ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Páxina - 755
ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੧੦ ॥
raag soohee mahalaa 3 ghar 10 |Raag Soohee, Terceiro Mehl, Décima Casa:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |Un Deus Creador Universal. Pola graza do verdadeiro gurú:
ਦੁਨੀਆ ਨ ਸਾਲਾਹਿ ਜੋ ਮਰਿ ਵੰਞਸੀ ॥
duneea na saalaeh jo mar vanyasee |Non louves o mundo; simplemente pasará.
ਲੋਕਾ ਨ ਸਾਲਾਹਿ ਜੋ ਮਰਿ ਖਾਕੁ ਥੀਈ ॥੧॥
lokaa na saalaeh jo mar khaak theeee |1|Non encomiades a outras persoas; morrerán e converteranse en po. ||1||
ਵਾਹੁ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬਾ ਵਾਹੁ ॥
vaahu mere saahibaa vaahu |Vaia! Vaia! Saúde, saúde ao meu Señor e Mestre.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸਲਾਹੀਐ ਸਚਾ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh sadaa salaaheeai sachaa veparavaahu |1| rahaau |Como Gurmukh, eloxia para sempre a aquel que é para sempre verdadeiro, independente e despreocupado. ||1||Pausa||
ਦੁਨੀਆ ਕੇਰੀ ਦੋਸਤੀ ਮਨਮੁਖ ਦਝਿ ਮਰੰਨਿ ॥
duneea keree dosatee manamukh dajh maran |Facendo amizades mundanas, os manmukhs obstinados arden e morren.
ਜਮ ਪੁਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਵੇਲਾ ਨ ਲਾਹੰਨਿ ॥੨॥
jam pur badhe maareeeh velaa na laahan |2|Na Cidade da Morte, están atados, amordazados e golpeados; esta oportunidade nunca volverá chegar. ||2||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਸਕਾਰਥਾ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਲਗੰਨਿ ॥
guramukh janam sakaarathaa sachai sabad lagan |As vidas dos Gurmukhs son fructíferas e bendicidas; están comprometidos coa Verdadeira Palabra do Shabad.
ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪ੍ਰਗਾਸਿਆ ਸਹਜੇ ਸੁਖਿ ਰਹੰਨਿ ॥੩॥
aatam raam pragaasiaa sahaje sukh rahan |3|As súas almas están iluminadas polo Señor, e habitan en paz e pracer. ||3||
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਰਚੰਨਿ ॥
gur kaa sabad visaariaa doojai bhaae rachan |Aqueles que esquecen a Palabra do Shabad do Guru están absortos no amor á dualidade.
ਤਿਸਨਾ ਭੁਖ ਨ ਉਤਰੈ ਅਨਦਿਨੁ ਜਲਤ ਫਿਰੰਨਿ ॥੪॥
tisanaa bhukh na utarai anadin jalat firan |4|A súa fame e sede nunca os deixan, e noite e día, deambulan ardendo. ||4||
ਦੁਸਟਾ ਨਾਲਿ ਦੋਸਤੀ ਨਾਲਿ ਸੰਤਾ ਵੈਰੁ ਕਰੰਨਿ ॥
dusattaa naal dosatee naal santaa vair karan |Os que fan amizade cos malvados e albergan animosidade cos santos,
ਆਪਿ ਡੁਬੇ ਕੁਟੰਬ ਸਿਉ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਡੋਬੰਨਿ ॥੫॥
aap ddube kuttanb siau sagale kul ddoban |5|afogaranse coas súas familias, e toda a súa estirpe será borrada. ||5||
ਨਿੰਦਾ ਭਲੀ ਕਿਸੈ ਕੀ ਨਾਹੀ ਮਨਮੁਖ ਮੁਗਧ ਕਰੰਨਿ ॥
nindaa bhalee kisai kee naahee manamukh mugadh karan |Non é bo calumniar a ninguén, pero os manmukhs parvos e obstinados aínda o fan.
ਮੁਹ ਕਾਲੇ ਤਿਨ ਨਿੰਦਕਾ ਨਰਕੇ ਘੋਰਿ ਪਵੰਨਿ ॥੬॥
muh kaale tin nindakaa narake ghor pavan |6|Os rostros dos calumniadores vólvense negros, e caen no inferno máis horrible. ||6||
ਏ ਮਨ ਜੈਸਾ ਸੇਵਹਿ ਤੈਸਾ ਹੋਵਹਿ ਤੇਹੇ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
e man jaisaa seveh taisaa hoveh tehe karam kamaae |Ó mente, mentres serves, tamén te convertes, e tamén o son os feitos que fas.
ਆਪਿ ਬੀਜਿ ਆਪੇ ਹੀ ਖਾਵਣਾ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥੭॥
aap beej aape hee khaavanaa kahanaa kichhoo na jaae |7|Sexa o que vostede mesmo plante, iso é o que terá que comer; nada máis se pode dicir sobre isto. ||7||
ਮਹਾ ਪੁਰਖਾ ਕਾ ਬੋਲਣਾ ਹੋਵੈ ਕਿਤੈ ਪਰਥਾਇ ॥
mahaa purakhaa kaa bolanaa hovai kitai parathaae |O discurso dos grandes seres espirituais ten un propósito superior.
ਓਇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭਰੇ ਭਰਪੂਰ ਹਹਿ ਓਨਾ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਇ ॥੮॥
oe amrit bhare bharapoor heh onaa til na tamaae |8|Están cheos de néctar ambrosial e non teñen absolutamente ningunha cobiza. ||8||
ਗੁਣਕਾਰੀ ਗੁਣ ਸੰਘਰੈ ਅਵਰਾ ਉਪਦੇਸੇਨਿ ॥
gunakaaree gun sangharai avaraa upadesen |Os virtuosos acumulan virtude e ensinan aos demais.
ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿ ਓਨਾ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਲਏਨਿ ॥੯॥
se vaddabhaagee ji onaa mil rahe anadin naam len |9|Os que se atopan con eles son moi afortunados; noite e día, cantan o Naam, o Nome do Señor. ||9||
ਦੇਸੀ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਿ ਜਿਨਿ ਉਪਾਈ ਮੇਦਨੀ ॥
desee rijak sanbaeh jin upaaee medanee |Quen creou o Universo, dálle sustento.
ਏਕੋ ਹੈ ਦਾਤਾਰੁ ਸਚਾ ਆਪਿ ਧਣੀ ॥੧੦॥
eko hai daataar sachaa aap dhanee |10|O único Señor é o Gran Dador. El mesmo é o verdadeiro Mestre. ||10||
ਸੋ ਸਚੁ ਤੇਰੈ ਨਾਲਿ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿ ॥
so sach terai naal hai guramukh nadar nihaal |Ese verdadeiro Señor sempre está contigo; o Gurmukh é bendicido coa súa mirada de graza.
ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਸਦਾ ਸਮਾਲਿ ॥੧੧॥
aape bakhase mel le so prabh sadaa samaal |11|El mesmo te perdoará e te unirá a si mesmo; apreciar e contemplar para sempre a Deus. ||11||
ਮਨੁ ਮੈਲਾ ਸਚੁ ਨਿਰਮਲਾ ਕਿਉ ਕਰਿ ਮਿਲਿਆ ਜਾਇ ॥
man mailaa sach niramalaa kiau kar miliaa jaae |A mente é impura; só o verdadeiro Señor é puro. Entón, como pode fundirse con El?
ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਲੇ ਤਾ ਮਿਲਿ ਰਹੈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇ ॥੧੨॥
prabh mele taa mil rahai haumai sabad jalaae |12|Deus fúndeo en si mesmo, e entón permanece fundido; a través da Palabra do seu Shabad, o ego é queimado. ||12||
ਸੋ ਸਹੁ ਸਚਾ ਵੀਸਰੈ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਸੰਸਾਰਿ ॥
so sahu sachaa veesarai dhrig jeevan sansaar |Maldita sexa a vida neste mundo, de quen esquece o seu verdadeiro esposo Señor.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਨਾ ਵੀਸਰੈ ਗੁਰਮਤੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥੧੩॥
nadar kare naa veesarai guramatee veechaar |13|O Señor concede a súa misericordia, e ela non o esquece, se contempla as Ensinanzas do Guru. ||13||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲੇ ਤਾ ਮਿਲਿ ਰਹਾ ਸਾਚੁ ਰਖਾ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
satigur mele taa mil rahaa saach rakhaa ur dhaar |O verdadeiro Guru únea, e así permanece unida a El, co verdadeiro Señor consagrado no seu corazón.
ਮਿਲਿਆ ਹੋਇ ਨ ਵੀਛੁੜੈ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰਿ ॥੧੪॥
miliaa hoe na veechhurrai gur kai het piaar |14|E tan unida, non se volverá separar; ela permanece no amor e cariño do Guru. ||14||
ਪਿਰੁ ਸਾਲਾਹੀ ਆਪਣਾ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥
pir saalaahee aapanaa gur kai sabad veechaar |Eloxio ao meu marido, Señor, contemplando a Palabra do Shabad do Guru.
ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸੋਭਾਵੰਤੀ ਨਾਰਿ ॥੧੫॥
mil preetam sukh paaeaa sobhaavantee naar |15|Encontrando co meu Amado, atopei a paz; Son a súa alma-noiva máis fermosa e feliz. ||15||
ਮਨਮੁਖ ਮਨੁ ਨ ਭਿਜਈ ਅਤਿ ਮੈਲੇ ਚਿਤਿ ਕਠੋਰ ॥
manamukh man na bhijee at maile chit katthor |mente do manmukh obstinado non se suaviza; a súa conciencia está totalmente contaminada e de corazón de pedra.
ਸਪੈ ਦੁਧੁ ਪੀਆਈਐ ਅੰਦਰਿ ਵਿਸੁ ਨਿਕੋਰ ॥੧੬॥
sapai dudh peeaeeai andar vis nikor |16|Aínda que a serpe velenosa se alimenta de leite, aínda estará chea de veleno. ||16||
ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਆਪੇ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥
aap kare kis aakheeai aape bakhasanahaar |El mesmo fai - a quen máis lle debo preguntar? El mesmo é o Señor que perdoa.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਮੈਲੁ ਉਤਰੈ ਤਾ ਸਚੁ ਬਣਿਆ ਸੀਗਾਰੁ ॥੧੭॥
gurasabadee mail utarai taa sach baniaa seegaar |17|A través das Ensinanzas do Guru, a sucidade é lavada e, a continuación, un é embellecido co adorno da Verdade. ||17||