ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1333
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਜਨ ਭਾਈ ॥
har har naam japahu jan bhaaee |ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಪಠಿಸಿ, ಹರ್, ಹರ್, ಓ ವಿಧಿಯ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೇ.
ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ਮਨੁ ਅਸਥਿਰੁ ਹੋਵੈ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਰਸਿ ਰਹਿਆ ਅਘਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guraprasaad man asathir hovai anadin har ras rahiaa aghaaee |1| rahaau |ಗುರುವಿನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ ಮನಸ್ಸು ಸ್ಥಿರ ಮತ್ತು ಸ್ಥಿರವಾಗುತ್ತದೆ; ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅದು ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರದಿಂದ ತೃಪ್ತವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰਹੁ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਇਸੁ ਜੁਗ ਕਾ ਲਾਹਾ ਭਾਈ ॥
anadin bhagat karahu din raatee is jug kaa laahaa bhaaee |ಹಗಲಿರುಳು, ಹಗಲಿರುಳು ಭಗವಂತನಿಗೆ ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಪೂಜೆ ಸಲ್ಲಿಸಿ; ಇದು ಕಲಿಯುಗದ ಈ ಕರಾಳ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಪಡೆಯಬೇಕಾದ ಲಾಭ, ಓ ವಿಧಿಯ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೇ.
ਸਦਾ ਜਨ ਨਿਰਮਲ ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਗੈ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਲਾਈ ॥੨॥
sadaa jan niramal mail na laagai sach naam chit laaee |2|ವಿನಯವಂತರು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ನಿರ್ಮಲರು; ಯಾವ ಕೊಳೆಯೂ ಅವರಿಗೆ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ಅವರು ತಮ್ಮ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿನ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ. ||2||
ਸੁਖੁ ਸੀਗਾਰੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦਿਖਾਇਆ ਨਾਮਿ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ॥
sukh seegaar satiguroo dikhaaeaa naam vaddee vaddiaaee |ನಿಜವಾದ ಗುರು ಶಾಂತಿಯ ಅಲಂಕಾರವನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿದ್ದಾನೆ; ನಾಮದ ವೈಭವದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆ ಅದ್ಭುತವಾಗಿದೆ!
ਅਖੁਟ ਭੰਡਾਰ ਭਰੇ ਕਦੇ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੈ ਸਦਾ ਹਰਿ ਸੇਵਹੁ ਭਾਈ ॥੩॥
akhutt bhanddaar bhare kade tott na aavai sadaa har sevahu bhaaee |3|ಅಕ್ಷಯ ಸಂಪತ್ತು ತುಂಬಿ ತುಳುಕುತ್ತಿದೆ; ಅವರು ಎಂದಿಗೂ ದಣಿದಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಸೇವೆ ಮಾಡಿ, ಓ ಡೆಸ್ಟಿನಿ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೇ. ||3||
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਜਿਸ ਨੋ ਦੇਵੈ ਤਿਸੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਈ ॥
aape karataa jis no devai tis vasai man aaee |ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನು ತಾನೇ ಆಶೀರ್ವದಿಸಿದವರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਸਦਾ ਤੂ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਆ ਦਿਖਾਈ ॥੪॥੧॥
naanak naam dhiaae sadaa too satigur deea dikhaaee |4|1|ಓ ನಾನಕ್, ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿದ ನಾಮವನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಧ್ಯಾನಿಸಿ. ||4||1||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
prabhaatee mahalaa 3 |ಪ್ರಭಾತೀ, ಮೂರನೇ ಮೆಹಲ್:
ਨਿਰਗੁਣੀਆਰੇ ਕਉ ਬਖਸਿ ਲੈ ਸੁਆਮੀ ਆਪੇ ਲੈਹੁ ਮਿਲਾਈ ॥
niraguneeaare kau bakhas lai suaamee aape laihu milaaee |ನಾನು ಅಯೋಗ್ಯ; ದಯವಿಟ್ಟು ನನ್ನನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸಿ ಮತ್ತು ನನ್ನನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿ, ಓ ನನ್ನ ಕರ್ತನೇ ಮತ್ತು ಯಜಮಾನನೇ, ಮತ್ತು ನನ್ನನ್ನು ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ ಒಂದುಗೂಡಿಸು.
ਤੂ ਬਿਅੰਤੁ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ਸਬਦੇ ਦੇਹੁ ਬੁਝਾਈ ॥੧॥
too biant teraa ant na paaeaa sabade dehu bujhaaee |1|ನೀವು ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲದವರು; ನಿಮ್ಮ ಮಿತಿಗಳನ್ನು ಯಾರೂ ಹುಡುಕಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ನಿಮ್ಮ ಶಬ್ದದ ಪದದ ಮೂಲಕ, ನೀವು ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತೀರಿ. ||1||
ਹਰਿ ਜੀਉ ਤੁਧੁ ਵਿਟਹੁ ਬਲਿ ਜਾਈ ॥
har jeeo tudh vittahu bal jaaee |ಓ ಪ್ರಿಯ ಕರ್ತನೇ, ನಾನು ನಿನಗೆ ತ್ಯಾಗ.
ਤਨੁ ਮਨੁ ਅਰਪੀ ਤੁਧੁ ਆਗੈ ਰਾਖਉ ਸਦਾ ਰਹਾਂ ਸਰਣਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
tan man arapee tudh aagai raakhau sadaa rahaan saranaaee |1| rahaau |ನಾನು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹವನ್ನು ಅರ್ಪಿಸುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ಅವುಗಳನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಮುಂದೆ ಅರ್ಪಿಸುತ್ತೇನೆ; ನಾನು ನಿನ್ನ ಅಭಯಾರಣ್ಯದಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತೇನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਆਪਣੇ ਭਾਣੇ ਵਿਚਿ ਸਦਾ ਰਖੁ ਸੁਆਮੀ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਦੇਹਿ ਵਡਿਆਈ ॥
aapane bhaane vich sadaa rakh suaamee har naamo dehi vaddiaaee |ಓ ನನ್ನ ಕರ್ತನೇ ಮತ್ತು ಯಜಮಾನನೇ, ದಯವಿಟ್ಟು ನನ್ನನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ನಿನ್ನ ಇಚ್ಛೆಯ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಇರಿಸಿ; ದಯವಿಟ್ಟು ನಿನ್ನ ಹೆಸರಿನ ಮಹಿಮೆಯ ಮಹಿಮೆಯಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿ.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਭਾਣਾ ਜਾਪੈ ਅਨਦਿਨੁ ਸਹਜਿ ਸਮਾਈ ॥੨॥
poore gur te bhaanaa jaapai anadin sahaj samaaee |2|ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕ, ದೇವರ ಚಿತ್ತವು ಬಹಿರಂಗಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ; ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸಮತೋಲನದಲ್ಲಿ ಹೀರಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ||2||
ਤੇਰੈ ਭਾਣੈ ਭਗਤਿ ਜੇ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਈ ॥
terai bhaanai bhagat je tudh bhaavai aape bakhas milaaee |ನಿನ್ನ ಚಿತ್ತವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವ ಆ ಭಕ್ತರು ನಿನ್ನನ್ನು ಮೆಚ್ಚುತ್ತಾರೆ, ಭಗವಂತ; ನೀವೇ ಅವರನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸಿ, ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಅವರನ್ನು ಒಂದುಗೂಡಿಸಿ.
ਤੇਰੈ ਭਾਣੈ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਬੁਝਾਈ ॥੩॥
terai bhaanai sadaa sukh paaeaa gur trisanaa agan bujhaaee |3|ನಿಮ್ಮ ಇಚ್ಛೆಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿ, ನಾನು ಶಾಶ್ವತ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ; ಗುರುಗಳು ಆಸೆಯ ಬೆಂಕಿಯನ್ನು ನಂದಿಸಿದ್ದಾರೆ. ||3||
ਜੋ ਤੂ ਕਰਹਿ ਸੁ ਹੋਵੈ ਕਰਤੇ ਅਵਰੁ ਨ ਕਰਣਾ ਜਾਈ ॥
jo too kareh su hovai karate avar na karanaa jaaee |ಓ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನೇ, ನೀನು ಏನು ಮಾಡಿದರೂ ಅದು ನೆರವೇರುತ್ತದೆ; ಬೇರೇನೂ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਨਾਵੈ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਦਾਤਾ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਈ ॥੪॥੨॥
naanak naavai jevadd avar na daataa poore gur te paaee |4|2|ಓ ನಾನಕ್, ನಾಮದ ಆಶೀರ್ವಾದದಷ್ಟು ಶ್ರೇಷ್ಠವಾದದ್ದು ಯಾವುದೂ ಇಲ್ಲ; ಅದನ್ನು ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕ ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ||4||2||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
prabhaatee mahalaa 3 |ಪ್ರಭಾತೀ, ಮೂರನೇ ಮೆಹಲ್:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਸਾਲਾਹਿਆ ਜਿੰਨਾ ਤਿਨ ਸਲਾਹਿ ਹਰਿ ਜਾਤਾ ॥
guramukh har saalaahiaa jinaa tin salaeh har jaataa |ಗುರುಮುಖರು ಭಗವಂತನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತಾರೆ; ಭಗವಂತನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತಾ, ಅವರು ಅವನನ್ನು ತಿಳಿದಿದ್ದಾರೆ.
ਵਿਚਹੁ ਭਰਮੁ ਗਇਆ ਹੈ ਦੂਜਾ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥੧॥
vichahu bharam geaa hai doojaa gur kai sabad pachhaataa |1|ಅನುಮಾನ ಮತ್ತು ದ್ವಂದ್ವವು ಒಳಗಿನಿಂದ ಹೋಗಿದೆ; ಅವರು ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ||1||
ਹਰਿ ਜੀਉ ਤੂ ਮੇਰਾ ਇਕੁ ਸੋਈ ॥
har jeeo too meraa ik soee |ಓ ಪ್ರಿಯ ಕರ್ತನೇ, ನೀನು ನನ್ನ ಏಕೈಕ ಮತ್ತು ಏಕೈಕ.
ਤੁਧੁ ਜਪੀ ਤੁਧੈ ਸਾਲਾਹੀ ਗਤਿ ਮਤਿ ਤੁਝ ਤੇ ਹੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
tudh japee tudhai saalaahee gat mat tujh te hoee |1| rahaau |ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ನಿನ್ನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತೇನೆ; ಮೋಕ್ಷ ಮತ್ತು ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆ ನಿಮ್ಮಿಂದ ಬರುತ್ತದೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਲਾਹਨਿ ਸੇ ਸਾਦੁ ਪਾਇਨਿ ਮੀਠਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਾਰੁ ॥
guramukh saalaahan se saad paaein meetthaa amrit saar |ಗುರುಮುಖರು ನಿನ್ನನ್ನು ಹೊಗಳುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಅತ್ಯುತ್ತಮವಾದ ಮತ್ತು ಸಿಹಿಯಾದ ಅಮೃತ ಮಕರಂದವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਸਦਾ ਮੀਠਾ ਕਦੇ ਨ ਫੀਕਾ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰੁ ॥੨॥
sadaa meetthaa kade na feekaa gurasabadee veechaar |2|ಈ ಮಕರಂದ ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಸಿಹಿಯಾಗಿದೆ; ಅದು ಎಂದಿಗೂ ತನ್ನ ರುಚಿಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸಿ. ||2||
ਜਿਨਿ ਮੀਠਾ ਲਾਇਆ ਸੋਈ ਜਾਣੈ ਤਿਸੁ ਵਿਟਹੁ ਬਲਿ ਜਾਈ ॥
jin meetthaa laaeaa soee jaanai tis vittahu bal jaaee |ಅವನು ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಸಿಹಿಯಾಗಿ ತೋರುತ್ತಾನೆ; ನಾನು ಅವನಿಗೆ ಬಲಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ.
ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਈ ॥੩॥
sabad salaahee sadaa sukhadaataa vichahu aap gavaaee |3|ಶಾಬಾದ್ ಮೂಲಕ, ನಾನು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ನೀಡುವವರನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಸ್ತುತಿಸುತ್ತೇನೆ. ನಾನು ಒಳಗಿನಿಂದ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ. ||3||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਰਾ ਸਦਾ ਹੈ ਦਾਤਾ ਜੋ ਇਛੈ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਏ ॥
satigur meraa sadaa hai daataa jo ichhai so fal paae |ನನ್ನ ನಿಜವಾದ ಗುರು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಕೊಡುವವನು. ನಾನು ಬಯಸುವ ಯಾವುದೇ ಹಣ್ಣುಗಳು ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಫಲಗಳನ್ನು ನಾನು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತೇನೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਗੁਰਸਬਦੀ ਸਚੁ ਪਾਏ ॥੪॥੩॥
naanak naam milai vaddiaaee gurasabadee sach paae |4|3|ಓ ನಾನಕ್, ನಾಮ್ ಮೂಲಕ, ಅದ್ಭುತವಾದ ಹಿರಿಮೆಯನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ; ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಸತ್ಯವು ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ||4||3||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
prabhaatee mahalaa 3 |ಪ್ರಭಾತೀ, ಮೂರನೇ ಮೆಹಲ್:
ਜੋ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਈ ਹਰਿ ਜੀਉ ਤਿਨ ਤੂ ਰਾਖਨ ਜੋਗੁ ॥
jo teree saranaaee har jeeo tin too raakhan jog |ನಿಮ್ಮ ಅಭಯಾರಣ್ಯವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸುವವರು, ಪ್ರಿಯ ಕರ್ತನೇ, ನಿಮ್ಮ ರಕ್ಷಣಾತ್ಮಕ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ.
ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਮੈ ਅਵਰੁ ਨ ਸੂਝੈ ਨਾ ਕੋ ਹੋਆ ਨ ਹੋਗੁ ॥੧॥
tudh jevadd mai avar na soojhai naa ko hoaa na hog |1|ನಿನ್ನಷ್ಟು ಶ್ರೇಷ್ಠನೆಂದು ನಾನು ಭಾವಿಸಲಾರೆ. ಎಂದಿಗೂ ಇರಲಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಎಂದಿಗೂ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ||1||
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਦਾ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਈ ॥
har jeeo sadaa teree saranaaee |ಓ ಪ್ರಿಯ ಕರ್ತನೇ, ನಾನು ನಿಮ್ಮ ಅಭಯಾರಣ್ಯದಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತೇನೆ.
ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਾਖਹੁ ਮੇਰੇ ਸੁਆਮੀ ਏਹ ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jiau bhaavai tiau raakhahu mere suaamee eh teree vaddiaaee |1| rahaau |ಅದು ನಿಮಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗುವಂತೆ, ನೀವು ನನ್ನನ್ನು ಉಳಿಸಿ, ಓ ನನ್ನ ಕರ್ತನೇ ಮತ್ತು ಯಜಮಾನ; ಇದು ನಿಮ್ಮ ಮಹಿಮೆಯ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਜੋ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਈ ਹਰਿ ਜੀਉ ਤਿਨ ਕੀ ਕਰਹਿ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ॥
jo teree saranaaee har jeeo tin kee kareh pratipaal |ಓ ಪ್ರಿಯ ಕರ್ತನೇ, ನಿನ್ನ ಅಭಯಾರಣ್ಯವನ್ನು ಹುಡುಕುವವರನ್ನು ನೀವು ಪಾಲಿಸುತ್ತೀರಿ ಮತ್ತು ಪೋಷಿಸುತ್ತೀರಿ.