ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 301
ਸਭਿ ਕਾਰਜ ਤਿਨ ਕੇ ਸਿਧਿ ਹਹਿ ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥
sabh kaaraj tin ke sidh heh jin guramukh kirapaa dhaar |ಗುರುಮುಖರ ಎಲ್ಲಾ ವ್ಯವಹಾರಗಳನ್ನು ಪರಿಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ; ಭಗವಂತ ತನ್ನ ಕರುಣೆಯಿಂದ ಅವನಿಗೆ ಧಾರೆ ಎರೆದಿದ್ದಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਜੋ ਧੁਰਿ ਮਿਲੇ ਸੇ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਹਰਿ ਮੇਲੇ ਸਿਰਜਣਹਾਰਿ ॥੨॥
naanak jo dhur mile se mil rahe har mele sirajanahaar |2|ಓ ನಾನಕ್, ಮೂಲ ಭಗವಂತನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುವವನು ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನಾದ ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆತುಹೋಗುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਤੂ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚੁ ਸਚਾ ਗੋਸਾਈ ॥
too sachaa saahib sach hai sach sachaa gosaaee |ನೀನು ನಿಜ, ಓ ನಿಜವಾದ ಪ್ರಭು ಮತ್ತು ಗುರು. ನೀನೇ ಸತ್ಯದ ನಿಷ್ಠಾವಂತ, ಓ ಲೋಕದ ಪ್ರಭು.
ਤੁਧੁਨੋ ਸਭ ਧਿਆਇਦੀ ਸਭ ਲਗੈ ਤੇਰੀ ਪਾਈ ॥
tudhuno sabh dhiaaeidee sabh lagai teree paaee |ಎಲ್ಲರೂ ನಿನ್ನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾರೆ; ಎಲ್ಲರೂ ನಿಮ್ಮ ಕಾಲಿಗೆ ಬೀಳುತ್ತಾರೆ.
ਤੇਰੀ ਸਿਫਤਿ ਸੁਆਲਿਉ ਸਰੂਪ ਹੈ ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਤਿਸੁ ਪਾਰਿ ਲਘਾਈ ॥
teree sifat suaaliau saroop hai jin keetee tis paar laghaaee |ನಿಮ್ಮ ಪ್ರಶಂಸೆಗಳು ಆಕರ್ಷಕವಾಗಿವೆ ಮತ್ತು ಸುಂದರವಾಗಿವೆ; ನೀವು ಮಾತನಾಡುವವರನ್ನು ಉಳಿಸುತ್ತೀರಿ.
ਗੁਰਮੁਖਾ ਨੋ ਫਲੁ ਪਾਇਦਾ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਈ ॥
guramukhaa no fal paaeidaa sach naam samaaee |ನೀವು ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾದ ಗುರುಮುಖರಿಗೆ ಬಹುಮಾನ ನೀಡುತ್ತೀರಿ.
ਵਡੇ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬਾ ਵਡੀ ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ॥੧॥
vadde mere saahibaa vaddee teree vaddiaaee |1|ಓ ನನ್ನ ಮಹಾನ್ ಕರ್ತನೇ ಮತ್ತು ಗುರುವೇ, ನಿಮ್ಮ ಅದ್ಭುತವಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆ ದೊಡ್ಡದು. ||1||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |ಸಲೋಕ್, ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹಲ್:
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਹੋਰੁ ਸਲਾਹਣਾ ਸਭੁ ਬੋਲਣੁ ਫਿਕਾ ਸਾਦੁ ॥
vin naavai hor salaahanaa sabh bolan fikaa saad |ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ಎಲ್ಲಾ ಇತರ ಹೊಗಳಿಕೆ ಮತ್ತು ಮಾತುಗಳು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕ ಮತ್ತು ರುಚಿಯಿಲ್ಲ.
ਮਨਮੁਖ ਅਹੰਕਾਰੁ ਸਲਾਹਦੇ ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਵਾਦੁ ॥
manamukh ahankaar salaahade haumai mamataa vaad |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ತಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಅಹಂಕಾರಗಳನ್ನು ಹೊಗಳುತ್ತಾರೆ; ಅಹಂಕಾರಕ್ಕೆ ಅವರ ಬಾಂಧವ್ಯ ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕವಾಗಿದೆ.
ਜਿਨ ਸਾਲਾਹਨਿ ਸੇ ਮਰਹਿ ਖਪਿ ਜਾਵੈ ਸਭੁ ਅਪਵਾਦੁ ॥
jin saalaahan se mareh khap jaavai sabh apavaad |ಯಾರನ್ನು ಹೊಗಳುತ್ತಾರೋ ಅವರು ಸಾಯುತ್ತಾರೆ; ಅವೆಲ್ಲವೂ ಸಂಘರ್ಷದಲ್ಲಿ ವ್ಯರ್ಥವಾಗುತ್ತವೆ.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਜਪਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਪਰਮਾਨਾਦੁ ॥੧॥
jan naanak guramukh ubare jap har har paramaanaad |1|ಓ ಸೇವಕ ನಾನಕ್, ಗುರುಮುಖರು ರಕ್ಷಿಸಲ್ಪಟ್ಟರು, ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತಾ, ಹರ್, ಹರ್, ಪರಮ ಆನಂದದ ಮೂರ್ತರೂಪ. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸਤਿਗੁਰ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਦਸਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ਮਨਿ ਹਰੀ ॥
satigur har prabh das naam dhiaaee man haree |ಓ ನಿಜವಾದ ಗುರುವೇ, ನನ್ನ ಪ್ರಭುವಾದ ದೇವರ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳು, ನಾನು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತೇನೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਪਵਿਤੁ ਹਰਿ ਮੁਖਿ ਬੋਲੀ ਸਭਿ ਦੁਖ ਪਰਹਰੀ ॥੨॥
naanak naam pavit har mukh bolee sabh dukh paraharee |2|ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು ಪವಿತ್ರ ಮತ್ತು ಶುದ್ಧ; ಅದನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತಾ ನನ್ನ ನೋವೆಲ್ಲ ದೂರವಾಯಿತು. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਤੂ ਆਪੇ ਆਪਿ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਹੈ ਨਿਰੰਜਨ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ॥
too aape aap nirankaar hai niranjan har raaeaa |ನೀವೇ ನಿರಾಕಾರ ಭಗವಂತ, ನಿರ್ಮಲ ಭಗವಂತ, ನಮ್ಮ ಸಾರ್ವಭೌಮ ರಾಜ.
ਜਿਨੀ ਤੂ ਇਕ ਮਨਿ ਸਚੁ ਧਿਆਇਆ ਤਿਨ ਕਾ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਗਵਾਇਆ ॥
jinee too ik man sach dhiaaeaa tin kaa sabh dukh gavaaeaa |ಹೇ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ, ಏಕಮುಖ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ನಿನ್ನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವವರು ತಮ್ಮ ಎಲ್ಲಾ ನೋವನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕುತ್ತಾರೆ.
ਤੇਰਾ ਸਰੀਕੁ ਕੋ ਨਾਹੀ ਜਿਸ ਨੋ ਲਵੈ ਲਾਇ ਸੁਣਾਇਆ ॥
teraa sareek ko naahee jis no lavai laae sunaaeaa |ನಿಮಗೆ ಸಮಾನರು ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ, ಅವರ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ನಾನು ಕುಳಿತು ನಿಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಬಹುದು.
ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਦਾਤਾ ਤੂਹੈ ਨਿਰੰਜਨਾ ਤੂਹੈ ਸਚੁ ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
tudh jevadd daataa toohai niranjanaa toohai sach merai man bhaaeaa |ನಿನ್ನಷ್ಟು ಶ್ರೇಷ್ಠ ದಾನಿ ನೀನು ಮಾತ್ರ. ನೀನು ನಿರ್ಮಲ; ಓ ನಿಜವಾದ ಕರ್ತನೇ, ನೀನು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸಂತೋಷವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಿರುವೆ.
ਸਚੇ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬਾ ਸਚੇ ਸਚੁ ਨਾਇਆ ॥੨॥
sache mere saahibaa sache sach naaeaa |2|ಓ ನನ್ನ ನಿಜವಾದ ಕರ್ತನೇ ಮತ್ತು ಯಜಮಾನನೇ, ನಿನ್ನ ನಾಮವು ಸತ್ಯವಾದ ಸತ್ಯವಾಗಿದೆ. ||2||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |ಸಲೋಕ್, ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹಲ್:
ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਹੈ ਭ੍ਰਮਿ ਭੂਲੇ ਮਨਮੁਖ ਦੁਰਜਨਾ ॥
man antar haumai rog hai bhram bhoole manamukh durajanaa |ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗೆ ಅಹಂಕಾರದ ರೋಗವಿದೆ; ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು, ದುಷ್ಟ ಜೀವಿಗಳು, ಅನುಮಾನದಿಂದ ಭ್ರಮೆಗೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਰੋਗੁ ਗਵਾਇ ਮਿਲਿ ਸਤਿਗੁਰ ਸਾਧੂ ਸਜਨਾ ॥੧॥
naanak rog gavaae mil satigur saadhoo sajanaa |1|ಓ ನಾನಕ್, ಈ ರೋಗವು ನಿರ್ಮೂಲನೆಯಾಗುತ್ತದೆ, ಒಬ್ಬನು ನಮ್ಮ ಪವಿತ್ರ ಸ್ನೇಹಿತನಾದ ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದಾಗ ಮಾತ್ರ. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਤਾ ਰੰਗ ਸਿਉ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
man tan rataa rang siau guramukh har gunataas |ಗುರುಮುಖನ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹವು ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿ, ಸದ್ಗುಣದ ನಿಧಿಯಿಂದ ತುಂಬಿದೆ.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਸਰਣਾਗਤੀ ਹਰਿ ਮੇਲੇ ਗੁਰ ਸਾਬਾਸਿ ॥੨॥
jan naanak har saranaagatee har mele gur saabaas |2|ಸೇವಕ ನಾನಕ್ ಭಗವಂತನ ಅಭಯಾರಣ್ಯಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದಾನೆ. ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ನನ್ನನ್ನು ಐಕ್ಯಗೊಳಿಸಿದ ಗುರುವಿಗೆ ನಮಸ್ಕಾರ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਤੂ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਕਿਸੁ ਨਾਲਿ ਤੂ ਵੜੀਐ ॥
too karataa purakh agam hai kis naal too varreeai |ನೀವು ಸೃಜನಶೀಲತೆಯ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ, ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾಗದ ಭಗವಂತ. ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಯಾರೊಂದಿಗೆ ಹೋಲಿಸಲಿ?
ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਹੋਇ ਸੁ ਆਖੀਐ ਤੁਧੁ ਜੇਹਾ ਤੂਹੈ ਪੜੀਐ ॥
tudh jevadd hoe su aakheeai tudh jehaa toohai parreeai |ನಿನ್ನಷ್ಟು ಶ್ರೇಷ್ಠರು ಬೇರೆ ಯಾರಾದರೂ ಇದ್ದರೆ, ನಾನು ಅವನನ್ನು ಹೆಸರಿಸುತ್ತೇನೆ; ನೀವು ಮಾತ್ರ ನಿಮ್ಮಂತೆಯೇ ಇದ್ದೀರಿ.
ਤੂ ਘਟਿ ਘਟਿ ਇਕੁ ਵਰਤਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਗੜੀਐ ॥
too ghatt ghatt ik varatadaa guramukh paragarreeai |ನೀನು ಒಬ್ಬನೇ, ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಹೃದಯವನ್ನು ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಿರುವೆ; ನೀವು ಗುರುಮುಖಕ್ಕೆ ಬಹಿರಂಗವಾಗಿದ್ದೀರಿ.
ਤੂ ਸਚਾ ਸਭਸ ਦਾ ਖਸਮੁ ਹੈ ਸਭ ਦੂ ਤੂ ਚੜੀਐ ॥
too sachaa sabhas daa khasam hai sabh doo too charreeai |ನೀನೇ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲರ ಒಡೆಯ; ನೀನು ಎಲ್ಲರಿಗಿಂತಲೂ ಅತ್ಯುನ್ನತನು.
ਤੂ ਕਰਹਿ ਸੁ ਸਚੇ ਹੋਇਸੀ ਤਾ ਕਾਇਤੁ ਕੜੀਐ ॥੩॥
too kareh su sache hoeisee taa kaaeit karreeai |3|ಓ ನಿಜವಾದ ಕರ್ತನೇ, ನೀನು ಏನು ಮಾಡಿದರೂ ಅದು ಸಂಭವಿಸುತ್ತದೆ, ಹಾಗಾದರೆ ನಾವು ಏಕೆ ದುಃಖಿಸಬೇಕು? ||3||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |ಸಲೋಕ್, ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹಲ್:
ਮੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਪ੍ਰੇਮੁ ਪਿਰੰਮ ਕਾ ਅਠੇ ਪਹਰ ਲਗੰਨਿ ॥
mai man tan prem piram kaa atthe pahar lagan |ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹವು ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿರುತ್ತದೆ, ದಿನದ ಇಪ್ಪತ್ನಾಲ್ಕು ಗಂಟೆಗಳು.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ਪ੍ਰਭ ਸਤਿਗੁਰ ਸੁਖਿ ਵਸੰਨਿ ॥੧॥
jan naanak kirapaa dhaar prabh satigur sukh vasan |1|ಸೇವಕ ನಾನಕ್, ಓ ದೇವರೇ, ಅವನು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನೊಂದಿಗೆ ಶಾಂತಿಯಿಂದ ಇರಲು ನಿನ್ನ ಕರುಣೆಯನ್ನು ಧಾರೆಯೆರೆದುಬಿಡು. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਜਿਨ ਅੰਦਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਿਰੰਮ ਕੀ ਜਿਉ ਬੋਲਨਿ ਤਿਵੈ ਸੋਹੰਨਿ ॥
jin andar preet piram kee jiau bolan tivai sohan |ಯಾರ ಅಂತರಂಗವು ತಮ್ಮ ಪ್ರಿಯಕರ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿದೆಯೋ ಅವರು ಮಾತನಾಡುವಾಗ ಸುಂದರವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਆਪੇ ਜਾਣਦਾ ਜਿਨਿ ਲਾਈ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਿਰੰਨਿ ॥੨॥
naanak har aape jaanadaa jin laaee preet piran |2|ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತನೇ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ತಿಳಿದಿದ್ದಾನೆ; ಪ್ರೀತಿಯ ಭಗವಂತ ತನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ತುಂಬಿದ್ದಾನೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਤੂ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਅਭੁਲੁ ਹੈ ਭੁਲਣ ਵਿਚਿ ਨਾਹੀ ॥
too karataa aap abhul hai bhulan vich naahee |ಓ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಕರ್ತನೇ, ನೀವೇ ದೋಷರಹಿತರು; ನೀವು ಎಂದಿಗೂ ತಪ್ಪು ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ.
ਤੂ ਕਰਹਿ ਸੁ ਸਚੇ ਭਲਾ ਹੈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਹੀ ॥
too kareh su sache bhalaa hai gur sabad bujhaahee |ನೀವು ಏನು ಮಾಡಿದರೂ ಒಳ್ಳೆಯದು, ಓ ನಿಜವಾದ ಕರ್ತನೇ; ಈ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਤੂ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ਹੈ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਾਹੀ ॥
too karan kaaran samarath hai doojaa ko naahee |ನೀನು ಕಾರಣಕರ್ತನು, ಸರ್ವಶಕ್ತನಾದ ಭಗವಂತ; ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ.
ਤੂ ਸਾਹਿਬੁ ਅਗਮੁ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਸਭਿ ਤੁਧੁ ਧਿਆਹੀ ॥
too saahib agam deaal hai sabh tudh dhiaahee |ಓ ಲಾರ್ಡ್ ಮತ್ತು ಮಾಸ್ಟರ್, ನೀವು ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾಗದ ಮತ್ತು ಕರುಣಾಮಯಿ. ಎಲ್ಲರೂ ನಿನ್ನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾರೆ.