ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 953
ਤਿਸੁ ਪਾਖੰਡੀ ਜਰਾ ਨ ਮਰਣਾ ॥
tis paakhanddee jaraa na maranaa |ಅಂತಹ ಪಾಖಂಡಿ ವಯಸ್ಸಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಸಾಯುವುದಿಲ್ಲ.
ਬੋਲੈ ਚਰਪਟੁ ਸਤਿ ਸਰੂਪੁ ॥
bolai charapatt sat saroop |ಚಾರ್ಪತ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ದೇವರು ಸತ್ಯದ ಸಾಕಾರ;
ਪਰਮ ਤੰਤ ਮਹਿ ਰੇਖ ਨ ਰੂਪੁ ॥੫॥
param tant meh rekh na roop |5|ವಾಸ್ತವದ ಅತ್ಯುನ್ನತ ಸಾರವು ಯಾವುದೇ ಆಕಾರ ಅಥವಾ ರೂಪವನ್ನು ಹೊಂದಿಲ್ಲ. ||5||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਸੋ ਬੈਰਾਗੀ ਜਿ ਉਲਟੇ ਬ੍ਰਹਮੁ ॥
so bairaagee ji ulatte braham |ಅವನು ಒಬ್ಬನೇ ಬೈರಾಗಿ, ಅವನು ದೇವರ ಕಡೆಗೆ ತಿರುಗುತ್ತಾನೆ.
ਗਗਨ ਮੰਡਲ ਮਹਿ ਰੋਪੈ ਥੰਮੁ ॥
gagan manddal meh ropai tham |ಮನಸ್ಸಿನ ಆಕಾಶವಾದ ಹತ್ತನೇ ದ್ವಾರದಲ್ಲಿ ಅವನು ತನ್ನ ಕಂಬವನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਅਹਿਨਿਸਿ ਅੰਤਰਿ ਰਹੈ ਧਿਆਨਿ ॥
ahinis antar rahai dhiaan |ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅವರು ಆಳವಾದ ಆಂತರಿಕ ಧ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುತ್ತಾರೆ.
ਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਸਤ ਸਮਾਨਿ ॥
te bairaagee sat samaan |ಅಂತಹ ಬೈರಾಗಿಯು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಂತೆಯೇ.
ਬੋਲੈ ਭਰਥਰਿ ਸਤਿ ਸਰੂਪੁ ॥
bolai bharathar sat saroop |ಭರ್ತ್'ಹರ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ದೇವರು ಸತ್ಯದ ಸಾಕಾರ;
ਪਰਮ ਤੰਤ ਮਹਿ ਰੇਖ ਨ ਰੂਪੁ ॥੬॥
param tant meh rekh na roop |6|ವಾಸ್ತವದ ಅತ್ಯುನ್ನತ ಸಾರವು ಯಾವುದೇ ಆಕಾರ ಅಥವಾ ರೂಪವನ್ನು ಹೊಂದಿಲ್ಲ. ||6||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਕਿਉ ਮਰੈ ਮੰਦਾ ਕਿਉ ਜੀਵੈ ਜੁਗਤਿ ॥
kiau marai mandaa kiau jeevai jugat |ದುಷ್ಟತನ ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಹೇಗೆ? ನಿಜವಾದ ಜೀವನ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯುವುದು ಹೇಗೆ?
ਕੰਨ ਪੜਾਇ ਕਿਆ ਖਾਜੈ ਭੁਗਤਿ ॥
kan parraae kiaa khaajai bhugat |ಕಿವಿ ಚುಚ್ಚುವುದರಿಂದ ಅಥವಾ ಆಹಾರಕ್ಕಾಗಿ ಭಿಕ್ಷೆ ಬೇಡುವುದರಿಂದ ಏನು ಪ್ರಯೋಜನ?
ਆਸਤਿ ਨਾਸਤਿ ਏਕੋ ਨਾਉ ॥
aasat naasat eko naau |ಅಸ್ತಿತ್ವ ಮತ್ತು ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಉದ್ದಕ್ಕೂ, ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತನ ನಾಮ ಮಾತ್ರ ಇರುತ್ತದೆ.
ਕਉਣੁ ਸੁ ਅਖਰੁ ਜਿਤੁ ਰਹੈ ਹਿਆਉ ॥
kaun su akhar jit rahai hiaau |ಹೃದಯವನ್ನು ಅದರ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವ ಆ ಪದ ಯಾವುದು?
ਧੂਪ ਛਾਵ ਜੇ ਸਮ ਕਰਿ ਸਹੈ ॥
dhoop chhaav je sam kar sahai |ನೀವು ಸೂರ್ಯ ಮತ್ತು ನೆರಳಿನ ಮೇಲೆ ಸಮಾನವಾಗಿ ಕಾಣುವಾಗ,
ਤਾ ਨਾਨਕੁ ਆਖੈ ਗੁਰੁ ਕੋ ਕਹੈ ॥
taa naanak aakhai gur ko kahai |ನಾನಕ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಆಗ ಗುರುಗಳು ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਛਿਅ ਵਰਤਾਰੇ ਵਰਤਹਿ ਪੂਤ ॥
chhia varataare varateh poot |ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಆರು ಪದ್ಧತಿಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਨਾ ਸੰਸਾਰੀ ਨਾ ਅਉਧੂਤ ॥
naa sansaaree naa aaudhoot |ಅವರು ಲೌಕಿಕ ಜನರಲ್ಲ, ಅಥವಾ ನಿರ್ಲಿಪ್ತ ಪರಿತ್ಯಾಗದವರೂ ಅಲ್ಲ.
ਨਿਰੰਕਾਰਿ ਜੋ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
nirankaar jo rahai samaae |ನಿರಾಕಾರ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿರುವವನು
ਕਾਹੇ ਭੀਖਿਆ ਮੰਗਣਿ ਜਾਇ ॥੭॥
kaahe bheekhiaa mangan jaae |7|- ಅವನು ಯಾಕೆ ಭಿಕ್ಷೆಗೆ ಹೋಗಬೇಕು? ||7||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਹਰਿ ਮੰਦਰੁ ਸੋਈ ਆਖੀਐ ਜਿਥਹੁ ਹਰਿ ਜਾਤਾ ॥
har mandar soee aakheeai jithahu har jaataa |ಅದೊಂದೇ ಭಗವಂತನ ದೇವಾಲಯ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ, ಅಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਮਾਨਸ ਦੇਹ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਪਾਇਆ ਸਭੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਤਾ ॥
maanas deh gur bachanee paaeaa sabh aatam raam pachhaataa |ಭಗವಂತ, ಪರಮಾತ್ಮನು ಎಲ್ಲರಲ್ಲಿಯೂ ಇದ್ದಾನೆ ಎಂದು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡಾಗ ಮಾನವ ದೇಹದಲ್ಲಿ ಗುರುವಿನ ಪದವು ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ.
ਬਾਹਰਿ ਮੂਲਿ ਨ ਖੋਜੀਐ ਘਰ ਮਾਹਿ ਬਿਧਾਤਾ ॥
baahar mool na khojeeai ghar maeh bidhaataa |ನಿಮ್ಮ ಆತ್ಮದಿಂದ ಹೊರಗೆ ಅವನನ್ನು ಹುಡುಕಬೇಡಿ. ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ, ಡೆಸ್ಟಿನಿ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪಿ, ನಿಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಹೃದಯದ ಮನೆಯೊಳಗೆ ಇದ್ದಾನೆ.
ਮਨਮੁਖ ਹਰਿ ਮੰਦਰ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਤਿਨੀ ਜਨਮੁ ਗਵਾਤਾ ॥
manamukh har mandar kee saar na jaananee tinee janam gavaataa |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ಭಗವಂತನ ದೇವಾಲಯದ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಮೆಚ್ಚುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ವ್ಯರ್ಥವಾಗಿ ತಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਸਭ ਮਹਿ ਇਕੁ ਵਰਤਦਾ ਗੁਰਸਬਦੀ ਪਾਇਆ ਜਾਈ ॥੧੨॥
sabh meh ik varatadaa gurasabadee paaeaa jaaee |12|ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತ ಎಲ್ಲದರಲ್ಲೂ ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ; ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಅವನನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು. ||12||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਮੂਰਖੁ ਹੋਵੈ ਸੋ ਸੁਣੈ ਮੂਰਖ ਕਾ ਕਹਣਾ ॥
moorakh hovai so sunai moorakh kaa kahanaa |ಮೂರ್ಖನು ಮಾತ್ರ ಮೂರ್ಖನ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಾನೆ.
ਮੂਰਖ ਕੇ ਕਿਆ ਲਖਣ ਹੈ ਕਿਆ ਮੂਰਖ ਕਾ ਕਰਣਾ ॥
moorakh ke kiaa lakhan hai kiaa moorakh kaa karanaa |ಮೂರ್ಖನ ಚಿಹ್ನೆಗಳು ಯಾವುವು? ಮೂರ್ಖ ಏನು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ?
ਮੂਰਖੁ ਓਹੁ ਜਿ ਮੁਗਧੁ ਹੈ ਅਹੰਕਾਰੇ ਮਰਣਾ ॥
moorakh ohu ji mugadh hai ahankaare maranaa |ಮೂರ್ಖನು ಮೂರ್ಖ; ಅವನು ಅಹಂಕಾರದಿಂದ ಸಾಯುತ್ತಾನೆ.
ਏਤੁ ਕਮਾਣੈ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਦੁਖ ਹੀ ਮਹਿ ਰਹਣਾ ॥
et kamaanai sadaa dukh dukh hee meh rahanaa |ಅವನ ಕಾರ್ಯಗಳು ಯಾವಾಗಲೂ ಅವನಿಗೆ ನೋವನ್ನು ತರುತ್ತವೆ; ಅವನು ನೋವಿನಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਅਤਿ ਪਿਆਰਾ ਪਵੈ ਖੂਹਿ ਕਿਹੁ ਸੰਜਮੁ ਕਰਣਾ ॥
at piaaraa pavai khoohi kihu sanjam karanaa |ಒಬ್ಬರ ಪ್ರೀತಿಯ ಸ್ನೇಹಿತ ಹಳ್ಳಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದರೆ, ಅವನನ್ನು ಹೊರತೆಗೆಯಲು ಏನು ಬಳಸಬಹುದು?
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਸੁ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ਓਸੁ ਅਲਿਪਤੋ ਰਹਣਾ ॥
guramukh hoe su kare veechaar os alipato rahanaa |ಗುರುಮುಖನಾದವನು ಭಗವಂತನನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಿರ್ಲಿಪ್ತನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪੈ ਆਪਿ ਉਧਰੈ ਓਸੁ ਪਿਛੈ ਡੁਬਦੇ ਭੀ ਤਰਣਾ ॥
har naam japai aap udharai os pichhai ddubade bhee taranaa |ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತಾ, ಅವನು ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ರಕ್ಷಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನು ಮುಳುಗುತ್ತಿರುವವರನ್ನೂ ದಾಟುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਰੇ ਜੋ ਦੇਇ ਸੁ ਸਹਣਾ ॥੧॥
naanak jo tis bhaavai so kare jo dee su sahanaa |1|ಓ ನಾನಕ್, ಅವನು ದೇವರ ಚಿತ್ತಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ಏನು ಕೊಟ್ಟರೂ ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਨਾਨਕੁ ਆਖੈ ਰੇ ਮਨਾ ਸੁਣੀਐ ਸਿਖ ਸਹੀ ॥
naanak aakhai re manaa suneeai sikh sahee |ನಾನಕ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಓ ಮನಸ್ಸೇ, ನಿಜವಾದ ಬೋಧನೆಗಳನ್ನು ಆಲಿಸಿ.
ਲੇਖਾ ਰਬੁ ਮੰਗੇਸੀਆ ਬੈਠਾ ਕਢਿ ਵਹੀ ॥
lekhaa rab mangeseea baitthaa kadt vahee |ಅವನ ಲೆಡ್ಜರ್ ಅನ್ನು ತೆರೆಯುವಾಗ, ದೇವರು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಲೆಕ್ಕಕ್ಕೆ ಕರೆಯುತ್ತಾನೆ.
ਤਲਬਾ ਪਉਸਨਿ ਆਕੀਆ ਬਾਕੀ ਜਿਨਾ ਰਹੀ ॥
talabaa pausan aakeea baakee jinaa rahee |ಪಾವತಿಸದ ಖಾತೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ದಂಗೆಕೋರರನ್ನು ಕರೆಯಲಾಗುವುದು.
ਅਜਰਾਈਲੁ ਫਰੇਸਤਾ ਹੋਸੀ ਆਇ ਤਈ ॥
ajaraaeel faresataa hosee aae tee |ಅವರನ್ನು ಶಿಕ್ಷಿಸಲು ಸಾವಿನ ದೇವತೆ ಅಜ್ರಾ-ಈಲ್ ಅನ್ನು ನೇಮಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ਨ ਸੁਝਈ ਭੀੜੀ ਗਲੀ ਫਹੀ ॥
aavan jaan na sujhee bheerree galee fahee |ಅವರು ಪುನರ್ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಬಂದು ಹೋಗುವುದನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಯಾವುದೇ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ಕಿರಿದಾದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಬಿದ್ದಿದ್ದಾರೆ.
ਕੂੜ ਨਿਖੁਟੇ ਨਾਨਕਾ ਓੜਕਿ ਸਚਿ ਰਹੀ ॥੨॥
koorr nikhutte naanakaa orrak sach rahee |2|ಅಸತ್ಯವು ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ, ಓ ನಾನಕ್, ಮತ್ತು ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಸತ್ಯವು ಮೇಲುಗೈ ಸಾಧಿಸುತ್ತದೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਹਰਿ ਕਾ ਸਭੁ ਸਰੀਰੁ ਹੈ ਹਰਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਭੁ ਆਪੈ ॥
har kaa sabh sareer hai har rav rahiaa sabh aapai |ದೇಹ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲವೂ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಸೇರಿದ್ದು; ಭಗವಂತನೇ ಸರ್ವವ್ಯಾಪಿ.
ਹਰਿ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਨ ਪਵੈ ਕਿਛੁ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਪੈ ॥
har kee keemat na pavai kichh kahan na jaapai |ಭಗವಂತನ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಅಂದಾಜು ಮಾಡಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಏನನ್ನೂ ಹೇಳಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸਾਲਾਹੀਐ ਹਰਿ ਭਗਤੀ ਰਾਪੈ ॥
guraparasaadee saalaaheeai har bhagatee raapai |ಗುರುವಿನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ, ಒಬ್ಬನು ಭಗವಂತನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತಾನೆ, ಭಕ್ತಿಯ ಭಾವನೆಗಳಿಂದ ತುಂಬುತ್ತಾನೆ.
ਸਭੁ ਮਨੁ ਤਨੁ ਹਰਿਆ ਹੋਇਆ ਅਹੰਕਾਰੁ ਗਵਾਪੈ ॥
sabh man tan hariaa hoeaa ahankaar gavaapai |ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹವು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಪುನಶ್ಚೇತನಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹਰਿ ਕਾ ਖੇਲੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਸੈ ਬੁਝਾਈ ॥੧੩॥
sabh kichh har kaa khel hai guramukh kisai bujhaaee |13|ಎಲ್ಲವೂ ಭಗವಂತನ ನಾಟಕ. ಗುರುಮುಖ ಇದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ. ||13||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |ಸಲೋಕ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਸਹੰਸਰ ਦਾਨ ਦੇ ਇੰਦ੍ਰੁ ਰੋਆਇਆ ॥
sahansar daan de indru roaaeaa |ಅವಮಾನದ ಸಾವಿರ ಅಂಕಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಇಂದ್ರನು ಅವಮಾನದಿಂದ ಅಳುತ್ತಾನೆ.
ਪਰਸ ਰਾਮੁ ਰੋਵੈ ਘਰਿ ਆਇਆ ॥
paras raam rovai ghar aaeaa |ಪರಾಸ್ ರಾಮ್ ಅಳುತ್ತಾ ಮನೆಗೆ ಮರಳಿದರು.
ਅਜੈ ਸੁ ਰੋਵੈ ਭੀਖਿਆ ਖਾਇ ॥
ajai su rovai bheekhiaa khaae |ಅವನು ಕೊಟ್ಟ ಗೊಬ್ಬರವನ್ನು ದಾನವೆಂದು ಭಾವಿಸಿ ತಿನ್ನುವಂತೆ ಮಾಡಿದಾಗ ಅಜಯ್ ಅಳುತ್ತಾ ಅಳುತ್ತಾನೆ.
ਐਸੀ ਦਰਗਹ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
aaisee daragah milai sajaae |ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿದ ಶಿಕ್ಷೆ ಹೀಗಿದೆ.
ਰੋਵੈ ਰਾਮੁ ਨਿਕਾਲਾ ਭਇਆ ॥
rovai raam nikaalaa bheaa |ವನವಾಸಕ್ಕೆ ಕಳುಹಿಸಲ್ಪಟ್ಟಾಗ ರಾಮನು ಅಳುತ್ತಾನೆ.