ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 769
ਕੋਟਿ ਮਧੇ ਕਿਨੈ ਪਛਾਣਿਆ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥
kott madhe kinai pachhaaniaa har naamaa sach soee |ಲಕ್ಷಾಂತರ ಜನರಲ್ಲಿ, ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುವವರು ವಿರಳವಾಗಿರುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥੩॥
naanak naam milai vaddiaaee doojai bhaae pat khoee |3|ಓ ನಾನಕ್, ನಾಮದ ಮೂಲಕ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ; ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ಎಲ್ಲಾ ಗೌರವ ಕಳೆದುಹೋಗುತ್ತದೆ. ||3||
ਭਗਤਾ ਕੈ ਘਰਿ ਕਾਰਜੁ ਸਾਚਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਦਾ ਵਖਾਣੇ ਰਾਮ ॥
bhagataa kai ghar kaaraj saachaa har gun sadaa vakhaane raam |ಭಕ್ತರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ, ನಿಜವಾದ ಮದುವೆಯ ಸಂತೋಷ; ಅವರು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಭಗವಂತನ ಮಹಿಮೆಯ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಪಠಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਭਗਤਿ ਖਜਾਨਾ ਆਪੇ ਦੀਆ ਕਾਲੁ ਕੰਟਕੁ ਮਾਰਿ ਸਮਾਣੇ ਰਾਮ ॥
bhagat khajaanaa aape deea kaal kanttak maar samaane raam |ಅವನೇ ಅವರಿಗೆ ಭಕ್ತಿಯ ನಿಧಿಯನ್ನು ಅನುಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾನೆ; ಸಾವಿನ ಮುಳ್ಳಿನ ನೋವನ್ನು ಜಯಿಸಿ, ಅವರು ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਕਾਲੁ ਕੰਟਕੁ ਮਾਰਿ ਸਮਾਣੇ ਹਰਿ ਮਨਿ ਭਾਣੇ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ॥
kaal kanttak maar samaane har man bhaane naam nidhaan sach paaeaa |ಸಾವಿನ ಮುಳ್ಳಿನ ನೋವನ್ನು ಜಯಿಸಿ, ಅವರು ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಭಗವಂತನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ನಾಮದ ನಿಜವಾದ ನಿಧಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਸਦਾ ਅਖੁਟੁ ਕਦੇ ਨ ਨਿਖੁਟੈ ਹਰਿ ਦੀਆ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇਆ ॥
sadaa akhutt kade na nikhuttai har deea sahaj subhaaeaa |ಈ ಸಂಪತ್ತು ಅಕ್ಷಯ; ಅದು ಎಂದಿಗೂ ಖಾಲಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಭಗವಂತ ಅದನ್ನು ಸ್ವಯಂಚಾಲಿತವಾಗಿ ಅನುಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਹਰਿ ਜਨ ਊਚੇ ਸਦ ਹੀ ਊਚੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਇਆ ॥
har jan aooche sad hee aooche gur kai sabad suhaaeaa |ಭಗವಂತನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕರು ಉತ್ತುಂಗಕ್ಕೇರಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಉನ್ನತ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಉನ್ನತ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ; ಅವರು ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਏ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਸੋਭਾ ਪਾਇਆ ॥੪॥੧॥੨॥
naanak aape bakhas milaae jug jug sobhaa paaeaa |4|1|2|ಓ ನಾನಕ್, ಆತನೇ ಅವರನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವರನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ; ಯುಗಗಳಾದ್ಯಂತ, ಅವರು ವೈಭವೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ||4||1||2||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
soohee mahalaa 3 |ಸೂಹೀ, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਸਚੁ ਸੋਹਿਲਾ ਜਿਥੈ ਸਚੇ ਕਾ ਹੋਇ ਵੀਚਾਰੋ ਰਾਮ ॥
sabad sachai sach sohilaa jithai sache kaa hoe veechaaro raam |ಶಬ್ದದ ನಿಜವಾದ ಪದದ ಮೂಲಕ, ನಿಜವಾದ ಸಂತೋಷವು ಮೇಲುಗೈ ಸಾಧಿಸುತ್ತದೆ, ಅಲ್ಲಿ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਹਉਮੈ ਸਭਿ ਕਿਲਵਿਖ ਕਾਟੇ ਸਾਚੁ ਰਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰੇ ਰਾਮ ॥
haumai sabh kilavikh kaatte saach rakhiaa ur dhaare raam |ಒಬ್ಬನು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿದಾಗ ಅಹಂಕಾರ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ಪಾಪಗಳು ನಿರ್ಮೂಲನೆಯಾಗುತ್ತದೆ.
ਸਚੁ ਰਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰੇ ਦੁਤਰੁ ਤਾਰੇ ਫਿਰਿ ਭਵਜਲੁ ਤਰਣੁ ਨ ਹੋਈ ॥
sach rakhiaa ur dhaare dutar taare fir bhavajal taran na hoee |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿದವನು, ಭಯಾನಕ ಮತ್ತು ಭಯಾನಕ ವಿಶ್ವ ಸಾಗರವನ್ನು ದಾಟುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ಅದನ್ನು ಮತ್ತೆ ದಾಟಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ.
ਸਚਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਜਿਨਿ ਸਚੁ ਵਿਖਾਲਿਆ ਸੋਈ ॥
sachaa satigur sachee baanee jin sach vikhaaliaa soee |ನಿಜವೇ ನಿಜವಾದ ಗುರು, ಮತ್ತು ಅವರ ಬಾನಿಯ ಮಾತು ನಿಜ; ಅದರ ಮೂಲಕ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನು ಕಾಣುತ್ತಾನೆ.
ਸਾਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ਸਚੁ ਵੇਖੈ ਸਭੁ ਸੋਈ ॥
saache gun gaavai sach samaavai sach vekhai sabh soee |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ಹಾಡುವವನು ಸತ್ಯದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ಎಲ್ಲೆಡೆ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਾਚੀ ਨਾਈ ਸਚੁ ਨਿਸਤਾਰਾ ਹੋਈ ॥੧॥
naanak saachaa saahib saachee naaee sach nisataaraa hoee |1|ಓ ನಾನಕ್, ನಿಜವೇ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಗುರು, ಮತ್ತು ಆತನ ಹೆಸರು ನಿಜ; ಸತ್ಯದ ಮೂಲಕ, ವಿಮೋಚನೆ ಬರುತ್ತದೆ. ||1||
ਸਾਚੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਸਾਚੁ ਬੁਝਾਇਆ ਪਤਿ ਰਾਖੈ ਸਚੁ ਸੋਈ ਰਾਮ ॥
saachai satigur saach bujhaaeaa pat raakhai sach soee raam |ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ; ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ನಮ್ಮ ಗೌರವವನ್ನು ಕಾಪಾಡುತ್ತಾನೆ.
ਸਚਾ ਭੋਜਨੁ ਭਾਉ ਸਚਾ ਹੈ ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ਰਾਮ ॥
sachaa bhojan bhaau sachaa hai sachai naam sukh hoee raam |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯೇ ನಿಜವಾದ ಆಹಾರ; ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿನ ಮೂಲಕ ಶಾಂತಿ ಸಿಗುತ್ತದೆ.
ਸਾਚੈ ਨਾਮਿ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ਮਰੈ ਨ ਕੋਈ ਗਰਭਿ ਨ ਜੂਨੀ ਵਾਸਾ ॥
saachai naam sukh hoee marai na koee garabh na joonee vaasaa |ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿನ ಮೂಲಕ, ಮರ್ತ್ಯನು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ಎಂದಿಗೂ ಸಾಯುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಮತ್ತೆ ಎಂದಿಗೂ ಪುನರ್ಜನ್ಮದ ಗರ್ಭವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈ ਸਚਿ ਸਮਾਈ ਸਚਿ ਨਾਇ ਪਰਗਾਸਾ ॥
jotee jot milaaee sach samaaee sach naae paragaasaa |ಅವನ ಬೆಳಕು ಬೆಳಕಿನೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆಯುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಅವನು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿನಿಂದ ಪ್ರಕಾಶಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಬುದ್ಧನಾಗಿದ್ದಾನೆ.
ਜਿਨੀ ਸਚੁ ਜਾਤਾ ਸੇ ਸਚੇ ਹੋਏ ਅਨਦਿਨੁ ਸਚੁ ਧਿਆਇਨਿ ॥
jinee sach jaataa se sache hoe anadin sach dhiaaein |ಸತ್ಯವನ್ನು ತಿಳಿದವರು ಸತ್ಯ; ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅವರು ಸತ್ಯವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਜਿਨ ਹਿਰਦੈ ਵਸਿਆ ਨਾ ਵੀਛੁੜਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇਨਿ ॥੨॥
naanak sach naam jin hiradai vasiaa naa veechhurr dukh paaein |2|ಓ ನಾನಕ್, ಯಾರ ಹೃದಯಗಳು ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿನಿಂದ ತುಂಬಿವೆಯೋ ಅವರು ಎಂದಿಗೂ ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆಯ ನೋವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ||2||
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਤਿਤੁ ਘਰਿ ਸੋਹਿਲਾ ਹੋਈ ਰਾਮ ॥
sachee baanee sache gun gaaveh tith ghar sohilaa hoee raam |ಆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ, ಮತ್ತು ಆ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ, ಭಗವಂತನ ನಿಜವಾದ ಸ್ತುತಿಗಳ ನಿಜವಾದ ಬಾನಿ ಹಾಡಿದಾಗ, ಸಂತೋಷದ ಹಾಡುಗಳು ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸುತ್ತವೆ.
ਨਿਰਮਲ ਗੁਣ ਸਾਚੇ ਤਨੁ ਮਨੁ ਸਾਚਾ ਵਿਚਿ ਸਾਚਾ ਪੁਰਖੁ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਈ ਰਾਮ ॥
niramal gun saache tan man saachaa vich saachaa purakh prabh soee raam |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಪರಿಶುದ್ಧ ಸದ್ಗುಣಗಳ ಮೂಲಕ, ದೇಹ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸನ್ನು ನಿಜವೆಂದು ನಿರೂಪಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಮೂಲ ಜೀವಿಯಾದ ದೇವರು ಒಳಗೆ ವಾಸಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਸਭੁ ਸਚੁ ਵਰਤੈ ਸਚੋ ਬੋਲੈ ਜੋ ਸਚੁ ਕਰੈ ਸੁ ਹੋਈ ॥
sabh sach varatai sacho bolai jo sach karai su hoee |ಅಂತಹ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಸತ್ಯವನ್ನು ಮಾತ್ರ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಸತ್ಯವನ್ನು ಮಾತ್ರ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ; ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಏನು ಮಾಡಿದರೂ ಅದು ಮಾತ್ರ ಸಂಭವಿಸುತ್ತದೆ.
ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਸਚੁ ਪਸਰਿਆ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਕੋਈ ॥
jah dekhaa tah sach pasariaa avar na doojaa koee |ನಾನು ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೂ ಅಲ್ಲಿ ಸತ್ಯ ಭಗವಂತ ವ್ಯಾಪಿಸಿರುವುದನ್ನು ಕಾಣುತ್ತೇನೆ; ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ.
ਸਚੇ ਉਪਜੈ ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਦੂਜਾ ਹੋਈ ॥
sache upajai sach samaavai mar janamai doojaa hoee |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಿಂದ, ನಾವು ಹೊರಹೊಮ್ಮುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ನಾವು ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ; ಸಾವು ಮತ್ತು ಹುಟ್ಟು ದ್ವಂದ್ವದಿಂದ ಬಂದಿವೆ.
ਨਾਨਕ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਕਰਾਵੈ ਸੋਈ ॥੩॥
naanak sabh kichh aape karataa aap karaavai soee |3|ಓ ನಾನಕ್, ಅವನೇ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ; ಅವನೇ ಕಾರಣ. ||3||
ਸਚੇ ਭਗਤ ਸੋਹਹਿ ਦਰਵਾਰੇ ਸਚੋ ਸਚੁ ਵਖਾਣੇ ਰਾਮ ॥
sache bhagat soheh daravaare sacho sach vakhaane raam |ನಿಜವಾದ ಭಕ್ತರು ಭಗವಂತನ ಆಸ್ಥಾನದ ದರ್ಬಾರ್ನಲ್ಲಿ ಸುಂದರವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ಸತ್ಯವನ್ನು ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು ಸತ್ಯವನ್ನು ಮಾತ್ರ.
ਘਟ ਅੰਤਰੇ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸਾਚੋ ਆਪਿ ਪਛਾਣੇ ਰਾਮ ॥
ghatt antare saachee baanee saacho aap pachhaane raam |ಅವರ ಹೃದಯದ ನ್ಯೂಕ್ಲಿಯಸ್ನಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿದೆ, ಇದು ಭಗವಂತನ ಬಾನಿಯ ನಿಜವಾದ ಪದವಾಗಿದೆ. ಸತ್ಯದ ಮೂಲಕ, ಅವರು ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਆਪੁ ਪਛਾਣਹਿ ਤਾ ਸਚੁ ਜਾਣਹਿ ਸਾਚੇ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥
aap pachhaaneh taa sach jaaneh saache sojhee hoee |ಅವರು ತಮ್ಮನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರ ನಿಜವಾದ ಅಂತಃಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಮೂಲಕ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਸਚੀ ਹੈ ਸੋਭਾ ਸਾਚੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
sachaa sabad sachee hai sobhaa saache hee sukh hoee |ಶಾಬಾದ್ ನಿಜ, ಮತ್ತು ಸತ್ಯವೇ ಅದರ ಮಹಿಮೆ; ಶಾಂತಿ ಸತ್ಯದಿಂದ ಮಾತ್ರ ಬರುತ್ತದೆ.
ਸਾਚਿ ਰਤੇ ਭਗਤ ਇਕ ਰੰਗੀ ਦੂਜਾ ਰੰਗੁ ਨ ਕੋਈ ॥
saach rate bhagat ik rangee doojaa rang na koee |ಸತ್ಯದಿಂದ ತುಂಬಿರುವ ಭಕ್ತರು ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಬೇರೆಯವರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਜਿਸ ਕਉ ਮਸਤਕਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਸੁ ਸਚੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਈ ॥੪॥੨॥੩॥
naanak jis kau masatak likhiaa tis sach paraapat hoee |4|2|3|ಓ ನಾನಕ್, ಅವನು ಮಾತ್ರ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ, ಅಂತಹ ಪೂರ್ವನಿರ್ಧರಿತ ಹಣೆಬರಹವನ್ನು ಅವನ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಬರೆಯಲಾಗಿದೆ. ||4||2||3||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
soohee mahalaa 3 |ಸೂಹೀ, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਧਨ ਜੇ ਭਵੈ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੋਹਾਗੁ ਨ ਹੋਈ ਰਾਮ ॥
jug chaare dhan je bhavai bin satigur sohaag na hoee raam |ಆತ್ಮ-ವಧು ನಾಲ್ಕು ಯುಗಗಳಲ್ಲಿ ಅಲೆದಾಡಬಹುದು, ಆದರೆ ಇನ್ನೂ, ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ, ಅವಳು ತನ್ನ ನಿಜವಾದ ಪತಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ.