ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1277
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਮਨਿ ਵੇਖਹੁ ਕੋ ਪਤੀਆਇ ॥
bin satigur kinai na paaeio man vekhahu ko pateeae |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ ಯಾರೂ ಭಗವಂತನನ್ನು ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ; ಯಾರಾದರೂ ಪ್ರಯತ್ನಿಸಬಹುದು ಮತ್ತು ನೋಡಬಹುದು.
ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਭੇਟੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
har kirapaa te satigur paaeeai bhettai sahaj subhaae |ಭಗವಂತನ ಕೃಪೆಯಿಂದ, ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲಾಗುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ನಂತರ ಭಗವಂತನು ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತವಾಗಿ ಸುಲಭವಾಗಿ ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਮਨਮੁਖ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਆ ਬਿਨੁ ਭਾਗਾ ਹਰਿ ਧਨੁ ਨ ਪਾਇ ॥੫॥
manamukh bharam bhulaaeaa bin bhaagaa har dhan na paae |5|ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ಅನುಮಾನದಿಂದ ಭ್ರಮೆಗೊಂಡಿದ್ದಾನೆ; ಅದೃಷ್ಟವಿಲ್ಲದೆ, ಭಗವಂತನ ಸಂಪತ್ತು ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ. ||5||
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਸਭਾ ਧਾਤੁ ਹੈ ਪੜਿ ਪੜਿ ਕਰਹਿ ਵੀਚਾਰੁ ॥
trai gun sabhaa dhaat hai parr parr kareh veechaar |ಮೂರು ಸ್ವಭಾವಗಳು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ವಿಚಲಿತವಾಗಿವೆ; ಜನರು ಅವುಗಳನ್ನು ಓದುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಯೋಚಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਮੁਕਤਿ ਕਦੇ ਨ ਹੋਵਈ ਨਹੁ ਪਾਇਨਿੑ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
mukat kade na hovee nahu paaeini mokh duaar |ಆ ಜನರು ಎಂದಿಗೂ ವಿಮೋಚನೆಗೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ಮೋಕ್ಷದ ಬಾಗಿಲನ್ನು ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਬੰਧਨ ਨ ਤੁਟਹੀ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥੬॥
bin satigur bandhan na tuttahee naam na lagai piaar |6|ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ, ಅವರು ಎಂದಿಗೂ ಬಂಧನದಿಂದ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ನಾಮ, ಭಗವಂತನ ನಾಮಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ||6||
ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਮੋਨੀ ਥਕੇ ਬੇਦਾਂ ਕਾ ਅਭਿਆਸੁ ॥
parr parr panddit monee thake bedaan kaa abhiaas |ಪಂಡಿತರು, ಧಾರ್ಮಿಕ ವಿದ್ವಾಂಸರು ಮತ್ತು ಮೌನ ಋಷಿಗಳು, ವೇದಗಳನ್ನು ಓದುತ್ತಾ ಮತ್ತು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುತ್ತಾ ದಣಿದಿದ್ದಾರೆ.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਈ ਨਹ ਨਿਜ ਘਰਿ ਹੋਵੈ ਵਾਸੁ ॥
har naam chit na aavee nah nij ghar hovai vaas |ಅವರು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಯೋಚಿಸುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ತಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಆಂತರಿಕ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਜਮਕਾਲੁ ਸਿਰਹੁ ਨ ਉਤਰੈ ਅੰਤਰਿ ਕਪਟ ਵਿਣਾਸੁ ॥੭॥
jamakaal sirahu na utarai antar kapatt vinaas |7|ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕ ಅವರ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಸುಳಿದಾಡುತ್ತದೆ; ಅವರು ತಮ್ಮೊಳಗಿನ ಮೋಸದಿಂದ ಹಾಳಾಗುತ್ತಾರೆ. ||7||
ਹਰਿ ਨਾਵੈ ਨੋ ਸਭੁ ਕੋ ਪਰਤਾਪਦਾ ਵਿਣੁ ਭਾਗਾਂ ਪਾਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥
har naavai no sabh ko parataapadaa vin bhaagaan paaeaa na jaae |ಎಲ್ಲರೂ ಭಗವಂತನ ನಾಮಕ್ಕಾಗಿ ಹಾತೊರೆಯುತ್ತಾರೆ; ಒಳ್ಳೆಯ ಹಣೆಬರಹವಿಲ್ಲದೆ, ಅದನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਗੁਰੁ ਭੇਟੀਐ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
nadar kare gur bhetteeai har naam vasai man aae |ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ಕೃಪೆಯ ನೋಟವನ್ನು ನೀಡಿದಾಗ, ಮರ್ತ್ಯನು ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ನಾಮವು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੇ ਹੀ ਪਤਿ ਊਪਜੈ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹਾਂ ਸਮਾਇ ॥੮॥੨॥
naanak naame hee pat aoopajai har siau rahaan samaae |8|2|ಓ ನಾನಕ್, ಹೆಸರಿನ ಮೂಲಕ ಗೌರವವು ಹೆಚ್ಚುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಮರ್ತ್ಯನು ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುತ್ತಾನೆ. ||8||2||
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ਅਸਟਪਦੀ ਘਰੁ ੨ ॥
malaar mahalaa 3 asattapadee ghar 2 |ಮಲಾರ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್, ಅಷ್ಟಪಧೀಯಾ, ಎರಡನೇ ಮನೆ:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |ಒಬ್ಬ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ದೇವರು. ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ:
ਹਰਿ ਹਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰੈ ਲਾਏ ॥
har har kripaa kare gur kee kaarai laae |ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ಕರುಣೆಯನ್ನು ತೋರಿಸಿದಾಗ, ಅವನು ಗುರುವಿಗಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವಂತೆ ಮರ್ತ್ಯನನ್ನು ಆದೇಶಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਦੁਖੁ ਪਲੑਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸਾਏ ॥
dukh palar har naam vasaae |ಅವನ ನೋವುಗಳು ದೂರವಾಗುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ನಾಮವು ಒಳಗೆ ಬರುತ್ತದೆ.
ਸਾਚੀ ਗਤਿ ਸਾਚੈ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥
saachee gat saachai chit laae |ಒಬ್ಬರ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುವ ಮೂಲಕ ನಿಜವಾದ ವಿಮೋಚನೆ ಬರುತ್ತದೆ.
ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਸੁਣਾਏ ॥੧॥
gur kee baanee sabad sunaae |1|ಶಾಬಾದ್ ಮತ್ತು ಗುರುಗಳ ಬಾನಿಯ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಆಲಿಸಿ. ||1||
ਮਨ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸੇਵਿ ਨਿਧਾਨੁ ॥
man mere har har sev nidhaan |ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ಭಗವಂತನನ್ನು ಸೇವಿಸು, ಹರ್, ಹರ್, ನಿಜವಾದ ನಿಧಿ.
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਰਿ ਧਨੁ ਪਾਈਐ ਅਨਦਿਨੁ ਲਾਗੈ ਸਹਜਿ ਧਿਆਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur kirapaa te har dhan paaeeai anadin laagai sahaj dhiaan |1| rahaau |ಗುರುಕೃಪೆಯಿಂದ ಭಗವಂತನ ಸಂಪತ್ತು ದೊರೆಯುತ್ತದೆ. ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ನಿಮ್ಮ ಧ್ಯಾನವನ್ನು ಭಗವಂತನ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਬਿਨੁ ਪਿਰ ਕਾਮਣਿ ਕਰੇ ਸਂੀਗਾਰੁ ॥
bin pir kaaman kare saneegaar |ತನ್ನ ಪತಿ ಭಗವಂತನಿಲ್ಲದೆ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಅಲಂಕರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಆತ್ಮ-ವಧು,
ਦੁਹਚਾਰਣੀ ਕਹੀਐ ਨਿਤ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
duhachaaranee kaheeai nit hoe khuaar |ಕೆಟ್ಟ ನಡತೆ ಮತ್ತು ಕೆಟ್ಟದ್ದು, ಹಾಳಾಗಿ ಹೋಗಿದೆ.
ਮਨਮੁਖ ਕਾ ਇਹੁ ਬਾਦਿ ਆਚਾਰੁ ॥
manamukh kaa ihu baad aachaar |ಇದು ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯ ಮನ್ಮುಖನ ಅನುಪಯುಕ್ತ ಜೀವನ ವಿಧಾನವಾಗಿದೆ.
ਬਹੁ ਕਰਮ ਦ੍ਰਿੜਾਵਹਿ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ॥੨॥
bahu karam drirraaveh naam visaar |2|ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಮರೆತು ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಖಾಲಿ ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਮਣਿ ਬਣਿਆ ਸੀਗਾਰੁ ॥
guramukh kaaman baniaa seegaar |ಗುರುಮುಖಿಯಾಗಿರುವ ವಧು ಸುಂದರವಾಗಿ ಅಲಂಕೃತಳಾಗಿದ್ದಾಳೆ.
ਸਬਦੇ ਪਿਰੁ ਰਾਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
sabade pir raakhiaa ur dhaar |ಶಾಬಾದ್ ಪದದ ಮೂಲಕ, ಅವಳು ತನ್ನ ಪತಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ತನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾಳೆ.
ਏਕੁ ਪਛਾਣੈ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ॥
ek pachhaanai haumai maar |ಅವಳು ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತನನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ತನ್ನ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾಳೆ.
ਸੋਭਾਵੰਤੀ ਕਹੀਐ ਨਾਰਿ ॥੩॥
sobhaavantee kaheeai naar |3|ಆ ಆತ್ಮ-ವಧು ಸದ್ಗುಣಿ ಮತ್ತು ಉದಾತ್ತ. ||3||
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਦਾਤੇ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ॥
bin gur daate kinai na paaeaa |ಕೊಡುವ ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ ಯಾರೂ ಭಗವಂತನನ್ನು ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ.
ਮਨਮੁਖ ਲੋਭਿ ਦੂਜੈ ਲੋਭਾਇਆ ॥
manamukh lobh doojai lobhaaeaa |ದುರಾಸೆಯುಳ್ಳ ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ಆಕರ್ಷಿತನಾಗಿ ದ್ವಂದ್ವದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದಾನೆ.
ਐਸੇ ਗਿਆਨੀ ਬੂਝਹੁ ਕੋਇ ॥
aaise giaanee boojhahu koe |ಕೆಲವು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಗುರುಗಳು ಮಾತ್ರ ಇದನ್ನು ಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾರೆ,
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਭੇਟੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥੪॥
bin gur bhette mukat na hoe |4|ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗದೆ ಮುಕ್ತಿ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ. ||4||
ਕਹਿ ਕਹਿ ਕਹਣੁ ਕਹੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
keh keh kahan kahai sabh koe |ಎಲ್ಲರೂ ಇತರರು ಹೇಳಿದ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.
ਬਿਨੁ ਮਨ ਮੂਏ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥
bin man mooe bhagat na hoe |ಮನಸ್ಸನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸದೆ, ಭಕ್ತಿಯ ಉಪಾಸನೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ.
ਗਿਆਨ ਮਤੀ ਕਮਲ ਪਰਗਾਸੁ ॥
giaan matee kamal paragaas |ಬುದ್ಧಿಯು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಸಾಧಿಸಿದಾಗ, ಹೃದಯ ಕಮಲವು ಅರಳುತ್ತದೆ.
ਤਿਤੁ ਘਟਿ ਨਾਮੈ ਨਾਮਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥੫॥
tit ghatt naamai naam nivaas |5|ಭಗವಂತನ ನಾಮವು ಆ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತದೆ. ||5||
ਹਉਮੈ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
haumai bhagat kare sabh koe |ಅಹಂಕಾರದಲ್ಲಿ, ಎಲ್ಲರೂ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ದೇವರನ್ನು ಆರಾಧಿಸುವಂತೆ ನಟಿಸಬಹುದು.
ਨਾ ਮਨੁ ਭੀਜੈ ਨਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
naa man bheejai naa sukh hoe |ಆದರೆ ಇದು ಮನಸ್ಸನ್ನು ಮೃದುಗೊಳಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ತರುವುದಿಲ್ಲ.
ਕਹਿ ਕਹਿ ਕਹਣੁ ਆਪੁ ਜਾਣਾਏ ॥
keh keh kahan aap jaanaae |ಮಾತನಾಡುವ ಮತ್ತು ಉಪದೇಶಿಸುವ ಮೂಲಕ, ಮರ್ತ್ಯನು ತನ್ನ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಮಾತ್ರ ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਬਿਰਥੀ ਭਗਤਿ ਸਭੁ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ॥੬॥
birathee bhagat sabh janam gavaae |6|ಅವನ ಭಕ್ತಿಯ ಆರಾಧನೆಯು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಜೀವನವು ಸಂಪೂರ್ಣ ವ್ಯರ್ಥವಾಗಿದೆ. ||6||
ਸੇ ਭਗਤ ਸਤਿਗੁਰ ਮਨਿ ਭਾਏ ॥
se bhagat satigur man bhaae |ಅವರು ಮಾತ್ರ ಭಕ್ತರು, ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸಂತೋಷವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾರೆ.
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
anadin naam rahe liv laae |ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅವರು ಹೆಸರಿನೊಂದಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਸਦ ਹੀ ਨਾਮੁ ਵੇਖਹਿ ਹਜੂਰਿ ॥
sad hee naam vekheh hajoor |ಅವರು ನಾಮವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾರೆ, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು, ಯಾವಾಗಲೂ ಪ್ರಸ್ತುತ, ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿದೆ.