ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Páxina - 1330
ਆਪੇ ਖੇਲ ਕਰੇ ਸਭ ਕਰਤਾ ਐਸਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥੩॥
aape khel kare sabh karataa aaisaa boojhai koee |3|O propio Creador xoga todos os xogos; só uns poucos entenden isto. ||3||
ਨਾਉ ਪ੍ਰਭਾਤੈ ਸਬਦਿ ਧਿਆਈਐ ਛੋਡਹੁ ਦੁਨੀ ਪਰੀਤਾ ॥
naau prabhaatai sabad dhiaaeeai chhoddahu dunee pareetaa |Medita sobre o Nome e a Palabra do Shabad, nas primeiras horas antes do amencer; deixa atrás os teus enredos mundanos.
ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸਾ ਜਗਿ ਹਾਰਿਆ ਤਿਨਿ ਜੀਤਾ ॥੪॥੯॥
pranavat naanak daasan daasaa jag haariaa tin jeetaa |4|9|Reza Nanak, o escravo dos escravos de Deus: o mundo perde, e el gaña. ||4||9||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
prabhaatee mahalaa 1 |Prabhaatee, Primeiro Mehl:
ਮਨੁ ਮਾਇਆ ਮਨੁ ਧਾਇਆ ਮਨੁ ਪੰਖੀ ਆਕਾਸਿ ॥
man maaeaa man dhaaeaa man pankhee aakaas |A mente é Maya, a mente é un perseguidor; a mente é un paxaro que voa polo ceo.
ਤਸਕਰ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰਿਆ ਨਗਰੁ ਵੁਠਾ ਸਾਬਾਸਿ ॥
tasakar sabad nivaariaa nagar vutthaa saabaas |Os ladróns son dominados polo Shabad, e entón a aldea do corpo prospera e celebra.
ਜਾ ਤੂ ਰਾਖਹਿ ਰਾਖਿ ਲੈਹਿ ਸਾਬਤੁ ਹੋਵੈ ਰਾਸਿ ॥੧॥
jaa too raakheh raakh laihi saabat hovai raas |1|Señor, cando ti salvas a alguén, sálvase; o seu capital está san e salvo. ||1||
ਐਸਾ ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਨਿਧਿ ਮੇਰੈ ॥
aaisaa naam ratan nidh merai |Tal é o meu Tesouro, a Xoia do Naam;
ਗੁਰਮਤਿ ਦੇਹਿ ਲਗਉ ਪਗਿ ਤੇਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramat dehi lgau pag terai |1| rahaau |por favor bendígame coas Ensinanzas do Gurú, para que caia aos teus pés. ||1||Pausa||
ਮਨੁ ਜੋਗੀ ਮਨੁ ਭੋਗੀਆ ਮਨੁ ਮੂਰਖੁ ਗਾਵਾਰੁ ॥
man jogee man bhogeea man moorakh gaavaar |A mente é un iogui, a mente é un buscador de pracer; a mente é tola e ignorante.
ਮਨੁ ਦਾਤਾ ਮਨੁ ਮੰਗਤਾ ਮਨ ਸਿਰਿ ਗੁਰੁ ਕਰਤਾਰੁ ॥
man daataa man mangataa man sir gur karataar |A mente é a que dá, a mente é o mendigo; a mente é o Gran Guru, o Creador.
ਪੰਚ ਮਾਰਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਐਸਾ ਬ੍ਰਹਮੁ ਵੀਚਾਰੁ ॥੨॥
panch maar sukh paaeaa aaisaa braham veechaar |2|Os cinco ladróns son conquistados, e a paz é alcanzada; tal é a sabedoría contemplativa de Deus. ||2||
ਘਟਿ ਘਟਿ ਏਕੁ ਵਖਾਣੀਐ ਕਹਉ ਨ ਦੇਖਿਆ ਜਾਇ ॥
ghatt ghatt ek vakhaaneeai khau na dekhiaa jaae |Dise que o único Señor está en cada corazón, pero ninguén pode velo.
ਖੋਟੋ ਪੂਠੋ ਰਾਲੀਐ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਪਤਿ ਜਾਇ ॥
khotto poottho raaleeai bin naavai pat jaae |Os falsos son lanzados boca abaixo no ventre da reencarnación; sen o Nome, perden a súa honra.
ਜਾ ਤੂ ਮੇਲਹਿ ਤਾ ਮਿਲਿ ਰਹਾਂ ਜਾਂ ਤੇਰੀ ਹੋਇ ਰਜਾਇ ॥੩॥
jaa too meleh taa mil rahaan jaan teree hoe rajaae |3|Os que ti unes, permanecen unidos, se é a túa vontade. ||3||
ਜਾਤਿ ਜਨਮੁ ਨਹ ਪੂਛੀਐ ਸਚ ਘਰੁ ਲੇਹੁ ਬਤਾਇ ॥
jaat janam nah poochheeai sach ghar lehu bataae |Deus non pregunta pola clase social nin polo nacemento; debes atopar o teu verdadeiro fogar.
ਸਾ ਜਾਤਿ ਸਾ ਪਤਿ ਹੈ ਜੇਹੇ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
saa jaat saa pat hai jehe karam kamaae |Esa é a túa clase social e ese é o teu estado: o karma do que fixeches.
ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੁਖੁ ਕਾਟੀਐ ਨਾਨਕ ਛੂਟਸਿ ਨਾਇ ॥੪॥੧੦॥
janam maran dukh kaatteeai naanak chhoottas naae |4|10|As dores da morte e do renacemento son erradicadas; Oh Nanak, a salvación está no nome do Señor. ||4||10||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
prabhaatee mahalaa 1 |Prabhaatee, Primeiro Mehl:
ਜਾਗਤੁ ਬਿਗਸੈ ਮੂਠੋ ਅੰਧਾ ॥
jaagat bigasai moottho andhaa |Está esperto, e mesmo feliz, pero está a ser saqueado - é cego!
ਗਲਿ ਫਾਹੀ ਸਿਰਿ ਮਾਰੇ ਧੰਧਾ ॥
gal faahee sir maare dhandhaa |O lazo está ao redor do pescozo, e aínda así, a súa cabeza está ocupada en asuntos mundanos.
ਆਸਾ ਆਵੈ ਮਨਸਾ ਜਾਇ ॥
aasaa aavai manasaa jaae |Con esperanza chega e co desexo marcha.
ਉਰਝੀ ਤਾਣੀ ਕਿਛੁ ਨ ਬਸਾਇ ॥੧॥
aurajhee taanee kichh na basaae |1|As cordas da súa vida están todas enredadas; está totalmente indefenso. ||1||
ਜਾਗਸਿ ਜੀਵਣ ਜਾਗਣਹਾਰਾ ॥
jaagas jeevan jaaganahaaraa |O Señor da Consciencia, o Señor da Vida está esperto e consciente.
ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭੰਡਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sukh saagar amrit bhanddaaraa |1| rahaau |El é o océano da paz, o tesouro do néctar ambrosial. ||1||Pausa||
ਕਹਿਓ ਨ ਬੂਝੈ ਅੰਧੁ ਨ ਸੂਝੈ ਭੋਂਡੀ ਕਾਰ ਕਮਾਈ ॥
kahio na boojhai andh na soojhai bhonddee kaar kamaaee |Non entende o que lle di; é cego, non ve, e por iso fai as súas malas accións.
ਆਪੇ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪ੍ਰੇਮ ਪਰਮੇਸੁਰੁ ਕਰਮੀ ਮਿਲੈ ਵਡਾਈ ॥੨॥
aape preet prem paramesur karamee milai vaddaaee |2|O propio Señor Trascendente derrama o seu amor e cariño; pola súa graza, el outorga gloriosa grandeza. ||2||
ਦਿਨੁ ਦਿਨੁ ਆਵੈ ਤਿਲੁ ਤਿਲੁ ਛੀਜੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਘਟਾਈ ॥
din din aavai til til chheejai maaeaa mohu ghattaaee |Coa chegada de cada día, a súa vida vaise desgastando pouco a pouco; pero aínda así, o seu corazón está unido a Maya.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਬੂਡੋ ਠਉਰ ਨ ਪਾਵੈ ਜਬ ਲਗ ਦੂਜੀ ਰਾਈ ॥੩॥
bin gur booddo tthaur na paavai jab lag doojee raaee |3|Sen o Guru, afoga e non atopa lugar de descanso, sempre que estea atrapado na dualidade. ||3||
ਅਹਿਨਿਸਿ ਜੀਆ ਦੇਖਿ ਸਮੑਾਲੈ ਸੁਖੁ ਦੁਖੁ ਪੁਰਬਿ ਕਮਾਈ ॥
ahinis jeea dekh samaalai sukh dukh purab kamaaee |Día e noite, Deus vela e coida dos seus seres vivos; reciben pracer e dor segundo as súas accións pasadas.
ਕਰਮਹੀਣੁ ਸਚੁ ਭੀਖਿਆ ਮਾਂਗੈ ਨਾਨਕ ਮਿਲੈ ਵਡਾਈ ॥੪॥੧੧॥
karamaheen sach bheekhiaa maangai naanak milai vaddaaee |4|11|Nanak, o desgraciado, suplica a caridade da Verdade; por favor bendíceo con esta gloria. ||4||11||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
prabhaatee mahalaa 1 |Prabhaatee, Primeiro Mehl:
ਮਸਟਿ ਕਰਉ ਮੂਰਖੁ ਜਗਿ ਕਹੀਆ ॥
masatt krau moorakh jag kaheea |Se calo, o mundo chámame parvo.
ਅਧਿਕ ਬਕਉ ਤੇਰੀ ਲਿਵ ਰਹੀਆ ॥
adhik bkau teree liv raheea |Se falo demasiado, perdo o teu amor.
ਭੂਲ ਚੂਕ ਤੇਰੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥
bhool chook terai darabaar |Os meus erros e faltas serán xulgados no seu Tribunal.
ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਕੈਸੇ ਆਚਾਰ ॥੧॥
naam binaa kaise aachaar |1|Sen o Naam, o Nome do Señor, como podo manter unha boa conduta? ||1||
ਐਸੇ ਝੂਠਿ ਮੁਠੇ ਸੰਸਾਰਾ ॥
aaise jhootth mutthe sansaaraa |Tal é a falsidade que saquea o mundo.
ਨਿੰਦਕੁ ਨਿੰਦੈ ਮੁਝੈ ਪਿਆਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
nindak nindai mujhai piaaraa |1| rahaau |O calumniador calumniame, pero aínda así, quéroo. ||1||Pausa||
ਜਿਸੁ ਨਿੰਦਹਿ ਸੋਈ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥
jis nindeh soee bidh jaanai |Só el coñece o camiño, quen foi calumniado.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਦਰਿ ਨੀਸਾਣੈ ॥
gur kai sabade dar neesaanai |A través da Palabra do Shabad do Guru, está selado coa insignia do Señor na súa corte.
ਕਾਰਣ ਨਾਮੁ ਅੰਤਰ ਗਤਿ ਜਾਣੈ ॥
kaaran naam antar gat jaanai |El comprende o Naam, a Causa das causas, no fondo de si mesmo.
ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋਈ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥੨॥
jis no nadar kare soee bidh jaanai |2|Só el coñece o camiño, quen é bendito pola Ollada de Graza do Señor. ||2||
ਮੈ ਮੈਲੌ ਊਜਲੁ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
mai mailau aoojal sach soe |estou sucio e contaminado; o verdadeiro Señor é Inmaculado e Sublime.
ਊਤਮੁ ਆਖਿ ਨ ਊਚਾ ਹੋਇ ॥
aootam aakh na aoochaa hoe |Chamándose sublime, non se exalta.
ਮਨਮੁਖੁ ਖੂਲਿੑ ਮਹਾ ਬਿਖੁ ਖਾਇ ॥
manamukh khooli mahaa bikh khaae |O manmukh obstinado come abertamente o gran veleno.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਸੁ ਰਾਚੈ ਨਾਇ ॥੩॥
guramukh hoe su raachai naae |3|Pero quen se converte en Gurmukh está absorto no Nome. ||3||
ਅੰਧੌ ਬੋਲੌ ਮੁਗਧੁ ਗਵਾਰੁ ॥
andhau bolau mugadh gavaar |Son cego, xordo, parvo e ignorante,