ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 944
ਗੁਪਤੀ ਬਾਣੀ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥
gupatee baanee paragatt hoe |ಪದಗಳ ಗುಪ್ತ ಬಾನಿ ಬಹಿರಂಗವಾಗಿದೆ.
ਨਾਨਕ ਪਰਖਿ ਲਏ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥੫੩॥
naanak parakh le sach soe |53|ಓ ನಾನಕ್, ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಬಹಿರಂಗ ಮತ್ತು ತಿಳಿಯಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ. ||53||
ਸਹਜ ਭਾਇ ਮਿਲੀਐ ਸੁਖੁ ਹੋਵੈ ॥
sahaj bhaae mileeai sukh hovai |ಅಂತಃಪ್ರಜ್ಞೆ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿಯ ಮೂಲಕ ಭಗವಂತನ ಭೇಟಿ, ಶಾಂತಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਗੈ ਨੀਦ ਨ ਸੋਵੈ ॥
guramukh jaagai need na sovai |ಗುರುಮುಖ್ ಎಚ್ಚರವಾಗಿ ಮತ್ತು ಜಾಗೃತನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ನಿದ್ರಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਸੁੰਨ ਸਬਦੁ ਅਪਰੰਪਰਿ ਧਾਰੈ ॥
sun sabad aparanpar dhaarai |ಅವನು ಅಪರಿಮಿತ, ಸಂಪೂರ್ಣ ಶಬ್ದವನ್ನು ಆಳವಾಗಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਕਹਤੇ ਮੁਕਤੁ ਸਬਦਿ ਨਿਸਤਾਰੈ ॥
kahate mukat sabad nisataarai |ಶಬ್ದವನ್ನು ಪಠಿಸುವುದರಿಂದ ಅವನು ಮುಕ್ತನಾಗುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಇತರರನ್ನು ಸಹ ರಕ್ಷಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰ ਕੀ ਦੀਖਿਆ ਸੇ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ॥
gur kee deekhiaa se sach raate |ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುವವರು ಸತ್ಯಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਮਿਲਣ ਨਹੀ ਭ੍ਰਾਤੇ ॥੫੪॥
naanak aap gavaae milan nahee bhraate |54|ಓ ನಾನಕ್, ತಮ್ಮ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡುವವರು ಭಗವಂತನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಸಂದೇಹದಿಂದ ಬೇರ್ಪಟ್ಟಿಲ್ಲ. ||54||
ਕੁਬੁਧਿ ਚਵਾਵੈ ਸੋ ਕਿਤੁ ਠਾਇ ॥
kubudh chavaavai so kit tthaae |"ಕೆಟ್ಟ ಆಲೋಚನೆಗಳು ನಾಶವಾಗುವ ಆ ಸ್ಥಳ ಎಲ್ಲಿದೆ?
ਕਿਉ ਤਤੁ ਨ ਬੂਝੈ ਚੋਟਾ ਖਾਇ ॥
kiau tat na boojhai chottaa khaae |ಮರ್ತ್ಯನು ವಾಸ್ತವದ ಸಾರವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ; ಅವನು ಯಾಕೆ ನೋವಿನಿಂದ ನರಳಬೇಕು?"
ਜਮ ਦਰਿ ਬਾਧੇ ਕੋਇ ਨ ਰਾਖੈ ॥
jam dar baadhe koe na raakhai |ಸಾವಿನ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಯಾಗಿರುವವನನ್ನು ಯಾರೂ ಉಳಿಸಲಾರರು.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਨਾਹੀ ਪਤਿ ਸਾਖੈ ॥
bin sabadai naahee pat saakhai |ಶಾಬಾದ್ ಇಲ್ಲದೆ, ಯಾರಿಗೂ ಯಾವುದೇ ಶ್ರೇಯ ಅಥವಾ ಗೌರವವಿಲ್ಲ.
ਕਿਉ ਕਰਿ ਬੂਝੈ ਪਾਵੈ ਪਾਰੁ ॥
kiau kar boojhai paavai paar |"ಒಬ್ಬನು ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ಹೇಗೆ ಪಡೆಯಬಹುದು ಮತ್ತು ದಾಟಬಹುದು?"
ਨਾਨਕ ਮਨਮੁਖਿ ਨ ਬੁਝੈ ਗਵਾਰੁ ॥੫੫॥
naanak manamukh na bujhai gavaar |55|ಓ ನಾನಕ್, ಮೂರ್ಖ ಸ್ವ-ಇಚ್ಛೆಯ ಮನ್ಮುಖನಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ||55||
ਕੁਬੁਧਿ ਮਿਟੈ ਗੁਰਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਿ ॥
kubudh mittai gurasabad beechaar |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುವುದರಿಂದ ಕೆಟ್ಟ ಆಲೋಚನೆಗಳು ಅಳಿಸಲ್ಪಡುತ್ತವೆ.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ਮੋਖ ਦੁਆਰ ॥
satigur bhettai mokh duaar |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಭೇಟಿ, ಮುಕ್ತಿಯ ಬಾಗಿಲು ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ.
ਤਤੁ ਨ ਚੀਨੈ ਮਨਮੁਖੁ ਜਲਿ ਜਾਇ ॥
tat na cheenai manamukh jal jaae |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ವಾಸ್ತವದ ಸಾರವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಸುಟ್ಟು ಬೂದಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਦੁਰਮਤਿ ਵਿਛੁੜਿ ਚੋਟਾ ਖਾਇ ॥
duramat vichhurr chottaa khaae |ಅವನ ದುಷ್ಟಬುದ್ಧಿಯು ಅವನನ್ನು ಭಗವಂತನಿಂದ ಬೇರ್ಪಡಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವನು ಬಳಲುತ್ತಾನೆ.
ਮਾਨੈ ਹੁਕਮੁ ਸਭੇ ਗੁਣ ਗਿਆਨ ॥
maanai hukam sabhe gun giaan |ಭಗವಂತನ ಆಜ್ಞೆಯ ಹುಕಮ್ ಅನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿ, ಅವನು ಎಲ್ಲಾ ಸದ್ಗುಣಗಳು ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਦਰਗਹ ਪਾਵੈ ਮਾਨੁ ॥੫੬॥
naanak daragah paavai maan |56|ಓ ನಾನಕ್, ಅವರು ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಗೌರವಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ||56||
ਸਾਚੁ ਵਖਰੁ ਧਨੁ ਪਲੈ ਹੋਇ ॥
saach vakhar dhan palai hoe |ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿನ ಸಂಪತ್ತು, ಸರಕುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವನು,
ਆਪਿ ਤਰੈ ਤਾਰੇ ਭੀ ਸੋਇ ॥
aap tarai taare bhee soe |ದಾಟುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಇತರರನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಕೊಂಡೊಯ್ಯುತ್ತದೆ.
ਸਹਜਿ ਰਤਾ ਬੂਝੈ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
sahaj rataa boojhai pat hoe |ಒಬ್ಬ ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವವನು ಗೌರವಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆ.
ਤਾ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਕਰੈ ਨ ਕੋਇ ॥
taa kee keemat karai na koe |ಅವನ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಯಾರೂ ಅಂದಾಜು ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
jah dekhaa tah rahiaa samaae |ನಾನು ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೂ ಭಗವಂತನು ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ನೋಡುತ್ತೇನೆ.
ਨਾਨਕ ਪਾਰਿ ਪਰੈ ਸਚ ਭਾਇ ॥੫੭॥
naanak paar parai sach bhaae |57|ಓ ನಾನಕ್, ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯ ಮೂಲಕ, ಒಬ್ಬನು ದಾಟುತ್ತಾನೆ. ||57||
ਸੁ ਸਬਦ ਕਾ ਕਹਾ ਵਾਸੁ ਕਥੀਅਲੇ ਜਿਤੁ ਤਰੀਐ ਭਵਜਲੁ ਸੰਸਾਰੋ ॥
su sabad kaa kahaa vaas katheeale jit tareeai bhavajal sansaaro |"ಶಾಬಾದ್ ಎಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗಿದೆ? ಭಯಾನಕ ವಿಶ್ವ-ಸಾಗರದಾದ್ಯಂತ ನಮ್ಮನ್ನು ಯಾವುದು ಒಯ್ಯುತ್ತದೆ?
ਤ੍ਰੈ ਸਤ ਅੰਗੁਲ ਵਾਈ ਕਹੀਐ ਤਿਸੁ ਕਹੁ ਕਵਨੁ ਅਧਾਰੋ ॥
trai sat angul vaaee kaheeai tis kahu kavan adhaaro |ಉಸಿರು, ಹೊರಹಾಕಿದಾಗ, ಹತ್ತು ಬೆರಳುಗಳ ಉದ್ದವನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸುತ್ತದೆ; ಉಸಿರಾಟದ ಬೆಂಬಲ ಏನು?
ਬੋਲੈ ਖੇਲੈ ਅਸਥਿਰੁ ਹੋਵੈ ਕਿਉ ਕਰਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਏ ॥
bolai khelai asathir hovai kiau kar alakh lakhaae |ಮಾತನಾಡುವುದು ಮತ್ತು ಆಡುವುದು, ಒಬ್ಬರು ಹೇಗೆ ಸ್ಥಿರ ಮತ್ತು ಸ್ಥಿರವಾಗಿರಬಹುದು? ಕಾಣದಿರುವುದು ಹೇಗೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ?"
ਸੁਣਿ ਸੁਆਮੀ ਸਚੁ ਨਾਨਕੁ ਪ੍ਰਣਵੈ ਅਪਣੇ ਮਨ ਸਮਝਾਏ ॥
sun suaamee sach naanak pranavai apane man samajhaae |ಕೇಳು, ಓ ಯಜಮಾನ; ನಾನಕ್ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಾನೆ. ನಿಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಕಲಿಸಿ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੇ ਸਚਿ ਲਿਵ ਲਾਗੈ ਕਰਿ ਨਦਰੀ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥
guramukh sabade sach liv laagai kar nadaree mel milaae |ಗುರುಮುಖ್ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ನಿಜವಾದ ಶಬ್ದಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ. ಆತನ ಕೃಪೆಯ ನೋಟವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾ, ಆತನು ನಮ್ಮನ್ನು ತನ್ನ ಒಕ್ಕೂಟದಲ್ಲಿ ಒಂದುಗೂಡಿಸಿದನು.
ਆਪੇ ਦਾਨਾ ਆਪੇ ਬੀਨਾ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਸਮਾਏ ॥੫੮॥
aape daanaa aape beenaa poorai bhaag samaae |58|ಅವನೇ ಸರ್ವಜ್ಞ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ನೋಡುವವನು. ಪರಿಪೂರ್ಣ ವಿಧಿಯ ಮೂಲಕ, ನಾವು ಅವನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ||58||
ਸੁ ਸਬਦ ਕਉ ਨਿਰੰਤਰਿ ਵਾਸੁ ਅਲਖੰ ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਸੋਈ ॥
su sabad kau nirantar vaas alakhan jah dekhaa tah soee |ಶಬ್ದವು ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳ ನ್ಯೂಕ್ಲಿಯಸ್ನಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿ ವಾಸಿಸುತ್ತದೆ. ದೇವರು ಅಗೋಚರ; ನಾನು ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೂ ಅಲ್ಲಿ ನಾನು ಅವನನ್ನು ನೋಡುತ್ತೇನೆ.
ਪਵਨ ਕਾ ਵਾਸਾ ਸੁੰਨ ਨਿਵਾਸਾ ਅਕਲ ਕਲਾ ਧਰ ਸੋਈ ॥
pavan kaa vaasaa sun nivaasaa akal kalaa dhar soee |ವಾಯುವು ಪರಮಾತ್ಮನ ವಾಸಸ್ಥಾನವಾಗಿದೆ. ಅವನಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಗುಣಗಳಿಲ್ಲ; ಅವನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಗುಣಗಳಿವೆ.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸਬਦੁ ਘਟ ਮਹਿ ਵਸੈ ਵਿਚਹੁ ਭਰਮੁ ਗਵਾਏ ॥
nadar kare sabad ghatt meh vasai vichahu bharam gavaae |ಅವನು ತನ್ನ ಕೃಪೆಯ ಗ್ಲಾನ್ಸ್ ಅನ್ನು ನೀಡಿದಾಗ, ಶಬ್ದವು ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅನುಮಾನವು ಒಳಗಿನಿಂದ ನಿರ್ಮೂಲನೆಯಾಗುತ್ತದೆ.
ਤਨੁ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ਨਾਮੁੋ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
tan man niramal niramal baanee naamuo man vasaae |ಅವರ ಬಾನಿಯ ನಿರ್ಮಲ ಪದದ ಮೂಲಕ ದೇಹ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸು ನಿರ್ಮಲವಾಗುತ್ತದೆ. ಅವರ ನಾಮವು ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಗೊಳ್ಳಲಿ.
ਸਬਦਿ ਗੁਰੂ ਭਵਸਾਗਰੁ ਤਰੀਐ ਇਤ ਉਤ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥
sabad guroo bhavasaagar tareeai it ut eko jaanai |ಭಯಾನಕವಾದ ವಿಶ್ವ-ಸಾಗರದಾದ್ಯಂತ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಸಾಗಿಸಲು ಶಾಬಾದ್ ಗುರು. ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತನನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಮುಂದೆ ತಿಳಿಯಿರಿ.
ਚਿਹਨੁ ਵਰਨੁ ਨਹੀ ਛਾਇਆ ਮਾਇਆ ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੈ ॥੫੯॥
chihan varan nahee chhaaeaa maaeaa naanak sabad pachhaanai |59|ಅವನಿಗೆ ಯಾವುದೇ ರೂಪ ಅಥವಾ ಬಣ್ಣ, ನೆರಳು ಅಥವಾ ಭ್ರಮೆ ಇಲ್ಲ; ಓ ನಾನಕ್, ಶಬ್ದವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳಿ. ||59||
ਤ੍ਰੈ ਸਤ ਅੰਗੁਲ ਵਾਈ ਅਉਧੂ ਸੁੰਨ ਸਚੁ ਆਹਾਰੋ ॥
trai sat angul vaaee aaudhoo sun sach aahaaro |ಓ ಏಕಾಂತ ಸನ್ಯಾಸಿಯೇ, ಸತ್ಯವಾದ, ಸಂಪೂರ್ಣ ಭಗವಂತ ಹತ್ತು ಬೆರಳಿನ ಉದ್ದವನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸುವ ಬಿಡುವ ಉಸಿರಾಟದ ಬೆಂಬಲವಾಗಿದೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੋਲੈ ਤਤੁ ਬਿਰੋਲੈ ਚੀਨੈ ਅਲਖ ਅਪਾਰੋ ॥
guramukh bolai tat birolai cheenai alakh apaaro |ಗುರುಮುಖನು ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ವಾಸ್ತವದ ಸಾರವನ್ನು ಮಂಥನ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಕಾಣದ, ಅನಂತ ಭಗವಂತನನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮੇਟੈ ਸਬਦੁ ਵਸਾਏ ਤਾ ਮਨਿ ਚੂਕੈ ਅਹੰਕਾਰੋ ॥
trai gun mettai sabad vasaae taa man chookai ahankaaro |ಮೂರು ಗುಣಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡಿ, ಅವನು ಶಬ್ದವನ್ನು ಒಳಗೆ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ, ಮತ್ತು ನಂತರ, ಅವನ ಮನಸ್ಸು ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕುತ್ತದೆ.
ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ਤਾ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਲਗੈ ਪਿਆਰੋ ॥
antar baahar eko jaanai taa har naam lagai piaaro |ಒಳಗೆ ಮತ್ತು ಹೊರಗೆ, ಅವನು ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತನನ್ನು ಮಾತ್ರ ತಿಳಿದಿದ್ದಾನೆ; ಅವನು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਸੁਖਮਨਾ ਇੜਾ ਪਿੰਗੁਲਾ ਬੂਝੈ ਜਾ ਆਪੇ ਅਲਖੁ ਲਖਾਏ ॥
sukhamanaa irraa pingulaa boojhai jaa aape alakh lakhaae |ಅದೃಶ್ಯ ಭಗವಂತ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿದಾಗ ಅವನು ಸುಷ್ಮನಾ, ಇಡಾ ಮತ್ತು ಪಿಂಗಲವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਤਿਹੁ ਤੇ ਊਪਰਿ ਸਾਚਾ ਸਤਿਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸਮਾਏ ॥੬੦॥
naanak tihu te aoopar saachaa satigur sabad samaae |60|ಓ ನಾನಕ್, ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಈ ಮೂರು ಶಕ್ತಿ ಚಾನಲ್ಗಳ ಮೇಲಿದ್ದಾನೆ. ಪದದ ಮೂಲಕ, ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಶಬ್ದ, ಒಬ್ಬನು ಅವನೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||60||
ਮਨ ਕਾ ਜੀਉ ਪਵਨੁ ਕਥੀਅਲੇ ਪਵਨੁ ਕਹਾ ਰਸੁ ਖਾਈ ॥
man kaa jeeo pavan katheeale pavan kahaa ras khaaee |"ಗಾಳಿಯನ್ನು ಮನಸ್ಸಿನ ಆತ್ಮ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಗಾಳಿಯು ಏನು ತಿನ್ನುತ್ತದೆ?
ਗਿਆਨ ਕੀ ਮੁਦ੍ਰਾ ਕਵਨ ਅਉਧੂ ਸਿਧ ਕੀ ਕਵਨ ਕਮਾਈ ॥
giaan kee mudraa kavan aaudhoo sidh kee kavan kamaaee |ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಶಿಕ್ಷಕ ಮತ್ತು ಏಕಾಂತ ಸನ್ಯಾಸಿಗಳ ಮಾರ್ಗವೇನು? ಸಿದ್ಧನ ಉದ್ಯೋಗವೇನು?"