ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 41

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥

sireeraag mahalaa 4 |

ಸಿರೀ ರಾಗ್, ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹ್ಲ್:

ਹਉ ਪੰਥੁ ਦਸਾਈ ਨਿਤ ਖੜੀ ਕੋਈ ਪ੍ਰਭੁ ਦਸੇ ਤਿਨਿ ਜਾਉ ॥

hau panth dasaaee nit kharree koee prabh dase tin jaau |

ನಾನು ದಾರಿಯ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ನಿಂತು ದಾರಿ ಕೇಳುತ್ತೇನೆ. ಯಾರಾದರೂ ನನಗೆ ದೇವರ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ತೋರಿಸಿದರೆ - ನಾನು ಅವನೊಂದಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತೇನೆ.

ਜਿਨੀ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰਾ ਰਾਵਿਆ ਤਿਨ ਪੀਛੈ ਲਾਗਿ ਫਿਰਾਉ ॥

jinee meraa piaaraa raaviaa tin peechhai laag firaau |

ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಆನಂದಿಸುವವರ ಹೆಜ್ಜೆಗಳನ್ನು ನಾನು ಅನುಸರಿಸುತ್ತೇನೆ.

ਕਰਿ ਮਿੰਨਤਿ ਕਰਿ ਜੋਦੜੀ ਮੈ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲਣੈ ਕਾ ਚਾਉ ॥੧॥

kar minat kar jodarree mai prabh milanai kaa chaau |1|

ನಾನು ಅವರನ್ನು ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ, ನಾನು ಅವರನ್ನು ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ; ದೇವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಬೇಕೆಂಬ ಹಂಬಲ ನನಗಿದೆ! ||1||

ਮੇਰੇ ਭਾਈ ਜਨਾ ਕੋਈ ਮੋ ਕਉ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥

mere bhaaee janaa koee mo kau har prabh mel milaae |

ಓ ನನ್ನ ಡೆಸ್ಟಿನಿ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೇ, ದಯವಿಟ್ಟು ನನ್ನ ಪ್ರಭು ದೇವರೊಂದಿಗೆ ಐಕ್ಯದಲ್ಲಿ ನನ್ನನ್ನು ಒಂದುಗೂಡಿಸಿ.

ਹਉ ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਦੀਆ ਦਿਖਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

hau satigur vittahu vaariaa jin har prabh deea dikhaae |1| rahaau |

ನನಗೆ ಭಗವಂತ ದೇವರನ್ನು ತೋರಿಸಿದ ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಗೆ ನಾನು ಬಲಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||

ਹੋਇ ਨਿਮਾਣੀ ਢਹਿ ਪਵਾ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਸਿ ॥

hoe nimaanee dteh pavaa poore satigur paas |

ಆಳವಾದ ನಮ್ರತೆಯಿಂದ, ನಾನು ಪರಿಪೂರ್ಣ ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಬೀಳುತ್ತೇನೆ.

ਨਿਮਾਣਿਆ ਗੁਰੁ ਮਾਣੁ ਹੈ ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਕਰੇ ਸਾਬਾਸਿ ॥

nimaaniaa gur maan hai gur satigur kare saabaas |

ಅಗೌರವ ಪಡೆದವರ ಗೌರವ ಗುರು. ಗುರು, ನಿಜವಾದ ಗುರು, ಅನುಮೋದನೆ ಮತ್ತು ಚಪ್ಪಾಳೆಗಳನ್ನು ತರುತ್ತದೆ.

ਹਉ ਗੁਰੁ ਸਾਲਾਹਿ ਨ ਰਜਊ ਮੈ ਮੇਲੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਸਿ ॥੨॥

hau gur saalaeh na rjaoo mai mele har prabh paas |2|

ಭಗವಂತ ದೇವರೊಂದಿಗೆ ನನ್ನನ್ನು ಒಂದುಗೂಡಿಸುವ ಗುರುವನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ನಾನು ಎಂದಿಗೂ ಆಯಾಸಗೊಂಡಿಲ್ಲ. ||2||

ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਸਭ ਕੋ ਲੋਚਦਾ ਜੇਤਾ ਜਗਤੁ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥

satigur no sabh ko lochadaa jetaa jagat sabh koe |

ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ ಎಲ್ಲರೂ ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಗಾಗಿ ಹಂಬಲಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਬਿਨੁ ਭਾਗਾ ਦਰਸਨੁ ਨਾ ਥੀਐ ਭਾਗਹੀਣ ਬਹਿ ਰੋਇ ॥

bin bhaagaa darasan naa theeai bhaagaheen beh roe |

ವಿಧಿಯ ಸೌಭಾಗ್ಯವಿಲ್ಲದೇ ಅವರ ದರ್ಶನದ ಧನ್ಯ ದರ್ಶನ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ. ದೌರ್ಭಾಗ್ಯದವರು ಸುಮ್ಮನೆ ಕೂತು ಅಳುತ್ತಾರೆ.

ਜੋ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਭਾਣਾ ਸੋ ਥੀਆ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਨ ਮੇਟੈ ਕੋਇ ॥੩॥

jo har prabh bhaanaa so theea dhur likhiaa na mettai koe |3|

ಕರ್ತನಾದ ದೇವರ ಚಿತ್ತದಂತೆ ಎಲ್ಲವೂ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ಪೂರ್ವ ನಿಯೋಜಿತ ವಿಧಿಯ ವಿಧಿಯನ್ನು ಯಾರೂ ಅಳಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ||3||

ਆਪੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਪਿ ਹਰਿ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥

aape satigur aap har aape mel milaae |

ಅವನೇ ನಿಜವಾದ ಗುರು; ಅವನೇ ಭಗವಂತ. ಅವನೇ ತನ್ನ ಒಕ್ಕೂಟದಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗುತ್ತಾನೆ.

ਆਪਿ ਦਇਆ ਕਰਿ ਮੇਲਸੀ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਪੀਛੈ ਪਾਇ ॥

aap deaa kar melasee gur satigur peechhai paae |

ಅವರ ದಯೆಯಲ್ಲಿ, ಅವರು ನಮ್ಮನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಒಂದುಗೂಡಿಸುತ್ತಾರೆ, ನಾವು ಗುರುವನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿದಂತೆ, ನಿಜವಾದ ಗುರು.

ਸਭੁ ਜਗਜੀਵਨੁ ਜਗਿ ਆਪਿ ਹੈ ਨਾਨਕ ਜਲੁ ਜਲਹਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੪॥੬੮॥

sabh jagajeevan jag aap hai naanak jal jaleh samaae |4|4|68|

ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ, ಅವನು ಪ್ರಪಂಚದ ಜೀವ, ಓ ನಾನಕ್, ನೀರಿನೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆತ ನೀರಿನಂತೆ. ||4||4||68||

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥

sireeraag mahalaa 4 |

ಸಿರೀ ರಾಗ್, ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹ್ಲ್:

ਰਸੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਰਸੁ ਅਤਿ ਭਲਾ ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਮਿਲੈ ਰਸੁ ਖਾਇ ॥

ras amrit naam ras at bhalaa kit bidh milai ras khaae |

ಅಮೃತ ನಾಮದ ಸಾರವು ಅತ್ಯಂತ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರವಾಗಿದೆ; ಈ ಸಾರವನ್ನು ನಾನು ಹೇಗೆ ಸವಿಯಬಹುದು?

ਜਾਇ ਪੁਛਹੁ ਸੋਹਾਗਣੀ ਤੁਸਾ ਕਿਉ ਕਰਿ ਮਿਲਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਆਇ ॥

jaae puchhahu sohaaganee tusaa kiau kar miliaa prabh aae |

ನಾನು ಹೋಗಿ ಸಂತೋಷದ ಆತ್ಮ-ವಧುಗಳನ್ನು ಕೇಳುತ್ತೇನೆ, "ನೀವು ದೇವರನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಲು ಹೇಗೆ ಬಂದಿದ್ದೀರಿ?"

ਓਇ ਵੇਪਰਵਾਹ ਨ ਬੋਲਨੀ ਹਉ ਮਲਿ ਮਲਿ ਧੋਵਾ ਤਿਨ ਪਾਇ ॥੧॥

oe veparavaah na bolanee hau mal mal dhovaa tin paae |1|

ಅವರು ಕಾಳಜಿಯಿಲ್ಲದ ಮತ್ತು ಮಾತನಾಡುವುದಿಲ್ಲ; ನಾನು ಅವರ ಪಾದಗಳನ್ನು ಮಸಾಜ್ ಮಾಡಿ ತೊಳೆಯುತ್ತೇನೆ. ||1||

ਭਾਈ ਰੇ ਮਿਲਿ ਸਜਣ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਾਰਿ ॥

bhaaee re mil sajan har gun saar |

ಓ ಡೆಸ್ಟಿನಿ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೇ, ನಿಮ್ಮ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸ್ನೇಹಿತರನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಿ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಅದ್ಭುತವಾದ ಸ್ತುತಿಗಳ ಮೇಲೆ ನೆಲೆಸಿಕೊಳ್ಳಿ.

ਸਜਣੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਹੈ ਦੁਖੁ ਕਢੈ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

sajan satigur purakh hai dukh kadtai haumai maar |1| rahaau |

ನಿಜವಾದ ಗುರು, ಮೂಲ ಜೀವಿ, ನಿಮ್ಮ ಸ್ನೇಹಿತ, ಅವರು ನೋವನ್ನು ಹೊರಹಾಕುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾರೆ. ||1||ವಿರಾಮ||

ਗੁਰਮੁਖੀਆ ਸੋਹਾਗਣੀ ਤਿਨ ਦਇਆ ਪਈ ਮਨਿ ਆਇ ॥

guramukheea sohaaganee tin deaa pee man aae |

ಗುರುಮುಖರು ಸಂತೋಷದ ಆತ್ಮ-ವಧುಗಳು; ಅವರ ಮನಸ್ಸು ದಯೆಯಿಂದ ತುಂಬಿದೆ.

ਸਤਿਗੁਰ ਵਚਨੁ ਰਤੰਨੁ ਹੈ ਜੋ ਮੰਨੇ ਸੁ ਹਰਿ ਰਸੁ ਖਾਇ ॥

satigur vachan ratan hai jo mane su har ras khaae |

ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಮಾತು ರತ್ನವಾಗಿದೆ. ಅದನ್ನು ನಂಬುವವನು ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರವನ್ನು ಸವಿಯುತ್ತಾನೆ.

ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਵਡ ਜਾਣੀਅਹਿ ਜਿਨ ਹਰਿ ਰਸੁ ਖਾਧਾ ਗੁਰ ਭਾਇ ॥੨॥

se vaddabhaagee vadd jaaneeeh jin har ras khaadhaa gur bhaae |2|

ಗುರುವಿನ ಪ್ರೀತಿಯ ಮೂಲಕ ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರವನ್ನು ಸೇವಿಸುವವರು ಶ್ರೇಷ್ಠರು ಮತ್ತು ಅದೃಷ್ಟವಂತರು ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ||2||

ਇਹੁ ਹਰਿ ਰਸੁ ਵਣਿ ਤਿਣਿ ਸਭਤੁ ਹੈ ਭਾਗਹੀਣ ਨਹੀ ਖਾਇ ॥

eihu har ras van tin sabhat hai bhaagaheen nahee khaae |

ಭಗವಂತನ ಈ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರವು ಕಾಡುಗಳಲ್ಲಿ, ಹೊಲಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲೆಡೆ ಇದೆ, ಆದರೆ ದುರದೃಷ್ಟಕರರು ಅದನ್ನು ರುಚಿ ನೋಡುವುದಿಲ್ಲ.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਪਲੈ ਨਾ ਪਵੈ ਮਨਮੁਖ ਰਹੇ ਬਿਲਲਾਇ ॥

bin satigur palai naa pavai manamukh rahe bilalaae |

ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ ಅದು ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ. ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ದುಃಖದಲ್ಲಿ ಅಳುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಾರೆ.

ਓਇ ਸਤਿਗੁਰ ਆਗੈ ਨਾ ਨਿਵਹਿ ਓਨਾ ਅੰਤਰਿ ਕ੍ਰੋਧੁ ਬਲਾਇ ॥੩॥

oe satigur aagai naa niveh onaa antar krodh balaae |3|

ಅವರು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಮುಂದೆ ತಲೆಬಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ಕೋಪದ ಭೂತ ಅವರೊಳಗಿದೆ. ||3||

ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਆਪਿ ਹੈ ਆਪੇ ਹਰਿ ਰਸੁ ਹੋਇ ॥

har har har ras aap hai aape har ras hoe |

ಭಗವಂತನೇ, ಹರ್, ಹರ್, ಹರ್, ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರ. ಭಗವಂತನೇ ಸತ್ವ.

ਆਪਿ ਦਇਆ ਕਰਿ ਦੇਵਸੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਚੋਇ ॥

aap deaa kar devasee guramukh amrit choe |

ಅವನ ದಯೆಯಿಂದ, ಅವನು ಗುರುಮುಖನನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸುತ್ತಾನೆ; ಈ ಅಮೃತದ ಅಮೃತದ ಅಮೃತವು ಕೆಳಗೆ ಚಿಮ್ಮುತ್ತದೆ.

ਸਭੁ ਤਨੁ ਮਨੁ ਹਰਿਆ ਹੋਇਆ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਸੋਇ ॥੪॥੫॥੬੯॥

sabh tan man hariaa hoeaa naanak har vasiaa man soe |4|5|69|

ನಂತರ, ದೇಹ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅರಳುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಅರಳುತ್ತವೆ; ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತ ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗೆ ನೆಲೆಸಲು ಬರುತ್ತಾನೆ. ||4||5||69||

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥

sireeraag mahalaa 4 |

ಸಿರೀ ರಾಗ್, ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹ್ಲ್:

ਦਿਨਸੁ ਚੜੈ ਫਿਰਿ ਆਥਵੈ ਰੈਣਿ ਸਬਾਈ ਜਾਇ ॥

dinas charrai fir aathavai rain sabaaee jaae |

ದಿನವು ಬೆಳಗುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಅದು ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ರಾತ್ರಿಯು ಹಾದುಹೋಗುತ್ತದೆ.

ਆਵ ਘਟੈ ਨਰੁ ਨਾ ਬੁਝੈ ਨਿਤਿ ਮੂਸਾ ਲਾਜੁ ਟੁਕਾਇ ॥

aav ghattai nar naa bujhai nit moosaa laaj ttukaae |

ಮನುಷ್ಯನ ಆಯುಷ್ಯ ಕ್ಷೀಣಿಸುತ್ತಿದೆ, ಆದರೆ ಅವನಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಪ್ರತಿದಿನ, ಸಾವಿನ ಇಲಿಯು ಜೀವನದ ಹಗ್ಗವನ್ನು ಕಡಿಯುತ್ತಿದೆ.

ਗੁੜੁ ਮਿਠਾ ਮਾਇਆ ਪਸਰਿਆ ਮਨਮੁਖੁ ਲਗਿ ਮਾਖੀ ਪਚੈ ਪਚਾਇ ॥੧॥

gurr mitthaa maaeaa pasariaa manamukh lag maakhee pachai pachaae |1|

ಮಾಯೆಯು ಸಿಹಿ ಕಾಕಂಬಿಯಂತೆ ಹರಡುತ್ತದೆ; ಸ್ವ-ಇಚ್ಛೆಯ ಮನ್ಮುಖನು ನೊಣದಂತೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ, ಕೊಳೆಯುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ||1||

ਭਾਈ ਰੇ ਮੈ ਮੀਤੁ ਸਖਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥

bhaaee re mai meet sakhaa prabh soe |

ವಿಧಿಯ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೇ, ದೇವರು ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತ ಮತ್ತು ಒಡನಾಡಿ.

ਪੁਤੁ ਕਲਤੁ ਮੋਹੁ ਬਿਖੁ ਹੈ ਅੰਤਿ ਬੇਲੀ ਕੋਇ ਨ ਹੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

put kalat mohu bikh hai ant belee koe na hoe |1| rahaau |

ಮಕ್ಕಳು ಮತ್ತು ಸಂಗಾತಿಯೊಂದಿಗಿನ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಂಧವ್ಯವು ವಿಷವಾಗಿದೆ; ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ನಿಮ್ಮ ಸಹಾಯಕರಾಗಿ ಯಾರೂ ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ. ||1||ವಿರಾಮ||

ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਲਿਵ ਉਬਰੇ ਅਲਿਪਤੁ ਰਹੇ ਸਰਣਾਇ ॥

guramat har liv ubare alipat rahe saranaae |

ಗುರುಗಳ ಬೋಧನೆಗಳ ಮೂಲಕ, ಕೆಲವರು ಭಗವಂತನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಉಳಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ಬೇರ್ಪಟ್ಟ ಮತ್ತು ಬಾಧಿಸದೆ ಉಳಿಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಭಗವಂತನ ಅಭಯಾರಣ್ಯವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.