ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 118
ਹਰਿ ਚੇਤਹੁ ਅੰਤਿ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥
har chetahu ant hoe sakhaaee |ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಸಹಾಯ ಮತ್ತು ಬೆಂಬಲ ಯಾರು ಭಗವಂತನ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸಿ.
ਹਰਿ ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰੁ ਅਨਾਥੁ ਅਜੋਨੀ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੧॥
har agam agochar anaath ajonee satigur kai bhaae paavaniaa |1|ಭಗವಂತ ದುರ್ಗಮ ಮತ್ತು ಅಗ್ರಾಹ್ಯ. ಅವನಿಗೆ ಯಜಮಾನನಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಅವನು ಹುಟ್ಟಿಲ್ಲ. ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಅವನನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ||1||
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਆਪੁ ਨਿਵਾਰਣਿਆ ॥
hau vaaree jeeo vaaree aap nivaaraniaa |ಸ್ವಾರ್ಥ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕುವವರಿಗೆ ನಾನು ತ್ಯಾಗ, ನನ್ನ ಆತ್ಮವು ತ್ಯಾಗ.
ਆਪੁ ਗਵਾਏ ਤਾ ਹਰਿ ਪਾਏ ਹਰਿ ਸਿਉ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aap gavaae taa har paae har siau sahaj samaavaniaa |1| rahaau |ಅವರು ಸ್ವಾರ್ಥ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನಂತರ ಭಗವಂತನನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿರುತ್ತಾರೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਕਰਮੁ ਕਮਾਇਆ ॥
poorab likhiaa su karam kamaaeaa |ಅವರ ಪೂರ್ವನಿರ್ಧರಿತ ವಿಧಿಯ ಪ್ರಕಾರ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಕರ್ಮವನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
satigur sev sadaa sukh paaeaa |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಶಾಶ್ವತ ಶಾಂತಿ ಸಿಗುತ್ತದೆ.
ਬਿਨੁ ਭਾਗਾ ਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਨਾਹੀ ਸਬਦੈ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੨॥
bin bhaagaa gur paaeeai naahee sabadai mel milaavaniaa |2|ಸೌಭಾಗ್ಯವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಗುರು ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ. ಶಾಬಾದ್ ಪದದ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಲಾರ್ಡ್ಸ್ ಒಕ್ಕೂಟದಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದ್ದಾರೆ. ||2||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਲਿਪਤੁ ਰਹੈ ਸੰਸਾਰੇ ॥
guramukh alipat rahai sansaare |ಗುರುಮುಖರು ಪ್ರಪಂಚದ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವುದಿಲ್ಲ.
ਗੁਰ ਕੈ ਤਕੀਐ ਨਾਮਿ ਅਧਾਰੇ ॥
gur kai takeeai naam adhaare |ಗುರುವು ಅವರ ಕುಶನ್, ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ನಾಮವು ಅವರ ಬೆಂಬಲವಾಗಿದೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੋਰੁ ਕਰੇ ਕਿਆ ਤਿਸ ਨੋ ਆਪੇ ਖਪਿ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥
guramukh jor kare kiaa tis no aape khap dukh paavaniaa |3|ಗುರುಮುಖರನ್ನು ದಮನ ಮಾಡಲು ಯಾರು ಸಾಧ್ಯ? ಪ್ರಯತ್ನಿಸುವವನು ನೋವಿನಿಂದ ನರಳುತ್ತಾ ನಾಶವಾಗುತ್ತಾನೆ. ||3||
ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧੇ ਸੁਧਿ ਨ ਕਾਈ ॥
manamukh andhe sudh na kaaee |ಕುರುಡು ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರಿಗೆ ತಿಳುವಳಿಕೆಯೇ ಇಲ್ಲ.
ਆਤਮ ਘਾਤੀ ਹੈ ਜਗਤ ਕਸਾਈ ॥
aatam ghaatee hai jagat kasaaee |ಅವರು ಸ್ವಯಂ ಕೊಲೆಗಾರರು, ಮತ್ತು ಪ್ರಪಂಚದ ಕಟುಕರು.
ਨਿੰਦਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਬਹੁ ਭਾਰੁ ਉਠਾਵੈ ਬਿਨੁ ਮਜੂਰੀ ਭਾਰੁ ਪਹੁਚਾਵਣਿਆ ॥੪॥
nindaa kar kar bahu bhaar utthaavai bin majooree bhaar pahuchaavaniaa |4|ನಿರಂತರವಾಗಿ ಇತರರನ್ನು ದೂಷಿಸುವ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಭಯಾನಕ ಭಾರವನ್ನು ಹೊರುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಇತರರ ಹೊರೆಗಳನ್ನು ಏನೂ ಇಲ್ಲದೆ ಹೊರುತ್ತಾರೆ. ||4||
ਇਹੁ ਜਗੁ ਵਾੜੀ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮਾਲੀ ॥
eihu jag vaarree meraa prabh maalee |ಈ ಜಗತ್ತು ಒಂದು ಉದ್ಯಾನವಾಗಿದೆ, ಮತ್ತು ನನ್ನ ಕರ್ತನಾದ ದೇವರು ತೋಟಗಾರ.
ਸਦਾ ਸਮਾਲੇ ਕੋ ਨਾਹੀ ਖਾਲੀ ॥
sadaa samaale ko naahee khaalee |ಅವನು ಯಾವಾಗಲೂ ಅದನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ - ಅವನ ಕಾಳಜಿಯಿಂದ ಯಾವುದೂ ಹೊರತಾಗಿಲ್ಲ.
ਜੇਹੀ ਵਾਸਨਾ ਪਾਏ ਤੇਹੀ ਵਰਤੈ ਵਾਸੂ ਵਾਸੁ ਜਣਾਵਣਿਆ ॥੫॥
jehee vaasanaa paae tehee varatai vaasoo vaas janaavaniaa |5|ಅವನು ದಯಪಾಲಿಸುವ ಪರಿಮಳದಂತೆ, ಪರಿಮಳಯುಕ್ತ ಹೂವು ತಿಳಿದಿದೆ. ||5||
ਮਨਮੁਖੁ ਰੋਗੀ ਹੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥
manamukh rogee hai sansaaraa |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಅನಾರೋಗ್ಯ ಮತ್ತು ರೋಗಗ್ರಸ್ತರಾಗಿದ್ದಾರೆ.
ਸੁਖਦਾਤਾ ਵਿਸਰਿਆ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥
sukhadaataa visariaa agam apaaraa |ಅವರು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ನೀಡುವವ, ಅಗ್ರಾಹ್ಯ, ಅನಂತವನ್ನು ಮರೆತಿದ್ದಾರೆ.
ਦੁਖੀਏ ਨਿਤਿ ਫਿਰਹਿ ਬਿਲਲਾਦੇ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸਾਂਤਿ ਨ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥
dukhee nit fireh bilalaade bin gur saant na paavaniaa |6|ಈ ಶೋಚನೀಯ ಜನರು ಅನಂತವಾಗಿ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾರೆ, ನೋವಿನಿಂದ ಕೂಗುತ್ತಾರೆ; ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ ಅವರಿಗೆ ಶಾಂತಿ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ. ||6||
ਜਿਨਿ ਕੀਤੇ ਸੋਈ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥
jin keete soee bidh jaanai |ಅವುಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದವನಿಗೆ ಅವರ ಸ್ಥಿತಿ ತಿಳಿದಿದೆ.
ਆਪਿ ਕਰੇ ਤਾ ਹੁਕਮਿ ਪਛਾਣੈ ॥
aap kare taa hukam pachhaanai |ಮತ್ತು ಅವನು ಅವರನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸಿದರೆ, ಅವರು ಅವನ ಆಜ್ಞೆಯ ಹುಕಮ್ ಅನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਜੇਹਾ ਅੰਦਰਿ ਪਾਏ ਤੇਹਾ ਵਰਤੈ ਆਪੇ ਬਾਹਰਿ ਪਾਵਣਿਆ ॥੭॥
jehaa andar paae tehaa varatai aape baahar paavaniaa |7|ಆತನು ಅವರೊಳಗೆ ಏನನ್ನು ಇರಿಸುತ್ತಾನೆ, ಅದು ಮೇಲುಗೈ ಸಾಧಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಆದ್ದರಿಂದ ಅವರು ಬಾಹ್ಯವಾಗಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ||7||
ਤਿਸੁ ਬਾਝਹੁ ਸਚੇ ਮੈ ਹੋਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
tis baajhahu sache mai hor na koee |ಸತ್ಯವನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ನನಗೆ ಬೇರೆ ಯಾರೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.
ਜਿਸੁ ਲਾਇ ਲਏ ਸੋ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਈ ॥
jis laae le so niramal hoee |ಭಗವಂತ ಯಾರನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಜೋಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೋ ಅವರು ಶುದ್ಧರಾಗುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਜਿਸੁ ਦੇਵੈ ਸੋ ਪਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੪॥੧੫॥
naanak naam vasai ghatt antar jis devai so paavaniaa |8|14|15|ಓ ನಾನಕ್, ನಾಮ್, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು, ಅವನು ಅದನ್ನು ನೀಡಿದವರ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ. ||8||14||15||
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maajh mahalaa 3 |ಮಾಜ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹಲ್:
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
amrit naam man vasaae |ಅಮೃತ ನಾಮ, ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುವುದು,
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਗਵਾਏ ॥
haumai meraa sabh dukh gavaae |ಅಹಂಕಾರ, ಸ್ವಾರ್ಥ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರದ ಎಲ್ಲಾ ನೋವುಗಳು ನಿವಾರಣೆಯಾಗುತ್ತವೆ.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਸਦਾ ਸਲਾਹੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੧॥
amrit baanee sadaa salaahe amrit amrit paavaniaa |1|ಪದದ ಅಮೃತ ಬಾನಿಯನ್ನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಸ್ತುತಿಸುವ ಮೂಲಕ, ನಾನು ಅಮೃತ, ಅಮೃತ ಅಮೃತವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತೇನೆ. ||1||
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥
hau vaaree jeeo vaaree amrit baanee man vasaavaniaa |ಮನದೊಳಗೆ ಪದದ ಅಮೃತ ಬಾನಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುವವರಿಗೆ ನಾನೊಬ್ಬ ಬಲಿ, ನನ್ನ ಆತ್ಮವೇ ತ್ಯಾಗ.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
amrit baanee man vasaae amrit naam dhiaavaniaa |1| rahaau |ಅಮೃತ ಬಾನಿಯನ್ನು ಮನದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿಕೊಂಡು ಅಮೃತ ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾರೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਬੋਲੈ ਸਦਾ ਮੁਖਿ ਵੈਣੀ ॥
amrit bolai sadaa mukh vainee |ಅಮೃತದ ಅಮೃತ ಪದಗಳನ್ನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಪಠಿಸುವವರು,
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵੇਖੈ ਪਰਖੈ ਸਦਾ ਨੈਣੀ ॥
amrit vekhai parakhai sadaa nainee |ಈ ಅಮೃತವನ್ನು ಅವರ ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ ಎಲ್ಲೆಡೆ ನೋಡಿ ಮತ್ತು ನೋಡಿ.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਥਾ ਕਹੈ ਸਦਾ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਅਵਰਾ ਆਖਿ ਸੁਨਾਵਣਿਆ ॥੨॥
amrit kathaa kahai sadaa din raatee avaraa aakh sunaavaniaa |2|ಅವರು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಅಮೃತ ಧರ್ಮೋಪದೇಶವನ್ನು ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ಪಠಿಸುತ್ತಾರೆ; ಅದನ್ನು ಜಪಿಸುವುದರಿಂದ ಅವರು ಅದನ್ನು ಇತರರು ಕೇಳುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ||2||
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰੰਗਿ ਰਤਾ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
amrit rang rataa liv laae |ಭಗವಂತನ ಅಮೃತ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿರುವ ಅವರು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಆತನ ಮೇಲೆ ತಮ್ಮ ಗಮನವನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਪਾਏ ॥
amrit guraparasaadee paae |ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಅವರು ಈ ಅಮೃತವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਰਸਨਾ ਬੋਲੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਮਨਿ ਤਨਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥੩॥
amrit rasanaa bolai din raatee man tan amrit peeaavaniaa |3|ಅವರು ಅಮೃತ ನಾಮವನ್ನು ಹಗಲಿರುಳು ತಮ್ಮ ನಾಲಿಗೆಯಿಂದ ಜಪಿಸುತ್ತಾರೆ; ಅವರ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹಗಳು ಈ ಅಮೃತದಿಂದ ತೃಪ್ತವಾಗಿವೆ. ||3||
ਸੋ ਕਿਛੁ ਕਰੈ ਜੁ ਚਿਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥
so kichh karai ju chit na hoee |ದೇವರು ಮಾಡುವದು ಯಾರ ಪ್ರಜ್ಞೆಗೂ ಮೀರಿದ್ದು;
ਤਿਸ ਦਾ ਹੁਕਮੁ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ॥
tis daa hukam mett na sakai koee |ಅವನ ಆಜ್ಞೆಯ ಹುಕಮ್ ಅನ್ನು ಯಾರೂ ಅಳಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਹੁਕਮੇ ਵਰਤੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਹੁਕਮੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥੪॥
hukame varatai amrit baanee hukame amrit peeaavaniaa |4|ಅವರ ಆಜ್ಞೆಯಿಂದ, ಪದದ ಅಮೃತ ಬಾನಿ ಮೇಲುಗೈ ಸಾಧಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಆಜ್ಞೆಯಿಂದ ನಾವು ಅಮೃತದಲ್ಲಿ ಕುಡಿಯುತ್ತೇವೆ. ||4||
ਅਜਬ ਕੰਮ ਕਰਤੇ ਹਰਿ ਕੇਰੇ ॥
ajab kam karate har kere |ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಭಗವಂತನ ಕಾರ್ಯಗಳು ಅದ್ಭುತ ಮತ್ತು ಅದ್ಭುತವಾಗಿದೆ.
ਇਹੁ ਮਨੁ ਭੂਲਾ ਜਾਂਦਾ ਫੇਰੇ ॥
eihu man bhoolaa jaandaa fere |ಈ ಮನಸ್ಸು ಭ್ರಮೆಗೊಂಡಿದೆ ಮತ್ತು ಪುನರ್ಜನ್ಮದ ಚಕ್ರದ ಸುತ್ತ ಹೋಗುತ್ತದೆ.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਬਦਿ ਵਜਾਵਣਿਆ ॥੫॥
amrit baanee siau chit laae amrit sabad vajaavaniaa |5|ಪದದ ಅಮೃತ ಬನಿಯ ಮೇಲೆ ತಮ್ಮ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುವವರು, ಶಬ್ದದ ಅಮೃತ ಪದದ ಕಂಪನಗಳನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ. ||5||