಗವಂತನ ನಾಮವು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತದೆ.

ਗਿਆਨ ਰਤਨੁ ਸਦਾ ਘਟਿ ਚਾਨਣੁ ਅਗਿਆਨ ਅੰਧੇਰੁ ਗਵਾਇਦਾ ॥੧੨॥

giaan ratan sadaa ghatt chaanan agiaan andher gavaaeidaa |12|

ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯ ಆಭರಣವು ಹೃದಯವನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಬೆಳಗಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಅಜ್ಞಾನದ ಕತ್ತಲೆಯು ದೂರವಾಗುತ್ತದೆ. ||12||

ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੇ ਦੂਜੈ ਲਾਗੇ ॥

agiaanee andhe doojai laage |

ಕುರುಡರು ಮತ್ತು ಅಜ್ಞಾನಿಗಳು ದ್ವಂದ್ವಕ್ಕೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿರುತ್ತಾರೆ.

ਬਿਨੁ ਪਾਣੀ ਡੁਬਿ ਮੂਏ ਅਭਾਗੇ ॥

bin paanee ddub mooe abhaage |

ದುರ್ದೈವಿಗಳು ನೀರಿಲ್ಲದೆ ಮುಳುಗಿ ಸಾಯುತ್ತಾರೆ.

ਚਲਦਿਆ ਘਰੁ ਦਰੁ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵੈ ਜਮ ਦਰਿ ਬਾਧਾ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੩॥

chaladiaa ghar dar nadar na aavai jam dar baadhaa dukh paaeidaa |13|

ಅವರು ಲೋಕದಿಂದ ಹೊರಟುಹೋದಾಗ, ಅವರು ಭಗವಂತನ ಬಾಗಿಲು ಮತ್ತು ಮನೆಯನ್ನು ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ; ಸಾವಿನ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಬಂಧಿತರಾಗಿ ಮತ್ತು ಬಾಯಿಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡು, ಅವರು ನೋವಿನಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ||13||