ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 1204

ਪੂਛਉ ਪੂਛਉ ਦੀਨ ਭਾਂਤਿ ਕਰਿ ਕੋਊ ਕਹੈ ਪ੍ਰਿਅ ਦੇਸਾਂਗਿਓ ॥

poochhau poochhau deen bhaant kar koaoo kahai pria desaangio |

ನಾನು ಕೇಳುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ನಮ್ರತೆಯಿಂದ ಕೇಳುತ್ತೇನೆ, "ನನ್ನ ಪತಿ ಭಗವಂತ ಯಾವ ದೇಶದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ನನಗೆ ಯಾರು ಹೇಳಬಹುದು?"

ਹੀਂਓੁ ਦੇਂਉ ਸਭੁ ਮਨੁ ਤਨੁ ਅਰਪਉ ਸੀਸੁ ਚਰਣ ਪਰਿ ਰਾਖਿਓ ॥੨॥

heeno denau sabh man tan arpau sees charan par raakhio |2|

ನಾನು ಅವನಿಗೆ ನನ್ನ ಹೃದಯವನ್ನು ಅರ್ಪಿಸುತ್ತೇನೆ, ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಅರ್ಪಿಸುತ್ತೇನೆ; ನಾನು ಅವನ ಪಾದಗಳ ಮೇಲೆ ನನ್ನ ತಲೆಯನ್ನು ಇಡುತ್ತೇನೆ. ||2||

ਚਰਣ ਬੰਦਨਾ ਅਮੋਲ ਦਾਸਰੋ ਦੇਂਉ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਅਰਦਾਗਿਓ ॥

charan bandanaa amol daasaro denau saadhasangat aradaagio |

ನಾನು ಭಗವಂತನ ಸ್ವಯಂ ಸೇವಕನ ಪಾದಗಳಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸುತ್ತೇನೆ; ನನಗೆ ಸಾಧ್ ಸಂಗತ್, ಪವಿತ್ರ ಕಂಪನಿಯನ್ನು ಅನುಗ್ರಹಿಸುವಂತೆ ನಾನು ಅವರನ್ನು ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ.

ਕਰਹੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਮੋਹਿ ਪ੍ਰਭੂ ਮਿਲਾਵਹੁ ਨਿਮਖ ਦਰਸੁ ਪੇਖਾਗਿਓ ॥੩॥

karahu kripaa mohi prabhoo milaavahu nimakh daras pekhaagio |3|

ನನಗೆ ಕರುಣೆ ತೋರಿಸು, ನಾನು ದೇವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ಅವನ ದರ್ಶನದ ಪೂಜ್ಯ ದರ್ಶನವನ್ನು ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣವೂ ನೋಡುತ್ತೇನೆ. ||3||

ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਭਈ ਤਬ ਭੀਤਰਿ ਆਇਓ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਅਨਦਿਨੁ ਸੀਤਲਾਗਿਓ ॥

drisatt bhee tab bheetar aaeio meraa man anadin seetalaagio |

ಅವನು ನನಗೆ ದಯೆ ತೋರಿದಾಗ, ಅವನು ನನ್ನ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಲು ಬರುತ್ತಾನೆ. ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಶಾಂತ ಮತ್ತು ಶಾಂತಿಯುತವಾಗಿದೆ.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਰਸਿ ਮੰਗਲ ਗਾਏ ਸਬਦੁ ਅਨਾਹਦੁ ਬਾਜਿਓ ॥੪॥੫॥

kahu naanak ras mangal gaae sabad anaahad baajio |4|5|

ನಾನಕ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ನಾನು ಸಂತೋಷದ ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತೇನೆ; ಶಬ್ದದ ಅಸ್ಪಷ್ಟ ಪದವು ನನ್ನೊಳಗೆ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸುತ್ತದೆ. ||4||5||

ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥

saarag mahalaa 5 |

ಸಾರಂಗ್, ಐದನೇ ಮೆಹಲ್:

ਮਾਈ ਸਤਿ ਸਤਿ ਸਤਿ ਹਰਿ ਸਤਿ ਸਤਿ ਸਤਿ ਸਾਧਾ ॥

maaee sat sat sat har sat sat sat saadhaa |

ಓ ತಾಯಿ, ನಿಜ, ನಿಜ, ಭಗವಂತ ನಿಜ, ಮತ್ತು ನಿಜ, ನಿಜ, ನಿಜ ಅವನ ಪವಿತ್ರ ಸಂತ.

ਬਚਨੁ ਗੁਰੂ ਜੋ ਪੂਰੈ ਕਹਿਓ ਮੈ ਛੀਕਿ ਗਾਂਠਰੀ ਬਾਧਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

bachan guroo jo poorai kahio mai chheek gaanttharee baadhaa |1| rahaau |

ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುಗಳು ಹೇಳಿದ ಮಾತನ್ನು ನಾನು ನನ್ನ ನಿಲುವಂಗಿಗೆ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||

ਨਿਸਿ ਬਾਸੁਰ ਨਖਿਅਤ੍ਰ ਬਿਨਾਸੀ ਰਵਿ ਸਸੀਅਰ ਬੇਨਾਧਾ ॥

nis baasur nakhiatr binaasee rav saseear benaadhaa |

ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಮತ್ತು ಆಕಾಶದಲ್ಲಿನ ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಕಣ್ಮರೆಯಾಗುತ್ತವೆ. ಸೂರ್ಯ ಚಂದ್ರರು ಮಾಯವಾಗುತ್ತಾರೆ.

ਗਿਰਿ ਬਸੁਧਾ ਜਲ ਪਵਨ ਜਾਇਗੋ ਇਕਿ ਸਾਧ ਬਚਨ ਅਟਲਾਧਾ ॥੧॥

gir basudhaa jal pavan jaaeigo ik saadh bachan attalaadhaa |1|

ಪರ್ವತಗಳು, ಭೂಮಿ, ನೀರು ಮತ್ತು ಗಾಳಿಯು ಹಾದುಹೋಗುತ್ತದೆ. ಪವಿತ್ರ ಸಂತನ ಮಾತು ಮಾತ್ರ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ. ||1||

ਅੰਡ ਬਿਨਾਸੀ ਜੇਰ ਬਿਨਾਸੀ ਉਤਭੁਜ ਸੇਤ ਬਿਨਾਧਾ ॥

andd binaasee jer binaasee utabhuj set binaadhaa |

ಮೊಟ್ಟೆಯಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದವರು ಅಳಿದು ಹೋಗುವರು, ಗರ್ಭದಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದವರು ಅಳಿದು ಹೋಗುವರು. ಭೂಮಿಯಿಂದ ಮತ್ತು ಬೆವರಿನಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದವರೂ ಅಳಿದು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ.

ਚਾਰਿ ਬਿਨਾਸੀ ਖਟਹਿ ਬਿਨਾਸੀ ਇਕਿ ਸਾਧ ਬਚਨ ਨਿਹਚਲਾਧਾ ॥੨॥

chaar binaasee khatteh binaasee ik saadh bachan nihachalaadhaa |2|

ನಾಲ್ಕು ವೇದಗಳು ಕಳೆದುಹೋಗುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಆರು ಶಾಸ್ತ್ರಗಳು ನಾಶವಾಗುತ್ತವೆ. ಪವಿತ್ರ ಸಂತನ ಮಾತು ಮಾತ್ರ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿದೆ. ||2||

ਰਾਜ ਬਿਨਾਸੀ ਤਾਮ ਬਿਨਾਸੀ ਸਾਤਕੁ ਭੀ ਬੇਨਾਧਾ ॥

raaj binaasee taam binaasee saatak bhee benaadhaa |

ರಾಜಾಸ್, ಶಕ್ತಿಯುತ ಚಟುವಟಿಕೆಯ ಗುಣಮಟ್ಟವು ಕಣ್ಮರೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ತಮಸ್, ಜಡ ಕತ್ತಲೆಯ ಗುಣವು ಹಾದುಹೋಗುತ್ತದೆ. ಸಾತ್ವಗಳು, ಶಾಂತಿಯುತ ಬೆಳಕಿನ ಗುಣಮಟ್ಟವು ಸಹ ಹಾದುಹೋಗುತ್ತದೆ.

ਦ੍ਰਿਸਟਿਮਾਨ ਹੈ ਸਗਲ ਬਿਨਾਸੀ ਇਕਿ ਸਾਧ ਬਚਨ ਆਗਾਧਾ ॥੩॥

drisattimaan hai sagal binaasee ik saadh bachan aagaadhaa |3|

ಕಂಡದ್ದೆಲ್ಲ ಕಳೆದು ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಪವಿತ್ರ ಸಂತನ ಮಾತು ಮಾತ್ರ ವಿನಾಶವನ್ನು ಮೀರಿದೆ. ||3||

ਆਪੇ ਆਪਿ ਆਪ ਹੀ ਆਪੇ ਸਭੁ ਆਪਨ ਖੇਲੁ ਦਿਖਾਧਾ ॥

aape aap aap hee aape sabh aapan khel dikhaadhaa |

ಅವನೇ ಅವನೇ ತಾನೇ. ಕಂಡದ್ದೆಲ್ಲ ಅವರ ನಾಟಕ.

ਪਾਇਓ ਨ ਜਾਈ ਕਹੀ ਭਾਂਤਿ ਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਲਾਧਾ ॥੪॥੬॥

paaeio na jaaee kahee bhaant re prabh naanak gur mil laadhaa |4|6|

ಯಾವುದೇ ವಿಧಾನದಿಂದ ಅವನನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುಗಳ ಭೇಟಿ, ದೇವರು ಸಿಕ್ಕಿದ್ದಾನೆ. ||4||6||

ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥

saarag mahalaa 5 |

ಸಾರಂಗ್, ಐದನೇ ಮೆಹಲ್:

ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਬਾਸਿਬੋ ਗੁਰ ਗੋਬਿੰਦ ॥

merai man baasibo gur gobind |

ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಪ್ರಭುವಾದ ಗುರು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ.

ਜਹਾਂ ਸਿਮਰਨੁ ਭਇਓ ਹੈ ਠਾਕੁਰ ਤਹਾਂ ਨਗਰ ਸੁਖ ਆਨੰਦ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

jahaan simaran bheio hai tthaakur tahaan nagar sukh aanand |1| rahaau |

ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಗುರುಗಳು ಧ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ಸ್ಮರಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೋ - ಆ ಗ್ರಾಮವು ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಆನಂದದಿಂದ ತುಂಬಿರುತ್ತದೆ. ||1||ವಿರಾಮ||

ਜਹਾਂ ਬੀਸਰੈ ਠਾਕੁਰੁ ਪਿਆਰੋ ਤਹਾਂ ਦੂਖ ਸਭ ਆਪਦ ॥

jahaan beesarai tthaakur piaaro tahaan dookh sabh aapad |

ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಯಜಮಾನನನ್ನು ಎಲ್ಲಿ ಮರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆಯೋ ಅಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ದುಃಖ ಮತ್ತು ದುರದೃಷ್ಟವಿದೆ.

ਜਹ ਗੁਨ ਗਾਇ ਆਨੰਦ ਮੰਗਲ ਰੂਪ ਤਹਾਂ ਸਦਾ ਸੁਖ ਸੰਪਦ ॥੧॥

jah gun gaae aanand mangal roop tahaan sadaa sukh sanpad |1|

ಎಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಭಗವಂತನ ಸ್ತುತಿಗಳು, ಆನಂದ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷದ ಸಾಕಾರವನ್ನು ಹಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ - ಅಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸಂಪತ್ತು. ||1||

ਜਹਾ ਸ੍ਰਵਨ ਹਰਿ ਕਥਾ ਨ ਸੁਨੀਐ ਤਹ ਮਹਾ ਭਇਆਨ ਉਦਿਆਨਦ ॥

jahaa sravan har kathaa na suneeai tah mahaa bheaan udiaanad |

ಅವರು ಎಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನ ಕಥೆಗಳನ್ನು ತಮ್ಮ ಕಿವಿಗಳಿಂದ ಕೇಳುವುದಿಲ್ಲವೋ ಅಲ್ಲಿ ಸಂಪೂರ್ಣ ನಿರ್ಜನವಾದ ಅರಣ್ಯವಿದೆ.

ਜਹਾਂ ਕੀਰਤਨੁ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਰਸੁ ਤਹ ਸਘਨ ਬਾਸ ਫਲਾਂਨਦ ॥੨॥

jahaan keeratan saadhasangat ras tah saghan baas falaanad |2|

ಎಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನ ಸ್ತುತಿ ಕೀರ್ತನೆಗಳನ್ನು ಸಾಧ್ ಸಂಗತದಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಹಾಡಲಾಗುತ್ತದೆಯೋ ಅಲ್ಲಿ ಸುಗಂಧವೂ ಫಲವೂ ಸಮೃದ್ಧಿಯಾಗಿ ಆನಂದವೂ ಇರುತ್ತದೆ. ||2||

ਬਿਨੁ ਸਿਮਰਨ ਕੋਟਿ ਬਰਖ ਜੀਵੈ ਸਗਲੀ ਅਉਧ ਬ੍ਰਿਥਾਨਦ ॥

bin simaran kott barakh jeevai sagalee aaudh brithaanad |

ಭಗವಂತನ ಧ್ಯಾನದ ಸ್ಮರಣೆ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ, ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಲಕ್ಷಾಂತರ ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ ಬದುಕಬಹುದು, ಆದರೆ ಅವನ ಜೀವನವು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕವಾಗುತ್ತದೆ.

ਏਕ ਨਿਮਖ ਗੋਬਿੰਦ ਭਜਨੁ ਕਰਿ ਤਉ ਸਦਾ ਸਦਾ ਜੀਵਾਨਦ ॥੩॥

ek nimakh gobind bhajan kar tau sadaa sadaa jeevaanad |3|

ಆದರೆ ಅವನು ಒಂದು ಕ್ಷಣವೂ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಕಂಪಿಸಿದರೆ ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನಿಸಿದರೆ, ಅವನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಬದುಕುತ್ತಾನೆ. ||3||

ਸਰਨਿ ਸਰਨਿ ਸਰਨਿ ਪ੍ਰਭ ਪਾਵਉ ਦੀਜੈ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਕਿਰਪਾਨਦ ॥

saran saran saran prabh paavau deejai saadhasangat kirapaanad |

ಓ ದೇವರೇ, ನಾನು ನಿನ್ನ ಅಭಯಾರಣ್ಯ, ನಿನ್ನ ಅಭಯಾರಣ್ಯ, ನಿನ್ನ ಅಭಯಾರಣ್ಯವನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತೇನೆ; ದಯವಿಟ್ಟು ಕರುಣೆಯಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ಸಾಧ್ ಸಂಗತ್, ಪವಿತ್ರ ಕಂಪನಿಯೊಂದಿಗೆ ಆಶೀರ್ವದಿಸಿ.

ਨਾਨਕ ਪੂਰਿ ਰਹਿਓ ਹੈ ਸਰਬ ਮੈ ਸਗਲ ਗੁਣਾ ਬਿਧਿ ਜਾਂਨਦ ॥੪॥੭॥

naanak poor rahio hai sarab mai sagal gunaa bidh jaanad |4|7|

ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ, ಎಲ್ಲರಲ್ಲಿಯೂ ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ. ಅವನು ಎಲ್ಲರ ಗುಣಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ತಿಳಿದಿದ್ದಾನೆ. ||4||7||

ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥

saarag mahalaa 5 |

ಸಾರಂಗ್, ಐದನೇ ಮೆಹಲ್:

ਅਬ ਮੋਹਿ ਰਾਮ ਭਰੋਸਉ ਪਾਏ ॥

ab mohi raam bharosau paae |

ಈಗ, ನಾನು ಭಗವಂತನ ಬೆಂಬಲವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ.

ਜੋ ਜੋ ਸਰਣਿ ਪਰਿਓ ਕਰੁਣਾਨਿਧਿ ਤੇ ਤੇ ਭਵਹਿ ਤਰਾਏ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

jo jo saran pario karunaanidh te te bhaveh taraae |1| rahaau |

ಕರುಣೆಯ ಸಾಗರದ ಅಭಯಾರಣ್ಯವನ್ನು ಹುಡುಕುವವರನ್ನು ವಿಶ್ವ-ಸಾಗರದಾದ್ಯಂತ ಸಾಗಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ||1||ವಿರಾಮ||

ਸੁਖਿ ਸੋਇਓ ਅਰੁ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇਓ ਸਹਸਾ ਗੁਰਹਿ ਗਵਾਏ ॥

sukh soeio ar sahaj samaaeio sahasaa gureh gavaae |

ಅವರು ಶಾಂತಿಯಿಂದ ನಿದ್ರಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಗುರುಗಳು ಅವರ ಸಿನಿಕತನ ಮತ್ತು ಅನುಮಾನವನ್ನು ದೂರ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.

ਜੋ ਚਾਹਤ ਸੋਈ ਹਰਿ ਕੀਓ ਮਨ ਬਾਂਛਤ ਫਲ ਪਾਏ ॥੧॥

jo chaahat soee har keeo man baanchhat fal paae |1|

ಅವರು ಏನನ್ನು ಬಯಸುತ್ತಾರೋ ಅದನ್ನು ಭಗವಂತ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ; ಅವರು ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನ ಬಯಕೆಗಳ ಫಲವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ||1||

ਹਿਰਦੈ ਜਪਉ ਨੇਤ੍ਰ ਧਿਆਨੁ ਲਾਵਉ ਸ੍ਰਵਨੀ ਕਥਾ ਸੁਨਾਏ ॥

hiradai jpau netr dhiaan laavau sravanee kathaa sunaae |

ನನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ, ನಾನು ಅವನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತೇನೆ; ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ, ನಾನು ನನ್ನ ಧ್ಯಾನವನ್ನು ಅವನ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತೇನೆ. ನನ್ನ ಕಿವಿಗಳಿಂದ, ನಾನು ಅವರ ಧರ್ಮೋಪದೇಶವನ್ನು ಕೇಳುತ್ತೇನೆ.