ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 842
ਤੂ ਸੁਖਦਾਤਾ ਲੈਹਿ ਮਿਲਾਇ ॥
too sukhadaataa laihi milaae |ನೀನು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕೊಡುವವನು; ನೀವು ಅವರನ್ನು ನಿಮ್ಮೊಳಗೆ ವಿಲೀನಗೊಳಿಸುತ್ತೀರಿ.
ਏਕਸ ਤੇ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥
ekas te doojaa naahee koe |ಎಲ್ಲವೂ ಏಕಮಾತ್ರ ಭಗವಂತನಿಂದ ಬರುತ್ತದೆ; ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਸੋਝੀ ਹੋਇ ॥੯॥
guramukh boojhai sojhee hoe |9|ಗುರುಮುಖನು ಇದನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||9||
ਪੰਦ੍ਰਹ ਥਿਤਂੀ ਤੈ ਸਤ ਵਾਰ ॥
pandrah thitanee tai sat vaar |ಹದಿನೈದು ಚಂದ್ರನ ದಿನಗಳು, ವಾರದ ಏಳು ದಿನಗಳು,
ਮਾਹਾ ਰੁਤੀ ਆਵਹਿ ਵਾਰ ਵਾਰ ॥
maahaa rutee aaveh vaar vaar |ತಿಂಗಳುಗಳು, ಋತುಗಳು, ದಿನಗಳು ಮತ್ತು ರಾತ್ರಿಗಳು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬರುತ್ತವೆ;
ਦਿਨਸੁ ਰੈਣਿ ਤਿਵੈ ਸੰਸਾਰੁ ॥
dinas rain tivai sansaar |ಆದ್ದರಿಂದ ಜಗತ್ತು ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ.
ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਕੀਆ ਕਰਤਾਰਿ ॥
aavaa gaun keea karataar |ಬರುವುದು ಮತ್ತು ಹೋಗುವುದು ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಭಗವಂತನಿಂದ ರಚಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ.
ਨਿਹਚਲੁ ਸਾਚੁ ਰਹਿਆ ਕਲ ਧਾਰਿ ॥
nihachal saach rahiaa kal dhaar |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ತನ್ನ ಸರ್ವಶಕ್ತ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ಸ್ಥಿರ ಮತ್ತು ಸ್ಥಿರನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥੧੦॥੧॥
naanak guramukh boojhai ko sabad veechaar |10|1|ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಮತ್ತು ಆಲೋಚಿಸುವ ಗುರುಮುಖ ಎಷ್ಟು ಅಪರೂಪ. ||10||1||
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
bilaaval mahalaa 3 |ಬಿಲಾವಲ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਾਜੇ ॥
aad purakh aape srisatt saaje |ಮೂಲ ಭಗವಂತ ಸ್ವತಃ ವಿಶ್ವವನ್ನು ರೂಪಿಸಿದನು.
ਜੀਅ ਜੰਤ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਪਾਜੇ ॥
jeea jant maaeaa mohi paaje |ಜೀವಿಗಳು ಮತ್ತು ಜೀವಿಗಳು ಮಾಯೆಯ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಂಧವ್ಯದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿವೆ.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਰਪੰਚਿ ਲਾਗੇ ॥
doojai bhaae parapanch laage |ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ಅವರು ಭ್ರಮೆಯ ಭೌತಿಕ ಪ್ರಪಂಚಕ್ಕೆ ಲಗತ್ತಿಸಲಾಗಿದೆ.
ਆਵਹਿ ਜਾਵਹਿ ਮਰਹਿ ਅਭਾਗੇ ॥
aaveh jaaveh mareh abhaage |ದುರದೃಷ್ಟವಂತರು ಸಾಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಬರುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਭੇਟਿਐ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥
satigur bhettiaai sojhee paae |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಭೇಟಿ, ತಿಳುವಳಿಕೆ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ.
ਪਰਪੰਚੁ ਚੂਕੈ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
parapanch chookai sach samaae |1|ನಂತರ, ಭೌತಿಕ ಪ್ರಪಂಚದ ಭ್ರಮೆಯು ಛಿದ್ರವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಒಬ್ಬರು ಸತ್ಯದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ||1||
ਜਾ ਕੈ ਮਸਤਕਿ ਲਿਖਿਆ ਲੇਖੁ ॥
jaa kai masatak likhiaa lekh |ಅಂತಹ ಪೂರ್ವನಿರ್ಧರಿತ ಹಣೆಬರಹವನ್ನು ತನ್ನ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಬರೆದಿರುವವನು
ਤਾ ਕੈ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
taa kai man vasiaa prabh ek |1| rahaau |- ಒಬ್ಬ ದೇವರು ಅವನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਇ ਆਪੇ ਸਭੁ ਵੇਖੈ ॥
srisatt upaae aape sabh vekhai |ಅವನು ವಿಶ್ವವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಅವನೇ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ನೋಡುತ್ತಾನೆ.
ਕੋਇ ਨ ਮੇਟੈ ਤੇਰੈ ਲੇਖੈ ॥
koe na mettai terai lekhai |ನಿನ್ನ ದಾಖಲೆಯನ್ನು ಯಾರೂ ಅಳಿಸಲಾರರು ಪ್ರಭು.
ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਜੇ ਕੋ ਕਹੈ ਕਹਾਏ ॥
sidh saadhik je ko kahai kahaae |ಯಾರಾದರೂ ತನ್ನನ್ನು ಸಿದ್ಧ ಅಥವಾ ಅನ್ವೇಷಕ ಎಂದು ಕರೆದರೆ,
ਭਰਮੇ ਭੂਲਾ ਆਵੈ ਜਾਏ ॥
bharame bhoolaa aavai jaae |ಅವನು ಸಂದೇಹದಿಂದ ಭ್ರಮೆಗೊಂಡಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಬರುವುದು ಮತ್ತು ಹೋಗುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੈ ਸੋ ਜਨੁ ਬੂਝੈ ॥
satigur sevai so jan boojhai |ಆ ವಿನಯವಂತನಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತದೆ, ಯಾರು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਹਉਮੈ ਮਾਰੇ ਤਾ ਦਰੁ ਸੂਝੈ ॥੨॥
haumai maare taa dar soojhai |2|ತನ್ನ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಜಯಿಸಿ, ಅವನು ಭಗವಂತನ ಬಾಗಿಲನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਏਕਸੁ ਤੇ ਸਭੁ ਦੂਜਾ ਹੂਆ ॥
ekas te sabh doojaa hooaa |ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತನಿಂದ, ಉಳಿದವರೆಲ್ಲರೂ ರೂಪುಗೊಂಡರು.
ਏਕੋ ਵਰਤੈ ਅਵਰੁ ਨ ਬੀਆ ॥
eko varatai avar na beea |ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತ ಎಲ್ಲೆಡೆ ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ; ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ.
ਦੂਜੇ ਤੇ ਜੇ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥
dooje te je eko jaanai |ದ್ವಂದ್ವವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸುವುದರಿಂದ ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತನ ಅರಿವಾಗುತ್ತದೆ.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਦਰਿ ਨੀਸਾਣੈ ॥
gur kai sabad har dar neesaanai |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಒಬ್ಬರು ಭಗವಂತನ ಬಾಗಿಲು ಮತ್ತು ಅವರ ಬ್ಯಾನರ್ ಅನ್ನು ತಿಳಿದಿದ್ದಾರೆ.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਤਾ ਏਕੋ ਪਾਏ ॥
satigur bhette taa eko paae |ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದಾಗ ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತನನ್ನು ಕಾಣುತ್ತಾನೆ.
ਵਿਚਹੁ ਦੂਜਾ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ॥੩॥
vichahu doojaa tthaak rahaae |3|ದ್ವಂದ್ವವು ಒಳಗೊಳಗೆ ಅಧೀನವಾಗಿದೆ. ||3||
ਜਿਸ ਦਾ ਸਾਹਿਬੁ ਡਾਢਾ ਹੋਇ ॥
jis daa saahib ddaadtaa hoe |ಸರ್ವಶಕ್ತನಾದ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಯಜಮಾನನಿಗೆ ಸೇರಿದವನು
ਤਿਸ ਨੋ ਮਾਰਿ ਨ ਸਾਕੈ ਕੋਇ ॥
tis no maar na saakai koe |ಯಾರೂ ಅವನನ್ನು ನಾಶಮಾಡಲಾರರು.
ਸਾਹਿਬ ਕੀ ਸੇਵਕੁ ਰਹੈ ਸਰਣਾਈ ॥
saahib kee sevak rahai saranaaee |ಭಗವಂತನ ಸೇವಕನು ಅವನ ರಕ್ಷಣೆಯಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತಾನೆ;
ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥
aape bakhase de vaddiaaee |ಭಗವಂತನು ಅವನನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅದ್ಭುತವಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯಿಂದ ಅವನನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਤਿਸ ਤੇ ਊਪਰਿ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥
tis te aoopar naahee koe |ಅವನಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನವರು ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ.
ਕਉਣੁ ਡਰੈ ਡਰੁ ਕਿਸ ਕਾ ਹੋਇ ॥੪॥
kaun ddarai ddar kis kaa hoe |4|ಅವನೇಕೆ ಹೆದರಬೇಕು? ಅವನು ಎಂದಾದರೂ ಏನು ಭಯಪಡಬೇಕು? ||4||
ਗੁਰਮਤੀ ਸਾਂਤਿ ਵਸੈ ਸਰੀਰ ॥
guramatee saant vasai sareer |ಗುರುಗಳ ಬೋಧನೆಯಿಂದ ದೇಹದಲ್ಲಿ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ನೆಮ್ಮದಿ ನೆಲೆಸುತ್ತದೆ.
ਸਬਦੁ ਚੀਨਿੑ ਫਿਰਿ ਲਗੈ ਨ ਪੀਰ ॥
sabad cheeni fir lagai na peer |ಶಾಬಾದ್ ಪದವನ್ನು ನೆನಪಿಡಿ, ಮತ್ತು ನೀವು ಎಂದಿಗೂ ನೋವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਆਵੈ ਨ ਜਾਇ ਨਾ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ॥
aavai na jaae naa dukh paae |ನೀವು ಬರಬಾರದು ಅಥವಾ ಹೋಗಬಾರದು ಅಥವಾ ದುಃಖದಲ್ಲಿ ಬಳಲಬಾರದು.
ਨਾਮੇ ਰਾਤੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਏ ॥
naame raate sahaj samaae |ಭಗವಂತನ ನಾಮದಿಂದ ತುಂಬಿರುವ ನೀವು ಸ್ವರ್ಗೀಯ ಶಾಂತಿಯಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತೀರಿ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੇਖੈ ਹਦੂਰਿ ॥
naanak guramukh vekhai hadoor |ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುಮುಖನು ಆತನನ್ನು ಸದಾ ಇರುವ, ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿ ನೋಡುತ್ತಾನೆ.
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਦ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥੫॥
meraa prabh sad rahiaa bharapoor |5|ನನ್ನ ದೇವರು ಯಾವಾಗಲೂ ಎಲ್ಲೆಡೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ. ||5||
ਇਕਿ ਸੇਵਕ ਇਕਿ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਏ ॥
eik sevak ik bharam bhulaae |ಕೆಲವರು ನಿಸ್ವಾರ್ಥ ಸೇವಕರು, ಇನ್ನು ಕೆಲವರು ಅನುಮಾನದಿಂದ ಭ್ರಮೆಗೊಂಡು ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਆਪੇ ਕਰੇ ਹਰਿ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ॥
aape kare har aap karaae |ಭಗವಂತನು ತಾನೇ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮಾಡುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
ਏਕੋ ਵਰਤੈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
eko varatai avar na koe |ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತ ಸರ್ವವ್ಯಾಪಿ; ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ.
ਮਨਿ ਰੋਸੁ ਕੀਜੈ ਜੇ ਦੂਜਾ ਹੋਇ ॥
man ros keejai je doojaa hoe |ಬೇರೆ ಯಾವುದಾದರೂ ಇದ್ದರೆ ಮಾರಣಾಂತಿಕ ದೂರು ನೀಡಬಹುದು.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਕਰਣੀ ਸਾਰੀ ॥
satigur seve karanee saaree |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡಿ; ಇದು ಅತ್ಯಂತ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಕ್ರಮವಾಗಿದೆ.
ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਸਾਚੇ ਵੀਚਾਰੀ ॥੬॥
dar saachai saache veechaaree |6|ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ, ನಿಮ್ಮನ್ನು ನಿಜವೆಂದು ನಿರ್ಣಯಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ||6||
ਥਿਤੀ ਵਾਰ ਸਭਿ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਏ ॥
thitee vaar sabh sabad suhaae |ಶಾಬಾದ್ ಅನ್ನು ಆಲೋಚಿಸಿದಾಗ ಎಲ್ಲಾ ಚಂದ್ರನ ದಿನಗಳು ಮತ್ತು ವಾರದ ದಿನಗಳು ಸುಂದರವಾಗಿರುತ್ತದೆ.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਤਾ ਫਲੁ ਪਾਏ ॥
satigur seve taa fal paae |ಒಬ್ಬನು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡಿದರೆ ಅವನ ಪ್ರತಿಫಲದ ಫಲವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ.
ਥਿਤੀ ਵਾਰ ਸਭਿ ਆਵਹਿ ਜਾਹਿ ॥
thitee vaar sabh aaveh jaeh |ಶಕುನಗಳು ಮತ್ತು ದಿನಗಳು ಎಲ್ಲಾ ಬಂದು ಹೋಗುತ್ತವೆ.
ਗੁਰਸਬਦੁ ਨਿਹਚਲੁ ਸਦਾ ਸਚਿ ਸਮਾਹਿ ॥
gurasabad nihachal sadaa sach samaeh |ಆದರೆ ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವು ಶಾಶ್ವತ ಮತ್ತು ಬದಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಅದರ ಮೂಲಕ, ಒಬ್ಬನು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਥਿਤੀ ਵਾਰ ਤਾ ਜਾ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ॥
thitee vaar taa jaa sach raate |ಒಬ್ಬನು ಸತ್ಯದಿಂದ ತುಂಬಿರುವ ದಿನಗಳು ಮಂಗಳಕರವಾಗಿವೆ.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸਭਿ ਭਰਮਹਿ ਕਾਚੇ ॥੭॥
bin naavai sabh bharameh kaache |7|ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ಎಲ್ಲಾ ಸುಳ್ಳುಗಳು ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ ಅಲೆದಾಡುತ್ತವೆ. ||7||
ਮਨਮੁਖ ਮਰਹਿ ਮਰਿ ਬਿਗਤੀ ਜਾਹਿ ॥
manamukh mareh mar bigatee jaeh |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಸಾಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಸತ್ತರು, ಅವರು ಅತ್ಯಂತ ದುಷ್ಟ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಬೀಳುತ್ತಾರೆ.
ਏਕੁ ਨ ਚੇਤਹਿ ਦੂਜੈ ਲੋਭਾਹਿ ॥
ek na cheteh doojai lobhaeh |ಅವರು ಏಕ ಭಗವಂತನನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ದ್ವಂದ್ವದಿಂದ ಭ್ರಮೆಗೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.
ਅਚੇਤ ਪਿੰਡੀ ਅਗਿਆਨ ਅੰਧਾਰੁ ॥
achet pinddee agiaan andhaar |ಮಾನವ ದೇಹವು ಪ್ರಜ್ಞಾಹೀನವಾಗಿದೆ, ಅಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಕುರುಡಾಗಿದೆ.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਕਿਉ ਪਾਏ ਪਾਰੁ ॥
bin sabadai kiau paae paar |ಶಾಬಾದ್ ಪದವಿಲ್ಲದೆ, ಯಾರಾದರೂ ಹೇಗೆ ದಾಟಬಹುದು?
ਆਪਿ ਉਪਾਏ ਉਪਾਵਣਹਾਰੁ ॥
aap upaae upaavanahaar |ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನೇ ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਆਪੇ ਕੀਤੋਨੁ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰੁ ॥੮॥
aape keeton gur veechaar |8|ಅವನೇ ಗುರುವಿನ ಮಾತನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾನೆ. ||8||
ਬਹੁਤੇ ਭੇਖ ਕਰਹਿ ਭੇਖਧਾਰੀ ॥
bahute bhekh kareh bhekhadhaaree |ಧಾರ್ಮಿಕ ಮತಾಂಧರು ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಧಾರ್ಮಿಕ ನಿಲುವಂಗಿಯನ್ನು ಧರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਭਵਿ ਭਵਿ ਭਰਮਹਿ ਕਾਚੀ ਸਾਰੀ ॥
bhav bhav bharameh kaachee saaree |ಹಲಗೆಯ ಮೇಲಿರುವ ಸುಳ್ಳು ದಾಳಗಳಂತೆ ಅವು ಸುತ್ತಿಕೊಂಡು ತಿರುಗಾಡುತ್ತವೆ.
ਐਥੈ ਸੁਖੁ ਨ ਆਗੈ ਹੋਇ ॥
aaithai sukh na aagai hoe |ಅವರು ಇಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಮುಂದೆ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ.