ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 755
ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੧੦ ॥
raag soohee mahalaa 3 ghar 10 |ರಾಗ್ ಸೂಹೀ, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್, ಹತ್ತನೇ ಮನೆ:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |ಒಬ್ಬ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ದೇವರು. ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ:
ਦੁਨੀਆ ਨ ਸਾਲਾਹਿ ਜੋ ਮਰਿ ਵੰਞਸੀ ॥
duneea na saalaeh jo mar vanyasee |ಜಗತ್ತನ್ನು ಹೊಗಳಬೇಡ; ಅದು ಸುಮ್ಮನೆ ಹಾದು ಹೋಗುತ್ತದೆ.
ਲੋਕਾ ਨ ਸਾਲਾਹਿ ਜੋ ਮਰਿ ਖਾਕੁ ਥੀਈ ॥੧॥
lokaa na saalaeh jo mar khaak theeee |1|ಇತರ ಜನರನ್ನು ಹೊಗಳಬೇಡಿ; ಅವರು ಸತ್ತು ಮಣ್ಣಾಗುವರು. ||1||
ਵਾਹੁ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬਾ ਵਾਹੁ ॥
vaahu mere saahibaa vaahu |ವಾಹೋ! ವಾಹೋ! ನಮಸ್ಕಾರ, ನನ್ನ ಪ್ರಭು ಮತ್ತು ಗುರುವಿಗೆ ನಮಸ್ಕಾರ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸਲਾਹੀਐ ਸਚਾ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh sadaa salaaheeai sachaa veparavaahu |1| rahaau |ಗುರುಮುಖನಾಗಿ, ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ನಿಜವಾದ, ಸ್ವತಂತ್ರ ಮತ್ತು ನಿರಾತಂಕದವನನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಸ್ತುತಿಸಿ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਦੁਨੀਆ ਕੇਰੀ ਦੋਸਤੀ ਮਨਮੁਖ ਦਝਿ ਮਰੰਨਿ ॥
duneea keree dosatee manamukh dajh maran |ಲೌಕಿಕ ಸ್ನೇಹವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾ, ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಸುಟ್ಟು ಸಾಯುತ್ತಾರೆ.
ਜਮ ਪੁਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਵੇਲਾ ਨ ਲਾਹੰਨਿ ॥੨॥
jam pur badhe maareeeh velaa na laahan |2|ಸಾವಿನ ನಗರದಲ್ಲಿ, ಅವರನ್ನು ಬಂಧಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಬಾಯಿ ಮುಚ್ಚಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಹೊಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ; ಈ ಅವಕಾಶ ಮತ್ತೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ||2||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਸਕਾਰਥਾ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਲਗੰਨਿ ॥
guramukh janam sakaarathaa sachai sabad lagan |ಗುರುಮುಖರ ಜೀವನವು ಫಲಪ್ರದ ಮತ್ತು ಆಶೀರ್ವಾದ; ಅವರು ಶಬ್ದದ ನಿಜವಾದ ಪದಕ್ಕೆ ಬದ್ಧರಾಗಿದ್ದಾರೆ.
ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪ੍ਰਗਾਸਿਆ ਸਹਜੇ ਸੁਖਿ ਰਹੰਨਿ ॥੩॥
aatam raam pragaasiaa sahaje sukh rahan |3|ಅವರ ಆತ್ಮಗಳು ಭಗವಂತನಿಂದ ಪ್ರಕಾಶಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿವೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾರೆ. ||3||
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਰਚੰਨਿ ॥
gur kaa sabad visaariaa doojai bhaae rachan |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ಮರೆತವರು ದ್ವಂದ್ವ ಪ್ರೇಮದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿರುತ್ತಾರೆ.
ਤਿਸਨਾ ਭੁਖ ਨ ਉਤਰੈ ਅਨਦਿਨੁ ਜਲਤ ਫਿਰੰਨਿ ॥੪॥
tisanaa bhukh na utarai anadin jalat firan |4|ಅವರ ಹಸಿವು ಮತ್ತು ಬಾಯಾರಿಕೆ ಅವರನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅವರು ಸುಡುವ ಸುತ್ತಲೂ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾರೆ. ||4||
ਦੁਸਟਾ ਨਾਲਿ ਦੋਸਤੀ ਨਾਲਿ ਸੰਤਾ ਵੈਰੁ ਕਰੰਨਿ ॥
dusattaa naal dosatee naal santaa vair karan |ದುಷ್ಟರೊಂದಿಗೆ ಸ್ನೇಹ ಬೆಳೆಸುವವರು ಮತ್ತು ಸಂತರಿಗೆ ದ್ವೇಷವನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವವರು,
ਆਪਿ ਡੁਬੇ ਕੁਟੰਬ ਸਿਉ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਡੋਬੰਨਿ ॥੫॥
aap ddube kuttanb siau sagale kul ddoban |5|ಅವರ ಕುಟುಂಬಗಳೊಂದಿಗೆ ಮುಳುಗಿಹೋಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಸಂಪೂರ್ಣ ವಂಶಾವಳಿಯನ್ನು ಅಳಿಸಿಹಾಕಲಾಗುತ್ತದೆ. ||5||
ਨਿੰਦਾ ਭਲੀ ਕਿਸੈ ਕੀ ਨਾਹੀ ਮਨਮੁਖ ਮੁਗਧ ਕਰੰਨਿ ॥
nindaa bhalee kisai kee naahee manamukh mugadh karan |ಯಾರನ್ನೂ ನಿಂದಿಸುವುದು ಒಳ್ಳೆಯದಲ್ಲ, ಆದರೆ ಮೂರ್ಖರು, ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಅದನ್ನು ಇನ್ನೂ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਮੁਹ ਕਾਲੇ ਤਿਨ ਨਿੰਦਕਾ ਨਰਕੇ ਘੋਰਿ ਪਵੰਨਿ ॥੬॥
muh kaale tin nindakaa narake ghor pavan |6|ಅಪಪ್ರಚಾರ ಮಾಡುವವರ ಮುಖಗಳು ಕಪ್ಪಾಗುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಅತ್ಯಂತ ಭಯಾನಕ ನರಕಕ್ಕೆ ಬೀಳುತ್ತಾರೆ. ||6||
ਏ ਮਨ ਜੈਸਾ ਸੇਵਹਿ ਤੈਸਾ ਹੋਵਹਿ ਤੇਹੇ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
e man jaisaa seveh taisaa hoveh tehe karam kamaae |ಓ ಮನಸ್ಸೇ, ನೀನು ಹೇಗೆ ಸೇವೆ ಮಾಡುತ್ತೀಯೋ ಹಾಗೆಯೇ ಆಗುತ್ತೀಯ, ಹಾಗೆಯೇ ನೀನು ಮಾಡುವ ಕರ್ಮಗಳೂ ಹಾಗೆಯೇ ಆಗುತ್ತವೆ.
ਆਪਿ ਬੀਜਿ ਆਪੇ ਹੀ ਖਾਵਣਾ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥੭॥
aap beej aape hee khaavanaa kahanaa kichhoo na jaae |7|ನೀವೇನು ನೆಟ್ಟರೂ ಅದನ್ನೇ ತಿನ್ನಬೇಕು; ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಬೇರೆ ಏನನ್ನೂ ಹೇಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ||7||
ਮਹਾ ਪੁਰਖਾ ਕਾ ਬੋਲਣਾ ਹੋਵੈ ਕਿਤੈ ਪਰਥਾਇ ॥
mahaa purakhaa kaa bolanaa hovai kitai parathaae |ಮಹಾನ್ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಜೀವಿಗಳ ಭಾಷಣವು ಉನ್ನತ ಉದ್ದೇಶವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.
ਓਇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭਰੇ ਭਰਪੂਰ ਹਹਿ ਓਨਾ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਇ ॥੮॥
oe amrit bhare bharapoor heh onaa til na tamaae |8|ಅವರು ಅಮೃತ ಮಕರಂದದಿಂದ ತುಂಬಿಹೋಗಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರಿಗೆ ಯಾವುದೇ ದುರಾಶೆ ಇಲ್ಲ. ||8||
ਗੁਣਕਾਰੀ ਗੁਣ ਸੰਘਰੈ ਅਵਰਾ ਉਪਦੇਸੇਨਿ ॥
gunakaaree gun sangharai avaraa upadesen |ಸದ್ಗುಣಿಗಳು ಸದ್ಗುಣವನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಇತರರಿಗೆ ಕಲಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿ ਓਨਾ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਲਏਨਿ ॥੯॥
se vaddabhaagee ji onaa mil rahe anadin naam len |9|ಅವರೊಂದಿಗೆ ಭೇಟಿಯಾದವರು ತುಂಬಾ ಅದೃಷ್ಟವಂತರು; ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅವರು ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತಾರೆ. ||9||
ਦੇਸੀ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਿ ਜਿਨਿ ਉਪਾਈ ਮੇਦਨੀ ॥
desee rijak sanbaeh jin upaaee medanee |ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದವನು ಅದಕ್ಕೆ ಪೋಷಣೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ.
ਏਕੋ ਹੈ ਦਾਤਾਰੁ ਸਚਾ ਆਪਿ ਧਣੀ ॥੧੦॥
eko hai daataar sachaa aap dhanee |10|ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತನೇ ಮಹಾ ದಾತ. ಅವನೇ ನಿಜವಾದ ಗುರು. ||10||
ਸੋ ਸਚੁ ਤੇਰੈ ਨਾਲਿ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿ ॥
so sach terai naal hai guramukh nadar nihaal |ಆ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಯಾವಾಗಲೂ ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗಿದ್ದಾನೆ; ಗುರುಮುಖ್ ಅವರ ಗ್ಲಾನ್ಸ್ ಆಫ್ ಗ್ರೇಸ್ನಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.
ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਸਦਾ ਸਮਾਲਿ ॥੧੧॥
aape bakhase mel le so prabh sadaa samaal |11|ಅವನೇ ನಿನ್ನನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸುವನು, ಮತ್ತು ನಿನ್ನನ್ನು ತನ್ನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ; ಎಂದೆಂದಿಗೂ ದೇವರನ್ನು ಗೌರವಿಸಿ ಮತ್ತು ಆಲೋಚಿಸಿ. ||11||
ਮਨੁ ਮੈਲਾ ਸਚੁ ਨਿਰਮਲਾ ਕਿਉ ਕਰਿ ਮਿਲਿਆ ਜਾਇ ॥
man mailaa sach niramalaa kiau kar miliaa jaae |ಮನಸ್ಸು ಅಶುದ್ಧ; ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಮಾತ್ರ ಪರಿಶುದ್ಧ. ಹಾಗಾದರೆ ಅದು ಅವನಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳಬಹುದು?
ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਲੇ ਤਾ ਮਿਲਿ ਰਹੈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇ ॥੧੨॥
prabh mele taa mil rahai haumai sabad jalaae |12|ದೇವರು ಅದನ್ನು ತನ್ನೊಳಗೆ ವಿಲೀನಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ, ಮತ್ತು ನಂತರ ಅದು ವಿಲೀನವಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ; ಅವರ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಸುಟ್ಟುಹಾಕಲಾಗುತ್ತದೆ. ||12||
ਸੋ ਸਹੁ ਸਚਾ ਵੀਸਰੈ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਸੰਸਾਰਿ ॥
so sahu sachaa veesarai dhrig jeevan sansaar |ತನ್ನ ನಿಜವಾದ ಪತಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಮರೆಯುವವನ ಈ ಪ್ರಪಂಚದ ಜೀವನವು ಶಾಪಗ್ರಸ್ತವಾಗಿದೆ.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਨਾ ਵੀਸਰੈ ਗੁਰਮਤੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥੧੩॥
nadar kare naa veesarai guramatee veechaar |13|ಭಗವಂತ ಅವನ ಕರುಣೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವಳು ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳನ್ನು ಆಲೋಚಿಸಿದರೆ ಅವಳು ಅವನನ್ನು ಮರೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ||13||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲੇ ਤਾ ਮਿਲਿ ਰਹਾ ਸਾਚੁ ਰਖਾ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
satigur mele taa mil rahaa saach rakhaa ur dhaar |ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ಅವಳನ್ನು ಒಂದುಗೂಡಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಆದ್ದರಿಂದ ಅವಳು ಅವನೊಂದಿಗೆ ಐಕ್ಯವಾಗಿರುತ್ತಾಳೆ, ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ತನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ.
ਮਿਲਿਆ ਹੋਇ ਨ ਵੀਛੁੜੈ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰਿ ॥੧੪॥
miliaa hoe na veechhurrai gur kai het piaar |14|ಮತ್ತು ಆದ್ದರಿಂದ ಯುನೈಟೆಡ್, ಅವಳು ಮತ್ತೆ ಬೇರ್ಪಡುವುದಿಲ್ಲ; ಅವಳು ಗುರುವಿನ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ವಾತ್ಸಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುತ್ತಾಳೆ. ||14||
ਪਿਰੁ ਸਾਲਾਹੀ ਆਪਣਾ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥
pir saalaahee aapanaa gur kai sabad veechaar |ನಾನು ನನ್ನ ಪತಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತೇನೆ, ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ವಾಕ್ಯವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತೇನೆ.
ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸੋਭਾਵੰਤੀ ਨਾਰਿ ॥੧੫॥
mil preetam sukh paaeaa sobhaavantee naar |15|ನನ್ನ ಅಚ್ಚುಮೆಚ್ಚಿನ ಜೊತೆ ಸಭೆ, ನಾನು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡೆ; ನಾನು ಅವರ ಅತ್ಯಂತ ಸುಂದರ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷದ ಆತ್ಮ-ವಧು. ||15||
ਮਨਮੁਖ ਮਨੁ ਨ ਭਿਜਈ ਅਤਿ ਮੈਲੇ ਚਿਤਿ ਕਠੋਰ ॥
manamukh man na bhijee at maile chit katthor |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯ ಮನ್ಮುಖನ ಮನಸ್ಸು ಮೃದುವಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ಅವನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಕಲುಷಿತವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಕಲ್ಲು ಹೃದಯದಿಂದ ಕೂಡಿದೆ.
ਸਪੈ ਦੁਧੁ ਪੀਆਈਐ ਅੰਦਰਿ ਵਿਸੁ ਨਿਕੋਰ ॥੧੬॥
sapai dudh peeaeeai andar vis nikor |16|ವಿಷಪೂರಿತ ಹಾವಿಗೆ ಹಾಲು ಕೊಟ್ಟರೂ ಅದರಲ್ಲಿ ವಿಷ ತುಂಬಿರುತ್ತದೆ. ||16||
ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਆਪੇ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥
aap kare kis aakheeai aape bakhasanahaar |ಅವನೇ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ - ನಾನು ಬೇರೆ ಯಾರನ್ನು ಕೇಳಬೇಕು? ಅವನೇ ಕ್ಷಮಿಸುವ ಭಗವಂತ.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਮੈਲੁ ਉਤਰੈ ਤਾ ਸਚੁ ਬਣਿਆ ਸੀਗਾਰੁ ॥੧੭॥
gurasabadee mail utarai taa sach baniaa seegaar |17|ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳ ಮೂಲಕ, ಕೊಳೆತವನ್ನು ತೊಳೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಂತರ, ಒಬ್ಬನು ಸತ್ಯದ ಆಭರಣದಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆ. ||17||