ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 1131

ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਜਿਸ ਨੋ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥੨॥

naame naam milai vaddiaaee jis no man vasaae |2|

ನಾಮ್ ಮೂಲಕ, ಅದ್ಭುತವಾದ ಹಿರಿಮೆಯನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ; ಅವನು ಮಾತ್ರ ಅದನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ, ಯಾರ ಮನಸ್ಸು ಭಗವಂತನಿಂದ ತುಂಬಿದೆ. ||2||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ਤਾ ਫਲੁ ਪਾਏ ਸਚੁ ਕਰਣੀ ਸੁਖ ਸਾਰੁ ॥

satigur bhettai taa fal paae sach karanee sukh saar |

ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಫಲಪ್ರದವಾದ ಪ್ರತಿಫಲಗಳು ದೊರೆಯುತ್ತವೆ. ಈ ನಿಜವಾದ ಜೀವನಶೈಲಿ ಜೀವಿಗಳು ಭವ್ಯವಾದ ಶಾಂತಿ.

ਸੇ ਜਨ ਨਿਰਮਲ ਜੋ ਹਰਿ ਲਾਗੇ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਧਰਹਿ ਪਿਆਰੁ ॥੩॥

se jan niramal jo har laage har naame dhareh piaar |3|

ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿರುವ ಆ ವಿನಯವಂತರು ನಿರ್ಮಲರು; ಅವರು ಭಗವಂತನ ನಾಮಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾರೆ. ||3||

ਤਿਨ ਕੀ ਰੇਣੁ ਮਿਲੈ ਤਾਂ ਮਸਤਕਿ ਲਾਈ ਜਿਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਧਿਆਇਆ ॥

tin kee ren milai taan masatak laaee jin satigur pooraa dhiaaeaa |

ನಾನು ಅವರ ಪಾದದ ಧೂಳನ್ನು ಪಡೆದರೆ, ನಾನು ಅದನ್ನು ನನ್ನ ಹಣೆಗೆ ಹಚ್ಚುತ್ತೇನೆ. ಅವರು ಪರಿಪೂರ್ಣವಾದ ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਕੀ ਰੇਣੁ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਪਾਈਐ ਜਿਨੀ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥੪॥੩॥੧੩॥

naanak tin kee ren poorai bhaag paaeeai jinee raam naam chit laaeaa |4|3|13|

ಓ ನಾನಕ್, ಈ ಧೂಳನ್ನು ಪರಿಪೂರ್ಣ ವಿಧಿಯಿಂದ ಮಾತ್ರ ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅವರು ತಮ್ಮ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರಿನ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ. ||4||3||13||

ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥

bhairau mahalaa 3 |

ಭೈರಾವ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹಲ್:

ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰੇ ਸੋ ਜਨੁ ਸਾਚਾ ਜਿਨ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਸਾਚਾ ਸੋਈ ॥

sabad beechaare so jan saachaa jin kai hiradai saachaa soee |

ಶಾಬಾದ್ ಪದವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುವ ಆ ವಿನಮ್ರ ಜೀವಿ ನಿಜ; ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಅವನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ.

ਸਾਚੀ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਤਾਂ ਤਨਿ ਦੂਖੁ ਨ ਹੋਈ ॥੧॥

saachee bhagat kareh din raatee taan tan dookh na hoee |1|

ಯಾರಾದರೂ ಹಗಲಿರುಳು ನಿಜವಾದ ಭಕ್ತಿಯ ಪೂಜೆಯನ್ನು ಮಾಡಿದರೆ, ಅವನ ದೇಹವು ನೋವು ಅನುಭವಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ||1||

ਭਗਤੁ ਭਗਤੁ ਕਹੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥

bhagat bhagat kahai sabh koee |

ಎಲ್ಲರೂ ಅವನನ್ನು "ಭಕ್ತ, ಭಕ್ತ" ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਭਗਤਿ ਨ ਪਾਈਐ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਮਿਲੈ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

bin satigur seve bhagat na paaeeai poorai bhaag milai prabh soee |1| rahaau |

ಆದರೆ ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡದೆ ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕವಾದ ಉಪಾಸನೆ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ. ಪರಿಪೂರ್ಣ ವಿಧಿಯ ಮೂಲಕ ಮಾತ್ರ ಒಬ್ಬನು ದೇವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||

ਮਨਮੁਖ ਮੂਲੁ ਗਵਾਵਹਿ ਲਾਭੁ ਮਾਗਹਿ ਲਾਹਾ ਲਾਭੁ ਕਿਦੂ ਹੋਈ ॥

manamukh mool gavaaveh laabh maageh laahaa laabh kidoo hoee |

ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ತಮ್ಮ ಬಂಡವಾಳವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಇನ್ನೂ ಅವರು ಲಾಭವನ್ನು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ಯಾವುದೇ ಲಾಭವನ್ನು ಹೇಗೆ ಗಳಿಸಬಹುದು?

ਜਮਕਾਲੁ ਸਦਾ ਹੈ ਸਿਰ ਊਪਰਿ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥੨॥

jamakaal sadaa hai sir aoopar doojai bhaae pat khoee |2|

ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕ ಯಾವಾಗಲೂ ಅವರ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಸುಳಿದಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ. ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಗೌರವವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ||2||

ਬਹਲੇ ਭੇਖ ਭਵਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਨ ਜਾਈ ॥

bahale bhekh bhaveh din raatee haumai rog na jaaee |

ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಧಾರ್ಮಿಕ ವಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಧರಿಸಿ, ಅವರು ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಅವರ ಅಹಂಕಾರದ ರೋಗವು ವಾಸಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਪੜਿ ਪੜਿ ਲੂਝਹਿ ਬਾਦੁ ਵਖਾਣਹਿ ਮਿਲਿ ਮਾਇਆ ਸੁਰਤਿ ਗਵਾਈ ॥੩॥

parr parr loojheh baad vakhaaneh mil maaeaa surat gavaaee |3|

ಓದುವುದು ಮತ್ತು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುವುದು, ಅವರು ವಾದಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಚರ್ಚೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ; ಮಾಯೆಗೆ ಲಗತ್ತಿಸಿ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಅರಿವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ||3||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਪਰਮ ਗਤਿ ਪਾਵਹਿ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ॥

satigur seveh param gat paaveh naam milai vaddiaaee |

ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವವರು ಪರಮ ಸ್ಥಾನಮಾನವನ್ನು ಹೊಂದುತ್ತಾರೆ; ನಾಮ್ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಅದ್ಭುತವಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਜਿਨਾ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਪਤਿ ਪਾਈ ॥੪॥੪॥੧੪॥

naanak naam jinaa man vasiaa dar saachai pat paaee |4|4|14|

ಓ ನಾನಕ್, ಯಾರ ಮನಸ್ಸುಗಳು ನಾಮದಿಂದ ತುಂಬಿವೆಯೋ, ಅವರನ್ನು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಗೌರವಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ||4||4||14||

ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥

bhairau mahalaa 3 |

ಭೈರಾವ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹಲ್:

ਮਨਮੁਖ ਆਸਾ ਨਹੀ ਉਤਰੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਏ ॥

manamukh aasaa nahee utarai doojai bhaae khuaae |

ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖ ಸುಳ್ಳು ಭರವಸೆಯಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ಅವನು ನಾಶವಾಗುತ್ತಾನೆ.

ਉਦਰੁ ਨੈ ਸਾਣੁ ਨ ਭਰੀਐ ਕਬਹੂ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਪਚਾਏ ॥੧॥

audar nai saan na bhareeai kabahoo trisanaa agan pachaae |1|

ಅವನ ಹೊಟ್ಟೆ ನದಿಯಂತೆ - ಅದು ಎಂದಿಗೂ ತುಂಬುವುದಿಲ್ಲ. ಅವನು ಆಸೆಯ ಬೆಂಕಿಯಿಂದ ಆಹುತಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ. ||1||

ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਰਾਮ ਰਸਿ ਰਾਤੇ ॥

sadaa anand raam ras raate |

ಭಗವಂತನ ಉತ್ಕೃಷ್ಟ ಸಾರದಿಂದ ತುಂಬಿದವರು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಆನಂದದಾಯಕರು.

ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਦੁਬਿਧਾ ਮਨਿ ਭਾਗੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀ ਤ੍ਰਿਪਤਾਤੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

hiradai naam dubidhaa man bhaagee har har amrit pee tripataate |1| rahaau |

ಭಗವಂತನ ನಾಮವು ಅವರ ಹೃದಯವನ್ನು ತುಂಬುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ದ್ವಂದ್ವತೆಯು ಅವರ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ದೂರ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಭಗವಂತನ ಅಮೃತ ಅಮೃತವನ್ನು ಕುಡಿದು ಹರ, ಹರ, ತೃಪ್ತರಾಗುತ್ತಾರೆ. ||1||ವಿರಾಮ||

ਆਪੇ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਜਿਨਿ ਸਾਜੀ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਧੰਧੈ ਲਾਏ ॥

aape paarabraham srisatt jin saajee sir sir dhandhai laae |

ಸರ್ವೋಚ್ಚ ಭಗವಂತ ದೇವರು ಸ್ವತಃ ವಿಶ್ವವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು; ಅವನು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಅವರ ಕಾರ್ಯಗಳಿಗೆ ಲಿಂಕ್ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਕੀਆ ਜਿਨਿ ਆਪੇ ਆਪੇ ਦੂਜੈ ਲਾਏ ॥੨॥

maaeaa mohu keea jin aape aape doojai laae |2|

ಅವನೇ ಮಾಯೆಗೆ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಬಾಂಧವ್ಯವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು; ಅವನೇ ಮನುಷ್ಯರನ್ನು ದ್ವಂದ್ವಕ್ಕೆ ಜೋಡಿಸುತ್ತಾನೆ. ||2||

ਤਿਸ ਨੋ ਕਿਹੁ ਕਹੀਐ ਜੇ ਦੂਜਾ ਹੋਵੈ ਸਭਿ ਤੁਧੈ ਮਾਹਿ ਸਮਾਏ ॥

tis no kihu kaheeai je doojaa hovai sabh tudhai maeh samaae |

ಬೇರೆ ಯಾರಾದರೂ ಇದ್ದರೆ, ನಾನು ಅವನೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತೇನೆ; ಎಲ್ಲವೂ ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰਾ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਏ ॥੩॥

guramukh giaan tat beechaaraa jotee jot milaae |3|

ಗುರುಮುಖ್ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯ ಸಾರವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವನ ಬೆಳಕು ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ||3||

ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਸਦ ਹੀ ਸਾਚਾ ਸਾਚਾ ਸਭੁ ਆਕਾਰਾ ॥

so prabh saachaa sad hee saachaa saachaa sabh aakaaraa |

ದೇವರು ನಿಜ, ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಸತ್ಯ, ಮತ್ತು ಅವನ ಎಲ್ಲಾ ಸೃಷ್ಟಿಯೂ ನಿಜ.

ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥੪॥੫॥੧੫॥

naanak satigur sojhee paaee sach naam nisataaraa |4|5|15|

ಓ ನಾನಕ್, ನಿಜವಾದ ಗುರು ನನಗೆ ಈ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ; ನಿಜವಾದ ಹೆಸರು ವಿಮೋಚನೆಯನ್ನು ತರುತ್ತದೆ. ||4||5||15||

ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥

bhairau mahalaa 3 |

ಭೈರಾವ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹಲ್:

ਕਲਿ ਮਹਿ ਪ੍ਰੇਤ ਜਿਨੑੀ ਰਾਮੁ ਨ ਪਛਾਤਾ ਸਤਜੁਗਿ ਪਰਮ ਹੰਸ ਬੀਚਾਰੀ ॥

kal meh pret jinaee raam na pachhaataa satajug param hans beechaaree |

ಕಲಿಯುಗದ ಈ ಕರಾಳ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಅರಿಯದವರು ತುಂಟಗಳು. ಸತ್ಯುಗದ ಸುವರ್ಣಯುಗದಲ್ಲಿ ಪರಮಾತ್ಮನ ಹಂಸಗಳು ಭಗವಂತನನ್ನು ಆಲೋಚಿಸಿದವು.

ਦੁਆਪੁਰਿ ਤ੍ਰੇਤੈ ਮਾਣਸ ਵਰਤਹਿ ਵਿਰਲੈ ਹਉਮੈ ਮਾਰੀ ॥੧॥

duaapur tretai maanas varateh viralai haumai maaree |1|

ದ್ವಾಪುರ್ ಯುಗದ ಬೆಳ್ಳಿ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ತ್ರಯತಾ ಯುಗದ ಹಿತ್ತಾಳೆ ಯುಗದಲ್ಲಿ, ಮಾನವಕುಲವು ಮೇಲುಗೈ ಸಾಧಿಸಿತು, ಆದರೆ ಅಪರೂಪದ ಕೆಲವರು ಮಾತ್ರ ತಮ್ಮ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸಿದರು. ||1||