ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 489
ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar sat naam karataa purakh nirbhau niravair akaal moorat ajoonee saibhan guraprasaad |ಒಬ್ಬ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ದೇವರು. ಸತ್ಯವೇ ಹೆಸರು. ಕ್ರಿಯೇಟಿವ್ ಬೀಯಿಂಗ್ ಪರ್ಸನಿಫೈಡ್. ಭಯವಿಲ್ಲ. ದ್ವೇಷವಿಲ್ಲ. ದಿ ಅಂಡಿಯಿಂಗ್ ಚಿತ್ರ. ಬಿಯಾಂಡ್ ಬರ್ತ್. ಸ್ವಯಂ ಅಸ್ತಿತ್ವ. ಗುರು ಕೃಪೆಯಿಂದ:
ਰਾਗੁ ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ਚਉਪਦੇ ਘਰੁ ੧ ॥
raag goojaree mahalaa 1 chaupade ghar 1 |ರಾಗ್ ಗೂಜರಿ, ಮೊದಲ ಮೆಹ್ಲ್, ಚೌ-ಪಧಯ್, ಮೊದಲ ಮನೆ:
ਤੇਰਾ ਨਾਮੁ ਕਰੀ ਚਨਣਾਠੀਆ ਜੇ ਮਨੁ ਉਰਸਾ ਹੋਇ ॥
teraa naam karee chananaattheea je man urasaa hoe |ನಾನು ನಿನ್ನ ಹೆಸರನ್ನು ಶ್ರೀಗಂಧದ ಮರವನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಅದರ ಮೇಲೆ ಉಜ್ಜುವ ಕಲ್ಲು;
ਕਰਣੀ ਕੁੰਗੂ ਜੇ ਰਲੈ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਪੂਜਾ ਹੋਇ ॥੧॥
karanee kungoo je ralai ghatt antar poojaa hoe |1|ಕುಂಕುಮಕ್ಕಾಗಿ, ನಾನು ಒಳ್ಳೆಯ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಅರ್ಪಿಸುತ್ತೇನೆ; ಹೀಗಾಗಿ, ನಾನು ನನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಪೂಜೆ ಮತ್ತು ಆರಾಧನೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತೇನೆ. ||1||
ਪੂਜਾ ਕੀਚੈ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਪੂਜ ਨ ਹੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
poojaa keechai naam dhiaaeeai bin naavai pooj na hoe |1| rahaau |ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವ ಮೂಲಕ ಪೂಜೆ ಮತ್ತು ಆರಾಧನೆಯನ್ನು ಮಾಡಿ; ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ಪೂಜೆ ಮತ್ತು ಆರಾಧನೆ ಇಲ್ಲ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਬਾਹਰਿ ਦੇਵ ਪਖਾਲੀਅਹਿ ਜੇ ਮਨੁ ਧੋਵੈ ਕੋਇ ॥
baahar dev pakhaaleeeh je man dhovai koe |ಒಬ್ಬನು ತನ್ನ ಹೃದಯವನ್ನು ಒಳಗಿನಿಂದ ತೊಳೆಯುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಹೊರಗೆ ತೊಳೆದ ಕಲ್ಲಿನ ವಿಗ್ರಹದಂತೆ,
ਜੂਠਿ ਲਹੈ ਜੀਉ ਮਾਜੀਐ ਮੋਖ ਪਇਆਣਾ ਹੋਇ ॥੨॥
jootth lahai jeeo maajeeai mokh peaanaa hoe |2|ಅವನ ಕಲ್ಮಶವು ತೆಗೆದುಹಾಕಲ್ಪಡುತ್ತದೆ, ಅವನ ಆತ್ಮವು ಶುದ್ಧವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವನು ನಿರ್ಗಮಿಸಿದಾಗ ಅವನು ಮುಕ್ತನಾಗುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਪਸੂ ਮਿਲਹਿ ਚੰਗਿਆਈਆ ਖੜੁ ਖਾਵਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਦੇਹਿ ॥
pasoo mileh changiaaeea kharr khaaveh amrit dehi |ಹುಲ್ಲು ತಿಂದು ಹಾಲು ಕೊಡುವುದರಿಂದ ಮೃಗಗಳಿಗೂ ಬೆಲೆಯಿದೆ.
ਨਾਮ ਵਿਹੂਣੇ ਆਦਮੀ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣ ਕਰਮ ਕਰੇਹਿ ॥੩॥
naam vihoone aadamee dhrig jeevan karam karehi |3|ನಾಮ್ ಇಲ್ಲದೆ, ಮರ್ತ್ಯನ ಜೀವನವು ಶಾಪಗ್ರಸ್ತವಾಗಿದೆ, ಹಾಗೆಯೇ ಅವನು ಮಾಡುವ ಕಾರ್ಯಗಳು. ||3||
ਨੇੜਾ ਹੈ ਦੂਰਿ ਨ ਜਾਣਿਅਹੁ ਨਿਤ ਸਾਰੇ ਸੰਮੑਾਲੇ ॥
nerraa hai door na jaaniahu nit saare samaale |ಭಗವಂತನು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕೇಳುತ್ತಾನೆ - ಅವನು ದೂರದಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಬೇಡಿ. ಅವನು ಯಾವಾಗಲೂ ನಮ್ಮನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಮ್ಮನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਜੋ ਦੇਵੈ ਸੋ ਖਾਵਣਾ ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸਾਚਾ ਹੇ ॥੪॥੧॥
jo devai so khaavanaa kahu naanak saachaa he |4|1|ಅವನು ನಮಗೆ ಏನು ಕೊಟ್ಟರೂ ನಾವು ತಿನ್ನುತ್ತೇವೆ; ನಾನಕ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಅವನೇ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ. ||4||1||
ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
goojaree mahalaa 1 |ಗೂಜರಿ, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਨਾਭਿ ਕਮਲ ਤੇ ਬ੍ਰਹਮਾ ਉਪਜੇ ਬੇਦ ਪੜਹਿ ਮੁਖਿ ਕੰਠਿ ਸਵਾਰਿ ॥
naabh kamal te brahamaa upaje bed parreh mukh kantth savaar |ವಿಷ್ಣುವಿನ ನಾಭಿಯ ಕಮಲದಿಂದ ಬ್ರಹ್ಮ ಹುಟ್ಟಿದ; ಅವರು ಸುಮಧುರ ಕಂಠದಿಂದ ವೇದಗಳನ್ನು ಪಠಿಸಿದರು.
ਤਾ ਕੋ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਈ ਲਖਣਾ ਆਵਤ ਜਾਤ ਰਹੈ ਗੁਬਾਰਿ ॥੧॥
taa ko ant na jaaee lakhanaa aavat jaat rahai gubaar |1|ಅವನು ಭಗವಂತನ ಮಿತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲಾಗಲಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಅವನು ಬರುವ ಮತ್ತು ಹೋಗುವ ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದನು. ||1||
ਪ੍ਰੀਤਮ ਕਿਉ ਬਿਸਰਹਿ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਾਣ ਅਧਾਰ ॥
preetam kiau bisareh mere praan adhaar |ನನ್ನ ಪ್ರಿಯತಮೆಯನ್ನು ನಾನೇಕೆ ಮರೆಯಬೇಕು? ನನ್ನ ಜೀವನದ ಉಸಿರಿಗೆ ಅವನೇ ಆಸರೆ.
ਜਾ ਕੀ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਜਨ ਪੂਰੇ ਮੁਨਿ ਜਨ ਸੇਵਹਿ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jaa kee bhagat kareh jan poore mun jan seveh gur veechaar |1| rahaau |ಪರಿಪೂರ್ಣ ಜೀವಿಗಳು ಅವನಿಗೆ ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕ ಪೂಜೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಮೂಕ ಋಷಿಗಳು ಗುರುವಿನ ಉಪದೇಶದ ಮೂಲಕ ಆತನಿಗೆ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾರೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਰਵਿ ਸਸਿ ਦੀਪਕ ਜਾ ਕੇ ਤ੍ਰਿਭਵਣਿ ਏਕਾ ਜੋਤਿ ਮੁਰਾਰਿ ॥
rav sas deepak jaa ke tribhavan ekaa jot muraar |ಅವನ ದೀಪಗಳು ಸೂರ್ಯ ಮತ್ತು ಚಂದ್ರ; ಅಹಂಕಾರದ ನಾಶಕನ ಒಂದು ಬೆಳಕು ಮೂರು ಲೋಕಗಳನ್ನು ತುಂಬುತ್ತದೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਸੁ ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਿਰਮਲੁ ਮਨਮੁਖਿ ਰੈਣਿ ਅੰਧਾਰਿ ॥੨॥
guramukh hoe su ahinis niramal manamukh rain andhaar |2|ಗುರುಮುಖನಾಗುವವನು ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ನಿರ್ಮಲವಾಗಿ ಪರಿಶುದ್ಧನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ, ಆದರೆ ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ರಾತ್ರಿಯ ಕತ್ತಲೆಯಿಂದ ಆವೃತನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਸਿਧ ਸਮਾਧਿ ਕਰਹਿ ਨਿਤ ਝਗਰਾ ਦੁਹੁ ਲੋਚਨ ਕਿਆ ਹੇਰੈ ॥
sidh samaadh kareh nit jhagaraa duhu lochan kiaa herai |ಸಮಾಧಿಯಲ್ಲಿರುವ ಸಿದ್ಧರು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಸಂಘರ್ಷದಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ; ಅವರು ತಮ್ಮ ಎರಡು ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ ಏನು ನೋಡುತ್ತಾರೆ?
ਅੰਤਰਿ ਜੋਤਿ ਸਬਦੁ ਧੁਨਿ ਜਾਗੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਝਗਰੁ ਨਿਬੇਰੈ ॥੩॥
antar jot sabad dhun jaagai satigur jhagar niberai |3|ತನ್ನ ಹೃದಯದೊಳಗೆ ದೈವಿಕ ಬೆಳಕನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವನು ಮತ್ತು ಶಬ್ದದ ಶಬ್ದದ ಮಧುರಕ್ಕೆ ಎಚ್ಚರಗೊಂಡವನು - ನಿಜವಾದ ಗುರು ತನ್ನ ಸಂಘರ್ಷಗಳನ್ನು ಪರಿಹರಿಸುತ್ತಾನೆ. ||3||
ਸੁਰਿ ਨਰ ਨਾਥ ਬੇਅੰਤ ਅਜੋਨੀ ਸਾਚੈ ਮਹਲਿ ਅਪਾਰਾ ॥
sur nar naath beant ajonee saachai mahal apaaraa |ಓ ದೇವತೆಗಳ ಮತ್ತು ಮನುಷ್ಯರ ಪ್ರಭುವೇ, ಅನಂತ ಮತ್ತು ಜನ್ಮವಿಲ್ಲದ, ನಿಮ್ಮ ನಿಜವಾದ ಮಹಲು ಹೋಲಿಸಲಾಗದು.
ਨਾਨਕ ਸਹਜਿ ਮਿਲੇ ਜਗਜੀਵਨ ਨਦਰਿ ਕਰਹੁ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥੪॥੨॥
naanak sahaj mile jagajeevan nadar karahu nisataaraa |4|2|ನಾನಕ್ ಪ್ರಪಂಚದ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅಗ್ರಾಹ್ಯವಾಗಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ; ನಿನ್ನ ಕರುಣೆಯನ್ನು ಅವನ ಮೇಲೆ ಸುರಿಸಿ ಅವನನ್ನು ರಕ್ಷಿಸು. ||4||2||