ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1088
ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਰੇ ਆਪਿ ਆਪੇ ਹਰਿ ਰਖਾ ॥੩॥
aap karaae kare aap aape har rakhaa |3|ಅವನೇ ಮಾಡುವವನು, ಮತ್ತು ಅವನೇ ಕಾರಣ; ಭಗವಂತನೇ ನಮ್ಮ ಉಳಿಸುವ ಕೃಪೆ. ||3||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਜਿਨਾ ਗੁਰੁ ਨਹੀ ਭੇਟਿਆ ਭੈ ਕੀ ਨਾਹੀ ਬਿੰਦ ॥
jinaa gur nahee bhettiaa bhai kee naahee bind |ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗದವರು, ದೇವರ ಭಯವಿಲ್ಲದವರು,
ਆਵਣੁ ਜਾਵਣੁ ਦੁਖੁ ਘਣਾ ਕਦੇ ਨ ਚੂਕੈ ਚਿੰਦ ॥
aavan jaavan dukh ghanaa kade na chookai chind |ಪುನರ್ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಬರುವುದನ್ನು ಮತ್ತು ಹೋಗುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಿ ಮತ್ತು ಭಯಾನಕ ನೋವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿ; ಅವರ ಆತಂಕ ಎಂದಿಗೂ ನಿವಾರಣೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਕਾਪੜ ਜਿਵੈ ਪਛੋੜੀਐ ਘੜੀ ਮੁਹਤ ਘੜੀਆਲੁ ॥
kaaparr jivai pachhorreeai gharree muhat gharreeaal |ಅವರು ಬಂಡೆಗಳ ಮೇಲೆ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಒಗೆಯುವಂತೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಗಂಟೆಗೊಮ್ಮೆ ಘಂಟಾಘೋಷವಾಗಿ ಹೊಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਸਿਰਹੁ ਨ ਚੁਕੈ ਜੰਜਾਲੁ ॥੧॥
naanak sache naam bin sirahu na chukai janjaal |1|ಓ ನಾನಕ್, ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ಈ ತೊಡಕುಗಳು ಒಬ್ಬರ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ನೇತಾಡುವುದರಿಂದ ತೆಗೆದುಹಾಕುವುದಿಲ್ಲ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਢੂਢੀ ਸਜਣਾ ਹਉਮੈ ਬੁਰੀ ਜਗਤਿ ॥
tribhavan dtoodtee sajanaa haumai buree jagat |ನಾನು ಮೂರು ಲೋಕಗಳಲ್ಲಿ ಹುಡುಕಿದೆ, ಓ ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತ; ಅಹಂಕಾರವು ಜಗತ್ತಿಗೆ ಕೆಟ್ಟದು.
ਨਾ ਝੁਰੁ ਹੀਅੜੇ ਸਚੁ ਚਉ ਨਾਨਕ ਸਚੋ ਸਚੁ ॥੨॥
naa jhur heearre sach chau naanak sacho sach |2|ನನ್ನ ಪ್ರಾಣವೇ, ಚಿಂತಿಸಬೇಡ; ಸತ್ಯವನ್ನು ಮಾತನಾಡಿ, ಓ ನಾನಕ್, ಸತ್ಯ, ಮತ್ತು ಸತ್ಯವನ್ನು ಮಾತ್ರ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੇ ਬਖਸਿਓਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਣੇ ॥
guramukh aape bakhasion har naam samaane |ಭಗವಂತನೇ ಗುರುಮುಖರನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವರು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಮುಳುಗುತ್ತಾರೆ.
ਆਪੇ ਭਗਤੀ ਲਾਇਓਨੁ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਨੀਸਾਣੇ ॥
aape bhagatee laaeion gur sabad neesaane |ಅವರೇ ಅವರನ್ನು ಭಕ್ತಿಯ ಆರಾಧನೆಗೆ ಜೋಡಿಸುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಚಿಹ್ನೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ.
ਸਨਮੁਖ ਸਦਾ ਸੋਹਣੇ ਸਚੈ ਦਰਿ ਜਾਣੇ ॥
sanamukh sadaa sohane sachai dar jaane |ಸನ್ಮುಖರಾಗಿ ಗುರುವಿನ ಕಡೆಗೆ ತಿರುಗುವವರು ಸುಂದರರು. ಅವರು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧರಾಗಿದ್ದಾರೆ.
ਐਥੈ ਓਥੈ ਮੁਕਤਿ ਹੈ ਜਿਨ ਰਾਮ ਪਛਾਣੇ ॥
aaithai othai mukat hai jin raam pachhaane |ಇಹಲೋಕದಲ್ಲಿ, ಮತ್ತು ಮುಂದಿನ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ, ಅವರು ಮುಕ್ತರಾಗಿದ್ದಾರೆ; ಅವರು ಭಗವಂತನನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਸੇ ਜਨ ਜਿਨ ਹਰਿ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨ ਹਉ ਕੁਰਬਾਣੇ ॥੪॥
dhan dhan se jan jin har seviaa tin hau kurabaane |4|ಭಗವಂತನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವ ವಿನಯವಂತರು ಧನ್ಯರು, ಧನ್ಯರು. ನಾನು ಅವರಿಗೆ ತ್ಯಾಗ. ||4||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |ಸಲೋಕ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਮਹਲ ਕੁਚਜੀ ਮੜਵੜੀ ਕਾਲੀ ਮਨਹੁ ਕਸੁਧ ॥
mahal kuchajee marravarree kaalee manahu kasudh |ಅಸಭ್ಯ, ಕೆಟ್ಟ ನಡತೆಯ ವಧು ದೇಹ-ಸಮಾಧಿಯಲ್ಲಿ ಸುತ್ತುವರಿದಿದೆ; ಅವಳು ಕಪ್ಪಾಗಿದ್ದಾಳೆ ಮತ್ತು ಅವಳ ಮನಸ್ಸು ಅಶುದ್ಧವಾಗಿದೆ.
ਜੇ ਗੁਣ ਹੋਵਨਿ ਤਾ ਪਿਰੁ ਰਵੈ ਨਾਨਕ ਅਵਗੁਣ ਮੁੰਧ ॥੧॥
je gun hovan taa pir ravai naanak avagun mundh |1|ಅವಳು ಸದ್ಗುಣಿಯಾಗಿದ್ದರೆ ಮಾತ್ರ ತನ್ನ ಪತಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಆನಂದಿಸಬಹುದು. ಓ ನಾನಕ್, ಆತ್ಮ-ವಧು ಅನರ್ಹಳು ಮತ್ತು ಸದ್ಗುಣವಿಲ್ಲದವಳು. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਸਾਚੁ ਸੀਲ ਸਚੁ ਸੰਜਮੀ ਸਾ ਪੂਰੀ ਪਰਵਾਰਿ ॥
saach seel sach sanjamee saa pooree paravaar |ಅವಳು ಉತ್ತಮ ನಡತೆ, ನಿಜವಾದ ಸ್ವಯಂ ಶಿಸ್ತು ಮತ್ತು ಪರಿಪೂರ್ಣ ಕುಟುಂಬವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾಳೆ.
ਨਾਨਕ ਅਹਿਨਿਸਿ ਸਦਾ ਭਲੀ ਪਿਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰਿ ॥੨॥
naanak ahinis sadaa bhalee pir kai het piaar |2|ಓ ನಾನಕ್, ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ, ಅವಳು ಯಾವಾಗಲೂ ಒಳ್ಳೆಯವಳು; ಅವಳು ತನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಪತಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾಳೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਪਛਾਣਿਆ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਪਾਇਆ ॥
aapanaa aap pachhaaniaa naam nidhaan paaeaa |ತನ್ನ ಆತ್ಮವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುವವನು ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ನಿಧಿಯಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆ.
ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਕੈ ਆਪਣੀ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥
kirapaa kar kai aapanee gur sabad milaaeaa |ಅವನ ಕರುಣೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾ, ಗುರುವು ಅವನನ್ನು ತನ್ನ ಶಬ್ದದ ಪದದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਨਿਰਮਲੀ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਆਇਆ ॥
gur kee baanee niramalee har ras peeaeaa |ಗುರುಗಳ ಬಾನಿಯ ಪದವು ನಿರ್ಮಲ ಮತ್ತು ಶುದ್ಧವಾಗಿದೆ; ಅದರ ಮೂಲಕ, ಒಬ್ಬರು ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರವನ್ನು ಕುಡಿಯುತ್ತಾರೆ.
ਹਰਿ ਰਸੁ ਜਿਨੀ ਚਾਖਿਆ ਅਨ ਰਸ ਠਾਕਿ ਰਹਾਇਆ ॥
har ras jinee chaakhiaa an ras tthaak rahaaeaa |ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರವನ್ನು ಸವಿಯುವವರು ಇತರ ರುಚಿಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀ ਸਦਾ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਭਏ ਫਿਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੁਖ ਗਵਾਇਆ ॥੫॥
har ras pee sadaa tripat bhe fir trisanaa bhukh gavaaeaa |5|ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರವನ್ನು ಕುಡಿಯುವುದರಿಂದ ಅವರು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ತೃಪ್ತರಾಗುತ್ತಾರೆ; ಅವರ ಹಸಿವು ಮತ್ತು ಬಾಯಾರಿಕೆಯನ್ನು ನೀಗಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ||5||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਪਿਰ ਖੁਸੀਏ ਧਨ ਰਾਵੀਏ ਧਨ ਉਰਿ ਨਾਮੁ ਸੀਗਾਰੁ ॥
pir khusee dhan raavee dhan ur naam seegaar |ಆಕೆಯ ಪತಿ ಭಗವಂತ ಸಂತಸಗೊಂಡಿದ್ದಾನೆ, ಮತ್ತು ಅವನು ತನ್ನ ವಧುವನ್ನು ಆನಂದಿಸುತ್ತಾನೆ; ಆತ್ಮ-ವಧು ತನ್ನ ಹೃದಯವನ್ನು ಭಗವಂತನ ನಾಮದಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸುತ್ತಾಳೆ.
ਨਾਨਕ ਧਨ ਆਗੈ ਖੜੀ ਸੋਭਾਵੰਤੀ ਨਾਰਿ ॥੧॥
naanak dhan aagai kharree sobhaavantee naar |1|ಓ ನಾನಕ್, ಅವನ ಮುಂದೆ ನಿಂತಿರುವ ವಧು, ಅತ್ಯಂತ ಉದಾತ್ತ ಮತ್ತು ಗೌರವಾನ್ವಿತ ಮಹಿಳೆ. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਸਸੁਰੈ ਪੇਈਐ ਕੰਤ ਕੀ ਕੰਤੁ ਅਗੰਮੁ ਅਥਾਹੁ ॥
sasurai peeeai kant kee kant agam athaahu |ಇಹಲೋಕದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಮಾವಂದಿರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ, ಮತ್ತು ಇಹಲೋಕದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ತಂದೆ ತಾಯಿಯ ಮನೆಯಲ್ಲಿ, ಅವಳು ತನ್ನ ಪತಿ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಸೇರಿದ್ದಾಳೆ. ಅವಳ ಪತಿ ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾಗದ ಮತ್ತು ಅಗ್ರಾಹ್ಯ.
ਨਾਨਕ ਧੰਨੁ ਸੁੋਹਾਗਣੀ ਜੋ ਭਾਵਹਿ ਵੇਪਰਵਾਹ ॥੨॥
naanak dhan suohaaganee jo bhaaveh veparavaah |2|ಓ ನಾನಕ್, ಅವಳು ಸಂತೋಷದ ಆತ್ಮ-ವಧು, ಅವಳು ತನ್ನ ನಿರಾತಂಕ, ಸ್ವತಂತ್ರ ಭಗವಂತನನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸುತ್ತಾಳೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਤਖਤਿ ਰਾਜਾ ਸੋ ਬਹੈ ਜਿ ਤਖਤੈ ਲਾਇਕ ਹੋਈ ॥
takhat raajaa so bahai ji takhatai laaeik hoee |ಆ ರಾಜನು ಸಿಂಹಾಸನದ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ, ಯಾರು ಆ ಸಿಂಹಾಸನಕ್ಕೆ ಅರ್ಹರು.
ਜਿਨੀ ਸਚੁ ਪਛਾਣਿਆ ਸਚੁ ਰਾਜੇ ਸੇਈ ॥
jinee sach pachhaaniaa sach raaje seee |ಯಾರು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೋ ಅವರೇ ನಿಜವಾದ ರಾಜರು.
ਏਹਿ ਭੂਪਤਿ ਰਾਜੇ ਨ ਆਖੀਅਹਿ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਦੁਖੁ ਹੋਈ ॥
ehi bhoopat raaje na aakheeeh doojai bhaae dukh hoee |ಈ ಕೇವಲ ಐಹಿಕ ಆಡಳಿತಗಾರರನ್ನು ರಾಜರು ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ಅವರು ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ਕੀਤਾ ਕਿਆ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਸੁ ਜਾਦੇ ਬਿਲਮ ਨ ਹੋਈ ॥
keetaa kiaa saalaaheeai jis jaade bilam na hoee |ಸೃಷ್ಟಿಯಾದ ಇನ್ನೊಬ್ಬನನ್ನು ಏಕೆ ಹೊಗಳಬೇಕು? ಅವರು ಯಾವುದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಿರ್ಗಮಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਨਿਹਚਲੁ ਸਚਾ ਏਕੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਸੁ ਨਿਹਚਲੁ ਹੋਈ ॥੬॥
nihachal sachaa ek hai guramukh boojhai su nihachal hoee |6|ಒಬ್ಬನೇ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಶಾಶ್ವತ ಮತ್ತು ನಾಶವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಗುರುಮುಖನಂತೆ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವವನು ಶಾಶ್ವತನೂ ಆಗುತ್ತಾನೆ. ||6||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸਭਨਾ ਕਾ ਪਿਰੁ ਏਕੁ ਹੈ ਪਿਰ ਬਿਨੁ ਖਾਲੀ ਨਾਹਿ ॥
sabhanaa kaa pir ek hai pir bin khaalee naeh |ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಪತಿ. ಪತಿ ಭಗವಂತ ಇಲ್ಲದೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਸੇ ਸੋਹਾਗਣੀ ਜਿ ਸਤਿਗੁਰ ਮਾਹਿ ਸਮਾਹਿ ॥੧॥
naanak se sohaaganee ji satigur maeh samaeh |1|ಓ ನಾನಕ್, ಅವರು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುವ ಶುದ್ಧ ಆತ್ಮ-ವಧುಗಳು. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਮਨ ਕੇ ਅਧਿਕ ਤਰੰਗ ਕਿਉ ਦਰਿ ਸਾਹਿਬ ਛੁਟੀਐ ॥
man ke adhik tarang kiau dar saahib chhutteeai |ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಆಸೆಯ ಅಲೆಗಳಿಂದ ಮನಸ್ಸು ತುಡಿಯುತ್ತಿದೆ. ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬನು ಹೇಗೆ ವಿಮೋಚನೆ ಹೊಂದಬಹುದು?
ਜੇ ਰਾਚੈ ਸਚ ਰੰਗਿ ਗੂੜੈ ਰੰਗਿ ਅਪਾਰ ਕੈ ॥
je raachai sach rang goorrai rang apaar kai |ಭಗವಂತನ ನಿಜವಾದ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿ, ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಅನಂತ ಪ್ರೀತಿಯ ಆಳವಾದ ಬಣ್ಣದಿಂದ ತುಂಬಿ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਛੁਟੀਐ ਜੇ ਚਿਤੁ ਲਗੈ ਸਚਿ ॥੨॥
naanak guraparasaadee chhutteeai je chit lagai sach |2|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುವಿನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ, ಪ್ರಜ್ಞೆಯು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಲಗತ್ತಿಸಿದರೆ ಒಬ್ಬನು ಮುಕ್ತಿ ಹೊಂದುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਅਮੋਲੁ ਹੈ ਕਿਉ ਕੀਮਤਿ ਕੀਜੈ ॥
har kaa naam amol hai kiau keemat keejai |ಭಗವಂತನ ನಾಮವು ಅಮೂಲ್ಯವಾದುದು. ಅದರ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಹೇಗೆ ಅಂದಾಜು ಮಾಡಬಹುದು?