ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1062
ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਨਿਹਚਉ ਹੋਵੈ ॥
karataa kare su nihchau hovai |ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನು ಏನೇ ಮಾಡಿದರೂ ಅದು ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ನೆರವೇರುತ್ತದೆ.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਹਉਮੈ ਖੋਵੈ ॥
gur kai sabade haumai khovai |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಸೇವಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਕਿਸੈ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ਨਾਮੋ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦਾ ॥੫॥
guraparasaadee kisai de vaddiaaee naamo naam dhiaaeidaa |5|ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಕೆಲವರು ಮಹಿಮೆಯ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ; ಅವರು ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾರೆ. ||5||
ਗੁਰ ਸੇਵੇ ਜੇਵਡੁ ਹੋਰੁ ਲਾਹਾ ਨਾਹੀ ॥
gur seve jevadd hor laahaa naahee |ಗುರುವಿನ ಸೇವೆಯಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಲಾಭ ಮತ್ತೊಂದಿಲ್ಲ.
ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸੈ ਨਾਮੋ ਸਾਲਾਹੀ ॥
naam man vasai naamo saalaahee |ನಾಮ್ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದೆ ಮತ್ತು ನಾನು ನಾಮವನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತೇನೆ.
ਨਾਮੋ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਨਾਮੋ ਲਾਹਾ ਪਾਇਦਾ ॥੬॥
naamo naam sadaa sukhadaataa naamo laahaa paaeidaa |6|ನಾಮ್ ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಶಾಂತಿ ನೀಡುವವನು. ನಾಮ್ ಮೂಲಕ ನಾವು ಲಾಭ ಗಳಿಸುತ್ತೇವೆ. ||6||
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸਭ ਦੁਖੁ ਸੰਸਾਰਾ ॥
bin naavai sabh dukh sansaaraa |ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ಇಡೀ ಜಗತ್ತು ದುಃಖದಲ್ಲಿ ನರಳುತ್ತದೆ.
ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵਹਿ ਵਧਹਿ ਵਿਕਾਰਾ ॥
bahu karam kamaaveh vadheh vikaaraa |ಒಬ್ಬರು ಎಷ್ಟು ಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆಯೋ ಅಷ್ಟು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ.
ਨਾਮੁ ਨ ਸੇਵਹਿ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੭॥
naam na seveh kiau sukh paaeeai bin naavai dukh paaeidaa |7|ನಾಮದ ಸೇವೆ ಮಾಡದೆ ಯಾರಿಗಾದರೂ ಶಾಂತಿ ಸಿಗುವುದು ಹೇಗೆ? ನಾಮ್ ಇಲ್ಲದೆ, ಒಬ್ಬರು ನೋವಿನಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ||7||
ਆਪਿ ਕਰੇ ਤੈ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ॥
aap kare tai aap karaae |ಅವನು ತಾನೇ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਕਿਸੈ ਬੁਝਾਏ ॥
guraparasaadee kisai bujhaae |ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಕೆಲವರಿಗೆ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵਹਿ ਸੇ ਬੰਧਨ ਤੋੜਹਿ ਮੁਕਤੀ ਕੈ ਘਰਿ ਪਾਇਦਾ ॥੮॥
guramukh hoveh se bandhan torreh mukatee kai ghar paaeidaa |8|ಗುರುಮುಖನಾಗುವವನು ತನ್ನ ಬಂಧಗಳನ್ನು ಮುರಿಯುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಮುಕ್ತಿಯ ನೆಲೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ. ||8||
ਗਣਤ ਗਣੈ ਸੋ ਜਲੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥
ganat ganai so jalai sansaaraa |ತನ್ನ ಖಾತೆಗಳನ್ನು ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ಮಾಡುವವನು, ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಸುಟ್ಟುಹೋಗುತ್ತಾನೆ.
ਸਹਸਾ ਮੂਲਿ ਨ ਚੁਕੈ ਵਿਕਾਰਾ ॥
sahasaa mool na chukai vikaaraa |ಅವರ ಸಂದೇಹ ಮತ್ತು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ಎಂದಿಗೂ ದೂರವಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਗਣਤ ਚੁਕਾਏ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੯॥
guramukh hovai su ganat chukaae sache sach samaaeidaa |9|ಗುರುಮುಖನಾಗುವವನು ತನ್ನ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸುತ್ತಾನೆ; ಸತ್ಯದ ಮೂಲಕ, ನಾವು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ||9||
ਜੇ ਸਚੁ ਦੇਇ ਤ ਪਾਏ ਕੋਈ ॥
je sach dee ta paae koee |ದೇವರು ಸತ್ಯವನ್ನು ಕೊಟ್ಟರೆ ನಾವು ಅದನ್ನು ಸಾಧಿಸಬಹುದು.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਪਰਗਟੁ ਹੋਈ ॥
guraparasaadee paragatt hoee |ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಅದು ಬಹಿರಂಗವಾಗಿದೆ.
ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਸਾਲਾਹੇ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੦॥
sach naam saalaahe rang raataa gur kirapaa te sukh paaeidaa |10|ನಿಜವಾದ ನಾಮವನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುವವನು ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿರುವವನು ಗುರುವಿನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||10||
ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਾ ॥
jap tap sanjam naam piaaraa |ಪ್ರೀತಿಯ ನಾಮ್, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು, ಪಠಣ, ಧ್ಯಾನ, ತಪಸ್ಸು ಮತ್ತು ಸ್ವಯಂ ನಿಯಂತ್ರಣ.
ਕਿਲਵਿਖ ਕਾਟੇ ਕਾਟਣਹਾਰਾ ॥
kilavikh kaatte kaattanahaaraa |ವಿನಾಶಕನಾದ ದೇವರು ಪಾಪಗಳನ್ನು ನಾಶಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਮਿ ਤਨੁ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਹੋਆ ਸਹਜੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੧॥
har kai naam tan man seetal hoaa sahaje sahaj samaaeidaa |11|ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಮೂಲಕ, ದೇಹ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸು ತಂಪಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಶಮನಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಒಬ್ಬನು ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ, ಆಕಾಶದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಸುಲಭವಾಗಿ ಹೀರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||11||
ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਮਨਿ ਮੈਲੈ ਮਲੁ ਲਾਏ ॥
antar lobh man mailai mal laae |ಅವರೊಳಗೆ ದುರಾಶೆಯಿಂದ, ಅವರ ಮನಸ್ಸು ಹೊಲಸು, ಮತ್ತು ಅವರು ಸುತ್ತಲೂ ಕೊಳಕು ಹರಡುತ್ತಾರೆ.
ਮੈਲੇ ਕਰਮ ਕਰੇ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ॥
maile karam kare dukh paae |ಅವರು ಹೊಲಸು ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನೋವಿನಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ਕੂੜੋ ਕੂੜੁ ਕਰੇ ਵਾਪਾਰਾ ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੨॥
koorro koorr kare vaapaaraa koorr bol dukh paaeidaa |12|ಅವರು ಸುಳ್ಳಿನಲ್ಲಿ ವ್ಯವಹರಿಸುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು ಸುಳ್ಳನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಬೇರೇನೂ ಇಲ್ಲ; ಸುಳ್ಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾ ನೋವಿನಿಂದ ನರಳುತ್ತಾರೆ. ||12||
ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ਕੋ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
niramal baanee ko man vasaae |ಗುರುವಿನ ಪದದ ನಿರ್ಮಲ ಬಾನಿಯನ್ನು ಮನದೊಳಗೆ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿದ ವ್ಯಕ್ತಿ ಅಪರೂಪ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸਹਸਾ ਜਾਏ ॥
guraparasaadee sahasaa jaae |ಗುರುಕೃಪೆಯಿಂದ ಅವರ ಸಂಶಯ ನಿವಾರಣೆಯಾಗುತ್ತದೆ.
ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਚਲੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਨਾਮੁ ਚੇਤਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੩॥
gur kai bhaanai chalai din raatee naam chet sukh paaeidaa |13|ಹಗಲಿರುಳು ಗುರುವಿನ ಸಂಕಲ್ಪದಂತೆ ನಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ; ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಸ್ಮರಿಸುವುದರಿಂದ ಅವನು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||13||
ਆਪਿ ਸਿਰੰਦਾ ਸਚਾ ਸੋਈ ॥
aap sirandaa sachaa soee |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನೇ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ.
ਆਪਿ ਉਪਾਇ ਖਪਾਏ ਸੋਈ ॥
aap upaae khapaae soee |ಅವನೇ ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಾಶಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਸਦਾ ਸਲਾਹੇ ਮਿਲਿ ਸਾਚੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੪॥
guramukh hovai su sadaa salaahe mil saache sukh paaeidaa |14|ಗುರುಮುಖನಾದವನು ಭಗವಂತನನ್ನು ಸದಾ ಸ್ತುತಿಸುತ್ತಾನೆ. ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುವುದರಿಂದ ಅವನು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||14||
ਅਨੇਕ ਜਤਨ ਕਰੇ ਇੰਦ੍ਰੀ ਵਸਿ ਨ ਹੋਈ ॥
anek jatan kare indree vas na hoee |ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲದಷ್ಟು ಪ್ರಯತ್ನಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದರೂ ಲೈಂಗಿಕ ಬಯಕೆಯನ್ನು ಮೀರುವುದಿಲ್ಲ.
ਕਾਮਿ ਕਰੋਧਿ ਜਲੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥
kaam karodh jalai sabh koee |ಎಲ್ಲರೂ ಲೈಂಗಿಕತೆ ಮತ್ತು ಕೋಪದ ಬೆಂಕಿಯಲ್ಲಿ ಉರಿಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਮਨੁ ਵਸਿ ਆਵੈ ਮਨ ਮਾਰੇ ਮਨਹਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੫॥
satigur seve man vas aavai man maare maneh samaaeidaa |15|ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ, ಒಬ್ಬನು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಹತೋಟಿಗೆ ತರುತ್ತಾನೆ; ಅವನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಗೆದ್ದು, ಅವನು ದೇವರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||15||
ਮੇਰਾ ਤੇਰਾ ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਕੀਆ ॥
meraa teraa tudh aape keea |ನೀವೇ 'ನನ್ನದು' ಮತ್ತು 'ನಿಮ್ಮದು' ಎಂಬ ಅರ್ಥವನ್ನು ರಚಿಸಿದ್ದೀರಿ.
ਸਭਿ ਤੇਰੇ ਜੰਤ ਤੇਰੇ ਸਭਿ ਜੀਆ ॥
sabh tere jant tere sabh jeea |ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳು ನಿಮ್ಮವು; ನೀವು ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ್ದೀರಿ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ਸਦਾ ਤੂ ਗੁਰਮਤੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਦਾ ॥੧੬॥੪॥੧੮॥
naanak naam samaal sadaa too guramatee man vasaaeidaa |16|4|18|ಓ ನಾನಕ್, ನಾಮ್ ಅನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಆಲೋಚಿಸಿ; ಗುರುವಿನ ಉಪದೇಶದ ಮೂಲಕ ಭಗವಂತ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ. ||16||4||18||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo mahalaa 3 |ಮಾರೂ, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਹਰਿ ਜੀਉ ਦਾਤਾ ਅਗਮ ਅਥਾਹਾ ॥
har jeeo daataa agam athaahaa |ಆತ್ಮೀಯ ಭಗವಂತನು ಕೊಡುವವನು, ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾಗದ ಮತ್ತು ಅಗ್ರಾಹ್ಯ.
ਓਸੁ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਇ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ॥
os til na tamaae veparavaahaa |ಅವನಿಗೆ ದುರಾಸೆಯ ಕಿಂಚಿತ್ತೂ ಇಲ್ಲ; ಅವನು ಸ್ವಾವಲಂಬಿ.
ਤਿਸ ਨੋ ਅਪੜਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧॥
tis no aparr na sakai koee aape mel milaaeidaa |1|ಯಾರೂ ಅವನನ್ನು ತಲುಪಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ; ಅವನೇ ತನ್ನ ಒಕ್ಕೂಟದಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰੈ ਸੁ ਨਿਹਚਉ ਹੋਈ ॥
jo kichh karai su nihchau hoee |ಅವನು ಏನು ಮಾಡಿದರೂ ಅದು ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ನೆರವೇರುತ್ತದೆ.
ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਦਾਤਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
tis bin daataa avar na koee |ಅವನ ಹೊರತು ಬೇರೆ ಕೊಡುವವನಿಲ್ಲ.
ਜਿਸ ਨੋ ਨਾਮ ਦਾਨੁ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ਗੁਰਸਬਦੀ ਮੇਲਾਇਦਾ ॥੨॥
jis no naam daan kare so paae gurasabadee melaaeidaa |2|ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ಉಡುಗೊರೆಯನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸುವವನು ಅದನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ. ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಅವನು ಅವನನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಸಂಯೋಜಿಸುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਚਉਦਹ ਭਵਣ ਤੇਰੇ ਹਟਨਾਲੇ ॥
chaudah bhavan tere hattanaale |ಹದಿನಾಲ್ಕು ಲೋಕಗಳು ನಿಮ್ಮ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗಳಾಗಿವೆ.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਦਿਖਾਏ ਅੰਤਰਿ ਨਾਲੇ ॥
satigur dikhaae antar naale |ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ಒಬ್ಬರ ಅಂತರಂಗದ ಜೊತೆಗೆ ಅವುಗಳನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਵੈ ਕਾ ਵਾਪਾਰੀ ਹੋਵੈ ਗੁਰਸਬਦੀ ਕੋ ਪਾਇਦਾ ॥੩॥
naavai kaa vaapaaree hovai gurasabadee ko paaeidaa |3|ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ವ್ಯವಹರಿಸುವವನು ಅದನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ. ||3||