ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Páxina - 954
ਸੀਤਾ ਲਖਮਣੁ ਵਿਛੁੜਿ ਗਇਆ ॥
seetaa lakhaman vichhurr geaa |separouse de Sita e Lakhshman.
ਰੋਵੈ ਦਹਸਿਰੁ ਲੰਕ ਗਵਾਇ ॥
rovai dahasir lank gavaae |O Raawan de dez cabezas, que roubou a Sita co ritmo da súa pandeireta,
ਜਿਨਿ ਸੀਤਾ ਆਦੀ ਡਉਰੂ ਵਾਇ ॥
jin seetaa aadee ddauroo vaae |Chorou cando perdeu Sri Lanka.
ਰੋਵਹਿ ਪਾਂਡਵ ਭਏ ਮਜੂਰ ॥
roveh paanddav bhe majoor |Os Paandavas viviron unha vez na Presenza do Señor;
ਜਿਨ ਕੈ ਸੁਆਮੀ ਰਹਤ ਹਦੂਰਿ ॥
jin kai suaamee rahat hadoor |Fixéronse escravos e choraron.
ਰੋਵੈ ਜਨਮੇਜਾ ਖੁਇ ਗਇਆ ॥
rovai janamejaa khue geaa |Janmayjaa chorou porque se perdera.
ਏਕੀ ਕਾਰਣਿ ਪਾਪੀ ਭਇਆ ॥
ekee kaaran paapee bheaa |Un erro, e converteuse nun pecador.
ਰੋਵਹਿ ਸੇਖ ਮਸਾਇਕ ਪੀਰ ॥
roveh sekh masaaeik peer |Choran os Shaykhs, Pirs e mestres espirituais;
ਅੰਤਿ ਕਾਲਿ ਮਤੁ ਲਾਗੈ ਭੀੜ ॥
ant kaal mat laagai bheerr |no último instante, sofren agonía.
ਰੋਵਹਿ ਰਾਜੇ ਕੰਨ ਪੜਾਇ ॥
roveh raaje kan parraae |Os reis choran - córtanselles as orellas;
ਘਰਿ ਘਰਿ ਮਾਗਹਿ ਭੀਖਿਆ ਜਾਇ ॥
ghar ghar maageh bheekhiaa jaae |van mendigando de casa en casa.
ਰੋਵਹਿ ਕਿਰਪਨ ਸੰਚਹਿ ਧਨੁ ਜਾਇ ॥
roveh kirapan sancheh dhan jaae |O avaro chora; ten que deixar atrás as riquezas que reuniu.
ਪੰਡਿਤ ਰੋਵਹਿ ਗਿਆਨੁ ਗਵਾਇ ॥
panddit roveh giaan gavaae |O Pandit, o erudito relixioso, chora cando a súa aprendizaxe desaparece.
ਬਾਲੀ ਰੋਵੈ ਨਾਹਿ ਭਤਾਰੁ ॥
baalee rovai naeh bhataar |A nova chora porque non ten marido.
ਨਾਨਕ ਦੁਖੀਆ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥
naanak dukheea sabh sansaar |O Nanak, o mundo enteiro está a sufrir.
ਮੰਨੇ ਨਾਉ ਸੋਈ ਜਿਣਿ ਜਾਇ ॥
mane naau soee jin jaae |Só el vencedor, quen cre no nome do Señor.
ਅਉਰੀ ਕਰਮ ਨ ਲੇਖੈ ਲਾਇ ॥੧॥
aauree karam na lekhai laae |1|Ningunha outra acción ten conta. ||1||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |Segundo Mehl:
ਜਪੁ ਤਪੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਮੰਨਿਐ ਅਵਰਿ ਕਾਰਾ ਸਭਿ ਬਾਦਿ ॥
jap tap sabh kichh maniaai avar kaaraa sabh baad |meditación, a austeridade e todo veñen a través da crenza no nome do Señor. Todas as demais accións son inútiles.
ਨਾਨਕ ਮੰਨਿਆ ਮੰਨੀਐ ਬੁਝੀਐ ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ॥੨॥
naanak maniaa maneeai bujheeai guraparasaad |2|O Nanak, cre no que paga a pena crer. Pola graza de Guru, el é realizado. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਕਾਇਆ ਹੰਸ ਧੁਰਿ ਮੇਲੁ ਕਰਤੈ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥
kaaeaa hans dhur mel karatai likh paaeaa |A unión do corpo e da alma-cisne foi preordenada polo Señor Creador.
ਸਭ ਮਹਿ ਗੁਪਤੁ ਵਰਤਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰਗਟਾਇਆ ॥
sabh meh gupat varatadaa guramukh pragattaaeaa |Está oculto, e aínda o impregna todo. El é revelado ao Gurmukh.
ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਗੁਣ ਉਚਰੈ ਗੁਣ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇਆ ॥
gun gaavai gun ucharai gun maeh samaaeaa |Cantando as Gloriosas Loanzas do Señor, e cantando as Súas Loanzas, un fúndese nas Súas Glorias.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥
sachee baanee sach hai sach mel milaaeaa |A verdade é a verdadeira palabra do Bani do Guru. Un únase en Unión co Señor Verdadero.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਹੈ ਆਪੇ ਦੇਇ ਵਡਿਆਈ ॥੧੪॥
sabh kichh aape aap hai aape dee vaddiaaee |14|El mesmo é todo; El mesmo concede a grandeza gloriosa. ||14||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |Salok, Segundo Mehl:
ਨਾਨਕ ਅੰਧਾ ਹੋਇ ਕੈ ਰਤਨਾ ਪਰਖਣ ਜਾਇ ॥
naanak andhaa hoe kai ratanaa parakhan jaae |Oh Nanak, o cego pode ir a avaliar as xoias,
ਰਤਨਾ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਈ ਆਵੈ ਆਪੁ ਲਖਾਇ ॥੧॥
ratanaa saar na jaanee aavai aap lakhaae |1|pero non coñecerá o seu valor; volverá á casa despois de expor a súa ignorancia. ||1||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |Segundo Mehl:
ਰਤਨਾ ਕੇਰੀ ਗੁਥਲੀ ਰਤਨੀ ਖੋਲੀ ਆਇ ॥
ratanaa keree guthalee ratanee kholee aae |O Xoieiro chegou e abriu a bolsa de xoias.
ਵਖਰ ਤੈ ਵਣਜਾਰਿਆ ਦੁਹਾ ਰਹੀ ਸਮਾਇ ॥
vakhar tai vanajaariaa duhaa rahee samaae |A mercadoría e o comerciante únense.
ਜਿਨ ਗੁਣੁ ਪਲੈ ਨਾਨਕਾ ਮਾਣਕ ਵਣਜਹਿ ਸੇਇ ॥
jin gun palai naanakaa maanak vanajeh see |Só eles compran a xoia, O Nanak, que teñen virtude na súa bolsa.
ਰਤਨਾ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਅੰਧੇ ਵਤਹਿ ਲੋਇ ॥੨॥
ratanaa saar na jaananee andhe vateh loe |2|Os que non aprecian o valor das xoias, vagan como cegos polo mundo. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਨਉ ਦਰਵਾਜੇ ਕਾਇਆ ਕੋਟੁ ਹੈ ਦਸਵੈ ਗੁਪਤੁ ਰਖੀਜੈ ॥
nau daravaaje kaaeaa kott hai dasavai gupat rakheejai |A fortaleza do corpo ten nove portas; a décima porta mantense oculta.
ਬਜਰ ਕਪਾਟ ਨ ਖੁਲਨੀ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਖੁਲੀਜੈ ॥
bajar kapaatt na khulanee gur sabad khuleejai |A porta ríxida non está aberta; só a través da Palabra do Shabad do Guru pode abrirse.
ਅਨਹਦ ਵਾਜੇ ਧੁਨਿ ਵਜਦੇ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸੁਣੀਜੈ ॥
anahad vaaje dhun vajade gur sabad suneejai |A corrente sonora non golpeada resoa e vibra alí. Escóitase a Palabra do Shabad do Guru.
ਤਿਤੁ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਚਾਨਣਾ ਕਰਿ ਭਗਤਿ ਮਿਲੀਜੈ ॥
tit ghatt antar chaananaa kar bhagat mileejai |No fondo do núcleo do corazón, a Luz Divina brilla. A través da adoración devocional, un coñece ao Señor.
ਸਭ ਮਹਿ ਏਕੁ ਵਰਤਦਾ ਜਿਨਿ ਆਪੇ ਰਚਨ ਰਚਾਈ ॥੧੫॥
sabh meh ek varatadaa jin aape rachan rachaaee |15|O único Señor está impregnando e impregnando todo. El mesmo creou a creación. ||15||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |Salok, Segundo Mehl:
ਅੰਧੇ ਕੈ ਰਾਹਿ ਦਸਿਐ ਅੰਧਾ ਹੋਇ ਸੁ ਜਾਇ ॥
andhe kai raeh dasiaai andhaa hoe su jaae |É verdadeiramente cego, quen segue o camiño indicado polo cego.
ਹੋਇ ਸੁਜਾਖਾ ਨਾਨਕਾ ਸੋ ਕਿਉ ਉਝੜਿ ਪਾਇ ॥
hoe sujaakhaa naanakaa so kiau ujharr paae |O Nanak, por que se perdería o que pode ver?
ਅੰਧੇ ਏਹਿ ਨ ਆਖੀਅਨਿ ਜਿਨ ਮੁਖਿ ਲੋਇਣ ਨਾਹਿ ॥
andhe ehi na aakheean jin mukh loein naeh |Non os chamedes cegos, que non teñen ollos na cara.
ਅੰਧੇ ਸੇਈ ਨਾਨਕਾ ਖਸਮਹੁ ਘੁਥੇ ਜਾਹਿ ॥੧॥
andhe seee naanakaa khasamahu ghuthe jaeh |1|Só eles son cegos, oh Nanak, que se afastan do seu Señor e Mestre. ||1||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |Segundo Mehl:
ਸਾਹਿਬਿ ਅੰਧਾ ਜੋ ਕੀਆ ਕਰੇ ਸੁਜਾਖਾ ਹੋਇ ॥
saahib andhaa jo keea kare sujaakhaa hoe |Aquel a quen o Señor fixo cego, o Señor pode facelo ver de novo.
ਜੇਹਾ ਜਾਣੈ ਤੇਹੋ ਵਰਤੈ ਜੇ ਸਉ ਆਖੈ ਕੋਇ ॥
jehaa jaanai teho varatai je sau aakhai koe |Só actúa como sabe, aínda que se lle fale cen veces.
ਜਿਥੈ ਸੁ ਵਸਤੁ ਨ ਜਾਪਈ ਆਪੇ ਵਰਤਉ ਜਾਣਿ ॥
jithai su vasat na jaapee aape vartau jaan |Onde non se ve o real, prevalece a presunción de si mesmo: sábeno ben.
ਨਾਨਕ ਗਾਹਕੁ ਕਿਉ ਲਏ ਸਕੈ ਨ ਵਸਤੁ ਪਛਾਣਿ ॥੨॥
naanak gaahak kiau le sakai na vasat pachhaan |2|O Nanak, como pode o vendedor comprar a cousa real, se non pode recoñecela? ||2||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |Segundo Mehl:
ਸੋ ਕਿਉ ਅੰਧਾ ਆਖੀਐ ਜਿ ਹੁਕਮਹੁ ਅੰਧਾ ਹੋਇ ॥
so kiau andhaa aakheeai ji hukamahu andhaa hoe |Como se pode chamar cego a alguén, se foi cego polo Mandamento do Señor?
ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੁ ਨ ਬੁਝਈ ਅੰਧਾ ਕਹੀਐ ਸੋਇ ॥੩॥
naanak hukam na bujhee andhaa kaheeai soe |3|O Nanak, quen non entende o Hukam do Mandamento do Señor debería chamarse cego. ||3||