ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 34
ਸਬਦਿ ਮੰਨਿਐ ਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
sabad maniaai gur paaeeai vichahu aap gavaae |ಶಬ್ದದಲ್ಲಿ ನಂಬಿಕೆಯಿಟ್ಟುಕೊಂಡರೆ ಗುರು ಸಿಗುತ್ತಾನೆ, ಒಳಗಿನಿಂದ ಸ್ವಾರ್ಥ ನಿರ್ಮೂಲನೆಯಾಗುತ್ತದೆ.
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਸਦਾ ਸਾਚੇ ਕੀ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
anadin bhagat kare sadaa saache kee liv laae |ಹಗಲಿರುಳು, ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಸದಾ ಭಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಆರಾಧಿಸಿ.
ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਨਾਨਕ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੧੯॥੫੨॥
naam padaarath man vasiaa naanak sahaj samaae |4|19|52|ನಾಮದ ನಿಧಿ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದೆ; ಓ ನಾನಕ್, ಪರಿಪೂರ್ಣ ಸಮತೋಲನದ ಸಮತೋಲನದಲ್ಲಿ, ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳು. ||4||19||52||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |ಸಿರೀ ರಾಗ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਜਿਨੀ ਪੁਰਖੀ ਸਤਗੁਰੁ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸੇ ਦੁਖੀਏ ਜੁਗ ਚਾਰਿ ॥
jinee purakhee satagur na sevio se dukhee jug chaar |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡದವರು ನಾಲ್ಕು ಯುಗಗಳಲ್ಲಿ ದುಃಖಿತರಾಗುತ್ತಾರೆ.
ਘਰਿ ਹੋਦਾ ਪੁਰਖੁ ਨ ਪਛਾਣਿਆ ਅਭਿਮਾਨਿ ਮੁਠੇ ਅਹੰਕਾਰਿ ॥
ghar hodaa purakh na pachhaaniaa abhimaan mutthe ahankaar |ಪ್ರೈಮಲ್ ಬೀಯಿಂಗ್ ಅವರ ಸ್ವಂತ ಮನೆಯೊಳಗೆ ಇದೆ, ಆದರೆ ಅವರು ಅವನನ್ನು ಗುರುತಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಅವರು ತಮ್ಮ ಅಹಂಕಾರದ ಹೆಮ್ಮೆ ಮತ್ತು ದುರಹಂಕಾರದಿಂದ ಲೂಟಿ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਸਤਗੁਰੂ ਕਿਆ ਫਿਟਕਿਆ ਮੰਗਿ ਥਕੇ ਸੰਸਾਰਿ ॥
sataguroo kiaa fittakiaa mang thake sansaar |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನಿಂದ ಶಾಪಗ್ರಸ್ತರು, ಅವರು ದಣಿದ ತನಕ ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ ಭಿಕ್ಷೆ ಬೇಡುತ್ತಾರೆ.
ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸਭਿ ਕਾਜ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥੧॥
sachaa sabad na sevio sabh kaaj savaaranahaar |1|ಅವರು ಶಬಾದ್ನ ನಿಜವಾದ ಪದವನ್ನು ಪೂರೈಸುವುದಿಲ್ಲ, ಅದು ಅವರ ಎಲ್ಲಾ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೆ ಪರಿಹಾರವಾಗಿದೆ. ||1||
ਮਨ ਮੇਰੇ ਸਦਾ ਹਰਿ ਵੇਖੁ ਹਦੂਰਿ ॥
man mere sadaa har vekh hadoor |ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ಭಗವಂತ ಯಾವಾಗಲೂ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿರುವುದನ್ನು ನೋಡಿ.
ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੁਖੁ ਪਰਹਰੈ ਸਬਦਿ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
janam maran dukh paraharai sabad rahiaa bharapoor |1| rahaau |ಅವರು ಸಾವು ಮತ್ತು ಪುನರ್ಜನ್ಮದ ನೋವುಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕುತ್ತಾರೆ; ಶಾಬಾದ್ನ ಪದವು ನಿಮ್ಮನ್ನು ತುಂಬಿ ಹರಿಯುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਸਚੁ ਸਲਾਹਨਿ ਸੇ ਸਚੇ ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥
sach salaahan se sache sachaa naam adhaar |ಸತ್ಯವಂತನನ್ನು ಹೊಗಳುವವರು ನಿಜ; ನಿಜವಾದ ಹೆಸರು ಅವರ ಬೆಂಬಲವಾಗಿದೆ.
ਸਚੀ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਸਚੇ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥
sachee kaar kamaavanee sache naal piaar |ಅವರು ಸತ್ಯವಾಗಿ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾರೆ, ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਸਚਾ ਸਾਹੁ ਵਰਤਦਾ ਕੋਇ ਨ ਮੇਟਣਹਾਰੁ ॥
sachaa saahu varatadaa koe na mettanahaar |ನಿಜವಾದ ರಾಜನು ತನ್ನ ಆದೇಶವನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದಾನೆ, ಅದನ್ನು ಯಾರೂ ಅಳಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਮਨਮੁਖ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਇਨੀ ਕੂੜਿ ਮੁਠੇ ਕੂੜਿਆਰ ॥੨॥
manamukh mahal na paaeinee koorr mutthe koorriaar |2|ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಭಗವಂತನ ಸನ್ನಿಧಿಯ ಭವನವನ್ನು ಪಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ಸುಳ್ಳನ್ನು ಸುಳ್ಳಿನಿಂದ ಲೂಟಿ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ||2||
ਹਉਮੈ ਕਰਤਾ ਜਗੁ ਮੁਆ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਘੋਰ ਅੰਧਾਰੁ ॥
haumai karataa jag muaa gur bin ghor andhaar |ಅಹಂಕಾರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿ ಜಗತ್ತು ನಾಶವಾಗುತ್ತದೆ. ಗುರುವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಕತ್ತಲೆ.
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਵਿਸਾਰਿਆ ਸੁਖਦਾਤਾ ਦਾਤਾਰੁ ॥
maaeaa mohi visaariaa sukhadaataa daataar |ಮಾಯೆಯೊಂದಿಗಿನ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಂಧವ್ಯದಲ್ಲಿ, ಅವರು ಮಹಾನ್ ಕೊಡುವವರನ್ನು, ಶಾಂತಿಯನ್ನು ನೀಡುವವರನ್ನು ಮರೆತಿದ್ದಾರೆ.
ਸਤਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਤਾ ਉਬਰਹਿ ਸਚੁ ਰਖਹਿ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
satagur seveh taa ubareh sach rakheh ur dhaar |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವವರು ಮೋಕ್ಷ ಹೊಂದುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಸತ್ಯವನ್ನು ತಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਸਚਿ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥੩॥
kirapaa te har paaeeai sach sabad veechaar |3|ಆತನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ, ನಾವು ಭಗವಂತನನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ಶಾಬಾದ್ನ ನಿಜವಾದ ಪದವನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತೇವೆ. ||3||
ਸਤਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲਾ ਹਉਮੈ ਤਜਿ ਵਿਕਾਰ ॥
satagur sev man niramalaa haumai taj vikaar |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಮನಸ್ಸು ನಿರ್ಮಲ ಮತ್ತು ನಿರ್ಮಲವಾಗುತ್ತದೆ; ಅಹಂಕಾರ ಮತ್ತು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਆਪੁ ਛੋਡਿ ਜੀਵਤ ਮਰੈ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰ ॥
aap chhodd jeevat marai gur kai sabad veechaar |ಆದ್ದರಿಂದ ನಿಮ್ಮ ಸ್ವಾರ್ಥವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ ಮತ್ತು ಜೀವಂತವಾಗಿರುವಾಗ ಸತ್ತಂತೆ ಉಳಿಯಿರಿ. ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸಿ.
ਧੰਧਾ ਧਾਵਤ ਰਹਿ ਗਏ ਲਾਗਾ ਸਾਚਿ ਪਿਆਰੁ ॥
dhandhaa dhaavat reh ge laagaa saach piaar |ನೀವು ನಿಜವಾದ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದಾಗ ಪ್ರಾಪಂಚಿಕ ವ್ಯವಹಾರಗಳ ಅನ್ವೇಷಣೆಯು ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ਸਚਿ ਰਤੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਤਿਤੁ ਸਾਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥੪॥
sach rate mukh ujale tith saachai darabaar |4|ಸತ್ಯಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡವರು - ಅವರ ಮುಖಗಳು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಆಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾಗಿರುತ್ತವೆ. ||4||
ਸਤਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਨ ਮੰਨਿਓ ਸਬਦਿ ਨ ਲਗੋ ਪਿਆਰੁ ॥
satagur purakh na manio sabad na lago piaar |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಾದ ಆದ್ಯಾತ್ಮದಲ್ಲಿ ನಂಬಿಕೆಯಿಲ್ಲದವರು ಮತ್ತು ಶಬ್ದದ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸದವರು
ਇਸਨਾਨੁ ਦਾਨੁ ਜੇਤਾ ਕਰਹਿ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਰੁ ॥
eisanaan daan jetaa kareh doojai bhaae khuaar |ಅವರು ತಮ್ಮ ಶುದ್ಧೀಕರಣ ಸ್ನಾನವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ದಾನವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಅವರು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಸೇವಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਆਪਣੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਤਾ ਲਾਗੈ ਨਾਮ ਪਿਆਰੁ ॥
har jeeo aapanee kripaa kare taa laagai naam piaar |ಆತ್ಮೀಯ ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ಅನುಗ್ರಹವನ್ನು ನೀಡಿದಾಗ, ಅವರು ನಾಮವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ਤੂ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਅਪਾਰਿ ॥੫॥੨੦॥੫੩॥
naanak naam samaal too gur kai het apaar |5|20|53|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುವಿನ ಅನಂತ ಪ್ರೀತಿಯ ಮೂಲಕ ನಾಮದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿರಿ. ||5||20||53||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |ಸಿರೀ ರಾಗ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਕਿਸੁ ਹਉ ਸੇਵੀ ਕਿਆ ਜਪੁ ਕਰੀ ਸਤਗੁਰ ਪੂਛਉ ਜਾਇ ॥
kis hau sevee kiaa jap karee satagur poochhau jaae |ನಾನು ಯಾರಿಗೆ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಲಿ? ನಾನು ಏನು ಜಪಿಸಲಿ? ನಾನು ಹೋಗಿ ಗುರುಗಳನ್ನು ಕೇಳುತ್ತೇನೆ.
ਸਤਗੁਰ ਕਾ ਭਾਣਾ ਮੰਨਿ ਲਈ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
satagur kaa bhaanaa man lee vichahu aap gavaae |ನಾನು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಇಚ್ಛೆಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ಒಳಗಿನಿಂದ ಸ್ವಾರ್ಥವನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ.
ਏਹਾ ਸੇਵਾ ਚਾਕਰੀ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
ehaa sevaa chaakaree naam vasai man aae |ಈ ಕೆಲಸ ಮತ್ತು ಸೇವೆಯಿಂದ, ನಾಮವು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತದೆ.
ਨਾਮੈ ਹੀ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਇ ॥੧॥
naamai hee te sukh paaeeai sachai sabad suhaae |1|ನಾಮ್ ಮೂಲಕ ಶಾಂತಿ ಸಿಗುತ್ತದೆ; ಶಾಬಾದ್ನ ನಿಜವಾದ ಪದದಿಂದ ನಾನು ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ ಮತ್ತು ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ. ||1||
ਮਨ ਮੇਰੇ ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗੁ ਹਰਿ ਚੇਤਿ ॥
man mere anadin jaag har chet |ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು ಜಾಗೃತರಾಗಿರಿ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸಿ.
ਆਪਣੀ ਖੇਤੀ ਰਖਿ ਲੈ ਕੂੰਜ ਪੜੈਗੀ ਖੇਤਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aapanee khetee rakh lai koonj parraigee khet |1| rahaau |ನಿಮ್ಮ ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಿ, ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಪಕ್ಷಿಗಳು ನಿಮ್ಮ ಜಮೀನಿನಲ್ಲಿ ಇಳಿಯುತ್ತವೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਮਨ ਕੀਆ ਇਛਾ ਪੂਰੀਆ ਸਬਦਿ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥
man keea ichhaa pooreea sabad rahiaa bharapoor |ಶಬ್ದದಿಂದ ತುಂಬಿ ತುಳುಕಿದಾಗ ಮನದ ಆಸೆಗಳು ಈಡೇರುತ್ತವೆ.
ਭੈ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਹਰਿ ਜੀਉ ਵੇਖੈ ਸਦਾ ਹਦੂਰਿ ॥
bhai bhaae bhagat kareh din raatee har jeeo vekhai sadaa hadoor |ಹಗಲಿರುಳು ಆತ್ಮೀಯ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಭಯಪಡುವ, ಪ್ರೀತಿಸುವ ಮತ್ತು ಭಕ್ತಿಯುಳ್ಳವನು, ಅವನನ್ನು ಯಾವಾಗಲೂ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿಯೇ ನೋಡುತ್ತಾನೆ.
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ਭ੍ਰਮੁ ਗਇਆ ਸਰੀਰਹੁ ਦੂਰਿ ॥
sachai sabad sadaa man raataa bhram geaa sareerahu door |ಶಾಬಾದ್ನ ನಿಜವಾದ ಪದಕ್ಕೆ ಅವರ ಮನಸ್ಸು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವವರ ದೇಹದಿಂದ ಅನುಮಾನವು ದೂರ ಹೋಗುತ್ತದೆ.
ਨਿਰਮਲੁ ਸਾਹਿਬੁ ਪਾਇਆ ਸਾਚਾ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰੁ ॥੨॥
niramal saahib paaeaa saachaa gunee gaheer |2|ನಿರ್ಮಲ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಗುರು ಕಂಡುಬರುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ನಿಜ; ಅವರು ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯ ಸಾಗರ. ||2||
ਜੋ ਜਾਗੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਸੂਤੇ ਗਏ ਮੁਹਾਇ ॥
jo jaage se ubare soote ge muhaae |ಎಚ್ಚರವಾಗಿರುವವರು ಮತ್ತು ಜಾಗೃತರಾಗಿರುವವರು ರಕ್ಷಿಸಲ್ಪಟ್ಟರೆ, ಮಲಗಿರುವವರು ಲೂಟಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ.
ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਨ ਪਛਾਣਿਓ ਸੁਪਨਾ ਗਇਆ ਵਿਹਾਇ ॥
sachaa sabad na pachhaanio supanaa geaa vihaae |ಅವರು ಶಾಬಾದ್ನ ನಿಜವಾದ ಪದವನ್ನು ಗುರುತಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಕನಸಿನಂತೆ ಅವರ ಜೀವನವು ಮಸುಕಾಗುತ್ತದೆ.
ਸੁੰਞੇ ਘਰ ਕਾ ਪਾਹੁਣਾ ਜਿਉ ਆਇਆ ਤਿਉ ਜਾਇ ॥
sunye ghar kaa paahunaa jiau aaeaa tiau jaae |ನಿರ್ಜನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅತಿಥಿಗಳಂತೆ, ಅವರು ಬಂದಂತೆಯೇ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ.