ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 726
ਜੋ ਗੁਰਸਿਖ ਗੁਰੁ ਸੇਵਦੇ ਸੇ ਪੁੰਨ ਪਰਾਣੀ ॥
jo gurasikh gur sevade se pun paraanee |ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವ ಗುರುಗಳ ಸಿಖ್ಖರು ಅತ್ಯಂತ ಅನುಗ್ರಹಿತ ಜೀವಿಗಳು.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਤਿਨ ਕਉ ਵਾਰਿਆ ਸਦਾ ਸਦਾ ਕੁਰਬਾਣੀ ॥੧੦॥
jan naanak tin kau vaariaa sadaa sadaa kurabaanee |10|ಸೇವಕ ನಾನಕ್ ಅವರಿಗೆ ತ್ಯಾಗ; ಅವನು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ತ್ಯಾಗ. ||10||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਖੀ ਸਹੇਲੀਆ ਸੇ ਆਪਿ ਹਰਿ ਭਾਈਆ ॥
guramukh sakhee saheleea se aap har bhaaeea |ಸಂಗಡಿಗರ ಸಹವಾಸವಾದ ಗುರುಮುಖಗಳಿಂದ ಭಗವಂತನು ಪ್ರಸನ್ನನಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਪੈਨਾਈਆ ਹਰਿ ਆਪਿ ਗਲਿ ਲਾਈਆ ॥੧੧॥
har daragah painaaeea har aap gal laaeea |11|ಲಾರ್ಡ್ಸ್ ಕೋರ್ಟ್ನಲ್ಲಿ, ಅವರಿಗೆ ಗೌರವಾನ್ವಿತ ನಿಲುವಂಗಿಯನ್ನು ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಭಗವಂತ ಸ್ವತಃ ತನ್ನ ಅಪ್ಪುಗೆಯಲ್ಲಿ ಅವರನ್ನು ತಬ್ಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||11||
ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦੇ ਤਿਨ ਦਰਸਨੁ ਦੀਜੈ ॥
jo guramukh naam dhiaaeide tin darasan deejai |ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವ ಆ ಗುರುಮುಖರ ದರ್ಶನದ ಧನ್ಯ ದರ್ಶನವನ್ನು ದಯವಿಟ್ಟು ನನಗೆ ಅನುಗ್ರಹಿಸಿ.
ਹਮ ਤਿਨ ਕੇ ਚਰਣ ਪਖਾਲਦੇ ਧੂੜਿ ਘੋਲਿ ਘੋਲਿ ਪੀਜੈ ॥੧੨॥
ham tin ke charan pakhaalade dhoorr ghol ghol peejai |12|ನಾನು ಅವರ ಪಾದಗಳನ್ನು ತೊಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ತೊಳೆಯುವ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಕರಗಿದ ಅವರ ಪಾದದ ಧೂಳಿನಲ್ಲಿ ಕುಡಿಯುತ್ತೇನೆ. ||12||
ਪਾਨ ਸੁਪਾਰੀ ਖਾਤੀਆ ਮੁਖਿ ਬੀੜੀਆ ਲਾਈਆ ॥
paan supaaree khaateea mukh beerreea laaeea |ವೀಳ್ಯದೆಲೆ ಮತ್ತು ವೀಳ್ಯದೆಲೆ ತಿಂದು ಅಮಲು ಸೇದುವವರು,
ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਦੇ ਨ ਚੇਤਿਓ ਜਮਿ ਪਕੜਿ ਚਲਾਈਆ ॥੧੩॥
har har kade na chetio jam pakarr chalaaeea |13|ಆದರೆ ಭಗವಂತನನ್ನು ಆಲೋಚಿಸಬೇಡಿ, ಹರ್, ಹರ್ - ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕನು ಅವರನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಾನೆ. ||13||
ਜਿਨ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਹਰਿ ਚੇਤਿਆ ਹਿਰਦੈ ਉਰਿ ਧਾਰੇ ॥
jin har naamaa har chetiaa hiradai ur dhaare |ಹರ್, ಹರ್, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುವವರನ್ನು ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕನು ಸಮೀಪಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਤਿਨ ਜਮੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵਈ ਗੁਰਸਿਖ ਗੁਰ ਪਿਆਰੇ ॥੧੪॥
tin jam nerr na aavee gurasikh gur piaare |14|ಮತ್ತು ಆತನನ್ನು ಅವರ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿರಿ. ಗುರುಗಳ ಸಿಖ್ಖರು ಗುರುಗಳ ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರು. ||14||
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਕੋਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣੈ ॥
har kaa naam nidhaan hai koee guramukh jaanai |ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು ನಿಧಿ, ಕೆಲವೇ ಕೆಲವು ಗುರುಮುಖಿಗಳಿಗೆ ಮಾತ್ರ ತಿಳಿದಿದೆ.
ਨਾਨਕ ਜਿਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ਰੰਗਿ ਰਲੀਆ ਮਾਣੈ ॥੧੫॥
naanak jin satigur bhettiaa rang raleea maanai |15|ಓ ನಾನಕ್, ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದವರು ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಆನಂದವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾರೆ. ||15||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਆਖੀਐ ਤੁਸਿ ਕਰੇ ਪਸਾਓ ॥
satigur daataa aakheeai tus kare pasaao |ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಕೊಡುವವನು ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ; ಅವನ ಕರುಣೆಯಲ್ಲಿ, ಅವನು ತನ್ನ ಅನುಗ್ರಹವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ.
ਹਉ ਗੁਰ ਵਿਟਹੁ ਸਦ ਵਾਰਿਆ ਜਿਨਿ ਦਿਤੜਾ ਨਾਓ ॥੧੬॥
hau gur vittahu sad vaariaa jin ditarraa naao |16|ಭಗವಂತನ ನಾಮಸ್ಮರಣೆಯನ್ನು ಅನುಗ್ರಹಿಸಿದ ಗುರುವಿಗೆ ನಾನು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಬಲಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ. ||16||
ਸੋ ਧੰਨੁ ਗੁਰੂ ਸਾਬਾਸਿ ਹੈ ਹਰਿ ਦੇਇ ਸਨੇਹਾ ॥
so dhan guroo saabaas hai har dee sanehaa |ಭಗವಂತನ ಸಂದೇಶವನ್ನು ತರುವ ಗುರುಗಳು ಧನ್ಯರು, ತುಂಬಾ ಧನ್ಯರು.
ਹਉ ਵੇਖਿ ਵੇਖਿ ਗੁਰੂ ਵਿਗਸਿਆ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਦੇਹਾ ॥੧੭॥
hau vekh vekh guroo vigasiaa gur satigur dehaa |17|ನಾನು ಗುರು, ಗುರು, ನಿಜವಾದ ಗುರು ಮೂರ್ತರೂಪವನ್ನು ನೋಡುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ನಾನು ಆನಂದದಲ್ಲಿ ಅರಳುತ್ತೇನೆ. ||17||
ਗੁਰ ਰਸਨਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਬੋਲਦੀ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸੁਹਾਵੀ ॥
gur rasanaa amrit boladee har naam suhaavee |ಗುರುವಿನ ನಾಲಿಗೆಯು ಅಮೃತ ಅಮೃತದ ಪದಗಳನ್ನು ಪಠಿಸುತ್ತದೆ; ಅವನು ಭಗವಂತನ ನಾಮದಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ.
ਜਿਨ ਸੁਣਿ ਸਿਖਾ ਗੁਰੁ ਮੰਨਿਆ ਤਿਨਾ ਭੁਖ ਸਭ ਜਾਵੀ ॥੧੮॥
jin sun sikhaa gur maniaa tinaa bhukh sabh jaavee |18|ಗುರುವನ್ನು ಕೇಳುವ ಮತ್ತು ಪಾಲಿಸುವ ಸಿಖ್ಖರು - ಅವರ ಎಲ್ಲಾ ಆಸೆಗಳು ನಿರ್ಗಮಿಸುತ್ತವೆ. ||18||
ਹਰਿ ਕਾ ਮਾਰਗੁ ਆਖੀਐ ਕਹੁ ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਜਾਈਐ ॥
har kaa maarag aakheeai kahu kit bidh jaaeeai |ಕೆಲವರು ಭಗವಂತನ ಮಾರ್ಗದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ; ಹೇಳಿ, ನಾನು ಅದರ ಮೇಲೆ ಹೇಗೆ ನಡೆಯಬಹುದು?
ਹਰਿ ਹਰਿ ਤੇਰਾ ਨਾਮੁ ਹੈ ਹਰਿ ਖਰਚੁ ਲੈ ਜਾਈਐ ॥੧੯॥
har har teraa naam hai har kharach lai jaaeeai |19|ಓ ಕರ್ತನೇ, ಹರ್, ಹರ್, ನಿನ್ನ ಹೆಸರು ನನ್ನ ಸರಬರಾಜು; ನಾನು ಅದನ್ನು ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೊರಡುತ್ತೇನೆ. ||19||
ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਆਰਾਧਿਆ ਸੇ ਸਾਹ ਵਡ ਦਾਣੇ ॥
jin guramukh har aaraadhiaa se saah vadd daane |ಭಗವಂತನನ್ನು ಪೂಜಿಸುವ ಮತ್ತು ಆರಾಧಿಸುವ ಗುರುಮುಖರು ಶ್ರೀಮಂತರು ಮತ್ತು ಬುದ್ಧಿವಂತರು.
ਹਉ ਸਤਿਗੁਰ ਕਉ ਸਦ ਵਾਰਿਆ ਗੁਰ ਬਚਨਿ ਸਮਾਣੇ ॥੨੦॥
hau satigur kau sad vaariaa gur bachan samaane |20|ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಗೆ ನಾನು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ತ್ಯಾಗ; ನಾನು ಗುರುಗಳ ಬೋಧನೆಗಳ ಪದಗಳಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದೇನೆ. ||20||
ਤੂ ਠਾਕੁਰੁ ਤੂ ਸਾਹਿਬੋ ਤੂਹੈ ਮੇਰਾ ਮੀਰਾ ॥
too tthaakur too saahibo toohai meraa meeraa |ನೀವು ಮಾಸ್ಟರ್, ನನ್ನ ಲಾರ್ಡ್ ಮತ್ತು ಮಾಸ್ಟರ್; ನೀನು ನನ್ನ ಆಡಳಿತಗಾರ ಮತ್ತು ರಾಜ.
ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤੇਰੀ ਬੰਦਗੀ ਤੂ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰਾ ॥੨੧॥
tudh bhaavai teree bandagee too gunee gaheeraa |21|ಅದು ನಿನ್ನ ಚಿತ್ತಕ್ಕೆ ಹಿತವಾಗಿದ್ದರೆ, ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಪೂಜಿಸುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ಸೇವೆ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ; ನೀನು ಪುಣ್ಯದ ನಿಧಿ. ||21||
ਆਪੇ ਹਰਿ ਇਕ ਰੰਗੁ ਹੈ ਆਪੇ ਬਹੁ ਰੰਗੀ ॥
aape har ik rang hai aape bahu rangee |ಭಗವಂತನೇ ಸಂಪೂರ್ಣ; ಅವನು ಒಬ್ಬನೇ ಮತ್ತು ಒಬ್ಬನೇ; ಆದರೆ ಅವನೇ ಅನೇಕ ರೂಪಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಪ್ರಕಟವಾಗಿದ್ದಾನೆ.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਨਾਨਕਾ ਸਾਈ ਗਲ ਚੰਗੀ ॥੨੨॥੨॥
jo tis bhaavai naanakaa saaee gal changee |22|2|ಓ ನಾನಕ್, ಅವನಿಗೆ ಯಾವುದು ಸಂತೋಷವಾಗುತ್ತದೆಯೋ ಅದು ಮಾತ್ರ ಒಳ್ಳೆಯದು. ||22||2||
ਤਿਲੰਗ ਮਹਲਾ ੯ ਕਾਫੀ ॥
tilang mahalaa 9 kaafee |ತಿಲಾಂಗ್, ಒಂಬತ್ತನೇ ಮೆಹ್ಲ್, ಕಾಫಿ:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |ಒಬ್ಬ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ದೇವರು. ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ:
ਚੇਤਨਾ ਹੈ ਤਉ ਚੇਤ ਲੈ ਨਿਸਿ ਦਿਨਿ ਮੈ ਪ੍ਰਾਨੀ ॥
chetanaa hai tau chet lai nis din mai praanee |ನೀವು ಜಾಗೃತರಾಗಿದ್ದರೆ, ಓ ಮರ್ತ್ಯನೇ, ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ಅವನ ಬಗ್ಗೆ ಜಾಗೃತರಾಗಿರಿ.
ਛਿਨੁ ਛਿਨੁ ਅਉਧ ਬਿਹਾਤੁ ਹੈ ਫੂਟੈ ਘਟ ਜਿਉ ਪਾਨੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
chhin chhin aaudh bihaat hai foottai ghatt jiau paanee |1| rahaau |ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣವೂ, ಒಡೆದ ಹೂಜಿಯ ನೀರಿನಂತೆ ನಿಮ್ಮ ಜೀವನವು ಹಾದುಹೋಗುತ್ತಿದೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਹਰਿ ਗੁਨ ਕਾਹਿ ਨ ਗਾਵਹੀ ਮੂਰਖ ਅਗਿਆਨਾ ॥
har gun kaeh na gaavahee moorakh agiaanaa |ಅಜ್ಞಾನಿ ಮೂರ್ಖನೇ, ಭಗವಂತನ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ಏಕೆ ಹಾಡುವುದಿಲ್ಲ?
ਝੂਠੈ ਲਾਲਚਿ ਲਾਗਿ ਕੈ ਨਹਿ ਮਰਨੁ ਪਛਾਨਾ ॥੧॥
jhootthai laalach laag kai neh maran pachhaanaa |1|ನೀವು ಸುಳ್ಳು ದುರಾಶೆಗೆ ಲಗತ್ತಿಸಿದ್ದೀರಿ ಮತ್ತು ನೀವು ಸಾವನ್ನು ಸಹ ಪರಿಗಣಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ||1||
ਅਜਹੂ ਕਛੁ ਬਿਗਰਿਓ ਨਹੀ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਗੁਨ ਗਾਵੈ ॥
ajahoo kachh bigario nahee jo prabh gun gaavai |ಈಗಂತೂ ದೇವರ ಸ್ತುತಿಯನ್ನು ಮಾತ್ರ ಹಾಡಿದರೆ ಯಾವ ಹಾನಿಯೂ ಆಗಿಲ್ಲ.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਤਿਹ ਭਜਨ ਤੇ ਨਿਰਭੈ ਪਦੁ ਪਾਵੈ ॥੨॥੧॥
kahu naanak tih bhajan te nirabhai pad paavai |2|1|ನಾನಕ್ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ, ಧ್ಯಾನ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಮತ್ತು ಅವನ ಮೇಲೆ ಕಂಪಿಸುವ ಮೂಲಕ, ನೀವು ನಿರ್ಭಯತೆಯ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತೀರಿ. ||2||1||
ਤਿਲੰਗ ਮਹਲਾ ੯ ॥
tilang mahalaa 9 |ತಿಲಾಂಗ್, ಒಂಬತ್ತನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਜਾਗ ਲੇਹੁ ਰੇ ਮਨਾ ਜਾਗ ਲੇਹੁ ਕਹਾ ਗਾਫਲ ਸੋਇਆ ॥
jaag lehu re manaa jaag lehu kahaa gaafal soeaa |ಎದ್ದೇಳು, ಓ ಮನವೇ! ಎದ್ದೇಳು! ಯಾಕೆ ತಿಳಿಯದೆ ಮಲಗಿದ್ದೀಯ?
ਜੋ ਤਨੁ ਉਪਜਿਆ ਸੰਗ ਹੀ ਸੋ ਭੀ ਸੰਗਿ ਨ ਹੋਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jo tan upajiaa sang hee so bhee sang na hoeaa |1| rahaau |ನೀನು ಹುಟ್ಟಿ ಬಂದ ಆ ದೇಹ ಕೊನೆಗೂ ನಿನ್ನ ಜೊತೆಗೇ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੁਤ ਬੰਧ ਜਨ ਹਿਤੁ ਜਾ ਸਿਉ ਕੀਨਾ ॥
maat pitaa sut bandh jan hit jaa siau keenaa |ನೀವು ಪ್ರೀತಿಸುವ ತಾಯಿ, ತಂದೆ, ಮಕ್ಕಳು ಮತ್ತು ಸಂಬಂಧಿಕರು,
ਜੀਉ ਛੂਟਿਓ ਜਬ ਦੇਹ ਤੇ ਡਾਰਿ ਅਗਨਿ ਮੈ ਦੀਨਾ ॥੧॥
jeeo chhoottio jab deh te ddaar agan mai deenaa |1|ನಿನ್ನ ಆತ್ಮವು ಅದರಿಂದ ನಿರ್ಗಮಿಸಿದಾಗ ನಿನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ಬೆಂಕಿಗೆ ಎಸೆಯುತ್ತದೆ. ||1||