ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1172
ਜਿਨ ਕਉ ਤਖਤਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇ ਪਰਧਾਨ ਕੀਏ ॥
jin kau takhat milai vaddiaaee guramukh se paradhaan kee |ಭಗವಂತನ ಸಿಂಹಾಸನದ ಮಹಿಮೆಯಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಟ್ಟವರು - ಆ ಗುರುಮುಖರು ಸರ್ವೋಚ್ಚ ಎಂದು ಪ್ರಸಿದ್ಧರಾಗಿದ್ದಾರೆ.
ਪਾਰਸੁ ਭੇਟਿ ਭਏ ਸੇ ਪਾਰਸ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਗੁਰ ਸੰਗਿ ਥੀਏ ॥੪॥੪॥੧੨॥
paaras bhett bhe se paaras naanak har gur sang thee |4|4|12|ದಾರ್ಶನಿಕರ ಕಲ್ಲನ್ನು ಮುಟ್ಟಿದರೆ ತಾವೇ ತತ್ವಜ್ಞಾನಿಗಳ ಕಲ್ಲಾಗುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಭಗವಂತನ, ಗುರುವಿನ ಒಡನಾಡಿಗಳಾಗುತ್ತಾರೆ. ||4||4||12||
ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੧ ਦੁਤੁਕੇ ॥
basant mahalaa 3 ghar 1 dutuke |ಬಸಂತ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್, ಮೊದಲ ಮನೆ, ಧೋ-ತುಕೇ:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |ಒಬ್ಬ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ದೇವರು. ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ:
ਮਾਹਾ ਰੁਤੀ ਮਹਿ ਸਦ ਬਸੰਤੁ ॥
maahaa rutee meh sad basant |ತಿಂಗಳುಗಳು ಮತ್ತು ಋತುಗಳ ಉದ್ದಕ್ಕೂ, ಭಗವಂತ ಯಾವಾಗಲೂ ಹೂವುಗಳಲ್ಲಿರುತ್ತಾನೆ.
ਜਿਤੁ ਹਰਿਆ ਸਭੁ ਜੀਅ ਜੰਤੁ ॥
jit hariaa sabh jeea jant |ಅವನು ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳು ಮತ್ತು ಜೀವಿಗಳನ್ನು ಪುನರುಜ್ಜೀವನಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਕਿਆ ਹਉ ਆਖਾ ਕਿਰਮ ਜੰਤੁ ॥
kiaa hau aakhaa kiram jant |ನಾನೇನು ಹೇಳಲಿ? ನಾನು ಕೇವಲ ಹುಳು.
ਤੇਰਾ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ਆਦਿ ਅੰਤੁ ॥੧॥
teraa kinai na paaeaa aad ant |1|ಓ ಕರ್ತನೇ, ನಿನ್ನ ಆರಂಭ ಅಥವಾ ಅಂತ್ಯವನ್ನು ಯಾರೂ ಕಂಡುಕೊಂಡಿಲ್ಲ. ||1||
ਤੈ ਸਾਹਿਬ ਕੀ ਕਰਹਿ ਸੇਵ ॥
tai saahib kee kareh sev |ನಿನ್ನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವವರು, ಕರ್ತನೇ,
ਪਰਮ ਸੁਖ ਪਾਵਹਿ ਆਤਮ ਦੇਵ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
param sukh paaveh aatam dev |1| rahaau |ದೊಡ್ಡ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯಿರಿ; ಅವರ ಆತ್ಮಗಳು ತುಂಬಾ ದೈವಿಕವಾಗಿವೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਤਾਂ ਸੇਵਾ ਕਰੈ ॥
karam hovai taan sevaa karai |ಭಗವಂತನು ಕರುಣಾಮಯಿಯಾಗಿದ್ದರೆ, ಮರ್ತ್ಯನು ಆತನ ಸೇವೆ ಮಾಡಲು ಅನುಮತಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਜੀਵਤ ਮਰੈ ॥
guraparasaadee jeevat marai |ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಅವರು ಬದುಕಿರುವಾಗಲೇ ಸತ್ತು ಹೋಗಿದ್ದಾರೆ.
ਅਨਦਿਨੁ ਸਾਚੁ ਨਾਮੁ ਉਚਰੈ ॥
anadin saach naam ucharai |ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅವರು ನಿಜವಾದ ಹೆಸರನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತಾರೆ;
ਇਨ ਬਿਧਿ ਪ੍ਰਾਣੀ ਦੁਤਰੁ ਤਰੈ ॥੨॥
ein bidh praanee dutar tarai |2|ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ, ಅವನು ವಿಶ್ವಾಸಘಾತುಕ ವಿಶ್ವ-ಸಾಗರವನ್ನು ದಾಟುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਬਿਖੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਕਰਤਾਰਿ ਉਪਾਏ ॥
bikh amrit karataar upaae |ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನು ವಿಷ ಮತ್ತು ಅಮೃತ ಎರಡನ್ನೂ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು.
ਸੰਸਾਰ ਬਿਰਖ ਕਉ ਦੁਇ ਫਲ ਲਾਏ ॥
sansaar birakh kau due fal laae |ಅವರು ಈ ಎರಡು ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ವಿಶ್ವ-ಸಸ್ಯಕ್ಕೆ ಜೋಡಿಸಿದರು.
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ॥
aape karataa kare karaae |ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನು ತಾನೇ ಮಾಡುವವನು, ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಕಾರಣ.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੈ ਖਵਾਏ ॥੩॥
jo tis bhaavai tisai khavaae |3|ತನಗೆ ಇಷ್ಟಬಂದಂತೆ ಎಲ್ಲವನ್ನು ಪೋಷಿಸುತ್ತಾನೆ. ||3||
ਨਾਨਕ ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥
naanak jis no nadar karee |ಓ ನಾನಕ್, ಅವನು ತನ್ನ ಕೃಪೆಯ ನೋಟವನ್ನು ತೋರಿಸಿದಾಗ,
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਆਪੇ ਦੇਇ ॥
amrit naam aape dee |ಅವನೇ ತನ್ನ ಅಮೃತ ನಾಮವನ್ನು ಕೊಡುತ್ತಾನೆ.
ਬਿਖਿਆ ਕੀ ਬਾਸਨਾ ਮਨਹਿ ਕਰੇਇ ॥
bikhiaa kee baasanaa maneh karee |ಹೀಗಾಗಿ, ಪಾಪ ಮತ್ತು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಬಯಕೆ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ਅਪਣਾ ਭਾਣਾ ਆਪਿ ਕਰੇਇ ॥੪॥੧॥
apanaa bhaanaa aap karee |4|1|ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಇಚ್ಛೆಯನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಾನೆ. ||4||1||
ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
basant mahalaa 3 |ಬಸಂತ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹಲ್:
ਰਾਤੇ ਸਾਚਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਨਿਹਾਲਾ ॥
raate saach har naam nihaalaa |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ನಾಮಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡವರು ಸಂತೋಷ ಮತ್ತು ಉನ್ನತಿ.
ਦਇਆ ਕਰਹੁ ਪ੍ਰਭ ਦੀਨ ਦਇਆਲਾ ॥
deaa karahu prabh deen deaalaa |ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಕರುಣೆ ತೋರು, ಓ ದೇವರೇ, ಸೌಮ್ಯರಿಗೆ ಕರುಣಾಮಯಿ.
ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨਹੀ ਮੈ ਕੋਇ ॥
tis bin avar nahee mai koe |ಅವನಿಲ್ಲದೆ, ನನಗೆ ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ.
ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਾਖੈ ਸੋਇ ॥੧॥
jiau bhaavai tiau raakhai soe |1|ಅವನ ಇಚ್ಛೆಯಂತೆ, ಅವನು ನನ್ನನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਗੁਰ ਗੋਪਾਲ ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਏ ॥
gur gopaal merai man bhaae |ಗುರು, ಭಗವಂತ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಹಿತವಾಗಿದ್ದಾನೆ.
ਰਹਿ ਨ ਸਕਉ ਦਰਸਨ ਦੇਖੇ ਬਿਨੁ ਸਹਜਿ ਮਿਲਉ ਗੁਰੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
reh na skau darasan dekhe bin sahaj milau gur mel milaae |1| rahaau |ಅವರ ದರ್ಶನದ ಪೂಜ್ಯ ದರ್ಶನವಿಲ್ಲದೆ ನಾನು ಬದುಕಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಗುರುಗಳು ನನ್ನನ್ನು ಅವರ ಒಕ್ಕೂಟದಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಿದರೆ ನಾನು ಸುಲಭವಾಗಿ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗುತ್ತೇನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਇਹੁ ਮਨੁ ਲੋਭੀ ਲੋਭਿ ਲੁਭਾਨਾ ॥
eihu man lobhee lobh lubhaanaa |ದುರಾಸೆಯ ಮನಸ್ಸು ದುರಾಸೆಯಿಂದ ಮೋಹಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ਰਾਮ ਬਿਸਾਰਿ ਬਹੁਰਿ ਪਛੁਤਾਨਾ ॥
raam bisaar bahur pachhutaanaa |ಭಗವಂತನನ್ನು ಮರೆತು ಕೊನೆಗೆ ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಡುತ್ತದೆ.
ਬਿਛੁਰਤ ਮਿਲਾਇ ਗੁਰ ਸੇਵ ਰਾਂਗੇ ॥
bichhurat milaae gur sev raange |ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡಲು ಪ್ರೇರಣೆಯಾದಾಗ ಬೇರ್ಪಟ್ಟವರು ಮತ್ತೆ ಒಂದಾಗುತ್ತಾರೆ.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦੀਓ ਮਸਤਕਿ ਵਡਭਾਗੇ ॥੨॥
har naam deeo masatak vaddabhaage |2|ಅವರು ಭಗವಂತನ ನಾಮದಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ - ಅವರ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಬರೆಯಲಾದ ಅದೃಷ್ಟ. ||2||
ਪਉਣ ਪਾਣੀ ਕੀ ਇਹ ਦੇਹ ਸਰੀਰਾ ॥
paun paanee kee ih deh sareeraa |ಈ ದೇಹವು ಗಾಳಿ ಮತ್ತು ನೀರಿನಿಂದ ನಿರ್ಮಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ.
ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਕਠਿਨ ਤਨਿ ਪੀਰਾ ॥
haumai rog katthin tan peeraa |ದೇಹವು ಅಹಂಕಾರದ ಭಯಾನಕ ನೋವಿನ ಕಾಯಿಲೆಯಿಂದ ಪೀಡಿತವಾಗಿದೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਾਮ ਨਾਮ ਦਾਰੂ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ॥
guramukh raam naam daaroo gun gaaeaa |ಗುರುಮುಖನಿಗೆ ಔಷಧವಿದೆ: ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ವೈಭವೋಪೇತ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುವುದು.
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਗੁਰਿ ਰੋਗੁ ਗਵਾਇਆ ॥੩॥
kar kirapaa gur rog gavaaeaa |3|ಅವರ ಕೃಪೆಗೆ ಪಾತ್ರರಾದ ಗುರುಗಳು ರೋಗವನ್ನು ಗುಣಪಡಿಸಿದರು. ||3||
ਚਾਰਿ ਨਦੀਆ ਅਗਨੀ ਤਨਿ ਚਾਰੇ ॥
chaar nadeea aganee tan chaare |ನಾಲ್ಕು ಅನಿಷ್ಟಗಳು ದೇಹದ ಮೂಲಕ ಹರಿಯುವ ಬೆಂಕಿಯ ನಾಲ್ಕು ನದಿಗಳು.
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਜਲਤ ਜਲੇ ਅਹੰਕਾਰੇ ॥
trisanaa jalat jale ahankaare |ಅದು ಆಸೆಯಲ್ಲಿ ಉರಿಯುತ್ತಿದೆ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರದಲ್ಲಿ ಉರಿಯುತ್ತಿದೆ.
ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਵਡਭਾਗੀ ਤਾਰੇ ॥
gur raakhe vaddabhaagee taare |ಗುರುಗಳು ಯಾರನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುತ್ತಾರೋ ಮತ್ತು ಉಳಿಸುತ್ತಾರೋ ಅವರು ಬಹಳ ಅದೃಷ್ಟವಂತರು.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਉਰਿ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਧਾਰੇ ॥੪॥੨॥
jan naanak ur har amrit dhaare |4|2|ಸೇವಕ ನಾನಕ್ ತನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನ ಅಮೃತ ನಾಮವನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ. ||4||2||
ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
basant mahalaa 3 |ಬಸಂತ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹಲ್:
ਹਰਿ ਸੇਵੇ ਸੋ ਹਰਿ ਕਾ ਲੋਗੁ ॥
har seve so har kaa log |ಭಗವಂತನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವವನು ಭಗವಂತನ ವ್ಯಕ್ತಿ.
ਸਾਚੁ ਸਹਜੁ ਕਦੇ ਨ ਹੋਵੈ ਸੋਗੁ ॥
saach sahaj kade na hovai sog |ಅವನು ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತ ಶಾಂತಿಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಎಂದಿಗೂ ದುಃಖದಲ್ಲಿ ಬಳಲುವುದಿಲ್ಲ.
ਮਨਮੁਖ ਮੁਏ ਨਾਹੀ ਹਰਿ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
manamukh mue naahee har man maeh |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಸತ್ತರು; ಭಗವಂತ ಅವರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಲ್ಲ.
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਭੀ ਮਰਿ ਜਾਹਿ ॥੧॥
mar mar jameh bhee mar jaeh |1|ಅವರು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಸಾಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಸಾಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಪುನರ್ಜನ್ಮ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಸಾಯುತ್ತಾರೆ. ||1||
ਸੇ ਜਨ ਜੀਵੇ ਜਿਨ ਹਰਿ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
se jan jeeve jin har man maeh |ಅವರು ಮಾತ್ರ ಜೀವಂತವಾಗಿದ್ದಾರೆ, ಅವರ ಮನಸ್ಸು ಭಗವಂತನಿಂದ ತುಂಬಿದೆ.
ਸਾਚੁ ਸਮੑਾਲਹਿ ਸਾਚਿ ਸਮਾਹਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
saach samaaleh saach samaeh |1| rahaau |ಅವರು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತಾರೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਹਰਿ ਨ ਸੇਵਹਿ ਤੇ ਹਰਿ ਤੇ ਦੂਰਿ ॥
har na seveh te har te door |ಭಗವಂತನ ಸೇವೆ ಮಾಡದವರು ಭಗವಂತನಿಂದ ದೂರವಾಗಿದ್ದಾರೆ.
ਦਿਸੰਤਰੁ ਭਵਹਿ ਸਿਰਿ ਪਾਵਹਿ ਧੂਰਿ ॥
disantar bhaveh sir paaveh dhoor |ಅವರು ವಿದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾರೆ, ತಮ್ಮ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಧೂಳನ್ನು ಎಸೆದರು.
ਹਰਿ ਆਪੇ ਜਨ ਲੀਏ ਲਾਇ ॥
har aape jan lee laae |ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕರನ್ನು ತನ್ನ ಸೇವೆ ಮಾಡಲು ಆದೇಶಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਤਿਨ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੈ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਇ ॥੨॥
tin sadaa sukh hai til na tamaae |2|ಅವರು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಶಾಂತಿಯಿಂದ ಬದುಕುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಯಾವುದೇ ದುರಾಶೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿಲ್ಲ. ||2||