ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1087
ਗੁਣ ਤੇ ਗੁਣ ਮਿਲਿ ਪਾਈਐ ਜੇ ਸਤਿਗੁਰ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇ ॥
gun te gun mil paaeeai je satigur maeh samaae |ಸದ್ಗುಣವಂತರ ಭೇಟಿಯಿಂದ ಪುಣ್ಯ ಪ್ರಾಪ್ತಿಯಾಗುತ್ತದೆ, ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತದೆ.
ਮੁੋਲਿ ਅਮੁੋਲੁ ਨ ਪਾਈਐ ਵਣਜਿ ਨ ਲੀਜੈ ਹਾਟਿ ॥
muol amuol na paaeeai vanaj na leejai haatt |ಬೆಲೆಕಟ್ಟಲಾಗದ ಸದ್ಗುಣಗಳು ಯಾವುದೇ ಬೆಲೆಗೆ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ; ಅವುಗಳನ್ನು ಅಂಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಖರೀದಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਪੂਰਾ ਤੋਲੁ ਹੈ ਕਬਹੁ ਨ ਹੋਵੈ ਘਾਟਿ ॥੧॥
naanak pooraa tol hai kabahu na hovai ghaatt |1|ಓ ನಾನಕ್, ಅವರ ತೂಕವು ಪೂರ್ಣ ಮತ್ತು ಪರಿಪೂರ್ಣವಾಗಿದೆ; ಅದು ಎಂದಿಗೂ ಕಡಿಮೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਨਾਮ ਵਿਹੂਣੇ ਭਰਮਸਹਿ ਆਵਹਿ ਜਾਵਹਿ ਨੀਤ ॥
naam vihoone bharamaseh aaveh jaaveh neet |ಭಗವಂತನ ಹೆಸರಾದ ನಾಮವಿಲ್ಲದೆ ಅವರು ತಿರುಗಾಡುತ್ತಾರೆ, ನಿರಂತರವಾಗಿ ಪುನರ್ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ.
ਇਕਿ ਬਾਂਧੇ ਇਕਿ ਢੀਲਿਆ ਇਕਿ ਸੁਖੀਏ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥
eik baandhe ik dteeliaa ik sukhee har preet |ಕೆಲವರು ದಾಸ್ಯದಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ, ಮತ್ತು ಕೆಲವರು ಸ್ವತಂತ್ರರಾಗಿದ್ದಾರೆ; ಕೆಲವರು ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਮੰਨਿ ਲੈ ਸਚੁ ਕਰਣੀ ਸਚੁ ਰੀਤਿ ॥੨॥
naanak sachaa man lai sach karanee sach reet |2|ಓ ನಾನಕ್, ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ನಂಬಿರಿ ಮತ್ತು ಸತ್ಯದ ಜೀವನಶೈಲಿಯ ಮೂಲಕ ಸತ್ಯವನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡಿ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਗੁਰ ਤੇ ਗਿਆਨੁ ਪਾਇਆ ਅਤਿ ਖੜਗੁ ਕਰਾਰਾ ॥
gur te giaan paaeaa at kharrag karaaraa |ಗುರುವಿನಿಂದ ನಾನು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಜ್ಞಾನದ ಪರಮ ಶಕ್ತಿಶಾಲಿ ಖಡ್ಗವನ್ನು ಪಡೆದಿದ್ದೇನೆ.
ਦੂਜਾ ਭ੍ਰਮੁ ਗੜੁ ਕਟਿਆ ਮੋਹੁ ਲੋਭੁ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥
doojaa bhram garr kattiaa mohu lobh ahankaaraa |ದ್ವಂದ್ವ ಮತ್ತು ಸಂದೇಹ, ಬಾಂಧವ್ಯ, ದುರಾಸೆ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರಗಳ ಕೋಟೆಯನ್ನು ನಾನು ಕಡಿದು ಹಾಕಿದ್ದೇನೆ.
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਾ ॥
har kaa naam man vasiaa gur sabad veechaaraa |ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದೆ; ನಾನು ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತೇನೆ.
ਸਚ ਸੰਜਮਿ ਮਤਿ ਊਤਮਾ ਹਰਿ ਲਗਾ ਪਿਆਰਾ ॥
sach sanjam mat aootamaa har lagaa piaaraa |ಸತ್ಯ, ಸ್ವಯಂ ಶಿಸ್ತು ಮತ್ತು ಭವ್ಯವಾದ ತಿಳುವಳಿಕೆಯಿಂದ ಭಗವಂತ ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಪ್ರಿಯನಾಗಿದ್ದಾನೆ.
ਸਭੁ ਸਚੋ ਸਚੁ ਵਰਤਦਾ ਸਚੁ ਸਿਰਜਣਹਾਰਾ ॥੧॥
sabh sacho sach varatadaa sach sirajanahaaraa |1|ನಿಜವಾಗಿ, ನಿಜವಾಗಿ, ನಿಜವಾದ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಭಗವಂತ ಸರ್ವವ್ಯಾಪಿಯಾಗಿದ್ದಾನೆ. ||1||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਕੇਦਾਰਾ ਰਾਗਾ ਵਿਚਿ ਜਾਣੀਐ ਭਾਈ ਸਬਦੇ ਕਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
kedaaraa raagaa vich jaaneeai bhaaee sabade kare piaar |ರಾಗಗಳಲ್ಲಿ, ಕಾಯ್ದಾರಾ ರಾಗವು ಒಳ್ಳೆಯದು ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತದೆ, ಓ ವಿಧಿಯ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೇ, ಅದರ ಮೂಲಕ, ಶಬ್ದದ ಪದವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಲು ಬಂದರೆ,
ਸਤਸੰਗਤਿ ਸਿਉ ਮਿਲਦੋ ਰਹੈ ਸਚੇ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
satasangat siau milado rahai sache dhare piaar |ಮತ್ತು ಒಬ್ಬನು ಸಂತರ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಉಳಿದಿದ್ದರೆ ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿದರೆ.
ਵਿਚਹੁ ਮਲੁ ਕਟੇ ਆਪਣੀ ਕੁਲਾ ਕਾ ਕਰੇ ਉਧਾਰੁ ॥
vichahu mal katte aapanee kulaa kaa kare udhaar |ಅಂತಹ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಒಳಗಿನಿಂದ ಮಾಲಿನ್ಯವನ್ನು ತೊಳೆಯುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ತನ್ನ ತಲೆಮಾರುಗಳನ್ನು ಉಳಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਣਾ ਕੀ ਰਾਸਿ ਸੰਗ੍ਰਹੈ ਅਵਗਣ ਕਢੈ ਵਿਡਾਰਿ ॥
gunaa kee raas sangrahai avagan kadtai viddaar |ಅವನು ಪುಣ್ಯದ ರಾಜಧಾನಿಯಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟುಗೂಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅಧರ್ಮದ ಪಾಪಗಳನ್ನು ನಾಶಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಓಡಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਮਿਲਿਆ ਸੋ ਜਾਣੀਐ ਗੁਰੂ ਨ ਛੋਡੈ ਆਪਣਾ ਦੂਜੈ ਨ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥੧॥
naanak miliaa so jaaneeai guroo na chhoddai aapanaa doojai na dhare piaar |1|ಓ ನಾನಕ್, ಯಾರು ತನ್ನ ಗುರುವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ದ್ವಂದ್ವವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವುದಿಲ್ಲವೋ ಅವನು ಏಕಾಂಗಿ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸਾਗਰੁ ਦੇਖਉ ਡਰਿ ਮਰਉ ਭੈ ਤੇਰੈ ਡਰੁ ਨਾਹਿ ॥
saagar dekhau ddar mrau bhai terai ddar naeh |ವಿಶ್ವ-ಸಾಗರವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ, ನಾನು ಸಾವಿನ ಭಯದಲ್ಲಿದ್ದೇನೆ; ಆದರೆ ನಾನು ದೇವರೇ, ನಿನ್ನ ಭಯದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದರೆ, ನಾನು ಹೆದರುವುದಿಲ್ಲ.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸੰਤੋਖੀਆ ਨਾਨਕ ਬਿਗਸਾ ਨਾਇ ॥੨॥
gur kai sabad santokheea naanak bigasaa naae |2|ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ನಾನು ತೃಪ್ತಿ ಹೊಂದಿದ್ದೇನೆ; ಓ ನಾನಕ್, ನಾನು ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಅರಳುತ್ತೇನೆ. ||2||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਚੜਿ ਬੋਹਿਥੈ ਚਾਲਸਉ ਸਾਗਰੁ ਲਹਰੀ ਦੇਇ ॥
charr bohithai chaalsau saagar laharee dee |ನಾನು ದೋಣಿಯನ್ನು ಹತ್ತಿ ಹೊರಟೆ, ಆದರೆ ಸಾಗರವು ಅಲೆಗಳಿಂದ ಮಂದಗತಿಯಲ್ಲಿದೆ.
ਠਾਕ ਨ ਸਚੈ ਬੋਹਿਥੈ ਜੇ ਗੁਰੁ ਧੀਰਕ ਦੇਇ ॥
tthaak na sachai bohithai je gur dheerak dee |ಗುರು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹ ನೀಡಿದರೆ ಸತ್ಯದ ದೋಣಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಅಡ್ಡಿ ಎದುರಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਤਿਤੁ ਦਰਿ ਜਾਇ ਉਤਾਰੀਆ ਗੁਰੁ ਦਿਸੈ ਸਾਵਧਾਨੁ ॥
tit dar jaae utaareea gur disai saavadhaan |ಗುರುಗಳು ಕಾವಲು ಕಾಯುತ್ತಿರುವಂತೆ ಅವನು ನಮ್ಮನ್ನು ಇನ್ನೊಂದು ಬದಿಯ ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਪਾਈਐ ਦਰਗਹ ਚਲੈ ਮਾਨੁ ॥੩॥
naanak nadaree paaeeai daragah chalai maan |3|ಓ ನಾನಕ್, ನಾನು ಅವನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಿದರೆ, ನಾನು ಗೌರವದಿಂದ ಅವರ ನ್ಯಾಯಾಲಯಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತೇನೆ. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਨਿਹਕੰਟਕ ਰਾਜੁ ਭੁੰਚਿ ਤੂ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਕਮਾਈ ॥
nihakanttak raaj bhunch too guramukh sach kamaaee |ನಿಮ್ಮ ಆನಂದದ ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಆನಂದಿಸಿ; ಗುರುಮುಖನಾಗಿ, ಸತ್ಯವನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡಿ.
ਸਚੈ ਤਖਤਿ ਬੈਠਾ ਨਿਆਉ ਕਰਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ॥
sachai takhat baitthaa niaau kar satasangat mel milaaee |ಸತ್ಯದ ಸಿಂಹಾಸನದ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು, ಭಗವಂತ ನ್ಯಾಯವನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವರು ಸಂತರ ಸಮಾಜದೊಂದಿಗೆ ಒಕ್ಕೂಟದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮನ್ನು ಒಂದುಗೂಡಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਸਚਾ ਉਪਦੇਸੁ ਹਰਿ ਜਾਪਣਾ ਹਰਿ ਸਿਉ ਬਣਿ ਆਈ ॥
sachaa upades har jaapanaa har siau ban aaee |ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವುದರಿಂದ, ನಿಜವಾದ ಬೋಧನೆಗಳ ಮೂಲಕ, ನಾವು ಭಗವಂತನಂತೆಯೇ ಆಗುತ್ತೇವೆ.
ਐਥੈ ਸੁਖਦਾਤਾ ਮਨਿ ਵਸੈ ਅੰਤਿ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥
aaithai sukhadaataa man vasai ant hoe sakhaaee |ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕೊಡುವ ಭಗವಂತ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದರೆ, ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ, ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಅವನು ನಮಗೆ ಸಹಾಯ ಮತ್ತು ಆಸರೆಯಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਹਰਿ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਊਪਜੀ ਗੁਰਿ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥੨॥
har siau preet aoopajee gur sojhee paaee |2|ಗುರುವು ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ನೀಡಿದಾಗ ಭಗವಂತನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿ ಉಕ್ಕುತ್ತದೆ. ||2||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |ಸಲೋಕ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਭੂਲੀ ਭੂਲੀ ਮੈ ਫਿਰੀ ਪਾਧਰੁ ਕਹੈ ਨ ਕੋਇ ॥
bhoolee bhoolee mai firee paadhar kahai na koe |ಗೊಂದಲ ಮತ್ತು ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ ನಾನು ಅಲೆದಾಡುತ್ತೇನೆ, ಆದರೆ ಯಾರೂ ನನಗೆ ದಾರಿ ತೋರಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਪੂਛਹੁ ਜਾਇ ਸਿਆਣਿਆ ਦੁਖੁ ਕਾਟੈ ਮੇਰਾ ਕੋਇ ॥
poochhahu jaae siaaniaa dukh kaattai meraa koe |ನಾನು ಹೋಗಿ ನನ್ನ ನೋವನ್ನು ಹೋಗಲಾಡಿಸುವವರು ಯಾರಾದರೂ ಇದ್ದಾರೆಯೇ ಎಂದು ಬುದ್ಧಿವಂತ ಜನರನ್ನು ಕೇಳುತ್ತೇನೆ.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਾਚਾ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਾਜਨੁ ਉਤ ਹੀ ਠਾਇ ॥
satigur saachaa man vasai saajan ut hee tthaae |ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದರೆ, ನಾನು ಅಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಆತ್ಮೀಯ ಸ್ನೇಹಿತನಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ನೋಡುತ್ತೇನೆ.
ਨਾਨਕ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੀਐ ਸਿਫਤੀ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥੧॥
naanak man tripataaseeai sifatee saachai naae |1|ಓ ನಾನಕ್, ನಿಜವಾದ ನಾಮದ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ತೃಪ್ತಿ ಮತ್ತು ಪೂರ್ಣವಾಗಿದೆ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਆਪੇ ਕਰਣੀ ਕਾਰ ਆਪਿ ਆਪੇ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥
aape karanee kaar aap aape kare rajaae |ಅವನೇ ಮಾಡುವವನು, ಮತ್ತು ಅವನೇ ಕಾರ್ಯ; ಅವನೇ ಆಜ್ಞೆ ಹೊರಡಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਆਪੇ ਕਿਸ ਹੀ ਬਖਸਿ ਲਏ ਆਪੇ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥
aape kis hee bakhas le aape kaar kamaae |ಅವನೇ ಕೆಲವರನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನೇ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਚਾਨਣੁ ਗੁਰ ਮਿਲੇ ਦੁਖ ਬਿਖੁ ਜਾਲੀ ਨਾਇ ॥੨॥
naanak chaanan gur mile dukh bikh jaalee naae |2|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುವಿನಿಂದ ದೈವಿಕ ಬೆಳಕನ್ನು ಪಡೆಯುವುದು, ನಾಮದ ಮೂಲಕ ದುಃಖ ಮತ್ತು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವು ಸುಟ್ಟುಹೋಗುತ್ತದೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਮਾਇਆ ਵੇਖਿ ਨ ਭੁਲੁ ਤੂ ਮਨਮੁਖ ਮੂਰਖਾ ॥
maaeaa vekh na bhul too manamukh moorakhaa |ಮಾಯೆಯ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ನೋಡಿ ಮೋಸಹೋಗಬೇಡಿ, ಮೂರ್ಖ ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖ.
ਚਲਦਿਆ ਨਾਲਿ ਨ ਚਲਈ ਸਭੁ ਝੂਠੁ ਦਰਬੁ ਲਖਾ ॥
chaladiaa naal na chalee sabh jhootth darab lakhaa |ನೀವು ಹೊರಡಬೇಕಾದಾಗ ಅದು ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಹೋಗಬಾರದು; ನೀವು ಕಾಣುವ ಎಲ್ಲಾ ಸಂಪತ್ತು ಸುಳ್ಳು.
ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁ ਨ ਬੂਝਈ ਸਿਰ ਊਪਰਿ ਜਮ ਖੜਗੁ ਕਲਖਾ ॥
agiaanee andh na boojhee sir aoopar jam kharrag kalakhaa |ಕುರುಡರು ಮತ್ತು ಅಜ್ಞಾನಿಗಳು ತಮ್ಮ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಸಾವಿನ ಕತ್ತಿ ನೇತಾಡುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਉਬਰੇ ਜਿਨ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਖਾ ॥
guraparasaadee ubare jin har ras chakhaa |ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರವನ್ನು ಕುಡಿದವರು ಮೋಕ್ಷ ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.