El veu e foise, e agora mesmo o seu nome morreu.
Despois de saír, ofrecíaselle comida en follas, e os paxaros eran chamados para que viñeran comer.
O Nanak, os manmukhs obstinados adoran a escuridade.
Sen o Guru, o mundo está afogando. ||2||
Primeiro Mehl:
Con dez anos, é un neno; aos vinte, un mozo, e aos trinta, chámanlle guapo.
Aos corenta anos, está cheo de vida; aos cincuenta, o seu pé esvara, e aos sesenta, a vellez está sobre el.
Aos setenta anos perde o intelecto e aos oitenta non pode desempeñar as súas funcións.
Aos noventa anos deitase na súa cama e non pode comprender a súa debilidade.
Despois de tanto tempo buscar e buscar, O Nanak, vin que o mundo é só unha mansión de fume. ||3||
Pauree:
Ti, Señor Creador, eres Insondable. Ti mesmo creaches o Universo,
as súas cores, calidades e variedades, de tantos xeitos e formas.
Ti o creaches, e ti só o entendes. É todo o teu xogo.
Algúns veñen, outros xorden e parten; pero sen o Nome, todos están obrigados a morrer.
Os Gurmukhs están imbuídos da profunda cor carmesí da papoula; téñense da cor do Amor do Señor.
Así que sirva ao Señor Verdadero e Puro, o Arquitecto Supremamente Poderoso do Destino.
Ti mesmo eres Omnisciente. Oh Señor, ti es o máis grande dos grandes!
Ó meu verdadeiro Señor, son un sacrificio, un sacrificio humilde para aqueles que meditan en Ti dentro da súa mente consciente. ||1||
Salok, Primeiro Mehl:
Colocou a alma no corpo que el tiña formado. El protexe a Creación que el creou.
Cos ollos ven, e coa lingua falan; cos seus oídos, traen a mente á conciencia.
Cos pés andan e coas mans traballan; visten e comen o que se lles dá.
Non coñecen a Aquel que creou a Creación. Os parvos cegos fan os seus feitos escuros.
Cando o cántaro do corpo rompe e rompe en anacos, non se pode volver a crear de novo.
O Nanak, sen o Guru, non hai honra; sen honra, ninguén é arrastrado. ||1||
Segundo Mehl:
Prefiren o agasallo, no canto do Dador; tal é o camiño dos manmukhs obstinados.
Que pode dicir alguén da súa intelixencia, da súa comprensión ou da súa intelixencia?
Os feitos que un comete, sentado na propia casa, son coñecidos por todas partes, nas catro direccións.
O que vive xusto é coñecido como xusto; o que comete pecados é coñecido como pecador.
Ti mesmo representas a obra enteira, oh Creador. Por que debemos falar doutro?
Mentres a túa luz estea dentro do corpo, falas a través desa luz. Sen a túa luz, quen pode facer nada? ¡Mostrame tal habilidade!
Oh Nanak, só o Señor é Perfecto e Omnisciente; El é revelado ao Gurmukh. ||2||
Pauree:
Ti mesmo creaches o mundo, e ti mesmo o puxeches a funcionar.
Administrando a droga do apego emocional, Ti mesmo levaches o mundo por mal camiño.
O lume do desexo está no fondo; insatisfeitos, a xente segue con fame e sede.
Este mundo é unha ilusión; morre e renace-vén e vai en reencarnación.
Sen o verdadeiro gurú, o apego emocional non se rompe. Todos cansáronse de realizar rituais baleiros.
Os que seguen as Ensinanzas do Guru meditan no Naam, o Nome do Señor. Cheos dunha paz gozosa, entréganse á túa vontade.
Salvan as súas familias e antepasados; benditas as nais que as pariron.