ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 584

ਨਾਨਕ ਸਾ ਧਨ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਈ ਪਿਰੁ ਅੰਤਰਿ ਸਦਾ ਸਮਾਲੇ ॥

naanak saa dhan milai milaaee pir antar sadaa samaale |

ಓ ನಾನಕ್, ಆ ಆತ್ಮ-ವಧು ಒಕ್ಕೂಟದಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದ್ದಾಳೆ; ಅವಳು ತನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಗಂಡನನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾಳೆ, ತನ್ನೊಳಗೆ ಆಳವಾಗಿ ಇರುತ್ತಾಳೆ.

ਇਕਿ ਰੋਵਹਿ ਪਿਰਹਿ ਵਿਛੁੰਨੀਆ ਅੰਧੀ ਨ ਜਾਣੈ ਪਿਰੁ ਹੈ ਨਾਲੇ ॥੪॥੨॥

eik roveh pireh vichhuneea andhee na jaanai pir hai naale |4|2|

ಕೆಲವರು ತಮ್ಮ ಪತಿ ಭಗವಂತನಿಂದ ಬೇರ್ಪಟ್ಟು ಅಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅಳುತ್ತಾರೆ; ಕುರುಡರಿಗೆ ತಮ್ಮ ಪತಿ ತಮ್ಮೊಂದಿಗಿದ್ದಾರೆಂದು ತಿಳಿದಿರುವುದಿಲ್ಲ. ||4||2||

ਵਡਹੰਸੁ ਮਃ ੩ ॥

vaddahans mahalaa 3 |

ವಡಾಹನ್ಸ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:

ਰੋਵਹਿ ਪਿਰਹਿ ਵਿਛੁੰਨੀਆ ਮੈ ਪਿਰੁ ਸਚੜਾ ਹੈ ਸਦਾ ਨਾਲੇ ॥

roveh pireh vichhuneea mai pir sacharraa hai sadaa naale |

ತಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯ ಪತಿಯಿಂದ ಬೇರ್ಪಟ್ಟವರು ಅಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅಳುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ನನ್ನ ನಿಜವಾದ ಪತಿ ಭಗವಂತ ಯಾವಾಗಲೂ ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಇರುತ್ತಾನೆ.

ਜਿਨੀ ਚਲਣੁ ਸਹੀ ਜਾਣਿਆ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲੇ ॥

jinee chalan sahee jaaniaa satigur seveh naam samaale |

ತಾವು ನಿರ್ಗಮಿಸಬೇಕು, ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಸೇವಿಸಬೇಕು ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ನಾಮದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಬೇಕು ಎಂದು ತಿಳಿದವರು.

ਸਦਾ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਹੈ ਨਾਲੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥

sadaa naam samaale satigur hai naale satigur sev sukh paaeaa |

ಅವರು ನಾಮದ ಮೇಲೆ ನಿರಂತರವಾಗಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ಅವರೊಂದಿಗೆ ಇರುತ್ತಾನೆ; ಅವರು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.

ਸਬਦੇ ਕਾਲੁ ਮਾਰਿ ਸਚੁ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਨ ਹੋਇਆ ॥

sabade kaal maar sach ur dhaar fir aavan jaan na hoeaa |

ಶಾಬಾದ್ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಸಾವನ್ನು ಕೊಲ್ಲುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ತಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಮತ್ತೆ ಬಂದು ಹೋಗಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ.

ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੀ ਨਾਈ ਵੇਖੈ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲੇ ॥

sachaa saahib sachee naaee vekhai nadar nihaale |

ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಯಜಮಾನ ನಿಜ, ಮತ್ತು ಅವನ ಹೆಸರು ನಿಜ; ಅವನ ಕೃಪೆಯ ನೋಟವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾ, ಒಬ್ಬನು ಆನಂದಿತನಾಗುತ್ತಾನೆ.

ਰੋਵਹਿ ਪਿਰਹੁ ਵਿਛੁੰਨੀਆ ਮੈ ਪਿਰੁ ਸਚੜਾ ਹੈ ਸਦਾ ਨਾਲੇ ॥੧॥

roveh pirahu vichhuneea mai pir sacharraa hai sadaa naale |1|

ತಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯ ಪತಿಯಿಂದ ಬೇರ್ಪಟ್ಟವರು ಅಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅಳುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ನನ್ನ ನಿಜವಾದ ಪತಿ ಭಗವಂತ ಯಾವಾಗಲೂ ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಇರುತ್ತಾನೆ. ||1||

ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਭ ਦੂ ਊਚਾ ਹੈ ਕਿਵ ਮਿਲਾਂ ਪ੍ਰੀਤਮ ਪਿਆਰੇ ॥

prabh meraa saahib sabh doo aoochaa hai kiv milaan preetam piaare |

ದೇವರು, ನನ್ನ ಕರ್ತನು ಮತ್ತು ಯಜಮಾನನು ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನವನು; ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಪ್ರಿಯತಮೆಯನ್ನು ನಾನು ಹೇಗೆ ಭೇಟಿ ಮಾಡಬಹುದು?

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮੇਲੀ ਤਾਂ ਸਹਜਿ ਮਿਲੀ ਪਿਰੁ ਰਾਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥

satigur melee taan sahaj milee pir raakhiaa ur dhaare |

ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ನನ್ನನ್ನು ಒಂದುಗೂಡಿಸಿದಾಗ, ನಾನು ನನ್ನ ಪತಿ ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಾಗಿ ಒಂದಾಗಿದ್ದೇನೆ ಮತ್ತು ಈಗ, ನಾನು ಅವನನ್ನು ನನ್ನ ಹೃದಯಕ್ಕೆ ಬಂಧಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ.

ਸਦਾ ਉਰ ਧਾਰੇ ਨੇਹੁ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਪਿਰੁ ਦਿਸੈ ॥

sadaa ur dhaare nehu naal piaare satigur te pir disai |

ನಾನು ನಿರಂತರವಾಗಿ, ನನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಪ್ರಿಯತಮೆಯನ್ನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಪಾಲಿಸುತ್ತೇನೆ; ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕ, ನಾನು ನನ್ನ ಪ್ರಿಯನನ್ನು ನೋಡುತ್ತೇನೆ.

ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਕਾ ਕਚਾ ਚੋਲਾ ਤਿਤੁ ਪੈਧੈ ਪਗੁ ਖਿਸੈ ॥

maaeaa moh kaa kachaa cholaa tith paidhai pag khisai |

ಮಾಯೆಯ ಪ್ರೀತಿಯ ಕವಚವು ಸುಳ್ಳು; ಅದನ್ನು ಧರಿಸಿ, ಒಬ್ಬನು ಜಾರಿಬೀಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ತನ್ನ ಪಾದವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ਪਿਰ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਸੋ ਸਚਾ ਚੋਲਾ ਤਿਤੁ ਪੈਧੈ ਤਿਖਾ ਨਿਵਾਰੇ ॥

pir rang raataa so sachaa cholaa tith paidhai tikhaa nivaare |

ಆ ಮೇಲಂಗಿಯು ನಿಜ, ಅದು ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಪ್ರೀತಿಯ ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿದೆ; ಅದನ್ನು ಧರಿಸಿ, ನನ್ನ ಒಳಗಿನ ಬಾಯಾರಿಕೆ ತಣಿಸುತ್ತದೆ.

ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਭ ਦੂ ਊਚਾ ਹੈ ਕਿਉ ਮਿਲਾ ਪ੍ਰੀਤਮ ਪਿਆਰੇ ॥੨॥

prabh meraa saahib sabh doo aoochaa hai kiau milaa preetam piaare |2|

ದೇವರು, ನನ್ನ ಕರ್ತನು ಮತ್ತು ಯಜಮಾನನು ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನವನು; ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಪ್ರಿಯತಮೆಯನ್ನು ನಾನು ಹೇಗೆ ಭೇಟಿ ಮಾಡಬಹುದು? ||2||

ਮੈ ਪ੍ਰਭੁ ਸਚੁ ਪਛਾਣਿਆ ਹੋਰ ਭੂਲੀ ਅਵਗਣਿਆਰੇ ॥

mai prabh sach pachhaaniaa hor bhoolee avaganiaare |

ನಾನು ನನ್ನ ನಿಜವಾದ ದೇವರನ್ನು ಅರಿತುಕೊಂಡೆ, ಆದರೆ ಇತರ ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕರು ದಾರಿ ತಪ್ಪಿದ್ದಾರೆ.

ਮੈ ਸਦਾ ਰਾਵੇ ਪਿਰੁ ਆਪਣਾ ਸਚੜੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੇ ॥

mai sadaa raave pir aapanaa sacharrai sabad veechaare |

ನಾನು ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಪತಿ ಭಗವಂತನ ಮೇಲೆ ನಿರಂತರವಾಗಿ ನೆಲೆಸುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ಶಾಬಾದ್‌ನ ನಿಜವಾದ ಪದವನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತೇನೆ.

ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੇ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ਨਾਰੇ ਮਿਲਿ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਪਾਇਆ ॥

sachai sabad veechaare rang raatee naare mil satigur preetam paaeaa |

ವಧು ನಿಜವಾದ ಶಾಬಾದ್ ಅನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿದ್ದಾಳೆ; ಅವಳು ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ತನ್ನ ಪ್ರಿಯತಮೆಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ.

ਅੰਤਰਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ਸਹਜੇ ਮਾਤੀ ਗਇਆ ਦੁਸਮਨੁ ਦੂਖੁ ਸਬਾਇਆ ॥

antar rang raatee sahaje maatee geaa dusaman dookh sabaaeaa |

ಆಳವಾಗಿ, ಅವಳು ಅವನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿದ್ದಾಳೆ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷದಿಂದ ಅಮಲೇರುತ್ತಾಳೆ; ಅವಳ ಶತ್ರುಗಳು ಮತ್ತು ದುಃಖಗಳು ಎಲ್ಲಾ ದೂರವಾಗುತ್ತವೆ.

ਅਪਨੇ ਗੁਰ ਕੰਉ ਤਨੁ ਮਨੁ ਦੀਜੈ ਤਾਂ ਮਨੁ ਭੀਜੈ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰੇ ॥

apane gur knau tan man deejai taan man bheejai trisanaa dookh nivaare |

ನಿಮ್ಮ ಗುರುವಿಗೆ ದೇಹ ಮತ್ತು ಆತ್ಮವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಸಿ, ಮತ್ತು ನಂತರ ನೀವು ಸಂತೋಷವಾಗಿರುತ್ತೀರಿ; ನಿಮ್ಮ ಬಾಯಾರಿಕೆ ಮತ್ತು ನೋವು ನಿವಾರಣೆಯಾಗುತ್ತದೆ.

ਮੈ ਪਿਰੁ ਸਚੁ ਪਛਾਣਿਆ ਹੋਰ ਭੂਲੀ ਅਵਗਣਿਆਰੇ ॥੩॥

mai pir sach pachhaaniaa hor bhoolee avaganiaare |3|

ನಾನು ನನ್ನ ನಿಜವಾದ ದೇವರನ್ನು ಅರಿತುಕೊಂಡೆ, ಆದರೆ ಇತರ ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕರು ದಾರಿ ತಪ್ಪಿದ್ದಾರೆ. ||3||

ਸਚੜੈ ਆਪਿ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਘੋਰ ਅੰਧਾਰੋ ॥

sacharrai aap jagat upaaeaa gur bin ghor andhaaro |

ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನೇ ಜಗತ್ತನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು; ಗುರುವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಕತ್ತಲು ಮಾತ್ರ.

ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ਆਪਿ ਮਿਲੈ ਆਪੇ ਦੇਇ ਪਿਆਰੋ ॥

aap milaae aap milai aape dee piaaro |

ಅವನೇ ಒಂದುಗೂಡುತ್ತಾನೆ, ಮತ್ತು ನಮ್ಮನ್ನು ಅವನೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ; ಆತನು ತನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ನಮ್ಮನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਆਪੇ ਦੇਇ ਪਿਆਰੋ ਸਹਜਿ ਵਾਪਾਰੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਸਵਾਰੇ ॥

aape dee piaaro sahaj vaapaaro guramukh janam savaare |

ಆತನೇ ನಮ್ಮನ್ನು ಆತನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಆಕಾಶ ಶಾಂತಿಯಲ್ಲಿ ವ್ಯವಹರಿಸುತ್ತಾನೆ; ಗುರುಮುಖರ ಜೀವನ ಸುಧಾರಣೆಯಾಗಿದೆ.

ਧਨੁ ਜਗ ਮਹਿ ਆਇਆ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਸਚਿਆਰੋ ॥

dhan jag meh aaeaa aap gavaaeaa dar saachai sachiaaro |

ಆತನು ಲೋಕಕ್ಕೆ ಬರುವುದು ಧನ್ಯ; ಅವನು ತನ್ನ ಸ್ವಾಭಿಮಾನವನ್ನು ಬಹಿಷ್ಕರಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಸತ್ಯವೆಂದು ಪ್ರಶಂಸಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆ.

ਗਿਆਨਿ ਰਤਨਿ ਘਟਿ ਚਾਨਣੁ ਹੋਆ ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਪਿਆਰੋ ॥

giaan ratan ghatt chaanan hoaa naanak naam piaaro |

ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಜ್ಞಾನದ ರತ್ನದ ಬೆಳಕು ಅವನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಹೊಳೆಯುತ್ತದೆ, ಓ ನಾನಕ್, ಮತ್ತು ಅವನು ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਸਚੜੈ ਆਪਿ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਘੋਰ ਅੰਧਾਰੋ ॥੪॥੩॥

sacharrai aap jagat upaaeaa gur bin ghor andhaaro |4|3|

ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನೇ ಜಗತ್ತನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು; ಗುರುವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಕತ್ತಲು ಮಾತ್ರ. ||4||3||

ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥

vaddahans mahalaa 3 |

ವಡಾಹನ್ಸ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:

ਇਹੁ ਸਰੀਰੁ ਜਜਰੀ ਹੈ ਇਸ ਨੋ ਜਰੁ ਪਹੁਚੈ ਆਏ ॥

eihu sareer jajaree hai is no jar pahuchai aae |

ಈ ದೇಹವು ದುರ್ಬಲವಾಗಿದೆ; ವೃದ್ಧಾಪ್ಯವು ಅದನ್ನು ಮೀರಿಸುತ್ತದೆ.

ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਹੋਰੁ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਆਵੈ ਜਾਏ ॥

gur raakhe se ubare hor mar jamai aavai jaae |

ಗುರುವಿನಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಲ್ಪಟ್ಟವರು ಮೋಕ್ಷ ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ, ಇತರರು ಸಾಯುತ್ತಾರೆ, ಪುನರ್ಜನ್ಮ ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಬರುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಾರೆ.

ਹੋਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਆਵਹਿ ਜਾਵਹਿ ਅੰਤਿ ਗਏ ਪਛੁਤਾਵਹਿ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸੁਖੁ ਨ ਹੋਈ ॥

hor mar jameh aaveh jaaveh ant ge pachhutaaveh bin naavai sukh na hoee |

ಇತರರು ಸಾಯುತ್ತಾರೆ, ಪುನರ್ಜನ್ಮ ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಬರುವುದನ್ನು ಮತ್ತು ಹೋಗುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ಅವರು ವಿಷಾದದಿಂದ ನಿರ್ಗಮಿಸುತ್ತಾರೆ. ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ ಶಾಂತಿ ಇಲ್ಲ.