ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1032
ਭੂਲੇ ਸਿਖ ਗੁਰੂ ਸਮਝਾਏ ॥
bhoole sikh guroo samajhaae |ಗುರು ತನ್ನ ಅಲೆದಾಡುವ ಸಿಖ್ಖರಿಗೆ ಸೂಚನೆ ನೀಡುತ್ತಾನೆ;
ਉਝੜਿ ਜਾਦੇ ਮਾਰਗਿ ਪਾਏ ॥
aujharr jaade maarag paae |ಅವರು ದಾರಿ ತಪ್ಪಿದರೆ, ಆತನು ಅವರನ್ನು ಸರಿಯಾದ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಇಡುತ್ತಾನೆ.
ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਦੁਖ ਭੰਜਨ ਸੰਗਿ ਸਖਾਤਾ ਹੇ ॥੧੩॥
tis gur sev sadaa din raatee dukh bhanjan sang sakhaataa he |13|ಆದ್ದರಿಂದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ, ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ; ಅವನು ನೋವಿನ ವಿನಾಶಕ - ಅವನು ನಿಮ್ಮ ಜೊತೆಗಾರನಾಗಿ ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗಿದ್ದಾನೆ. ||13||
ਗੁਰ ਕੀ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਕਿਆ ਪ੍ਰਾਣੀ ॥
gur kee bhagat kareh kiaa praanee |ಹೇ ಮರ್ತ್ಯನೇ, ನೀನು ಗುರುವಿಗೆ ಯಾವ ಭಕ್ತಿಯ ಪೂಜೆಯನ್ನು ಮಾಡಿದಿ?
ਬ੍ਰਹਮੈ ਇੰਦ੍ਰਿ ਮਹੇਸਿ ਨ ਜਾਣੀ ॥
brahamai indr mahes na jaanee |ಇದು ಬ್ರಹ್ಮ, ಇಂದ್ರ ಮತ್ತು ಶಿವನಿಗೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਅਲਖੁ ਕਹਹੁ ਕਿਉ ਲਖੀਐ ਜਿਸੁ ਬਖਸੇ ਤਿਸਹਿ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੧੪॥
satigur alakh kahahu kiau lakheeai jis bakhase tiseh pachhaataa he |14|ತಿಳಿಯದ ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಹೇಗೆ ತಿಳಿಯಬಹುದು ಹೇಳಿ? ಭಗವಂತ ಕ್ಷಮಿಸುವ ಈ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರವನ್ನು ಅವನು ಮಾತ್ರ ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ. ||14||
ਅੰਤਰਿ ਪ੍ਰੇਮੁ ਪਰਾਪਤਿ ਦਰਸਨੁ ॥
antar prem paraapat darasan |ತನ್ನೊಳಗೆ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವನು ಅವನ ದರ್ಶನದ ಪೂಜ್ಯ ದರ್ಶನವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਬਾਣੀ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸੁ ਪਰਸਨੁ ॥
gurabaanee siau preet su parasan |ಗುರುವಿನ ಬಾನಿಯ ಮಾತಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುವವನು ಆತನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਿਰਮਲ ਜੋਤਿ ਸਬਾਈ ਘਟਿ ਦੀਪਕੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੧੫॥
ahinis niramal jot sabaaee ghatt deepak guramukh jaataa he |15|ಹಗಲು ಮತ್ತು ರಾತ್ರಿ, ಗುರುಮುಖ್ ಎಲ್ಲೆಡೆ ನಿರ್ಮಲವಾದ ದೈವಿಕ ಬೆಳಕನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ; ಈ ದೀಪವು ಅವನ ಹೃದಯವನ್ನು ಬೆಳಗಿಸುತ್ತದೆ. ||15||
ਭੋਜਨ ਗਿਆਨੁ ਮਹਾ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ॥
bhojan giaan mahaa ras meetthaa |ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯ ಆಹಾರವು ಅತ್ಯಂತ ಮಧುರವಾದ ಸಾರವಾಗಿದೆ.
ਜਿਨਿ ਚਾਖਿਆ ਤਿਨਿ ਦਰਸਨੁ ਡੀਠਾ ॥
jin chaakhiaa tin darasan ddeetthaa |ಯಾರು ಅದನ್ನು ಸವಿಯುತ್ತಾರೋ ಅವರು ಭಗವಂತನ ದರ್ಶನದ ಪೂಜ್ಯ ದರ್ಶನವನ್ನು ಕಾಣುತ್ತಾರೆ.
ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਮਿਲੇ ਬੈਰਾਗੀ ਮਨੁ ਮਨਸਾ ਮਾਰਿ ਸਮਾਤਾ ਹੇ ॥੧੬॥
darasan dekh mile bairaagee man manasaa maar samaataa he |16|ಅವನ ದರ್ಶನವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ, ಅಂಟಿಕೊಂಡವನು ಭಗವಂತನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ; ಮನಸ್ಸಿನ ಆಸೆಗಳನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸಿ, ಅವನು ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||16||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਪਰਧਾਨਾ ॥
satigur seveh se paradhaanaa |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವವರು ಶ್ರೇಷ್ಠರು ಮತ್ತು ಪ್ರಸಿದ್ಧರು.
ਤਿਨ ਘਟ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਪਛਾਨਾ ॥
tin ghatt ghatt antar braham pachhaanaa |ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಹೃದಯದ ಆಳದಲ್ಲಿ, ಅವರು ದೇವರನ್ನು ಗುರುತಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਜਸੁ ਹਰਿ ਜਨ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਦੀਜੈ ਜਿਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੧੭॥੫॥੧੧॥
naanak har jas har jan kee sangat deejai jin satigur har prabh jaataa he |17|5|11|ದಯವಿಟ್ಟು ನಾನಕ್ ಅವರನ್ನು ಭಗವಂತನ ಸ್ತುತಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಆಶೀರ್ವದಿಸಿ, ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕರ ಸಭೆಯಾದ ಸಂಗತ್; ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕ, ಅವರು ತಮ್ಮ ದೇವರನ್ನು ತಿಳಿದಿದ್ದಾರೆ. ||17||5||11||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
maaroo mahalaa 1 |ಮಾರೂ, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਸਾਚੇ ਸਾਹਿਬ ਸਿਰਜਣਹਾਰੇ ॥
saache saahib sirajanahaare |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ.
ਜਿਨਿ ਧਰ ਚਕ੍ਰ ਧਰੇ ਵੀਚਾਰੇ ॥
jin dhar chakr dhare veechaare |ಅವರು ಲೌಕಿಕ ಕ್ಷೇತ್ರವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਸਾਚਾ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ਹੇ ॥੧॥
aape karataa kar kar vekhai saachaa veparavaahaa he |1|ಅವನೇ ಸೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ನಿಜ ಮತ್ತು ಸ್ವತಂತ್ರ. ||1||
ਵੇਕੀ ਵੇਕੀ ਜੰਤ ਉਪਾਏ ॥
vekee vekee jant upaae |ಅವನು ವಿವಿಧ ರೀತಿಯ ಜೀವಿಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು.
ਦੁਇ ਪੰਦੀ ਦੁਇ ਰਾਹ ਚਲਾਏ ॥
due pandee due raah chalaae |ಇಬ್ಬರು ಪ್ರಯಾಣಿಕರು ಎರಡು ದಿಕ್ಕಿಗೆ ಹೊರಟಿದ್ದಾರೆ.
ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਵਿਣੁ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਲਾਹਾ ਹੇ ॥੨॥
gur poore vin mukat na hoee sach naam jap laahaa he |2|ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ ಯಾರೂ ಮುಕ್ತಿ ಹೊಂದುವುದಿಲ್ಲ. ನಿಜವಾದ ನಾಮವನ್ನು ಜಪಿಸುವುದರಿಂದ ಲಾಭವಾಗುತ್ತದೆ. ||2||
ਪੜਹਿ ਮਨਮੁਖ ਪਰੁ ਬਿਧਿ ਨਹੀ ਜਾਨਾ ॥
parreh manamukh par bidh nahee jaanaa |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಓದುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಅವರಿಗೆ ದಾರಿ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.
ਨਾਮੁ ਨ ਬੂਝਹਿ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਨਾ ॥
naam na boojheh bharam bhulaanaa |ಅವರು ನಾಮ, ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ಅನುಮಾನದಿಂದ ಭ್ರಷ್ಟರಾಗಿ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਲੈ ਕੈ ਵਢੀ ਦੇਨਿ ਉਗਾਹੀ ਦੁਰਮਤਿ ਕਾ ਗਲਿ ਫਾਹਾ ਹੇ ॥੩॥
lai kai vadtee den ugaahee duramat kaa gal faahaa he |3|ಅವರು ಲಂಚವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಸುಳ್ಳು ಸಾಕ್ಷ್ಯವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾರೆ; ದುಷ್ಟಬುದ್ಧಿಯ ಕುಣಿಕೆ ಅವರ ಕುತ್ತಿಗೆಗೆ ಸುತ್ತಿಕೊಂಡಿದೆ. ||3||
ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ੍ਰ ਪੜਹਿ ਪੁਰਾਣਾ ॥
simrit saasatr parreh puraanaa |ಅವರು ಸಿಮೃತಿಗಳು, ಶಾಸ್ತ್ರಗಳು ಮತ್ತು ಪುರಾಣಗಳನ್ನು ಓದುತ್ತಾರೆ;
ਵਾਦੁ ਵਖਾਣਹਿ ਤਤੁ ਨ ਜਾਣਾ ॥
vaad vakhaaneh tat na jaanaa |ಅವರು ವಾದಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ವಾದಿಸುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ವಾಸ್ತವದ ಸಾರವನ್ನು ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.
ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤਤੁ ਨ ਪਾਈਐ ਸਚ ਸੂਚੇ ਸਚੁ ਰਾਹਾ ਹੇ ॥੪॥
vin gur poore tat na paaeeai sach sooche sach raahaa he |4|ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ, ವಾಸ್ತವದ ಸಾರವು ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ. ಸತ್ಯ ಮತ್ತು ಶುದ್ಧ ಜೀವಿಗಳು ಸತ್ಯದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತವೆ. ||4||
ਸਭ ਸਾਲਾਹੇ ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਆਖੈ ॥
sabh saalaahe sun sun aakhai |ಎಲ್ಲರೂ ದೇವರನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಿ ಮತ್ತು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਆਪੇ ਦਾਨਾ ਸਚੁ ਪਰਾਖੈ ॥
aape daanaa sach paraakhai |ಅವನೇ ಬುದ್ಧಿವಂತ, ಮತ್ತು ಅವನೇ ಸತ್ಯವನ್ನು ನಿರ್ಣಯಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਜਿਨ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਅਪਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਸਲਾਹਾ ਹੇ ॥੫॥
jin kau nadar kare prabh apanee guramukh sabad salaahaa he |5|ದೇವರು ತನ್ನ ಕೃಪೆಯ ನೋಟದಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸುವವರು ಗುರುಮುಖರಾಗುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಶಬ್ದದ ಪದವನ್ನು ಹೊಗಳುತ್ತಾರೆ. ||5||
ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਆਖੈ ਕੇਤੀ ਬਾਣੀ ॥
sun sun aakhai ketee baanee |ಅನೇಕರು ಗುರುಗಳ ಬಾನಿಯನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਸੁਣਿ ਕਹੀਐ ਕੋ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਣੀ ॥
sun kaheeai ko ant na jaanee |ಕೇಳುವುದು ಮತ್ತು ಮಾತನಾಡುವುದು, ಅವನ ಮಿತಿಗಳು ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.
ਜਾ ਕਉ ਅਲਖੁ ਲਖਾਏ ਆਪੇ ਅਕਥ ਕਥਾ ਬੁਧਿ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੬॥
jaa kau alakh lakhaae aape akath kathaa budh taahaa he |6|ಯಾರಿಗೆ ಕಾಣದ ಭಗವಂತ ತನ್ನನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸುತ್ತಾನೋ ಅವನೊಬ್ಬನೇ ಬುದ್ಧಿವಂತ; ಅವರು ಮಾತನಾಡದ ಭಾಷಣವನ್ನು ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ. ||6||
ਜਨਮੇ ਕਉ ਵਾਜਹਿ ਵਾਧਾਏ ॥
janame kau vaajeh vaadhaae |ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ, ಅಭಿನಂದನೆಗಳು ಸುರಿಯುತ್ತವೆ;
ਸੋਹਿਲੜੇ ਅਗਿਆਨੀ ਗਾਏ ॥
sohilarre agiaanee gaae |ಅಜ್ಞಾನಿಗಳು ಸಂತೋಷದ ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਜੋ ਜਨਮੈ ਤਿਸੁ ਸਰਪਰ ਮਰਣਾ ਕਿਰਤੁ ਪਇਆ ਸਿਰਿ ਸਾਹਾ ਹੇ ॥੭॥
jo janamai tis sarapar maranaa kirat peaa sir saahaa he |7|ಸಾರ್ವಭೌಮನಾದ ರಾಜನು ತನ್ನ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಕೆತ್ತಿದ ಹಿಂದಿನ ಕರ್ಮಗಳ ವಿಧಿಯ ಪ್ರಕಾರ ಯಾರು ಜನಿಸಿದರೂ ಸಾಯುವುದು ಖಚಿತ. ||7||
ਸੰਜੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਮੇਰੈ ਪ੍ਰਭਿ ਕੀਏ ॥
sanjog vijog merai prabh kee |ಒಕ್ಕೂಟ ಮತ್ತು ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆಯನ್ನು ನನ್ನ ದೇವರಿಂದ ರಚಿಸಲಾಗಿದೆ.
ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਇ ਦੁਖਾ ਸੁਖ ਦੀਏ ॥
srisatt upaae dukhaa sukh dee |ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿ, ಅವರು ನೋವು ಮತ್ತು ಸಂತೋಷವನ್ನು ನೀಡಿದರು.
ਦੁਖ ਸੁਖ ਹੀ ਤੇ ਭਏ ਨਿਰਾਲੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੀਲੁ ਸਨਾਹਾ ਹੇ ॥੮॥
dukh sukh hee te bhe niraale guramukh seel sanaahaa he |8|ಗುರ್ಮುಖರು ನೋವು ಮತ್ತು ಸಂತೋಷದಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತರಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ನಮ್ರತೆಯ ರಕ್ಷಾಕವಚವನ್ನು ಧರಿಸುತ್ತಾರೆ. ||8||
ਨੀਕੇ ਸਾਚੇ ਕੇ ਵਾਪਾਰੀ ॥
neeke saache ke vaapaaree |ಉದಾತ್ತ ಜನರು ಸತ್ಯದ ವ್ಯಾಪಾರಿಗಳು.
ਸਚੁ ਸਉਦਾ ਲੈ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰੀ ॥
sach saudaa lai gur veechaaree |ಅವರು ಗುರುವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸಿ ನಿಜವಾದ ಸರಕುಗಳನ್ನು ಖರೀದಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਸਚਾ ਵਖਰੁ ਜਿਸੁ ਧਨੁ ਪਲੈ ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਓਮਾਹਾ ਹੇ ॥੯॥
sachaa vakhar jis dhan palai sabad sachai omaahaa he |9|ನಿಜವಾದ ಸರಕಿನ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ತನ್ನ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಹೊಂದಿರುವವನು ನಿಜವಾದ ಶಬ್ದದ ಪರ್ವದಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆ. ||9||
ਕਾਚੀ ਸਉਦੀ ਤੋਟਾ ਆਵੈ ॥
kaachee saudee tottaa aavai |ಸುಳ್ಳು ವ್ಯವಹಾರಗಳು ನಷ್ಟಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತವೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਣਜੁ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ॥
guramukh vanaj kare prabh bhaavai |ಗುರುಮುಖದ ವ್ಯಾಪಾರಗಳು ದೇವರಿಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗುತ್ತವೆ.
ਪੂੰਜੀ ਸਾਬਤੁ ਰਾਸਿ ਸਲਾਮਤਿ ਚੂਕਾ ਜਮ ਕਾ ਫਾਹਾ ਹੇ ॥੧੦॥
poonjee saabat raas salaamat chookaa jam kaa faahaa he |10|ಅವನ ಸ್ಟಾಕ್ ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿದೆ, ಮತ್ತು ಅವನ ಬಂಡವಾಳವು ಸುರಕ್ಷಿತ ಮತ್ತು ಉತ್ತಮವಾಗಿದೆ. ಸಾವಿನ ಕುಣಿಕೆಯು ಅವನ ಕುತ್ತಿಗೆಯಿಂದ ಕತ್ತರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ||10||